Morgunblaðið - 19.11.1961, Blaðsíða 14

14
MORGUNBL'AÐIÐ
Sunnudagur 19. nóv. 1961
SKÁK
Bad Pyrmet:
Skákmeistari V-f>ýzkalands ’61
varð Klaus Darga. Hlaut 11 v. af
lö; 2. Unzicker 9%; 3—4 Dr.
Tröger og Joppin 9. Þetta er í
annað sinn sem Darga hlýtur tit-
ilinn, og að þessu sinni var
Unzicker meðal þátttakenda.
Belgrad:
Wasijukow sigraði á alþjóða-
móti með 9 af 11. 2. Gligoric 8.
3- Djurasevio 7%. 4. Matanovic
6Vz.
Beverwijk:
24. nýjársmótið fer fram 11.-21.
janúar. Til mótsins hafa verið
boðnir m. a. Keres, Gligoric,
Larsen, Dr, Filip og Kolhauer.
Cheltenham: (England)
í Cheltenham sigruðu Englend
ingar Hollendinga með 13—7-
1. Borð Penros Vz: V2 Cortlever
. .
SKÁKIN í dag sýnir handbragð
fains nýbakaða Þýzkalandsmeist-
ara Klaus Darga.
Bad Pyrmout, 10. umferð:
Hvítt: Clemes.
Svart: K. Darga.
Þriggjariddaratafl.
1. e4 e5
2. Rf3 Rc6
3. Rc3 g6
Darga hliðrar sér hjá 3. — Rf6
Fjögurariddaratafli, sem mörg-
um finnst jafnteflislegt- Afbrigð-
ið, sem Darga velur, hefur verið
teflt og athugað af Paul Keres.
4. d4 exd4
5. Rd5
S V A R T :
ABCDEFGH
ABCöEFGH
H V I T T :
Staðan eftir 5. Rd5
Algengasta leiðin gegn uppbygg-
ingu svarts, en eðlilegra er 5.
Rxd4, Bg7. 6. Be3 með frjálsara
tafli.
5- — Bg7 %
6. Bg5 Rce7!
Auðvitað ekki 6. — Rge7. 7. Rf6f
eða 6 — f6. 7. Bf4 með betra
tafli.
7. Rxd4 h6
8 Be3 Rxd5
9. exd5 Rf6
10. c4
Til greina kom 10. Bc4,
10. _ 0-0
11. Be2 c6!
12. dxc6
Ekki 12. d6, Re4- 13. Dcl, Kh7.
14. c5, Da5f
12. — dxc6
13. 0-0 He8
14. Bf3 Rd7
15. h3 a6
16. Dcl Dh4
17. Hdl Re5
18. Be2 Bxh3!
S VART:
ABCDEFGH
ABCDEFGH
H V í T T :
Staðan eftir 18. — Bxh3!
Hvítur hefur orðið að slaka mjög
til á miðborðinu, og hefur
Darga tekizt að staðsetja menn
sína mjög virkt- Þó er erfitt að
benda á framhald, sem eykur
- stöðuyfirburði svarts. Fléttan,
sem Darga velur, á tæpast að
nægja til vinnings, en hvítur
lendir óneitanlega í, vanda, sem
honum tókst ekki að leysa.
19. gxh3 Dxh3
20. c5?
Tapleikur. Rétt var 20. Bfl Dg4f
21. Bg2, c5. 22 Rb3 og nú getur
svart valið milli 22. — Rf3f.
23. Kfl, Rh2f. 24. Kgl, Rf3f jafn-
tefli, eða 2) 22. — h5. T. d.
23- Dc2, f5! og staðan er mjög
flókin.
20. — Rg4
21. Bxg4 Dxg4f
22. Kfl He5!
Hótar máti með Hh5 og Hhl.
Næsti leikur hvíts er því þving-.
aður.
23. Re2 Hh5
24. Rg3 Iih2
25. Kel He8
Framh. á bls. 15.
Málmpappír „SM“
F O L I E )
frá Svenska Metallverken
Nauðsynlegur á hverju heimili
til geymslu á matvœlum
í kceliskápum ag frystiklefum
Seldur í flestum matvöruverzlunum.
Urnboð:!
ÞórBur Sveinsson & Co. h.f.
2
LESBÓK BARNANNA
LESBÓK BARNANNA
3
VIIMIMIJKOIMAIM
— Leikrit í einum þætti —
Persónur: Fruin — vinnukonan
Frúin: Gott kvöld, það
gleður mig að kynnast
ytokur. Eg heiti frú Han-
sen og er 60 ára. Nú er
ég orðin svo þreytt og slit
in, að ég treysti mér
ekki til að sjá ein um
húshaldið. Þess vegna
hefi ég sett auglýsingu í
blöðin og auglýst eftir
vinnukonu. En hún verð
ur að sofa heima, því að
ég hefi ekki herbergi fyr-
ir hana. Nú vona ég bara,
að margir sæfci um stöð-
una. (Það er barið að
dyrum). Jæja, þarna kem
ur þá sú fyrsta Kom inn!
Vinnukonan: (Kemur
inn)
Frúin: Gott kvöld frök
en!
Vinnukonan: (Sýnist
heldur heimskuleg á
svip). Gott kvöld. Eruð
það þér, sem hafið aug-
lýst eftir vinnukonu, sem
geti sofið heima?
-Frúin: Já, rétt er það.
Gerið svo vel að fá yður
sæti. Já, ég heiti frú Han
sen. Og hver eruð þér —,
hvað heitið þér, á ég við?
Vinnukonan: Eg heiti
Álfhildur.
Frúin: Sögðuð þér Matt
faildur?
Vinnukonan: Nei, Álf-
Ihildur.
Frúin: Jæja, þá veit ég
það. Þér heitið sem sé
Matfhildur. Nú, og hvað
segið þér þá?
Vinnukonan: Allt á-
gætt, þatoka yður fyrir.
Frúin: Eg á við, hvort
þér haldið, að þessi staða
hérna henti yður?
Vinnutoonan: Það veit
ég etoki. Það er nú svona
undir ým&u komið.
Frúin: Eruð þér —, er
uð þér duglegar að búa
til mat?
Vinnukonan: Hvernig
ætti ég að vita það, þar
sem ég hefi varla reynt
það. Aftur á móti þykir
mér matur mjög góður.
Oh, svínakótilettur og
rauðkál, það er nú smatok
andi. Og pönnukökur með
sultu eru nú hreint það
bezta, sem ég . . . .
Frúin: Jó, en búið til
mat, það getið þér ekk*?
Vinnukonan: Nei, hún
mamma var vön að segja,
að maturinn, sem ég bjó
til væri alveg óætur, svo
að ég hætti bara að fást
við það.
Frúin: Nú, en hvað get-
ið þér þá? Kannski fellur
yður vel að gera hreint,
þvo upp, strjúka lín og
þess háttar?
Vinnufconan: Sögðuð
þér að gera hreint? Nei,
takk, það á nú etoki við
mig —, að standa bogin
við að þvo, ég þoli það
ekki, mér verður illt í
bakinu. Þá er nú heldur
betra að sitja og hlusta á
útvarpið.
Frúin: Hlusta á útvarp!
Ekfci getið þér þó setið all
an daginn Og hlustað á
útvarpið ....
Vinnukonan: Haldið
þér það ekki? Yður grun-
ar ekki, hvað lengi ég end
ist til að sitja.
Frúin: Einmitt það! En
segið mér nototouð imga
stúlka —, eruð þér dýra-
vinur? Eg á nefnilega lít-
inn hund, sem heitir Fido,
og það. þarf að fara út
með hann þrisvar á dag.
Yður þyfcir vænt um
hunda, er það ekfci?
Vinnukonan: Hunda?
Nei, svei attan!
Frúin: Hvað segið þér?
Vinnukonan: Eg segi
svei attan!
Frúin: Nei, nú er þó
nóg komið. Þér getið etoki
búið til mat, þér getið
etoki þrifið húsið og
hunda getið þér ekki þol-
að. Segið mér: getið þér
yfirleitt gert nofckurn
skapaðan hlut?
Vinnukonan: Vissulega,
frú!
Frúin: Nú, og hvað er
það?
Vinnukonan: Það sem
þér báðuð um í auglýsing-
unhi. Eg get sofið heima.
ENDIR.
J. F. Cooper
SÍÐASTI MÓHÍMIl
4.1. Alísa raknaði fljót-
lega við, þegar hún kom
út í skóginn.
„Uncas“, síðasti móhí-
kaninn, var á valdi fjand
mannanna. „Hann get ég
etoki yfirgefið", sagði
Fálkauga um leið og hann
sneri aftur til húnora-
þorpsins.
Dulbúinn í bjarnar-
hamnum leitaði hann
strax á fund Davíðs. Da-
víð varð dauðskelkaður,
þegar „björninn" kom
skokfcandi að kofanum
hans. Hann greip til flaut
unnar, sem Fálkaauga
hafði fengið honum aftur
úti í skóginum Og ætlaði
að hrefcja villidýrið á
flótta með sálmalagi. En
þá sagði „björninn“. —
„Láttu flautuna eiga sig,
Davíð, en segðu mér í
staðinn, hvar Uncas er
lokaður inn?“ í sama bili
tók Fálkaauga höfuðið af
sér og Davíð jafnaði sig
eftir mestu hræðsluna.
Skömmu síðar gekfc
Davíð í fylgd með „birn-
inum“ yfir að kofanum,
sem Uncas var geymdur í.
42. Fyrir utan kofann
hittu þeir hermann, sem
kunni *volítið í enstou.
„Ef þig langar til að sjá
„hjörtin fótfráa" gráta við
píningarsúluna á morg-
un“, sagði Davíð, „skaltu
leyfa töframanninum að
fara inn til hans og anda
á hann“. Hermanninum
fannst þetta þjóðráð, o@
þeir leyfðu Davíð og birn
inum að fara inn í toof'.
ann.
Uncas stóð þráðbeinn
og óttalaus bundinn við
súlu í dimmasta horninu.
,,Björnin“ gekk til hans
og hvíslaði að honum*
hver hann var. Það glaðn
aði yfir Uncasi, í flýti
skar Davíð böndin, sem
hann var bundinn með,
Fálkaauga fór úr bjarnar
hamnum og iét Uncas
tolæða sig í hann. Davíð
fór í veiðimannsbúning-
inn, sem Uncas var klædd
ur í, en Fálkaauga fór I
garmana, sem Davíð hafði
notað til að dulbúa sig.
Davíð stillti sér nú hinn
rólegasti upp við súluna,
Uncas og Fálkaauga
gengu út úr kofanum j
dulargervum sínum.
Þegar þeir voru
komnir notokuð inn í skóg
inn, heyrðu þeir ösfcur
á eftir sér. Hunonarnir
höfðu uppgötvað flóttann
og eltingaleifcurinn var
hafinn. —