Morgunblaðið - 28.11.1961, Síða 3

Þriðjudagur 28. nóv. 1961
MORCVISBLAÐIÐ
Frá Dalvík
Mikið tjón varð í Dalvík í ó
veðrinu fyrir helgi. Ilafnar-
garðurinn brotnaði á löngum
kafla, gömul uppfylling inni í
höfninni brotnaði mikið og
fleiri spjöll urðu.
Myndirnar hér á síðunni
tók Kári Sigfússon á sunnu-
dag. Sú stærri sýnir (í bak-
sýn), hve garðurinn er illa
farinn eftir óveðrið. Sú minni
sýnir bát, sem sökk
Verkfall í París
PARÍS. 27. nóv. — NTB — Reut-
er. — Á morgun hefst væntan-
lcga í París verkfall járnbrautar-
starfsmanna og verkamanna í gas
og rafmagnsverum og nær
verkfallið um land allt. Um fimm
hundruð þúsund verkamanna
taka beinan þátt í verkfallinu
en viðbúið er, að ' það stöðvi
vinnu milljóna annarra og lami
með öllu samgöngur og marg-
þáttaða starfsemi aðra.
Verkfallið er gert til að knýja
fram launahækkanir. Hafa verka
lýðsfélögin hafnað tilboði ríkis-
stjórnarinnar um 2.25% launa-
hækkun frá 1. janúar 1962 og
1.25% hækkun til viðbótar síðar.
Járnbrautarverkamenn í París
gera sólarhringsverkfall sem
hefst kl. 3 síðd. (ísl. tími). Verika
menn við gas- og rafmagnsver
leggja niður vinnu í fyrramálið
en þeirra verkfall stendur 11
klukkustundir.

Réttar sakbornings gætt í hvívetna’
BREZKI togarinn „Grims-
by Town“, sem tekinn var
að ólöglegum veiðum út
af Vestfjörðum um miðj-
an mánuðinn, kom heim
til Grimsby sl. sunnudag,
að bví er segir í skeyti til
Mbl. þaðan. — Segir þar
frá harðri gagnrýni skip-
stjórans, Don Listers, á
réttarhöldin á ísafirði, er
hann lýsir sem „réttar-
farslegum skrípaleik“ —
en Lister var dæmdur í
200 þús. kr. sekt fyrir land
helgisbrot og 2ja mánaða
skilorðsbundið fangelsi fyr
ir tilraun til að sigla varð
skipið Albert niður. — í
fréttaskeytinu til blaðsins
segir m. a.:
— Mál mitt var von-
laust frá byrjun við þessi
réttarhöld, sagði Lister
skipstjóri, þegar hann kom
til Grimsby. — Ég fékk
— secjír dómsíormaour i máli
sliipstjórans á Grimsby Towa,
sem kvartar um „réltarfars-
legan skrípaleik66 á ísafirði
ekki einu sinni lögfræð-
ing til þess að annast vörn
mína. Maðurinn, sem skip
aður var verjandi, reynd-
ist alls óhæfur. Hann und-
irbjó vörnina, án þess svo
mikið sem að ræða við
mig.
★ „Skothraður" skipstjóri
á Albert
Lister hélt því fram, að
hann hefði „einungis fengið
að leiða sem vitni stýrimann
minn og loftskeytamann. Þeir
(þ. e. rétturinn) synjuðu um,
að aðrir af áhöfninni fengju
að bera vitni.“ Lister sagði
að togarinn hefði að vísu
verið innan fiskveiðitakmark
anna, en ekki verið að veið-
um, „og þá kom þessi skot-
hraði (,,trigger-happy“), ungi
skipstjóri á fallbyssubátnum
að okkur að aftan og dembdi
á okkur tólf skotum. Sex
þeirra voru skörp, og eitt
af þeim fór aðeins 19—20
metra frá togaranum.
Á „Aðeins hótun“
í sambandi við þær ásak-
anir, að hann hefði tvisvar
reynt að sigla á varðskipið,
sagði Lister: — Ég hafði að
vísu í hótunum að sigla á
það — en það var aðeins
hótun, því að ég varð að
hugsa um öryggi skipshafn-
ar minnar. Skipstjórinn
kvaðst hafa verið á leið til
lands til þess að fá læknis-
hjálp handa einum skipverja
sinna og viðgerð á öðru rat-
sjártæki togarans, þegar hann
var tekinn.
Réttar Listers gætt
í hvívetna
Blaðið hafði samband við
Bárð Jakobsson, fulltrúa bæj
arfógetans á tsafirði, sem var
dómsformaður við réttarhöld
in í máli Don Listers, og
skýrði honum frá fyrrgreind-
um ummælum skipstjórans.
Bárði fórust m. a. orð á
þá leið, að hann gæti staöið
við það, hvort heldur hér ,
eða í Englandi, að réttar
Listers skipstjóra hefði verið
gætt í hvívetna og hann ekki
verið hlunnfarinn á nokkurn
hátt, enda hefði honum ver-
ið fenginn réttargæzlumaður
þegar í upphafi, umboðsmað-
ur útgerðar skipsins hefði
verið viðstaddur öll réttar-
höldin, tveir meðdómendur
verið í málinu — o. fl. mætti
telja, sem var trygging fyrir
réttri málsmeðferð. Bárður
tók það fram, að segulbands-
upptakan af orðaskiptum
Listers og skipherrans á Al-
bert hefði ekki verið nótuð
Framhald á bls. 23.

S í\ K S í LI \ \ Eí
Framsóknarblaða-
mennska
Smásýnishorn af hinni óheið-
arlegu blaðamennsku Fram-
sóknarmanna gaf að líta í rit-
stjórnargrein í Tímanum si.
sunnudag. Var þar rætt um
leiðara í Morgunblaðinu frá
deginum áður, en í Mbl. stóð:
„Tíminn spyr síðan, hvaða
þætti vamarmálanna Morgun-
blaðið vilji efla. Því miður
verður að játa, að blaðið hefur
ekki heldur nægilega þekkingu
til að svara þeirri spurningu.
Það er auðvitað ekki á færi
annarra en herfræðinga og þá
þeirra, sem þekkingu hafa á
vörnum Atlantshafsbandalags-
ríkjanna í heild, þvi að í
þessu efni er um samræmda
heildarstefnu að ræða. AÐ
SJÁLFSÖGÐU META SVO ÍS-
LENZK STJÓRNARVÖLD TIL-
LÖGUR SÉRFRÆÐINGA 1
IIERMÁLUM Á HVERJUM
TlMA“.
Tíminn getur um fyrri hluta
málsgreinarinnar, en sleppir
efni síðari hlutans og segir síð-
an:
„Morgunblaðið vill með öðr-
um orðum gefa erlendum her-
fræðingum sjálfdæmi í vamar-
málum laudsins".
Þetta er mjög táknræn Tíma-
blaðamennska.
íslendingar
hafa úrslitaráðin
Eins og i ritstjórnargrein
Morgunblaðsins var sagt, þá
meta íslenzk stjórnarvöld að
sjálfsögðu allar tillögur sérfræð
inga í hermálefnum og taka
endanlegar ákvarðanir um,
hvað í þeim efnum skuli hér
gert. Timinn segir hinsvegar,
þegar hann hefur sleppt að
skýra frá þessu sjónarmiði
Morgunblaðsins:
„Morgunblaðinu er hinsvegar
ekki fast í hendi sjálfstæði ís-
lendinga í þessum efnum frem-
ur en öðrum“.
Fyrst eru blekkingarnar sett-
ar fram, síðan er lagt út af
þeim, að Morgunblaðinu sé
„ekki fast í hendi sjálfstæði ís-
lendinga í þessum efnum“ og
síðan er bætt við orðunum:
fremur en öðrum“. Á næstu
síðu Tímans er varið löngu
máli í að tala um þá félagana,
MacCarthy og John Birch, sem
réttilega er sagt, að síður eu
svo hafi styrkt lýðræðið. En
hvað segja menn þá um það,
þegar því er haldið fram, að
stærsta og áhrifamesta blaði
landsins sé sama um sjálfstæði
fslendinga? Heldur Tíminn að
slíkur áróður sé líklegur til að
styrkja trú manna á lýðræði og
andstöðu við einræðis- og of-
beldisstefnur?
Að ráða niðurlögunum
á eftir
Síðan segir Tíminn að for-
ystumönnum Sjálfstæðisflokks-
ins sé sama, þótt kommúnistar
eflist. „Þeir treysta á, að nið-
urlögum þeirra geti þeir ráðið
á eftir, ef unnt er að lama um-
bótabaráttuna nægilega".
Þessi fullyrðing er auðvitað
órökstudd og fjarstæð, en hins-
vegar gefur hún nokkurt sýnis-
hom af hugsanagangi Fram-
sóknarmanna. Það er opinbert
leyndarmál, að þeir hyggjast
taka upp stjórnarsamstarf við
kommúnista, ef þessir tveir
flokkar næðu meirililuta á AI-
þingi, og hugsa þá sem svo, að
í þeirri stjórn muni Framsókn-
arflokkurinn ráða en kommún-
istar ekki, á sama hátt og svip-
aðir flokkar héldu í Ieppríkjun-
um á sínum tíma, þótt raunin
yrði önnur, eins og mönnum er
kunnugt. Framsóknarmenn hafa
verið að plægja jarðveginn fyr-
ir slíka stjórnarsamvinnu og
m.a. fundið það út, að skilja
rækilega afstöðuna til vam-
arliðsins og Atlantshafsbanda-
lagsins, vegna þess að við er-
um samningsbundnir til að vera
áfram í Atlantshafsbandalaginu
og þess vegna gætu kommúnist-
ar ekki krafizt úrsagnar úr því.
Hinsvegar mundu kommúnistar
neita að starfa með Framsókn
án þess að varnarliðið yrði rek-
ið úr landi.