Morgunblaðið - 13.07.1961, Side 10

10
MORGTJTSBL AÐIÐ
Fimmfudagur 13. ]úlí 1961
Utg.: H.f. Arvakur Reykjavík.
Framkvæmdastjóri: Sigfús Jónsson.
Ritstjórar: Valtýr Stefánsson (ábm.)
Sigurður Bjarnason frá Vigur.
Matthías Johannesser,
Eyjólfur Konx-áð Jónsson.
Lesbók: Arni Öla, simi 33045.
Auglýsingar: Arni Garðar Kristinsson.
Ritstjórn: Aðalatræti 6.
Auglýsingar og afgieiðsla: Aðalstræti 6. Sími 22480.
Askriftargjald kr. 45.00 á mánuði innanlands.
í iausasöiu kr. 3.00 eintakið.
STAÐREYNDUM SNÚIÐ VIÐ
TV fJ halda málgögn Fram-
sóknarmanna og komm-
únista því fram í ákafa, að
ríkisstjórnin, flokkar henn-
ar og málgögn eigi enga ósk
heitari en stórfellda hækkun
verð'lags og nýtt verðbólgu-
flóð yfir íslenzkan almenn-
ing!
Það er auðséð af þessum
skrifum systurblaðanna, Tím
ans og Þjóðviljans, að þau
gera ekki ráð fyrir að marg-
ir hugsandi menn lesi þessi
skrif þeirra. Það er á vit-
orði alþjóðar, að ríkisstjórn-
in og málgögn hennar hafa
varað þjóðina alvarlega við
því að hverfa til hins gamla
kapphlaups milli kaupgjalds
og verðlags. Almenningur
hefur bitra reynslu af þessu
kapphlaupi frá undanförnum
árum. Hvað gerðist t. d. á
valdatímabili vinstri stjórnar
innar? Ríkisstjórnin stór-
hækkaði skatta og tolla, kaup
ið hækkaði og verðlagið
hækkaði. Þar með var svika-
myllan í fullum gangi. Kaup
hækkanirnar voru teknar
jafnóðum af fólkinu með
nýjum sköttum og hækkuðu
verðlagi. Jafnvel leiðtogar
kommúnista og hagfræðing-
ar þeirra urðu að viður-
kenna að kauphækkanirnar
hefðu engar kjarabætur haft
í för með sér. Þær höfðu
aðeins leitt til aukinnar verð
bólgu.
Svo gerist það, að núver-
andi ríkisstjórn tekur upp
baráttu fyrir jafnvægi í efna
hagsmálunum, stöðugu verð-
lagi, endurreisn lánstrausts
þjóð*arinnar út á við, aukinni
sparifjármyndun og áfram-
haldandi uppbyggingu og
framförum í þjóðfélaginu.
Staðreyndirnar tala sínu
máli um það, að ríkisstjórn-
inni hefur á örskömmum
tíma tekizt að ná undraverð-
um árangri í þessari baráttu.
En þá er það, að Framsókn-
armenn og kommúnistar
mynda niðurrifsbandalag sitt
um það að hleypa af stað
nýju kapphlaupi milli kaup-
gjalds og verð'lags, nýrri
verðbólguskriðu yfir fólkið.
Þegar þeim hefur tekizt að
fá allt kaupgjald í landinu
hækkað um 17—28% á einu
ári, ráðast leiðtogar og mál-
gögn stjórnarandstöðuflokk-
anna á ríkisstjórnina af ein-
stæðri heift fyrir það að hún
hyggist hækka verðlagið og
taka þar með kauphækkan-
irnar af fólkinu aftur!
★
Þau blöð, sem þannig
skrifa og þeir stjórnmála-
menn, sem þannig flytja mál
sitt, geta ekki miðað mál-
flutning sinn við dómgreind
hugsandi fólks í landinu. Vit-
anlega hafa kauphækkanirn-
ar sömu afleiðingar nú og
þær hafa alltaf áður haft,
þegar þjóðin hefur hækkað
kaupgjald án þess að hafa
aukið framleiðslu sína svo að
hún geti staðið undir þeim.
— Auðvitað kysi núverandi
ríkisstjórn ekkert frémur en
að verðlagið gæti verið ó-
breytt, þrátt fyrir kaup-
hækkanirnar. Allir sjá, að
það kemur ríkisstjórninni í
mikinn vanda að verðlagið
hækkar og tilkostnaður fram
leiðslunnar eykst að miklum
mun. Þetta er hið mikla
vandamál ríkisstjórnarinnar
í dag. En það er ekki hún,
sem hefur skapað þetta
vandamál. Það eru þeir s»m
hafa hrundið kapphlaupinu
milli kaupgjalds og verð-
lags af stað á nýju. Ríkis-
stjórnin er hins vegar til-
neydd til þess að hlaða upp
í þau skörð, sem Framsókn-
armenn og kommúnistar
hafa með ábyrgðarlausu at-
ferli sínu brotið í vamarmúr
ana gegn verðbólgunni. Það
verk verður ábyrg ríkis-
stjórn í landinu að vinna,
hvort sem henni líkar betur
eða ver, ef hún vill vera
stefnu sinni trú. Og það vill
núverandi ríkisstjórn vera.
ÁRÁSIRNAR Á
FJÁRMÁLARÁÐ-
HERRA
/■''UNNAR Thoroddsen, fjár
málaráðherra, hefur und-
anfarið ritað nokkrar grein-
ar um efnahagsmál í dag-
blaðið Vísi. Allar hafa þess-
ar greinar ráðherrans verið
málefnalegar og hógværar án
minnstu persónulegrar áreitni
í garð nokkurs andstæðinga
hans. En svo hefur brugðið
við, að kommúnistar og Fram
sóknarmenn hafa ráðizt af
ofsalegri heift á Gunnar
Thoroddsen fyrir þessi skrif
hans um efnahagsmálin. —
Kjarni þeirra hefur þó fyrst
og fremst verið margs konar
upplýsingar um þróun ís-
lenzkra efnahagsmála, við-
reisnarráðstafanir núverandi
ríkisstjórnar, og alþekkt hag-
fræðilögmál, sem nauðsyn-
legt er að allir ábyrgir þjóð-
félagsborgarar kunni skil á.
Þetta kallar til dæmis Ey-
steinn Jónsson í Tímanum í
gær „ábyrgðarlaust skraf fjár
málaráðherrans“ og segir að
Berl'mardeilan:
Hvað ætlar Krúsjeff sér?
Austur-
urþýzWa.lanc!
ÝMSAR blikur hefir dregið
upp í alþjóðamálum að und-
anförnu: Tiltölulega frið-
samlegt ástand í Mið-Aust-
urlöndum hefir verið rofið
með kröfum íraks til Ku-
þjóðinni „blöskri þetta al-
veg“!
Það mun mála sannast,
að Framsóknarmönnum
„blöskri“ þegar rætt er af
viti og ábyrgðartilfinningu
um vandamál íslenzku þjóð-
arinnar, eftir að þeir hafa
gersamlega gengið í björg
kommúnista og eru teygðir
þar og togaðir eins og Trölla-
láfar þjóðsagnanna. En það
er nú hlutskipti Eysteins
Jónssonar.
Vitanlega er ekkert eðli-
legra en að einstakir ráð-
herrar riti hóflegar og upp-
lýsandi greinar í málgögn
flokka sinna. Þjóðin' á bein-
línis heimtingu á því að vita
um afstöðu ráðamanna sinna
til örlagaríkra atburða í mál
um hennar. Gunnar Thorodd
sen hefur af fullkominni
hreinskilni rætt um orsakir
og afleiðingar verðbólgunn-
ar, og bent opinskátt á það,
hvað hljóti að gerast nú,
eftir að bandalag kommún-
ista og Framsóknarmanna
hefur hrundið af stað nýju
kaupphlaupi milli kaupgjalds
og verðlags. Hann hefur sagt
sannleikann umbúðalausan.
Er það ef til vill orðinn glæp
ur að segja þjóðinni satt um
orsakir og afleiðingar í hin-
um örlagaríkustu málum
hennar? Það er engu líkara
en Þjóðviljanum og Tíman-
um virðist að svo sé.
waits, hins olíuríka fursta-
dæmis við Persaflóa — ráð-
stefna Vesturs og Austurs í
Genf um bann við tilraun-
um með kjarnavopn, virðist
komin algerlega á kaldan
klaka — ráðstefna 14 ríkja
um framtíð Laos sýnist vera
í fullkominni sjálfheldu —
samningar bandarískra aðila
við Fidel Castro um að láta
lausa fanga frá hinni mis-
heppnuðu innrás á Kúbu, í
skiptum fyrir landhúnaðar-
vélar, fóru út um þúfur. —
Þannig mætti áfram telja. —
Eitt er það þó, sem skyggt
hefir á allt þetta: Ný hætta
á því, að styrjöld kunni að
brjótast út vegna hins gamla
Berlínar-vandamáls.
Ac Hraðvaxandi vandamál
Eftir vínarfund. þeirra Kenne-
dys og Krúsjeffs fyrir rúmum
mánuði, þar sem hinn síðar-
nefndi ítrekaði mjög ákveðið
fyrri kröfur Rússa um, að geng-
ið verði frá friðarsamningum
við bseði þýzku ríkin — og að
Vestur-Berlín verði gerð að hlut
lausu borgríki, hefir þetta gamla
deilumál farið hraðvaxandi, dag
frá degi. Hótanir og margs kon
ar vígalegar upphrópanir hafa
glumið frá múrum Kreml — og
svarið að vestan hefir verið, að
hvergi muni hopað eða hvilkað
frá réttindum vesturveldanna í
Berlín — og jafnvel látið í það
skína, að fremur verði gripið
til einhvers konar vopnaðra að-
gerða, en að vesturveldin láti
þvinga sig til að bregðast skuld
bindingum sínum við ibúa Vest-
ur-Berlínar og gefa þá á vald
þeirra Krúsjeffs og Ulbrichts. —
Nú síðustu dagana hefir útlitið
enn dökknað við það, að Rússar
hafa hætt við fyrirhugaða fækk
un í her sínum — en á hinn bóg
inn ákveðið að auka fjárveit-
ingar til hernaðarþarfa um þriðj
ung. Fyrstu viðbrögð Kenne-
dys Bandaríkjaforseta við þessu
ÞÝZKALAND í DAG
Hernámssvæðin, sem Bandamenn
skiptu Þýzkalandi í eftir styrjöld-
ina, eru nú tvö (formlega) fullvalda
ríki: Austur-Þýzkaland (Deutsche
Demokratische Republik), sem er
í hernaðarsamtökum kommúnista-
ríkjanna, Varsjárbandalaginu, —
og Vestur-Þýzkaland (Bundesrepu
blik Deutschland), sem er í Atl-
antshafsbandalaginu.
Inni í miðju A.-Þýzkalandi er
Berlín, sem skipt var í fjögur
hernámssvæði (á svipaðan hátt og
landinu sjálfu) með Potsdam-sam-
komulaginu 1945. — Að ofan eru
sýndar loftflutningaleiðir vestur-
veldanna til Vestur-Berlínar
(stærra kortið), svo og hvar aðrar
flutningaleiðir að vestan koma inn
I borgina (litla kortið). — Um 4
þús. manns flýja að meðaltali á
viku hverri frá A.-Þýzkalandi —
flestir um V.-Berlín. Er borgar-
hlutinn því a.-þýzkum yfirvöldum
mikill þyrnir í augum.
A kortinu er sýnd Oder-Neisse-
línan, en skr. Potsdam-samning-
unum skyldu Pólverjar fara með
stjórn hins (áður) þýzka landsvæð-
is austan hennar — þar til endan-
lega hefði verið gengið frá landa-
mærunum með formlegum friðar-
samningum. Það er enn ógert — og
Pólverjar hafna öllum kröfum um
breytingu landamæranna, enda
gerðu þeir samkomulag við A.-
Þjóðverja árið 1950, þar sem segir
m.a., að Oder-Neisse-línan sé „ó-
umbreytanleg friðar- og vináttu-
mörk“ milli landanna ....
voru svo þau, að hann fyrirskíp
aði endurmat á öllum hernaðar-
styrk og vamarmætti Bandaríkj
★ Styrjaldarótti
Gangur þessara mála hefir
valdið allalmennum stríðsótta,
einkum í Bandaríkjunum ____ þvl
ber ekki að leyna. H.afa alis
kyns sögusagnir og lausafregnir
um hernaðaráætlanir og stríðs»
undirbúning til varnar V.-Berlín
og flutningaleiðum vesturveld«
anna til borgarinnar kynt þar
undir kötlum. — Ýmsir þeir, sem
bezt fylgjast með í Washington,
telja þetta hins vegar mjög orð
um aukið og gera ekki ráð fyr
ir hernaðarátökum út af Berlín
— a. m. k. muni vesturveldin
þrautreyna allar leiðir til lausn
ar deilunni, áður en valdbeiting
komi til greina. f þessum hópi
er m. a. hinn frægi blaðamaður
Framhald á bls. 12