Morgunblaðið - 05.04.1962, Blaðsíða 20

Morgunblaðið - 05.04.1962, Blaðsíða 20
MORGVNBLAÐIÐ Fimmtudagur 5. apríl 1962 20 GEORGE ALBERT CLAY: INA Saga samvizkulausrar konu -----------27------------- Já, í löngu fríi. Við höfum heldur lítið að gera í flotanum, enn sem komið er. Ég er hér með ungum vinf mínum, Ishii Tatsugami. Hann er úti í reið- túr eins og er, en ef til vill vild- uð þið gera okkur þá ánægju að drekka með okkur eitt glas fyrir kvöldverð annað kvöld? Er Tatsugami af bankamanna- ættinni?spurði Diego Já, sonur barónsins, sagði Kato brosandi, og bróðursonur Tatsugamis í utanríkisráðuneyt- inu. Baróninn vill lóta hann fara í verzlunarstörf — það er líka nauðsynlegt, að einhverjir þeirra fáist við slíkt. Hann er rétt ný- kominn frá skólanámi í Ameriku. f>að væri okkur ánægja, svar- Kynnist SERVIS og þér kaupið Servis [ y««xí-; | f " ■ /.j í I Fjórar gerðir — oftast fyrir- liggjandi. — Viðgeröa- og varahlutaþjónusta að Laugavegi 170. - Sími 17295 AFBORGUNARSKILMÁLAR Hekla Austurstræti 14. - Sími 11687. aði Diego og höfuðismaðuirinn fór síðan leiðar sinnar, eftir að hafa hneigt sig tvisvar fyrir þeim. Þetta er voldugur maður sagði Diego, þegar höfuðsmaðurinn var kominn að sínu borði. Hann hef- ur nú aðallega samband á stjórn- málasviðinu, miklu fremur en í flotanum, og Tatsugami er af ætt, sem er skyld sjálfri keisaraætt- inni. Það er jafnvel talað um að að setja upp Tatsugami-banka í Cebuborg, svo það er víst eins got að móðga þá ekki. Áttu við, að ungi maðurinn sé prins ? spurði Gina. Ekki er hann nú prins, en allir sem skyldir eru keisaranum eru „af ættinni“, eins og þeir kom- ast að orði. Þeir hafa sérstöðu í þjóðfélaginu og njóta virðingar í samræmi við það. Ishii Tatsugami var grannvax- inn ungur maður, viðeigandi klæddur og talaði Yale-ensku, það lítið hann talaði en það var rétt eins og hann væri innan í einhverri skel og væri þar að kljást við einhver vandamál sín. Hann var ungur og hann var af keisaraættinni og Gina dansaði við hann, reið út og synti með honum í fjallavatninu. Herbergi Ginu sneri móti svöl- unum á íbúð Jshiis. Þar sat hún einn morgun og var að kviða fyrir að koma aftur heim til Cebu og samtímis þráði hún að komast heim. Þá kom Diego til hennar og sá, að hún starði yfir á svalirnar hjá Ishii, og misskildi það. Er hann að sækjast eftir þér, svo að þér sé ami að því? spurði hann. Nei, ekkert sérstaklega, en mig er farið að langa heim. Til Vic- entes. Við förum eftir nokkrar vikur. Erindi minu hér fer að verða lokið. Hefur Ishii nokkuð for- vitnazt um það við þig? Eða Kato höfuðsmaður? Stundum finnst mér eins og þá langi til þess, svaraði Gina bros- andi, og ekki laust við, að þeir séu eitthvað að tala utan að því með óbeinum orðum. Ég er að losa mig við allar eignir, sem ég á hér, sagði hann henni allt í einu. Og líklega lang- ar þá að vita ástæðuna. Hversvegna ertu að því? Ég efast um, að það sé ráðlegt að segja þér_það, svaraði Diego hlæjandi. Ég vildi helzt, að þú værir ekki alltof vingjamleg við þá.... og þó.. Hann hikaði, en hélt svo áfram: En þú rnátt nú heldur ekki móðga þá. Gina og Ishii sátu við „Drauma laugina“ og létu fæturna hanga ofan í rjúkandi volgt vatnið, og Ishii var að segja henni, hvers vegna Japan yrði að leggja í ófrið við Kína. Er það nú ekki aðallega til þess að þið skammist ykkar ekki fyrir að hætta við það? spurði hún. Sagði gamli Spánverjinn það? Gamli Spánverjinn er hér alls ekki, svaraði Gina á móti. Þér eruð ekki hrifnar af Jap- an, eða hvað? sagði hann ávít- andi. Ég þekki landið ekkert ennþá, svaraði hún. Þetta hér er ekki Japan, heldur alþjóðlegt gisti- hús, alveg eins og öll hin, en bara af tilviljun staðsett í Japan. Hún leit á unga manninn í vest- rænu sundskýlunni. Þétr eruð heldur ekki eins og Japani. Þér gætuð verið hver sem er frá Y ale-háskólanum. Yður Iangar ekki til að verða hrifin af Japönum? Mér er nú eiginlega nokkurn veginn sama, hvort ég er hrifin af þeim eða ekki, svaraði hún hreinskilnislega. Einhverntíma gætuð þér orð- ið neyddar til þess. Á þetta að vera aðvörun? Loksins hafði Don Diego lokið við að selja eignir sínar og þau gátu farið heimleiðis, en þó ekki fyrr en Gina hafði sagt Ishii, að — Ég tók eftir henni fyrr, nei ég! henni skyldi vera það ánægja að sjá hann, ef hann kæmi einhvern tíma til Cebuborgar og ekki fyrr en hún hafði löðrungað Kato höf- uðsmann, þegar hann ætlaði að kyssa hana við tjörnina í garðin- um. Þau höfðu farið með brauð til að gefa fiskunum og Gina sat á klettinum við tjörnina með brauðið og horfði á marglitu fisk ana, sem voru eitt og tvö fet á lengd og mjög gamlir, og þyrpt- ust svo saman kring um hana, að sumir komu upp úr vatninu þeg- ar þeir átu úr hendi hennar. Kato höfuðsmaður teygði úr álkunni og kyssti hana klaufa- lega, en missti af vörunum og varir hans snertu kinn hennar. Gina var meira hissa en reið og sló til hans í hugsunarleysi. hann. Þetta var óviljandi, frú, sagði hann. Ég vil ekki láta koma mér að óvörum eða nauðugri, sagði hún. Næsta dag fór Don Diego með hana til Tokyo, svo að hún gæti séð meira af Japan og loks voru þau aftur komin um borð á skemmtiskipinu, og þær frú Lolyta stóðu á afturþilfarinu og horfðu á fjöllin smáhverfa. Jæja, nú er tími til kominn að fara að hugsa heim — og til Vicentes. Lolyta gekk síðan inn um gler- vængjahurðina inn í aðalsalinn. Þú kemur bráðum, Gina, sagði hún. Gina vissi fullvel, að nú var hún stödd á vegamótum og nú var ekki hægt að fresta ákvörð- uninni öllu lengur. Frú Tiu hafði skjátlazt: hún átti um tvennt að velja. Hún gat skilið við Vicente og fengið nægilega mikla með- gjöf hjá Don Diego til þess að geta lifað þægilega það, sem eft- ir væri ævinnar með son sinn hjá sér. Eða þá hún gat haldið áfram að Ijúga og svíkja aðra eftir því sem hún hefði vit á. En brátt fann hún, að hún gat ekki gefið þetta núverandi líf frá sér án baráttu. Frú Tia hafði víst rétt fyrir sér eins og endra- nær: Hún átti ekki nema um einn kost að velja. XVIII. Þegar Gina hafði verið heima eina viku, fann hún einn daginn orðsendingu frá frú Tiu á borð- inu sínu, þar sem hún bauð henni að koma .út á búgarðinn. Anna hélt því fram, að hún hefði ekki lagt bréfið þarna og engin önnur þerna hafði séð það held- ur. Gina flýtti sér að kalla bílinn og ók út á búgarðinn. Maðurinn þinn veit um barnið, sagði gamla konan, jafnskjótt sem Gina kom inn til hennar. Anna sá að vísu ekki drenginn, en hún heyrði hann gráta og sagði Vicente frá því, að hann fór að ásaka mig, því að ég hafði sagt honum, að barnið hefði fæðzt andvana. Hann trúði engu fullyrðingum mínum og lét grafa upp leiðið aftur og fann þar ekkert. Þá varð hann svo frá sér af reiði, að ég hélt, að hann ætl- aði að ganga næst lífi mínu. Hvað sagðirðu honum? Ginu létti ofurlítið, er hún frétti, að Vicente vissi ailan sannleikann í málinu. Hann veit þetta að nokkru leyti, en ekki öllu, sagði hún. Hann veit, að barnið er af al- múgaætt, og ekki de Aviles. Þeg- GEISLI GEIMFARI X- >f Xr >f >f •— Það er vitleysa hjá þér Vandal að drepa mig. Skilurðu það ekki að gallarnir við durabilium koma í ljós strax eftir fyrsta reynsluflugið? — Þegar þar að kemur verðum við Lára komin langt í burtu.... með fimm milljón dali í veganesti. Og þess vegna, John.... Skyndilega kastar John Harvey durabilium-stönginni! ar hann spurði um nafn rétta föðurins, sagði ég honum bara, að það væri vinnumaður. Nafn- inu gat ég leynt fyrir honum og eins dvalarstaðnum, en ég var neydd til að segja honum, að barnið væri ekki sonur hans. Það var ]íka nóg! sagði Gina og greip andann á lofti. Já, það var nóg sagði gamla konan og bar höndina upp að kverk sér, og snöggvast datt Ginu í hug, að Vicente hefði kreíst út úr henni játninguna með kverkataki. Nú verðurðu að fara aftur til mannsins þíns. Hann kemur til þín aftur með tímanum, ef þú ferð rétt að. Hann kemur ekki aftur, svar- aði Gina einbeitt. Þá sjaldan hann kemur heim, læsir hann að sér, og mér þýðir ekkert að berja að dyrum. Ég fór auk heldur út í strandhúsið og þar vildi hann ekkert við mig tala. Ég held hann muni losa sig við mig eins fljótt og hann getur. Ég er á sama máli um það, að hann vildi sjálfsagt ekkert held- ur, samþykkti gamla konan, en hann er bara í dálítilli úlfa- kreppu stolt hans leyfir honura ekki að kannast við, að þú hafir haft mök við vinnumann á und- an honum sjálfum. ajlltvarpiö Fimmtudagur 5. apríl. 8.00 Morgunútvarp (Bæn. — 8.05 Morgunleikfimi — 8.15 Tónleikar —8.30 Fréttir. — 8.35 Tónleikar. — 10.10 Veðurfregnir). 12.00 Hádegisútvarp (Tónleikar. — 12.25 Fréttir og tilkynningar). 13.00 „Á frívaktinni“, sjómannaþáttur (Sigríður Hagalín). 15.00 Síðdegistónleikar (Fréttir, tilk. ■— Tónl. — 16.30 Veðurfr. — Tónl. 17.00 Fréttir. — Tónleikar) 17.40 Framburðarkennsla í frönsku og þýzku. 18.00 Fyrir yngstu hlustendurna (Guð- rún Steingrímsdóttir). 18.30 Þingfréttir. Tónl. 18.50 Tilkynn- ar. — 19.20 Veðurfr. 19.30 Fréttir. 20.00 Um töluvísi; IV. þáttur: Reikn- ingslist (Björn Bjarnason menntaskólakennari). 20.15 íslenzkir organleikarar kynna verk eftir Johann Sebastian Bach; VII: Máni Sigurjónsson leikur tokkötu og fúgu í F-dúr og prelúdíu og fúgu í f-moll; dr. Páll ísólfsson flytur formálsorð. 20.45 Úr skáldskap íslenzkra kvenna frá 17., 18. og 19. öld, — bók- menntakynning tekin saman að tilhlutan stúdentaráðs: Guðrún P. Helgadóttir skólastjóri flytur erindi og velur efnið. Flytjendur auk hennar eru Bríet Héðinsdótt ir, Hugrún Gunnarsdóttir, Óskar Halldórsson og Lárus Pálsson. 22.00 Fréttir og veðurfregnir. — 22.10 Passíusálmar (39). 22.20 Upplestur: „Myndin**, smásaga eftir Guðmund L. Friðfinnsson; fyrri hluti (höfúndur les). 22.40 Djassþáttur (Jón Múli Árnason). 23.10 Dagskrárlok. Föstudagur 6. apríl. 8.00 Morgunútvarp (Bæn. — 8.05 Morgunleikfimi — 8.15 Tónleikar —8.30 Fréttir. — 8.35 Tónleikar. — 10.10 Veðurfregnir). 12.00 Hádegisútvarp (Tónleikar. — 12.25 Fréttir og tilkynningar). 13.15 Lesin dagskrá næstu viku. 13.25 „Við vinnuna**: Tónleikar. 15.00 Síðdegistónleikar (Fréttir, tilk. Tónl. — 16.30 Veðurfr. — Tónl. 17.00 Fréttir. — Endurtekið tón- listarefni). 17.40 Framburðarkennsla 1 esperanto og spænsku. 18.00 „Þá riðu hetjur um héruð": Guð mundur M. Þorláksson talar una Þorstein uxafót. 18.30 Þingfréttir. Tónl. 18.50 Tiikynn- ar. — 19.20 Veðurfr. 19.30 Fréttir. 20.00 Daglegt mál (Bjami Einarssoa cand. mag.). 20.05 Efst á baugi (Tómas Karlsson og Björgvin Guðmundsson). 20.35 Frægir söngvarar; XX: Marian Anderson syngur. 21.00 Ljóðaþáttur: Kristinn Krist- mundsson stud. mag. les kvæði eftir Pál Ólafsson. 21.10 Tvö verk eftir Chopin: Kínverski píanóleikarinn Fu Ts’ong leikur noktúrnu í E-dúr op. 02 nr. 2 og pólska fantasíu op. 61. 21.30 Útvarpssagan: „Sagan um Ólaf Árið 1914“ eftir Eyvind Johnson; V. (Árni Gunnarsson fil. kand). 22.00 Fréttir og veðurfregnir. — 22.10 Passíusálmar (40). 22.20 Upplestur: .JVEyndin", smásaga eftir Guðmund L. Friðfinnsson; síðari hluti (höfundur les). 22.40 Á síðkvöldi: Létt-klassísk tóriU a) Anna Moffo syngur aríur eftir Mozart. b) Filbarmonlusveit Vínarborg- ar leikur vinsæla þætti úr sin- fóníum; André Cluytens stjórnaar. 23.25 Dagskrárlok.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.