Morgunblaðið - 28.11.1961, Qupperneq 23

Þriðjudagur 28. nóv. 1961
23
— Bændur
Framh. af bls. 24.
því síðla á kiugardag, er veðrinu
slolaði nokkuð. hafa bændur og
búalið leitað kinda og nokkuð
heiur ..faKdizt af fé, flest af því
íennt en Ufandi. Á innanverðum
Skaga vantaði á sumum bæjum
svo til allt fullorðið fé Og einnig
á mörgum bæjum í Vesturdal.
Til marks um fannkyngið skal
þess getið að á einum bæ á Skaga
voru 16 lömb dregin úr snjó á
túninu, en öll lifandi. Nokkuð
hefur borið á því að tófa legðist
á hið fennta fé, aðallega fram til
Dala. Enn verður ekki sagt með
vissu hve miklum skaða þetta
kann að valda bændum á þeim
jörðum sem mest vantaði.
Ég hefi heyrt að á austanverð-
um Skagafirði hafi engar telj-
andi skemmdir orðið á veginum
við Haganesvik, við svokallaða
Sandvík, en þar flæddi sjór á
land og skoiaði burtu þjóðvegin-
um á 100 m. kafla. — jón.
ERFIB FÆRB í EYJAFIRÐI
Akureyri, 21. nóv. — Veður er
nú miklu betra í Eyjafirði en
undanfarna daga. Lítið hefur snjó
að í dag, brugðið til þíðviðris,
en mjög dimmt er í lofti, einkum
norðantil i firðinum.
1 dag komu til Akureyrar
mjólkurbílar, búnir drifi á öllum
hjólum og ætlaðir til ferða
í snjó. Eingöngu slíkum bílum
mun vera fær sú leið. Þetta eru
sömu bílarnir sem sækja mjólk-
ina fram Svarfaðardal, og gekk
þeim mjög treglega að ná mjólk-
inni í fyrradag.
Frá Grenivík var fært í dag
og hafðí vegagerðin aðstoðað bif-
reiðarnar með ýtum. Sú leið er
þó aðeins fær mjög öflugum bif-
reiðum. Yfir Vaðlaheiði var far-
ið í morgun. Hafði vegagerðin lát
ið vta þá leið, en síðdegis í dag
fennti mjög í slóðina Og mun
hún nú ekki fær. Áætlunarbíll-
inn frá Húsavík hefur ekki kom-
ið til Akureyrar í dag. Vegurinn
um Dalsmynni mun vera fær, en
illfært beggja vegna við hann.
Fréttir hafa borizt um það, að
snjóflóðarhætta sé í Dalsmynni,
en framkvæmdastjóri vegagerðar
ríkisins á Akureyri, Guðmundur-
ur Benediktsson, telur að slíkar
fregnir séu algerlega úr lausu
lofti gripnar. Engin snjóflóða-
hætta sé þar en hinsvegar séu
vegir við enda Dalsmynnis illfær-
ir.
Fram Eyjafjörð er sæmilega
fært og hafa allar mjólkurbif-
reiðar þaðan komið til Akur-
eyrar í dag. Bílalest stórra flutn
ingabíla, sem var á leið frá
Keykjavík. kom til Akureyrar i
Tiótt. Bifreiðastjórarnir segja færð
ina þunga, einkum í öxnadal og
nutu þerr aðstoðar þá leið til
Akureyrar. Áætlunarbílar Norð-
urleiða hafa ekki komið til Akur-
eyrar enn. En að óbreyttu veðri
munu þeir koma á morgun.
Flóabáturinn Drangur kom frá
Sauðárkróki ,til Akureyrar í
nótt. Hann hafði viðkomu á Siglu
firði, Ólafsfirði og Dalvík. Erfitt
var að athafna sig á Ólafsfirði,
aðeins hægt að taka farþega Og
póst, en engum vörum hægt að
skiia eða taka. Á Dalvík var að-
staðan öllu betri. Kl. 8 í fyrra-
málið mun skipið fara sömu leið
til baka og reyna að komast á
sem fiestar hafnir. Skipsmenn
segja sjóinn genginn mikið niður,
en í sumum höfnum erfiða að-
etöðu vegna brotinna bryggja og
braks i höfnum. — St. E. Sig.
STÓRGRÝTI BARST Á LAND
í FLATEY
Húsavík, 27. nóv. — Símasam-
bandslaust er enn við Kópasker
vegna mikilla bilana á Tjörnesi
Og í Kelduhverfi. Reynt hefur ver
ið að koma á bráðabirgðasam-
bandi í dag, en ekki tekizt. En
ákveðið er að viðgerðarflokkur
frá Landsímanum komi frá
Reykjaxík, strax og hægt verður
að fljúga. En það var ekki hægt
í dag vegna óveðurs.
Sjór gekk hærra á land í Flat-
ey en menn muna um áratugabil,
og bar á land stórgrýti. Bryggj-
an mun ekki hafa skemmzt að
öðru leyti en því að raflögn eyði
MORCVJSBI4ÐIÐ
•' ■’ fcf
lagðist alveg. Sjórinn bar svo
grjót á land, að um stéttimar, er
að' bryggjunm liggja, er sem um
stórgrýtisurð sé að fara. Beítu-
skúrar brotnuðu eitthvað og sjór
gekk í geymsluhús Og olli
skemmdum á salti og fleiru. En
Flateyingar voru nýbúnir að af
skipa síðustu sendingu saltfisks
frá síðastliðnu sumri.
Vegir sem næst sjó liggja
skemmdust.
HUNDAR GRAFA FÉ ÚR FÖNN
1 MÝVATNSSVEIT
Jóhannes á Grímsstöðum segir
þessar fréttir helztar eftir óveðr
ið. Vonir standa til að fjárskaðar
í Mývatnssveit séu ekki teljandi,
en erfiðleikar hafa verið miklir
því að alla óveðursdagana hafa
menn unnð að því að leita þeirra
kinda, serti vantað hefur og koma
þeim sem fundizt hafa til húsa.
Nokkrar kindur hafa verið grafn
ar úr fönn, en Mývetningar eiga
sérstaklega góða fjárhunda, sem
finna fennt fé og fara stundum á
móti vindi langar leiðir og er þá
grafið eftir tilvísun þeirra og oft
ast með árangri. Vegna vondrar
veðurspár fyrir þetta óveður,
fóru bændur, sem fé eiga austan
við Nýja hraun þangað austur
til að reka það saman, þvi þannig
ver þaS sig betur og em nú í dag
að búa sig undir leiðangur þang
að aftur. Þessu veðri fylgdi ekki
eins mikið stórfenni, eins og nóv-
emberveðrinu í hitteðfyrra. —
Fréttaritari.
BRYGGJA MEÐ ÞYKKUM
SKJÓLVEGG MOLAÐIST
Á Þórshöfn var enn austan stór
hríð-í gær og snjór lá alveg fram
að sjó, að sögn fréttaritara blaðs
ins. Vegurinn út á Langanes var
ófær, en orðið fært eftir vegin
um til Raufarhafnar. Byrjað var
í fyrradag að ryðja flugvöllinn.
Stóð á honum snjór í óveðrinu,
en hann er líklega ekki mikið
skemmdur. í dag var þó ekki
hægt að athafna sig þar við
vinnu.
Guðmundur Ágústsson hjá Olíu
félaginu tjáði blaðinu í gær að
hann hefði átt tal við umboðs-
mann félagsins á Þórshöfn. Sagði
hann að 13 m hefðu brotnað
framan af brimbrjótnum, sem
byrjað var að byggja fyrir tveim
ur árum, en hann er byggður úr
2—4 lesta steinum. Telja heima
menn þó að þrátt fyrir það, hafi
brimbrjóturinn varið hinar
bryggjunar, svo þær molnuðu
ekki niður í veðrinu og þá jafn-
framt hlíft bátunum.
Á Bakkafirði er bryiglgja m,eð
einhverjum þykkasta skjólvegg
sem til er á landinu. f sumar var
byggð utan um hann þykk sem-
entskápa og bryggjan um leið
lengd um helming. Skjólveggur
inn nær áfram fram á nýju við
bótina. Sú viðbót brotnaði nú al-
veg niður.
Þá sagði Guðmundur að hann
hefði talað við Hrísey á laugar-
dag. Þar stóð olíugeymirinn, sem
er nærri sjó, sífellt umflotinn.
EKKI SLÆMT Á HÉRAÐI
Loks áttum við tal við frétta
ritara blaðsins á Egilsstöðum.
Hann kvað þar ágætis veður. Þar
snjóaði að vísu, en ekki kominn
svo mikill snjór að auðvelt mundi
að gera fjallvegi aftur færa.
— íþróftir
Framh. af bls. 22.
helgar, en þá verður gert út um
mótið.
Gangur leiksins: 4:0, 4:1
5 :1. Hálfleikur: 6:1, 6:3,
8 :3, 8 : 5.
Mörk Víkings: Pétur 3, Jóhann
og Rósmundur 2 hvor og Sigurð-
ur Hauksson 1.
Mörk IR: Gunnlaugur og
Matthías 2 -hvor, Gunnar 1.
K o r m á k r.
Staðan í meistarafl. karla
1. Fram 4 3 0 1 60:36 6 stig.
2. KR 4 3 0 1 56:36 6 -
3. Víkingur 4 3 0 1 47:30 6 -
4. IR 4 2 1 1 44:41 5 .
5. Armann 5 2 0 3 56:63 4 .
6. Valur 4 1 1 2 42:51 3 -
7. Þróttur 5 0 0 5 43:82 0 -
Óskaplegt basl,
— O, betta er óskaplegt
basl, sagði Víkingur á Grund-
arhóli, fréttaritari blaðsins á
Hólsfjöllum, er við hringdum
í hann í gær og spurðum
hvernig gengi að bjarga fénu
, | í óveðrinu sem verið hefur á
Norðurlandi. Hann sagði, að í
allan gærdag hefði verið suð-
austan hríð og nú væri enn
spáð slæmu veðri. Það sem
gerði bændunum erfiðast fyr-
ir væri það að þó stytti upp,
þá stæði hléið ekki nægilega
lengi til að hægt væri að ná
heim fénu, og auk þess flyti
allt í húsunum þegar þvi væri
náð inn svo klakabrynjuðu og
það færi illa saman að þrífa
bleytuna og reyna að finna
annað fé úti í hríðinni.
Víkingur sagði, að varla
nokkur maður væri búinn að
ná inn öllu sínu fé. Alautt ver
dagana áður en óveðrið skall
á og féð dreift. En það var bót
í máli, að Veðurstofan spáði
slæmu veðri og byrjuðu þá
margir að smala heim. Ann-
ars kvað hann sjaldgæft að fé
færist í stórum stíl á Hólsfjöll
um. Innan við 10 kindur á bæ
væri ekki óalgengt þegar verst
væri, og hann héldi að ekki
yrði það »vo slæmt núna.
Tvídregin úr fönn
á einum degi
Víkingur sagði að féð hefði
ékki verið neitt illa farið eftir
fyrsta áhlaupið á fimmtudag
og föstudag.
Þegar stytti upp á laugar-
dag fór hann að leita að kind-
um sínum »g náði nokkrum
kindum heim. Fann hann þá
kindur j fönn við túngirðing-
una. Ein gat varla gengið, þvi
hinar höfðu troðizt að henni
við girðinguna. Hann kom
kindunum heim á tún og sagði
tveimur sonum sínum, 7 og 8
ára gömlum, að hýsa þær með
an hann héldi áfram leiðinni.
Þegar hann kom til baka, var
hann aftur skollinn á. Dreng-
irnir höfðu fyrst reynt að
koma tveimur kindum heim,
en gáfust upp við það. Víking-
ur fór að leita og fann ekki
kindina, sem hann hafði áður
segir fjárbóndi
dregið úr skaflinum, En á leið
inni heim steig hann ofan á
hausinn á henni í myrkririu
og dró hana þar í annað skipti
á sama degi úr fönn.
Eins sagði hann frá annarri
kind, sem hann fann afvelta
vegna hriðarinnar sunnan í
barði. Hafði sett stóran skafl
alls staðar, aðeins skafið af
þar sem hann var stóðu lapp-
irnar á henni upp úr.
Eins hafði hann frétt um að
Benedikt á GrímsStöðum
hefði fundið 5 lömb ósjálf-
bjarga í gær.
Það er aðallega erfiðleikar
að koma þessu í lag, sagði
Vikingur Guðmundsson
á Hólsfjöllum
Víkingur. Og til þess höfum
við enga möguleika fyrr «a
veðrið lagast. Nú er aðeins að
létta til, en þá er komið myrk
ur.
Leitar upp 1 hólana
Víkingur sagði að sums
staðar hafði rifið vel af í veðr
inu, en annars staðar hefði
snjórinn safnast í 3—4 m
djúpa skafla og þaðan af
dýpri. Yfirleitt leitaði féð
sunnan í hávaðahóla eða upp
undir toppa á sandhólum.
Því fé sem skriði í skjól væri
miklu hættara, en það væri
óalgengara.
Söntfskeanmtun
/tíþýðukórsins
A EFNISSKRÁ Alþýðukórsins i
S.V.I.R. á söngskemmtun hans í I
gærkvöldi voru 16 kórlög, stór og
smá, eftir íslenzka höfunda, og
auk þess Credo úr messu i As-dúr
— Grimsby Town
Framh. af bls. 3.
í réttinum sem sönnunar-
gagn, enda teljast slíkar upp-
tökur ekki sönnunargagn að
íslenzkum lögum. (Þess má
geta, að Bárður mun vel
kunnugur ensku réttarfari,
enda er hann félagi í sam-
tökum enskra lögfræðinga).
if Verjandi að ésk Listers
I sambandi við ummæli
Listers skipstjóra um verj-
andann, Jón Grímsson, sagði
Bárður Jakobsson m. a., að
Jón hefði strax verið skip-
aður réttargæzlumaður List-
ers og fylgzt með rannsókn
málsins frá upphafi. Hefði
skipstjórinn síðan lýst því
yfir, að hann óskaði eft-
i r, að Jón Grímsson yrði
skipaður verjandi sinn við
réttarhöldin. Væri þetta bók-
að eftir Lister — og bók-
unin undirrituð af honum,
eigin hendi. — Hvað Lister
og verjandanum hefir svo
farið á milli, get ég að sjálf-
sögðu ekki um dæmt, sagði
Bárður, — en hins vegar vil
ég taka það fram, að sér-
hver bókun var þýdd á ensku
og lesin fyrir Lister og hon-
um sérstaklega bent á að
fylgjast vel með og gera sín-
ar athugasemdir, ef honum
þætti ástæða til. En skipstjór
inn gerði aldrei eina einustu
athugasemd við bókanir rétt-
arins.
Þá kvaðst Bárður vilja
taka það skýrt fram, að List-
er hefði ekki óskað eftir að
leiða fleiri vitni í máli sínu
en stýrimanninn og loft-
skeytamanninn — og væri
því sú fullyrðing hans, að
synjað hefði verið beiðni um,
að aðrir af áhöfn togarans
fengju að bera vitni, út í
bláinn, svo sem aðrar ásak-
anir hans um - „réttarfarsleg-
an skrípaleik", samkvæmt
framangreindri frétt.
eftir Schubert. Meira en helm-
lingur kórlaganna voru eftir söng
istjórann, dr. Hallgrím Helgason,
I og milli þátta á efnisskránni lék
Jórunn Viðar Sónötu hans nr. 1
fyrir píanó.
Fyrri hluti efnisskrárinnar
var yfirleitt betur sunginn en
siðari hlutinn, enda auðveldari
í meðförum. Þrjú íslenzk þjóð-
lög í útsetningu Jónasar Tómas-
sonar eru færð í sundurgerðar-
lausan en þó áheyrilegan búning
og nutu sín vel. íburðarmeiri eru
sjö þjóðlög og alþýðulög í radd-
setningu dr. Hallgríms, mörg
þeirra mjög pólífón og margslung
in í raddfærslu. Slíkur búningur
fer einföldum alþýðulögum mjög
misvel, og stundum liggur við,
að frumhugmyndin sjálf drukkin
algerlega í úrvinnslunni.
A síðari hluta efnisskrárinnar
vakti sérstaka athygli mótettan.
Þitt hjartans barn eftir dr. Hall-
grím, byggð á gömlu íslenzku
sálmalagi, fallegt verk og vel
unnið, en hinn vandsungni mið-
kafli þess riaut sín því miður
ekki sem skyldi. Tvö síðustu lög-
in, þáttur úr „Friði á jörðu“ eftir
Björgvin Guðmundsson og messu
kaflinn eftir Sohubert, ,voru
naumast nógu vel æfð, — það
var söngur „án fínpússningar",
ef svo mætti segja, þunglama-
legur, og tónhendingar sumstað-
ar sundurslitnar, jafnvel í miðju
orði.
Ymislegt fleira mætti að sjálf
sögðu að söngnum finna, en
það er ekki síður ástæða til að
vekja athygli á þvf, að hér hefir
fáliðaður kór skilað langri og
mjög erfiðri efnisskrá að mörgu
leyti vel, og er sérstök ástæða
til að minnast á, hvað söngur-
inn var yfirleitt hreinn, líka í
þeim lögum, sem flóknust eru
að byggingu og hljómasambönd-
um. Og þá er það ekki síður
virðingarvert, hve mikla rækt
kórinn leggur við að kynna ís-
lenzkar tónsmíðar.
Píanósónatan nr. 1 eftir Hall-
grím var ágætlega leikin af
Jórunni Viðar. Þetta er mynd-
arlegt verk, karlmannlegt í
hugsun og fremur óvenjulegt að
formi. Það ætti skilið að heyr-
ast oftar í meðförum hinna
mörgu ágætu píanóleikara okk-
ar.
Tónleikarnir voru haldnir í
kirkju Óháða safnaðarins við
Háteigsveg, og munu vera fyrstu
tónleikar, sem þar eru haldnir.
Hljómburður í kirkjunni er mjög
góður, og má mikið vera, ef
ekki verða ýmsir til að feta í
spor Alþýðukórsins þangað, ef
kirkjan er fáanleg til tónleika-
halds.
Jón Þórarinsson.
— Finnar
Framh. af bls. 1.
spyr, hvað verða muni, ef Sovét-
stjórnin telji sig komast að því,
að Finnland sé ekki eins góður
varðhundur og æskilegt sé. Ann
ars vegar verða Finnar að horf-
ast í augu við óútreiknanlegar
kröfur Sovétstjórnarinnar — og
hinsvegar að gera sér Ijósa þá
hollustu, sem hin sérstæðu tengzl
Norðurlandanna hafa skapað.
Það er augljóst, segir blaðið, að
Finnland er í kreppu.
Hinsvegar segir Hamborgar-
blaðið „Die Welt“, sem er óháð,
að hróður Kekkonens forseta hafi
mjög vaxið við Moskvuferðina —
en þ- sé ljósara en áður að Finn
ar hafi sáralítið svigrúm í stjórn-
málum. Telur blaðið líklegt, að
djarfleg ummæli Halvards
Lange utanríkisráðherra Noregs
og varnarmálaráðherrans Gud-
mund Harlem hafi haft nokkur
áhrif á Krúsjeff. Þeir lýstu því
báðir yfir, að Krúsjeff skyldi
ekki takast að hræða Noreg úr
NATO eins og Stalín eg Molotov
hefðu hrætt landið í NATO.
Loks segir kínverska komm-
únistablaðið Kansan Uutiset, að
ræða Kekkonens sýni framar
öllu, að Finnar skilji raunveru-
leika finnskra stjómmála og
hvernig sé háttað sambandi
þeirra við umheiminn, einkum
þó við Sovétríkin. Segir blaðið
augljóst, að það sé ekki orðsend-
ing Sovétstjórnarinnar til Finna,
sem orsaki spennu í alþjóðamál-
um heldur hernaðarundirbúning-
ur Vestur-Þjóðverja og þanda-
manna þeirra við Eystrasalt.
Leiðréttin«r
I GREIN um Danilíus Sigurðssoa
skipstjóra s.l. þriðjudag féll nið
ur setning þar sem börn hans
voru talin upp. Þar sem kom að
Guðrúnu, sem búsett er á Hellis
sandi, féll úr setning, þannig:
Guðrún búsett , á Hellissandi
gift Almari Jónssyni matsveini
frá Dalvík, Erla búsett í Rvík gift
Vilhjálmi Sigurjónssyni og síðan
eins og í greininni stóð.