Morgunblaðið - 07.10.1961, Blaðsíða 3

Morgunblaðið - 07.10.1961, Blaðsíða 3
Lsugardagur 7. október 1961 MORGVNBLAÐ1Ð 3 Hssk | ' •■'ii ***# UÉmt ■ ... • . WV ■ “Triwr.w7!~..OHWVi M 11 u '! H HT'WfA'JW l'M W' 1 JWl WPI 1« »' WWH ? "flfljaSaÍ I STAKSTFIWR Næstkomandi miðvikudags- kvöld frumsýnir Þjóðleikhús ið leikritið Strompleikinn eft ir Halldór Kiljan Laxness, en leikrit þetta hefur vakið mik ið umtal svo sem kunnugt er. Hefst sala aðgöngumiða í dag, laugardag og verður selt á þrjár sýningar í einu. Er það fátítt að Þjóðleikhúsið sýni sama leikritið þrjú kvöld í röo, en eftirspurn á miðum hefur verið mikil að undan- förnu. Höfundurinn, Þjóðleikhús- stjóri og leikstjóri sátu fund með blaðamönnum í gær. Skýrði Þjóðleikhússtjóri, Guð laugur Rósenkranz, frá hlut- verkaskipan, sem er svohljóð andi: Frú Ólfer ekkja af góðum ættum — Guðbjörg Þorbjarn ard. Ljóna Ólfer — Þóra Frið riksdóttir. Útflytjandinn — Róbert Arnfinnsson. Söngpró fessor — Haraldur Björnsson. Kunstner Hansen — Jón Sig urbjörnsson. Lambi — Rúrik Haraldsson. Innflytjandinn — Bessi Bjarnason. Útflytjanda frú — Inga Þórðardóttir. Kona söngprófessors — Emilía Jón asdóttir. Óla vinnukona — Anna Guðmundsdóttir. Full- trúi andans — Valur Gísla- son. Stóra lögreglan — Ævar Kvaran. Extra fiskimat bank- ans — Jón Aðils. Tilbúið í hausnum. — Ég samdi þetta leikrit í fyrrahaust, sagði Kiljan við blaðamenn í gær. — Ég var búinn að vera með það lengi í hausnum og alltíeinu skrif- aði ég það niður. Það var til búið í hausnum á mér og þess vegna tók ekki langan tíma að skrifa það niður. — Ég hafði sama móralska próblemið eða umhugsunar- Laxness gær 4 at- valda Halldór Kiljan Gunnar Eyjólfsson á blaðamannafundinum (Ól.K.M.) Þetta er mikill og góður strompur - sagðí Halldor Kiljan í gær - Strompleik- urinn frumsýndur á miðvikudag efnið í huga og pegar ég skrif aði Brekkukotsannál. Það má segja að þetta séu tvö verk runnin af sama grundvelli. — Að visu er töluvert ólík ur hugsunarháttur og um- hverfi í þessum tveimur verk- um. Brekkukotsannáll gerðist í Reykjavík, sem nú er horfin og kannske hefur aldrei verið til, en er þó yrkisefni. Ég geri ráð fyrir að Reykjavík um aldamótin sé ákaflega fjarlæg ur heimur þeim, sem nú lifa. Vandamál skreiðarframleiðenda. — Já, sagði Gunnar Eyjólfs son, leikstjóri. —• Eins og þú segir í fyrstu setningunni þá er heimurinn blöff, en kjafts höggin ekta. —■ Já, já, sagði Kiljan, — þegar daman er búin að gefa herranum á kjaftinn. Jó, já. — Það er mikið af vanda- málum skreiðarútflytjenda í þessu, hélt hann áfram. — Einn af okkar ágætu ritstjór- um hér í bæ spurði mig hvað yæri eiginlega í þessu stykki. Ég sagði honum að það væru vandamál skreiðarútflytjenda. Hann horfði bara á mig og hef ekki trúað mér því ég hefi ekki séð það í blaðinu ennþá. — Þetta er skemmtilegt við fangsefni, sagði Gunnar Eyj- ólfsson leikstjóri, — og tals- verð ögrun leikendum og leik stjóra. Það voru allir gripnir af þessu frá því komið var á fyrsta samlesturinn og eins og er með öll góð verk, þá eykst áhuginn með hverri æfingu. — Leikritið var sent til þýð ingar strax í vetur, sagði Kilj an aðspurður. — Það var þýtt á spólur af þýzkum prófessor: Magnús Magnússon ritstjóri í Glasgow hefur líka verið að þýða það fyrir Curtis-Brown í New York og London. — Reginald Cornis, leikhús stjóri Lyric Operahouse í Eng landi hefur mikinn áhuga á því, skaut Þjóðleikhússtjóri inn f. — Hann kemur hingað til að sjá leikritið. Afhent miðlurum. — Já, sagði Kiljan, — það hefur verið spurt um leikritið Víða. Ég hefi afhent það miðl urum og agentum. Ég má ekki vera að því að standa í þessu. Svona leikrit eru í útlöndum keypt af leikhúsforleggjurum, sem taka þau upp á prósent- ur og dreifa síðan til listhaf- enda fyrir prósentur. Höfund urinn sleppur þá við þessa ó- endanlegu þvælu, sem er ekki listamannaverk. — Ég er mjög ánægður með að fá leikrit eftir Laxness, sagði Guðlaugur Rósenkranz. -— Það er ánægjulegt að vita hversu mikinn áhuga almenn ingur hefur fyrir þessu, eins og reyndar öllum verkum Lax ness. Ég geri mér vonir um að margir vilji sjá sýninguna og að hún gangi lengi. Kiljan var nú spurður hvað nafnið Stormpleikur þýddi. — Það er eiginlega leikur sem gerist í strompi eða í kring um hann. Þetta er mikill og góður strompur, sagði hann. Ljósmyndari er nú mættur til að taka mynd af ICiljan við strompinn, sem nota á í sýn- ingarskrá, og við göngum inn á sviðið þar sem strompur- inn trónar í bragga, sem gerð ur hefur verið þar. — Þú segir mér hvernig ég á að vera, sagði Kiljan við ljósmyndarann. — Ég veit ekki hvernig ég á að vera. Ég kann ekki að leika fyrir fram an stromp Enginn blossi kemur þegar ljósmyndarinn smellir af. — Klikkaði, sagði Kiljan. — Þetta er vonandi ekki með per um í? bætti hann við. — Nei, sagði ljósmyndar- inn. — Nú, þetta er nonstop. Omeletta, Omeletta. Næst var tekin mynd af höf undi og leikstjóra við stromp inn mikla. — Segðu okkur hvort við eigum að leika veikt eða sterkt sagði Kiljan við ljós- myndarann. — Á ég að' vera með hendur fyrir aftan bak? — Mér hefur verið gefið það ráð, sagði Kiljan, — að þegar verið er að taka mynd af tveimur mönnum, sem ekk ert hafa að segja, að segja bara omeletta, omeletta, ome letta í sífellu. Þetta ráð hefur dugað mér vel. Upp við vegg í bragganum er fornfálegt píanó og Kiljan var spurður hvaða hlutverki það gegndi. — Þetta er píanó, sem hefur staðið í rigningu úti í porti, rignt niður og elskendur hafa skrifað á það hjörtu, örvar og I love you. En mér sýnist það bara ekki nógu niðurrignt. hh Stúdentablað í TILEFNI 50 ára afmælis Há- i rekstur stúdenta. Bernharður skóla fslands hefur Stúdentaráff gefiff út Stúdentablaff, er þaff árg. 2. tbl. Ritstjóri blaðsins er Gylfi Baldursson BA. í blaðið rita m. a. Háskólarekt- or Ármann Snævarr: Á tímamót- um, Hörður Sigurgestsson, stud. oecon., formaður stúdentaráðs: Á hálfrar aldar afmæli. Lúðvíg Guðmundsson: Stúdentalífið fyr ir 40 árum. Mlle. Madelaine Gagnaire, sendikennari í frönsku við H.í: Æðri menntun í Frakk- landi. G’rétar Br. Kristjánsson, Guðmundsson, stud. theol.: Slen. DeUdarfarsetar H. í. láta í J ljós álit sitt á framtíðarhorfum deildanna næsta áratug. Rætt er við Ragnar Jónsson, eiganda Hlaðbúðai og Pétur Sigurðsson, | háskólaritara. — Þá eru viðtöl við sex stúdenta um sumarstörf þeirra. Á miðsíðu blaðsins eru myndir af rektorum Háskóla íslands frá 1911—1961. Blaðið er allt hið vandaðasta. Forsíðu þess prýðir loftmynd af stud. jur.: Hugleiðingar um hótel, Háskólanum og nágrenni hans. Erfiðleikar togfaraútgerðarinnar gærdag birtist hér í blaðina útdráttur úr erindi, sem GuS- mundur Jörundsson útgerðar- maður flutti í Rikisútvarpiff fyr- ir skömmu. Ræddi Guðmundur affallega erfiðleika togaraútgerff arinnar og gerði í upphafi erind- is síns grein fyrir því, aff afla- magn íslenzka togaraflotans hefffi minnkaff um 45% frá ár- inu 1958 til ársins 1960, en til þess má aff sjálf sögðu rekja örff- ugleika togaraút gerffarinnar aff verulegu leyti. „Nú munu meim spyrja, er þá aflaleysið eina ástæffan fyrir hinum miklu erfiffleik- um í rekstri togaranna í dag“, sagffi Guffmundur. „Nei, því miff ur eru þær einnig affrar og miklu fleiri, ef á allt er litiff meff sann- girni“. Gerffi Guffmundur Jör- undsson síðan grein fyrir riðum, sem hann taldi þarna miklu um. 1. „Til dæmis má geta þess, aff þaff hráefnisverff, sem tog- ararnir fengu fyrir afla sinn hér heimamarkaði, var aff jafnaffi allmiklu lægra en hjá öffrum iiskiskipum hér í landi.“ 2. „Antnaff var þaff, sem olli auknum útgjöldum í rekstri þessara skipa, en þaff var manna fjölgunin á þeim, sem lögbund- in var 9. apríl 1956 Hafffi þetta lagaboð í för meff sér manna- fjölgun, er nam 7 mönnum á hvert skip .... Frá því aff lög þessi öffluffust gildi og fram til þessa tíma má gera ráff fyrir, aff bein útgjöld útgerffarinnar af þessum sökum nemi sem næst 3 milljónum króna“ Mannafjölg un þessa taldi Guffmundur svo mjög óeðlilega, þegar fiskaff er í ís fyrir erlendan effa innlend- an markaff. 3. Skort hefur hagstæff lán til endurnýjunar togaraflotanum. 4ý „Þá má einnig nefna hér [ þau vandkvæffi, sem sköpuffust fyrir togarana meff hinni löngu og sigursælu lanrdhelgisbaráttu okkar íslendinga. En sem kunn- ugt er voru togararnir beittir [ löndunarbanni á brezkum mark- affi vegna hennar, og hafa æ síff- an veriff allmiklar hömlur lagff- ar á landanir þeirra skipa, bæði þar og á vestur-þýzkum mark- affi“. Hærra hráefnisverð Guffmundur ræffir einnig « grein sinni nauffoynina á því aff hækka hráefnisverffiff til þess aff bæta afkomu togaraflotans. í því sambandi segir hann m. a.: „Eg hef spurt brezka frystihús eigendur aff því, á hverju þaff byggist, aff þeir gætu greitt svo hátt hráefnisverð og haft samt eðlilegan rekstrargrundvöll. Þeir svara því til, aff þeir hafi betri nýtingu á hráefni en viff, m. a. fyrir ákvæðis- vinnu flakaranna, sem fái greidd an hluta af sinum launum, eftir því hve vel þeir nýti fiskintn. En einkum og sér í lagi sé þaff á- framhaldandi vinnsla á fiskin- um, eftir að frystihúsin hafa skilað honum frá sér til ann- arra verksmiffja, hinna svoköll- uðu „fish stick“ verksmiffja, sem geri þeim fært að greiffa hiff áðurgreinda hráefnisverð. En meff þvi að eitt og sama fyrir- tækiff eigi báðar verksmiðjurn- ar í sama landi sé mögulegt að i spara pökkunarkostnað.“ *

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.