Morgunblaðið - 30.12.1961, Blaðsíða 12

12
MORGVNBLAÐIÐ
Laugardagur 30. des. 1961
Eiginmaður minn
ÞORBJÖRN ÞÓRÐARSON
f. v. héraðslæknir
andaðist á jóladag. — Ótförin fer fram frá Fossvogs-
kirkju þriðjudaginn 2. janúar kl. 13,30.
Guðrún Pálsdóttir
Útför móður okkar, tengdamóður
ÞÓRUNNAR BJARNADÓTTUR
/ frá Fögrueyri,
fer fram frá Fríkirkjunni, miðvikudaginn 3. janúar kl.
10,30 f.h. — Athöfninni verður útvarpað.
Málfríður Jónsdottir, Þóra Jónsdóttir,
Elísabet Jónsdóttir, Meyvant Sigurðsson,
Sigríður Jónsdóttir, Jón G. Jónsson.
Innilega þökkum við öllum þeim, sem vottuðu okkur
samúð og vináttu við andlát og jarðarför
GUÐRÚNAR PETERSEN
Skólastræti 3
Börn, tengdabörn og barnabörn
NYJUNG
Shampoo gefur hári
yðar líflegan blæ
Og flösulausa mýkt
Sunsilk Tonic
því þá lítur helzt út fyrri, að þér
hafið eytt miklum tíma Og pen-
ingum á hárgreiðslustofunni. —
Þvoið hár yðar heima með Sun-
silk Shampoo. Sunsilk gerir hár
yðar mjúkt — glansandi. —
Aðeins ein umferð nauðsynleg.
Maðurinn minn
G UÐBRANDUR JÓNATANSSON
frá Tálknafirði,
sem andaðist 23 þ.m. að Hrafnistu verður jarðsunginn
frá Fossvogskirkju þriðjudaginn 2. jan. kl. 10,30 árd.
Athöfninn verður útvarpað.
Kristín Haraldsdóttir,
börn, tengdabörn og barnabörn.
KALT BORÐj
Munið okkar vinsæla
kalda borð í hádeginu I
hlaðið bragðgóðum |
ljúffengum mat.
Hádegisverðarmúsik
frá kl. 12.30.
Eftirmiðdagsmúsik
frá kl. 3.30. j
Kvöldverðarmúsik j
frá kl. 7.30.
Dansmúsik
frá kl. 9—1.
Hljómsveit
Björns R. Einarssonar
leikur. j
Borðpantanir í síma 11440. j
Gerið ykkur dagamun
borðið og skemmtið ykkur |
að
duðjón Eyjólfsson
Iöggiltur endurskoðandi
Hverfisgötu 82
Sími 19658.
— Hagal'm
Framh. af bls. 9.
muni tilviljun, að honum tekst
bezt upp, að hann kemst að
minnsta kosti neest marki, þar
sem hann leggur upp norðan úr
átthögruim sínum með hinn nor-
ræna mistiltein suður í heim til
að fá ai gum rennt þann kross,
sem Lamib Guðs mætti virðast
hafa forgefins borið og pínzt á
í vondri veröld — og síðan fær
skynjað undir krossinum í Ijósi
dulúðgrar norrænnar goðsögu,
að mistilteinninn er enn sem
fyrrum sigrænn . . .? Mundi það
tilviljun, að þeir, sem hafa ort
heilsteyptust órímuð Ijóð á ís-
lenzku, af hinum eldri skáldum,
Jóhann Sigurjónsson, Jóhannes
úr Kötlum, Steinn Steinarr, Jcn
úr Vör og Hannes Sigfússon,
höfðu ýmist náð mikluim þroska
sem höfundar rímaðra ljóða eða
að minnsta kosti þjálfazt sem
skáld í langri glímu við að feila
í form stuðla, höfuðstafa og hend
inga hugsanir sínar og tilfinn-
ingar, og það af hinum yngri
skáldum órímaðra ljóða, sem náð
hefur einna minnisstæðastri og
persónulegastri reisn, Matthías
Johannessen, er gjörkunnugur
anda og álhrifum íslenzkra bók-
mennta á liðnum öldum, og sér
þá vá, sem vofir yfir veröldinni,
með ægiugg þess, er gerir sér
'þess fyllstu grein, hve lífið,
þrátt fyrir öll þess mein og tor-
ræðu gátur, hefur öldum og ó-
bomum mikið að bjóða?
Hvort mundi svo ekki maður
í aðstöðu Sigurðar A. Magnús-
sonar, gæddur alvöru, einurð og
framaþrá 1 ríkum mæli, viija
ekki- aðeins leggja sér á minni
orð Sigurðar Nordals um skyldu
íslenzkra bókmenntaleiðtoga og
skálda til að veita frjóvgandi og
endurnærandi erlendum straum
um ög stefnum inn í gróðurlendi
íslenzkra bókmennta heldur líka
tovöt hans til fslendinga um að
kynna sér sem bezt bókmenntir
og sögu þjóðar sinnar — og ekki
gleyma þeirri alvöruþrungnu
viðvörun, sem felst í þessum orð
um hans: hreinleikur tungunnar
og stuðlar Ijóðanna — hafa verið
merki, sem jafnan sýndu, hvort
menning og menntir þjóðarinn-
ar voru hnignandi eða hækk-
andi.“ . . . ?
Guðm. Gíslason Hagalín.
— Vetrarhrakningar
Framhald af bls. 6.
heimilisdráttarvélin komst ekki
fet frá bænum, enda vart að
furða eftir margra daga grenj-
ar.di stórhríð. Við þurftum nú
tíðum að standa í mokstri og
gekk svo vestur að Hálsi. Þar
var gert ráð fyrir að við fengj-
um ýtu til hjálpar vestur á
Vaðlaheiði, en þangað átti ýta
frá Vegagerðinni að koma á
móti okkur frá Akureyri. Við
vorum nú ekki lengur einir á
ferð, því mjólkurbíllinn í
Fnjóskadal hafði með okkur
samflot.
Er að Hálsi kom var hafizt
handa um að setja jarðýtu, sem
þar var, í gang og barizt við það
án , árangurs í fleiri klukku-
stundir. Var klukkan orðin 3 um
nóttin þegar loks var hætt við
það fyrirtæki.
AUSTIN Cipsy
Iandbúnaðarbifreið hefur óvenjulega kosti.
Drifhúsin föst við grind, sérstök fjöðrun á
hvert hjól og því hátt undir.
Sérstaklega mjúk í keyrslu.
Kraftmikil benzín- eða dieselvél hæfir
hinum erfiðustu skilyrðum.
Sýnishorn á staönum.
Garðar Gíslason h.f.
bifreiðaverzlun
Ýtan fór að bjarga fé
Fyrr um daginn hafði ýta verið
á ferð utan Fnjóskadal til að-
stoðar mjólkurbíl og hafði veriS
ætlað að hún hjálpaði okkur upp
í heiði. Þetta breyttist þó skyndi
lega því fregnir bárust af fé sem
var statt í svelti og hvorki hægt
að reka aftur né fram, norður
á Flateyjardal. Þangað átti ýtan
að flytja hey fénu til bjargar og
síðan leggja slóð fyrir það vest-
ur í Fnjóskadal til þess Að hægt
væri að bjarga því heim. Síð-
ar fréttum við að þetta hefði allt
tekizt með ágætum.
Presturinn duglegur
snjómokari
Það var því ekki annað fyrir
okkur að gera *n grípa til skófl-
unnar á ný og handmoka okkur
áfram, þegar allar tilraunir til
gangsetningar ýtunnar á Hálsi
toöfðu farið út um þúfur.
Okkur hafði nú bætzt góður
liðsmaður þar sem var sr. Sig-
urður Haukur, prestur á Hálsi,
en hann var óspar að hjálpa okk
ur. Ýtan frá Akureyri var komin
alla leið í Skóga en austur yfir
Fnjóskárbrú gat hún ekki farið
sökum þess hve brúin er mjó.
Klukkan átta á mánudagsmorg-
un vorum við komnir í Skóga.
Þaðan var svo tafarlaust haldið
í ýtuslóðina til Akureyrar en
ekki verður sagt að við flygjum
áfram, því þangað komum við
laust eftir hádegið. en þetta er
jafnaðarlega um klukkustundar
ferð eða vart það. Höfðum við
verið rúman sólartoring á ferð-
inni frá Krossi.
Hér lýkur Örn ferðasögu sinnl
og þótt hún muni ekkert eins-
dæmi um hrakferðir hér á landl
má trvímælalaust telja hana með
þeim verstu nú á dögum.
íað lttur út