Morgunblaðið - 29.05.1962, Blaðsíða 8

8
MORCXJTSBL ÁÐIÐ
Þriðjudagur 29. maí 1962
Sigfús H. Guðmundsson
IMinnZngarorð
I>AU hörmulegu tíðindi bárust
(hingað til lands s.l. þriðjudag,
að Sigfús Haukur Guðmundsson
Ihefði látizt af slysförum að heim
ili sínu í Melun skammt frá
Parlsarborg, tæplega 42 ára gam-
all.
Óþarft er að rekja hér, hvaða
éhrif þ-essi frétt hafði á okkur
vini hans og gamla samstarfs-
imenn í íslenzku flugmálastjórn-
inni. Sigfús Guðmundsson hafði
Iheimsótt okkur íslenzku nefnd-
armennina á ráðstefnu alþjóða-
flugmálastofnunarinnar (ICAO)
í París s.l. haust, glaður og reif-
ur að vanda, þá fyrir skömmu
fcominn frá Thailandi og nýbú-
inn að taka við ábyrgðarmiklu
starfi hjá félagi sínu þar í borg.
Fyrir tæpum tveim vikum
frétti ég svo frá Sigfúsi í bréfi
frá Birni Jónssyni, sem starfar
hj'á ICAO í París um eins árs
skeið, en hann tók á sínum tíma
við starfi framkvæmdastjóra flug
oryggisþjónustunnar af Sigfúsi,
er hann lét af því starfi og gekk
í þjónustu ameríska flugfélagsins
Trans World Airlines. Björn seg
ir orðrétt í bréfi sínu.
„Ég ihitti Sigfús alltaf öðru
hvoru, en annars er hann alltaf
á þeysingi um „regionina“ sína,
en hún nær frá Atlantshafi til
Indlandshafs."
Og svo fyrirvaralaust þessi
sorglega íregn.
Sigfús H. Guðmundsson var
fæddur 27. júní 1920 og lauk
stúdentsprófi 1939 frá Mennta-
skólanum í Reykjavík, innritað-
ist skömmu síðar í læknadeild
Háskóla íslands, en hætti fljót-
lega við íæknisfræðina, þar sem
flugmálin tóku hug hans allan
og hann sá fram á nær ótæm-
andi verkefni á því sviði hér
heima, er heimstyrjöldinni lyki.
Það var íslenzkum flugmálum
mikið happ, að Sigfús tók þessa
ákvörðun og fór til náms hjá
flugmálastjórn Bandaríkjanna.
Er embætti flugmálastjóra
var stofnað 1945 og Erling Ell-
ingsen tók við því starfi, var
það eitt af hans fyrstu verk-
um að kalla Sigfús Guðmunds-
son heim frá námi og gera hann
að framkvæmdastjóra flugör-
yggisþjónustunnar. Því starfi
gegndi Sigfús síðan þar til hann
gekk í þjónustu T.W.A., fyrst
sem fulltrúi þess félags á Kefla-
víkurflugvelli og síðar í Thai-
landi.
í þau 9 ár, sem við störfuðum
saman sátum við fjölmargar al-
fþjóðlegar flugmálaráðstefnur,
þar sem oft var mikið í húfi fyrir
hagsmuni íslenzkra flugmála. A
slikum fundum og ráðstefnum
gefst manni gott tækifæri til
þess að meta alhliða hæfileika
samstarfsmanna og vissulega var
Sigfús íslenzfcum flugmálum og
landi sínu til mikils sóma á
þessum fundum, því að hann var
óvenjulaginn samningamaður
senn fastur fyrir og samvinnu-
þýður. Kímnigáfa hans og dreng
skapur afvopnaði andstæðinga
oft og einatt áður en á hólm-
inn kom. Framkoma hans öll var
sérlega fáguð, nánast fyrirmann-
leg, enda maðurinn óvenju
glæsilegur á velli. Hann átti eina
þá beztu skapgerð, sem ég hef
kynnzt, enda féll aldrei minnsti
Skuggi á okkar samstarf öll okk
ar samstarfsár og má fyrst og
fremst þakka það hans góðu
lund.
Sigfús var maður, sem ekki
verður auðvelt að gleyma og
hann var sá vinur vina sinna, að
þeir munu syrgja hann þar til
þeir hitta hann aftur.
Þegar ég nú að Sigfúsi látn-
um rita þessar fátæklegu linur
sækja minningarnar að mér. Ég
sé þennan góða og göfuga vin
minn fyrir mér í anda svo full-
an af starfsorku og jákvæðum
hugmyndum og svo færan í sínu
fagi, að allur heimurinn stóð
honum opinn. Allir, sem kynnt-
ust honum virtu hann og dáðu
og treystu honum skilyrðislaust.
Ég saknaði hans mikið og lengi,
er ég missti hann sem samstarfs
mann 1956 og nú, þegar hann er
allur, á bezta aldri, þá liggur
við, að ég neiti að trúa því, að
hinn mikli leikstjóri lífsins ætli
að láta þennan þátt enda svona.
Mér finnst ég þurfa að hrópa til
leikstjórans eins og Forn-Grikk
2ja til 3ja herb. íbúð
óskast til leigu strax. Fyrirframgreiðsla
ef óskað er. Uppl. í síma 19867.
Ll KÞO RN
Skjótur bati
DR. SCHOLL’s ZINO-PADS
sett á auma staðinn fjar-
lægir óþægilegan þrýsting
skónna og gerir nýja eða
þrönga skóg þægilega.
DR. SCHOLL’s plástr-
ar við hnúðum, þykk-
ildum milli táa og
harðri húð á fótunum.
Hnúðar
Hörð húð
Þykkildi
ir, er þeir vildu mótmæla atriði
í harmleik og segja nei, nei, ekki
þetta. En hér verður engu
breytt.
fslenzk flugmál þakka Sigfúsi
mikið og fórnfúst brautryðjanda
starf í þágu íslenzkra flugörygg
ismála, ég þakka honum langt
og frábært samstarf.
Maður varð rikari af að kynn
ast Sigfúsi H. Guðmundssyni og
það hlýtur að vera eiginkonu
hans og börnum og eftirlifandi
föður mikil huggun í harmi
þeirra, hve hreinan skjöld hann
ætíð bar og hve mikil birta staf-
ar af minningu hans.
Við vinir hans og samstarfs-
menn í íslenzku flugmálastjórn-
inni vottum þeim öllum okkar
dýpstu samúð.
Agnar Kofoed-Hansen.
Starfsmenn Litla Hrauns
óska rannsóknar
STARFSMENN Vinnuhælisins
á Litla Hrauni hafa óskað þess
að Mbl. birti eftirfarandi bréf,
sem þeir hafa ritað Dómsmála-
ráðuneytinu:
Við undirritaðir fyrrverandi
ög núverandi starfsmenn á Litla
Hrauni, snúum okkur hér með
til hins háa Dómsmálaráðuneyt-
is og óskum rannsóknar á meint
um ásökunum í garð Okkar á
misferli í starfi, sem birtist í
grein í blaðinu Ný-Vikutíðindi
20. tbl. 2. árg., sem nefnist „Bak
við rimlana á Litla Hrauni“ og
jafnframt, að blaðið verði látið
sæta ábyrgð svo sem lög leyfa,
fyrir birtingu slíkra skrifa.
Það má teljast einstakt blygð-
unarleysi ritstjóra og ábyrgðar-
manna blaðsins, að taka sem
Halldóra Ásgeirsdóttir
frá Þverá — minning
FÖSTUDAGINN 27. jan. var gerð
frá Miklaiholtskirkju útför, Hall-
dóru Ásgeirsdóttur húsfreyju,
frá Þverá í Eyjahreppd. Halldóra
var fædd 13 sept. 1886, á Rauð-
kollsstöðurn, Eyjahr., elzta barn
'hinn merku hjóna Ásgeirs Þórð-
arsonar alþm. frá RauðkolLsstöð-
um, bónda á Fróðá og konu hans,
Ólínu Bergljótar Guðmundsdótt-
ur Ólafssonar, prests að Hjalta-
bakka, Húnavatnssýslu.
Hún giftist ung, Þörl. Sigurðs-
syni Syðra Skóganesi, Miklaholts
hreppi, síðar hreppstjóri Eyja-
hrepps.
Ungu hjónin reistu bú á
Skóganesi og var Þorleifur jafn
framt verzlunarstjóri þar um
skeið. Síðar keyptu þau stórbýlið
Þverá í Eyjahreppi og bjuggu
þar alla stund, þar til þau fluttu
til Reykjavíkur fyrir fáum ár-
um.
Heimili þeirra bar vött um
myndarskap og snyrtimennsku,
jafnt úti sem inni og átti hús-
freyjan sinn stóra hlut að því.
Halldóra sál. var óvenjuleg
dugnaðar og atorkukona sem ekki
lét bugast. þó margt mótdrægt
mætti henni á fyrstu hjúskapar-
árum þeirra Maður hennar var
heilsutæpur og tvö fyrstu börn
sín misstu þau ung, óvenju falleg
bæði og vel gefin. Var það mik-
ill harmur þeim hjónum báðum,
svo barnelsk sem þau vöru. En
þrátt fyrir þetta allt, horfðu þau
Dr
Zino-pads
LEGG ZINO Á HINA AUMU TÁ
Til sölu
við Hringbraut
þriggja herbergja íbúð á 4.
hæð í vesturenda, ásamt her-
bergi í risi. Glæisilegt útsýni.
Tilboð merkt: „Björt íbúð —
284“ fyrir föstudagskv., óskast
lagt inn á afgr. blaðsins.
Sendiferðabílar
Til sölu eru 2 sendiferðabílar
í góðu standi, Dodge 47
1 tonn og Chevrolet ’47 2%
tonn. Seljast ódýrt. Útborg-
un eftir samkomulagi. Til sýn
is að Bergstaðastræti 50. —
Sími 20427.
I Kona - sumarvinna
Kona óskar eftir vinnu í
sumar. Utan Reykjavíkur. —
Helzt hjá vinnuflokk eða lax-
veiði mönnum. Til greina
kemur að sjá um heimili. —
Tilboð sendist Mbl. fyrir 8.
júm, merkt: „Reglusöm —
4595“.
vonglöð til framtíðarinnar, því
bæði voru kjarkmikil og lítt fyrir
að láta bugast af mótlæti lífsins.
Og aftur birti til. Þeim fæddist
síðar sonur og dóttir, sem bætti
þeim fyrri missi.
Börn þeirra sem lifa foreldra
sína eru: Ásgeir Jóh. flugmaður
Og Kristín Guðríður, gift Jóni
Gunnarssyni og búa þau nú að
Þverá. Halldóra missti mann
sinn 1958, eftir langvinn og þung
bær veikindi, sem hún hin
trygga og fórnfúsa kona hans,
létti hónum eftir beztu getu. Hall
dóra var kona rólynd og æðru-
laus, hlý í viðmóti og einlæg.
Hún trúði og treysti á hand-
leiðslu Guðs — í hverju sem að
höndum bar Og þangað sótti hún
styrk í mótlæti lífsins
En hún, sem svo oft hafði
hjúkrað og hlynnt að sjúkum og
lömuðum, hlaut þau örlög að
vera lemstruð til bana (bílslys)
á heimleið, frá einu slíku líknar
verki — svo undarleg eru ör-
lögin á stundum, þó við sem
þekktum hana bezt, vitum að
henni var ekkert að vanbúnaði
— „ var til brautar búin“ sann-
arlega búin að ljúka miklu og
erfiðu dagsverki og fannst ævi
dagurinn orðinn helzt til langur
Rósemin brást henni aldrei.
Ég óska henni af öllum hug,
góðrar heimkomu í ríki ljóssins
— á landi vonanna og æsku-
draumanna, og að Guð láti hénni
nú laun, lofi betri.
Blessuð sé minning, mætrar
merkiskonu. M.
Tomas Haarde
látinn
TOMAS HAARDE lézt í sjúikra
húsi í Noregi sl. föstudag, sex-
tugur að aldri. Haarde fluttist
til íslands frá Noregi fyrir meira
en 30 árum og gerðist íslenzkur
ríkisborgari. Hann kom til Lands
símans 1927 og svo aftur 1931 og
hefur síðan verið eftirlitsmaður
hjá bæjarsímanum. Haarde
starfaði ætíð mjög mikið í félags
skap Norðmanna hér á landi, Nor
manslaget og var formaður þar
í fjölda ára. Hann var kvæntur
Önnu Steindórsdóttur.
Madrid, 23. m»í — NTB.
Þátttakan í verkföllunum í
Madrid og Barcelona hefur auk-
izt, eftir að kommúnistaflokkur-
inn, sem er bannaður í landinu,
sendi áskorum til verkamanna.
Um 18000 manns, í borgunum
báðum, og næsta nágrenni, eru
nú í verkfalli. Verkfallsmönnum
hefur fækkað í norðurhéruðum
landsins, og eru þar nú um
16000, en voru 40000 fyrir 10
dögum.
heimildarmenn, menn sem hafa
gert sig seka um afbrot verstu
tegundar, og ætla má að annar
þeirra manna, sem til er vitnað
í umræddri grein, sé maður and
lega vangefinn samkv. úrskurði
sálfræðings og lækna, og hafi
vitsmuni á borð við 10—12 ára
barn. Er því lítils að vænta af
heilbrigðri gagnrýni frá slíkum
mönnum, eða ráðlegginga til úr
bóta í fangelsismálum þjóðar-
innar.
Auk þess sem það er vafasam
ur greiði og heiður, sem ritstjóri
og greinarhöfundur sýna þeim
mönnum, sem dæmdir eru til
þess að dvelja innan veggja þess
arar stofnunar, með lýsingum
sinum á því ástandi, sem þeir
segja þar rikjandi.
Afrit þessa bréfs sendum við
til birtingar dagblöðum bæjar-
ins.
Litla Hrauni, 23. maí 19621
Starfsmenn Vinnuhælisins.
Samsöngur
Geysis
SÚ var tíðin, að karlakórinn
„Geysir" á Akureyri var meðal
allra beztu kóra á landinu. Það
var þróttur og birta í röddun-
um, og söngurinn, undir stjórn
Ingimundar Árnasonar, var
ferskur, tilþrifamikill og oft
hrifandi. Á söngskemmtun kórs
ins undir stjórn Árna Ingimund
arsonar í Austurbæjarbíói sl.
þriðj udagskvöld mátti heyra, að
„Geysir" býr enn yfir mörgum
sinum gömlu kostum, að bví er
tekur til raddmagns og blæfeg-
urðar. Það var gaman að sjá
enn í röðum söngmannanna
ýmsa, sem settu svip á kórinn
fyrir 25 árum eða meira, —
menn eins og Hermann Stefáns
son og Kristin Þorsteinsson, svo
að aðeins tveir séu nefndir, —
þótt hinir séu fleiri, sem saknað
er. En í þeirra stað hafa komiðí
nýir menn, sem ekki láta heldur |
hlut sinn eftir liggja, og verðuri
ekki annað sagt en kórinn sé
ágætlega skipaður söngmönnum.
Raddirnar hafa fyllingu, mýkt
og yl, og sú snerpa til karlmann
legra átaka, sem áður einkenndi
söng „Geysis“ ekki hvað sízt, er
enn fyrir hendi. Einsöngvarinn,
Jóhann Konráðsson, skilaði vel
sínu hlutverki, og hin blæfagra
rödd hans lætur lítið á sjá, þótt
hann sé nokkuð tekinn að reskj
ast. Guðrún Kristinsdóttir lék
undir með kórnum í nokkrum
lögum og var honum hin styrk-
asta stoð.
En þá er — því miður — að
mestu þrotið það lof, sem borið
verður á „Geysi“ fyrir þennan
samsöng. Um lagavalið er það
að segja, að það er hið sama og
var fyrir 25 árum, ef sleppt er
nokkurra ára gömlu dægurlagi
eftir Jón Jónsson frá Hvanná
og e. t. v. 2—3 öðrum lögum af
18, sem á söngskránni voru.
Meðferðin var ónákvæm og los-
araleg; óhófleg viðkvæmni ann-
arsvegar en hinsvegar léttúð,
sem jaðrar við kæruleysi. Allt
þetta er algerlega ósamlboðið
jafnágætum kór og „Geysir" er.
Verður það að skrifast á reikn-
ing söngstjórans og má vafa-
laust kenna einskonar unggæð-
ishætti fremur en getuleysi eða
ósöngvísi. Það stendur því til
bóta, — þessvegna hefir verið
farið um það hér svo berum
orðum, — og þá getur „Geysir'*
enn á ný skipað með heiðri sinn
sess meðal úrvalskóra landsins.
Jón Þórarinsson.
London, 23. maí — AP.
Bæði Ástralía og Nýja-Sjáland
hafa samþykkt að senda herlið
til Thailands, og Bretar eru reiðu
búnir að gera hið aama, ef þörf
gerizt