Morgunblaðið - 07.10.1961, Blaðsíða 16

Morgunblaðið - 07.10.1961, Blaðsíða 16
16 MORCVNBLAÐIÐ Laugardagur 7. dktóber 1961 Eg var að vona að þú værir með eitthvað frá Grindavík SýdiSng ViBhjálms Bergssonar í>EGAR ég kom á sýningu Vil- hjálms Bergssonar í Ásmundar- sal við Freyjugötu, var þar stödd kona sem virti myndirnar fyrir sér með áhuga. Málarinn er ætt- aður frá Grindavík. Um leið og konan kvaddi, ávarpaði hún hann á þessa leið: „Eg var að vona að þú værir með eitthvað frá Grinda vík“. Vilhjálmi varð svarafátt, en ég hugsaði með mér að ekki væri fjarri því að Grindavíik leyndist einhversstaðar í mynd- unum. Konan sagðist ekki skilja mikið í þeim, samt þætti sér lit- irnir fallegir. Sérstaklega minnt- ist hún í því sambandi á mynd 14. Myndin hafði gefið þessari konu eitthvað sem hún gerði sér ekki grein fyrir. Þótt henni væri ekki fyllilega ljós lögmál upp- byggingarinnar, töluðu litir og forrn við hana á geðþekkan hátt. Treystu henni fyrir leyndarmáli sínu. Sjálfur talaði Vilhjálmur um það, „að fólk hefði auga fyr- ir hlutum, þótt það áttaði sig ekki fyllilega á gildi þeirra“. Oft hef ég heyrt fó)k lýsa yfir ánægju sinni með vissa mynd á sýningu, og segja síðan í afsök- unartón: „En ég skil þetta nú bara ekki“. Þetta fólik hefur kannski komið til að sjá mynd af jþorpi, fjalli eða andliti. Við því blasa mismunandi form og litir, sett saman án þess að reyna að líkja eftir neinu sérstöku aðeins vera mynd, góð eða léleg eftir at- vikum. í staðinn fyrir að gefa sig myndinni á vald eins og maður nýtur þess að skoða ævintýralegt ský, vilja sumir fá eitthvað allt annað út úr henni. Hugsum okk- ur til dæmis að við krefðuimst þess að ský væri nýklipptur 'bankamaður. Þegar Ásgrímur Jónsson málar þannig mynd af hríslu úr Húsa- fellsskógi, að maður þekkir hana aftur úr raunveruleikanum, er myndin ekki hrísla úr Húsafells- skógi, heldur hefur hríslan verið beygð undir lögmál myndarinnar. Hún er orðin mynd og ekkert annað. Barnið sem lítur inn á sýningu og ætlar að grípa um hrísluna í þeirri von að finna þar gómsæt ber, verður fyr- ir vonbrigðum. Andspænis því er málverk. Kannski segir það: „Þetta er fallegt“, eins og þeir sem skoða sýningu ungra málara sem hafa brugðið frá ná'kvæmri eftirlíkingu þékktra hluta. í stað- inn fyrir hrísluna er kominn þrí- hyrningur eða bogið strik. En um leið og fólk segir að slík mynd sé falleg, hefur myndin unnið sig- ur sannað gildi sitt. Og þá hefur fólkið líka skilið myndina. Aðal- atriðið er að hafa hugann op- inn, láta ekki heimabakaða for- dóma hlaupa með sig í gönur. Það er ekki neitt heljarstökk frá Ásgrími Jónssyni til Vilhjálms Bergssonar og félaga hans. Það sem villir fólki aðeins sýn er það að Ásgrímur notar kunnar fyrir- myndir, til dæmis landslag sem við dáum, en þeir hafa snúið sér beint að kjarna málsins, nefni- lega málverkinu sjálfu, sem lifir eins og ljóðið sjálfstæðu lífi inn- an sinna eigin takmarka. Þegar fólk hefur gert sér grein fyrir þessu er því fært að skoða hverja málverkasýningú sem er í krafti þess að það sé með á nótunum. Vel heppnuð non-fígúratíf mynd kostar mikla vinnu. Það er engu síður vandi að gefa henni líf, heldur en landslags eða stúlkumynd. Non-fígúratífir mál- arar, þeir sem árangri vilja ná, verða að leggja á sig ærið strit og langa skólun. Þeir verða til dæmis að ganga í gegnum teikn- inguna, sem kallað er: teikna nátt úrufyrirmyndir á raunsæan hátt.. í myndlistarskólum er þeim kennt að teikna eftir módeli. Þeir verða að skynja hreyfingu mannslíkamans, bókstaflega end- urtaka hana á pappírnum. Vil- hjálmur Bergsson hefur gengið í myndlistarskóla í Kaupmanna- höfn og París. Hann sýndi mér nýlega myndir í hefðbundnum stíl. Myndirnar hafði hann teikn- að með silfri, sömu aðferð og Leonardo da Vinci notaði. Mynd- irnar voru lipurlega gerðar og sanna það sem áður var sagt um teiknihæfni non-fígúratífra mál- ara. Kannski gefst fólki seinna kostur að sjá þessar myndir á sýningu. Þá verður konan frá Grindavík himinlifandi. Mikið ef hún klappar ekki Vilhjálmi á öxlina og segir: „Eg vissi alltaf að eitthvað væri í þig spunnið, Villi minn“, Eftir þennan formála væri rétt að snúa sér að sýningunni sjálfri. Það sem mesta athygli vekur er Vilhjálmur Bergsson barátta listamannsins að því marki sem hann nær í mynd 14. Ef við virðum fyrir okkur mynd- ir 20 og 3, elstu myndirnar á sýningunni, gerðar í Kaupmanna- höfn 1959, sjáunn við reyndar kunnáttusamlega unnar myndir í stíl Vasarelys. En það er eitt- hvað fráhrindandi í þessum mynd um. Einhver lífsleiði og ástríðu- leysi, sem eflaust hefur ásótt lista manninn í frosthörkum norræna vetrarins. „Mér fannst þetta orðið svo kalt, að ég varð að rífa mig út úr því“, sagði Vilhjálmur við mig. Við komuna til Parísar fer að örla á mildari lit, til dæmis í mynd I. Suðræni eldurinn bræð- ir snjóinn. París iðandi af lífi og litum með Pernod og rauð- víni ásamt djassi og fleiru nauð- synlegu losar um böndin og eitt- hvað persónulegt og fagnaðarríkt brýst til valda. Mynd 8 er þegar farin að gefa fyrirheit um slíkt og 15 verður úrslitaonynd áður en siglt er á haf þeirrar ljóðrænu tjáningar sem er einkenni mynda 13 og 14. Að vísu er um millitímabil að ræða í myndum 18 og 12. Þær eru nokkurs konar útskurðarmyndir, tilvaldar sem merkimiðar. ímynd um okkur til dæmis eina þessara mynda á íslensku brennivínsflösk unni. Þá en ekki fyrr væri hægt að flytja út þjóðardrykkinn sem drykk handa siðmenntuðum mönnum. Ef öllu gamni er sleppt má segja að þessar myndir séu ákaflega skrautkenndar, eins og listamaðurinn ætli nú enn að skunda inn í helli fonmnostursins, en hafi þó gleypt dálítinn skammt af sólarljósi áður. Um það vitnar birta þeirra. Nú fara litirnir enn að breyt- ast hjá Vilhjálmi. Þeir verða bjartari og mildari, lífsglaðari. Stóra myndin 14 er mun frjáls- ari hvað uppbyggingu snertir en hinar myndirnar flestar. Andlegri mynd, sem listamaðurinn lauk við gagnstætt venju á fjórum dögum. Formalistinn Vilhjálmur er orð- inn innblásinn ljóðrænni glóð, sem gefur myndum hans hlýju. Það er mikil birta yfir þessari mynd og skemmtilegt línuspil, einnig mynd 13, sem er heldur minni, en skyld. í myndunum tekst honum mjög athyglisverða að samræma bogna og beina línu, stór form og smá. Vilhjálmur er maður línunnar frekar en flatar- ins. Línan gegnir alltaf megin- hlutverki í myndum hans. Áður byggðust myndir Vil- hjálms á andstæðum, til dæmis rautt á móti hvítu. Nú byggjast þær meir á tóntegundum, þær eru samofnari. Andstæðurnar setur hann inn á vissum stöðum til að skapa hreyfingu, herða blæ brigðin. Því hlutverki gegna svörtu oddformin í mynd 14. Sjálfur kallar Vilhjálmur þetta, „að fá myndina til að sprikla". í þessari mynd, sem gæti minnt á vinnubrögð Kandinskys, verð- ur manni ljóst upphaf fróðlegs tímabils í myndlist Vilhjálms Bergssonar. Hversu framarlega sem homtm verður skipað í sveit íslenskra málara, er óhætt að segja að hann vinni verk sitt af alúð. Dugn aður hans er óvéfengjanlegur. Hann hefur þegar á unga aldri kynnt sér furðu mikið af mynd- list heimsins af eigin raun, með því að ferðast um og dvelja lang- dvölum í Evrópu. Honum er það ljóst að einangrun er lístamann- inum hættuleg. Þeirri staðreynd að nútímamálarinn byggir á og sækir sköpunarkraft 1 myndlist gömlu meistaranna, væri erfitt að fá hann til að neita. Jafnvel gæti komið á daginn að honum yrði tíðræðnast um verk itölsku endurreisnarmannanna og flæmsku snillinganna. Sannar það, sem stundum vill vefjast fyrir fólki, að ungir málarar og skáld vilja síður en svo brjóta allar brýr að baki sér þegar þeir leggja á órudda fjallvegi. Hver veit nema í þeirra hópi sé að finna heitfengnustu og sönnustu aðdáendur gamalla verðmæta. Jóhann Hjálmarsson. Ford Pick Up, smíðaár 1958. Bíllinn er all- ur nýyfirfarinn og í fyrsta flokks ásig- komulagi. Skipti möguleg á nýlegum litl- um fólksbíl. — Upplýsingar í síma 35786. Gamanleikurinn „AUir komu þeir aftur“ verður sýndur í 10. sinn nk. sunnudag. Uppselt hefur verið á öllum sýningum og leiknum hefur verið afarvel tekið. — Myndin er af Bessa. Bjarnasyni í aðalhlutverkinu. > Til leigu 2 stór herbergi (41 ferm.) og ennfremur 2 lítil her- bergi í Fiskhöllintii, uppi. — Upplýsingar í Fisk- höllinni. — Sími 11243. Auglýsing frá ' ílæjarsíma Reykjavikur Nokkrir laghentir menn á aldrinum 18—25 ára ósk- ast til vinnu nú þegar. — Nánari upplýsingar gefur Ágúst Guðlaugsson fulltrúi, sími 11000. VIÐ LAUGARASVEG innarlega, eru til sölu sökklar að tveggja hæða ein- býlishúsi. — Tilboð merkt: „Gott tilboð — 5630“, sendist afgr. Mbl. fyrir 15. þ.m. Unglingar óskast til að bera blaðið til kaupenda við , Sími 2-24-80. SÓLHEIMA

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.