Morgunblaðið - 19.07.1962, Blaðsíða 13

Fimmtudagur 19. júlí.
MORGVNBLAÐIÐ
13
Síldarskýrsla
Hér fer á eftir skrá yfir þau
skip, seim á laugamagskvöld sl.
ihöfðu náð að afla 3000 mál og
tunn,ur.
Mál og tunnur
Ágúst Guðmundsson, Vogum 1534
Andri, Bíldudal 1213
Arnfirðiingur, Reykjavík 1222
Arnfirðingur II. Sandgerði 1093
Árni Þorkelsson, Keflavík 2259
Arnkell, Sandi 1833
Ársæll Sigurðsson II, Hafnarfirði 1004
Ásgeir, Reykjavík, 2974
Áskell, Grenivík 2470
Baldur, Dalvík 1830
Baldvin Þorvaldsson, Dalvík 1353
Bergur. Vestmannaeyjum 1282
Bjarmi, Dalvík 2897
Bjarni Jóhannesson, Akranesi 1528
Björg, Neskaupstað 1540
Björg, Eskifirði 2238
Björgvin, Dalvík 1973
Björgúlfur, Dalvjk 2445
Blíðfari, Grafarnesi 1106
Búðafell, Fáskrúðsfirði 2410
Dalaröst, Neskaupstað 1788
Dóra. Hafnarfirði 1588
Einir, Eskifirði 2172
Eldey, Keflavík 1852
Erlingur III, Vestmannaeyjum 1128
Fagriklettur, Hafnarfirði 2404
Farsæll, Akranesi 2053
Faxaborg, Hafnarfirði 1082
Fiskaskagi, Akranesi 1453
Freyja, Garði 2926
Friðfc*rrV£*jflif*ttindsson, Suðureyri 1456
Fróðaklettur. Hafnarfirði 2421
Garðar, Rauðuvík 1048
Gísli lóðs, Hafnarfirði 2699
Gnýfari, Grafarnesi 2840
Gr’4ndfirðingur II, Grafarnesi 1656
Guðbjörg, Sandgerði 2183
Guðbjörg, Ólafsfirði 2735
Guðfinnur, Keflavík 2746
<®ullfaxi, NesHaupstað 2792
®-unnhildur, ísafirði 1940
JJunnvör. ísafirði 1992
Uylfi II Akureyri 1386
Hafrún, Neskaupstað 2459
Hagbarður, Húsavík 1552
Hannes Hafstein, Dalvík 1831
Hannes lóðs, Reykjavík 1245
Haraldur, Akranesi 2802
Heiðrún, Bolungarvík 1561
Heimaskagi, Akranesi 2053
Heimir, Keflavík, 1070
Helga Björg Höfðakaupstað 1487
Hoffell, Fáskrúðsfirði 2646
Hrafn Sveinbjamarson, Grindavík 2691
Hrönn II, Sandgerði 2476
Hrönn, ísafirði 1182
Huginn, Vestmannaeyjum
Húni, Höfðakaupstað
Hvanney, Homafirði
Jón Gunnlaugs, Sandgerði
Jón Jónsson. Ólafsvík
Jón á Stapa, Ólafsvík
Júlíus Björnsson, Dalvík
Kambaröst, Stöðvarfirði
Kristbjörg, Vestmannaeyjum
Ljósafell, Fáskrúðsfirði
Leó, Vestmannaeyjum
Mánatindur, Djúpavogi
Manni, Keflavik
Mímir. Hnífsdal
Mummi, Garði
Náttfari, Húsavík
Ófeigur II, Vestmannaeyjum
Œafur Tryggvason, Hornafirði
Páll Pálsson, Hnífsdal
Pétur Jónsson, Húsavík
Rán, Hnífsdal
Rán, Eskifirði
Runólfur. Grafarnesi
Sigurður, Siglufirði
Sigurfari, Vestmannaeyjum
Sigurfari, Patreksfirði
Sigurkarfi, Njarðvík
Sigurvon, Akranesi
Skipaskagi, Akranesi
Smári, Húsavík
Snæfugl, Reyðarfirði
Stapafell. Ólafsvík
Stefán Árnason, Fáskrúðsfirði
Stefán Ben, Neskaupstað
Steingrímur trölli, Keflavík
Stígandi, Vestmannaeyjum
Stígandi, Ólafsfirði
Svanur, Súðavík
Sveinn Guðmundsson, Akranesi
Sæfaxi. Neskaupstað
Sæfell, Ólafsvík
Sæþór, Ólafsfirði
Tálknfirðingur, Sveinseyri
Tjaldur, Stykkishólmi
Ver, Akranesi
Víkingur II, ísafirði
Vinur, Hnífsdal
Þorlákur, Bolungarvík
Þorleifur Rögnvaldsson. Ólafsfirði
Þórsnes, Stykkishólmi
Þráinn, Neskaupstað
1401
2928
1778
1462
1984
1795
1132
1346
2431
2240
1329
2971
2434
1000
2795
1285
2620
1764
1923
1553
1574
2166
2906
1616
1099
1602
1269
1984
1206
2146
1915
1817
1165
1531
2733
1399
2357
1712
1075
1365
1370
1362
1673
1732
1274
1192
1665
1516
1691
2936
1980
Skógareldar við
Miðjarðarhaf
CANNES 16 júlí NTB — Miklir
skógareldar geisa nú á Miðjarð
arhafsströnd Frakklands. Á
stöku stöðum hefur tekizt að
hefta framgang þeirra t.d. við
einbýlishúsahverfi nálægt Cann
es, en þaðan urðu margir íbú-
anna að flýja því að eldurinn
var á nokkrum stöðum ekki
nema 20 metra frá búsunum.
Einnig var fólk, sem, hafði tjald
að á þessu svæði að flýja eldinn.
Skógareldar geisa einnig á
milli þorpanna La Bedoule og
Ceyrest um 160 km fyrir vestan
Cannes. Þar vinna slökkviliðs-
menn og hermenn frá flotastöð
inni ii Marseilles að þvi að hetfta
framgang eldsins, sem er mjög
magnaður.
íngibjörg Cunnarsdóttir
HáöLDRUÐ hefur Ingibjörg
Gunnarsdóttir náð landi vi% ó-
kunna strönd. En nú var það
ekki hún sem stóö við stýrið,
heldur engill dauðans. Þreytt
var hún orHn á jarðarlífinu,
enda margur fengið nóg á færri
árum en áttatíu og níu.
Skaftfellingur að ætt og
uppruna, Dyrhólasóknarbarn,
var frú Ingibjörg, fædd 16.
marz 1873. Barn að aldri missti
hún föður sinn og fluttist þá
að Norður-Vík í Mýrdal, þar
sem heiðursjónin frú Ragnhild-
ur Gunnlaugsdóttir og Þor-
steinn Jónsson, hreppstjóri,
tóku hana í ástríkt fóstur.
I Vík — við hi:. válegu brim
— lærði hún listina miklu að
sæta lagi í lendingu. Því var
það, að hversu illá sem Ægir
lét, tókst henni ævinlega að
bera knörr sinn að landi. Það
virtist svo, sem hafrót, brim og
boðaföll væru henni bezt að
skapi, þá stóð húo ein í stafni
og hló við hverri hættu.
Ung brauzt hún að heiman,
réðst til vistar á heimili Árna
Gíslasonar, sýslumanns, með
það fyrir augum að njóta til-
sagnar hans í almennum fræð-
um, sem henni og hlotnaðist.
Síðar dvaldist hún á heimili
frú Ragnheiðar og Þorleifs
Jónssonar, póstmeistara, þar
sem hún nam hannyrðir og
tungumál. Auk þess lærði hún
karlmannafatasaum.
1 Vik mætti hún lífsföru-
naut sínum, Einari Jónssyni,
húsa- og listmálara, en hann
var Mýrdælingur, mætur mað-
ur, ljúfur með listamannslund,
yiðkvæmt bros í bláum augum.
Bjuggu þau fyrstu hjúskapar-
ár sín á Sauðarkróki, síðar á
Akureyri og fluttust loks til
Reykjavíkur árið 1907, þar sem
þau reistu sér hús það við
Skólavörðustíg 27, er varð
nunnmg
Ingibjörgu ástsælt heimili alla
tíð.
Þeim hjónum varð fimm
barna auðið: Ragnhildur, þeirra
elzt, gift Bjarna Jónssyni, fyrr-
verandi verkstjóra í Hamri;
Hjalti, málari, kvæntist Sigríði
Sveinbjörnsdóttur; Gunnar, er
lézt af slysförum árið 1942, og
var síðari kona hans Þóra Borg,
leikkona. Tvíbura misstu þau á
fyrsta ári.
Gunnar var ungri ekkju,
ættmennum og vinum hinn
mesti harmdauði, þó ekki sízt
aldraðri móður, hverrar yndi
og augnasteinn hann var.
Árið 1922 lézt Einar Jónsson.
Eftir það sá Ingibjörg sér og
yngsta syninum farborða með
saumaskap og annarri handa-
vinnu.
Einar og Ingibjörg áttu sömu
hugðarefni, þó skaphöfn þeirra
væri ólík, því Ingibjörg unni
fögrum listum og var mjög list-
ræn sjálf, lék á gítar, söng fal-
lega, var prýðilega skáldmælt,
bar gott skyn á bókmenntir,
enda vel lesin. Hannyrðir allar
vann hún með eindæma snilli,
alveg fram í andlát sitt. Hljóm-
list var henni unaður og nauð-
syn.
Frú Ingibjörg var sterkur
persónuleiki, hæversk en frjáls-
leg í framkomu, há og grönn
og bar íslenzka búninginn með
þeirri tign er honum ber.
Oft var þröngt í búi Ingi-
bjargar, en fátækt hennar var
konungleg, því höfðingi var
hún í lund.
Heimili hennar að Skóla-
vörðustig 27, varð miðstöð
merkilegra mannfunda. Þar
söfnuðust saman ýmsar gerðir
hugsjónamanna, rökræddu trú,
vísindi og listir af lífi og sál
undir vökulu auga hinnar
glæstu húsfreyju, sem bar kaffi
á borð þegar hitinn stóð sem
hæst og lét þá jafnan spaugs-
yrði falla, því skopskyn henn-
ar var bæði gott og mikið.
Forvitin var hún í bezta lagi
á dulin rök tilverunnar, leitaði
véfrétta í spíritisma og guð-
speki og yfirleitt hvar sem hún
áleit feng vera að fá. Allt lét
hún sig skipta af eldlegum á-
huga.
En fyrst og fremst var Ingi-
björg Gunnarsdóttir góð kona,
í þess orðs fyllstu merkingu.
Allra böl vildi hún bæta,
allra raunir þola. Hún varð því
beinlínis hluttakandi í lífi ótal
sorgarbarna. Bjartsýni hennar
og örvandi lífsgleði varð ljós
á vegum þeirra.
Áföll fékk Ingibjörg, andleg
og likamleg, en því stærri og
sárari sem þau reyndust, þeim
mun sterkari reis hún úr rúst-
unum. Hún neitaði blátt áfram
að láta bugast. Fágætt mun það
einnig vera að Elli-kerling nái
engum tökum á nær níræðri
NU ER saltað í flestum sölt-
unarstöðvum á Norður- og
Austurlandi. Skipin koma inn
með nægilega feita síld og
stúlkurnar keppast við að raða
silfurgljáandi síldinni í tunn
ur. í staðinn fá þær merki í
stígvél sín, sem síðar verða
þeim skotsilfur.
Hér eru 3 myndir, sú stærsta
frá síldarsöltuninni í Ólafs-
firði. Er myndin tekin á plani
Drífu h.f.. og er verið að salta
úr Hugrún ca. 260 tunnur. —
Drífa var áður búin að salta
úr einum bát. Aðrar stöðvar í
Ólafsfirði voru ekki byrjaðar
söltun ei fréttaritari blaðsins
sendi þessa mynd um sl. helgi.
Hinar myndirnar tvær eru
frá Krossanesi, og sýnir sú
minni fyrstu söltun sem þar
hefur verið síðan 1918—1920,
er Norðmaðurinn Oli Hansen
starfrækti síðast söltunarstöð
í Krossanesi. Nú hefur aftur
verið gert síldarplan þar, og
er Hafþór kom inn með sölt-
unarsíld sl. þriðjudag,
streymdu aftur fallegar stúlk
ur út á síldarplan þar og byrj
uðu að salta.
í Krossanesi er einnig síldar
bræðsla, sem kunnugt er, og
sýnir myndin síldarverksmiðj
una í bræðsiu. Krossanesmynd
irnar tók st. e. sig.

^ 'V'

konu, en svo var um frú Ingi-
björgu. Aðeins síðasta æviárið
mátti greina hinn háa aldur.
Hún var íslenzkt sjálfstæði
holdi klætt. Því sat hún ávallt
sem drottning sinna heima. —
Einni viku fyrir andlátið flutt-
ist hún á heimili frú Ragnhild-
ar, dóttur sinnar, er umvafði
hana ástúð og mildi.
Við mæðgur eigum Ingi-
björgu margt og mikið að
þakka, allt frá fyrstu kynnum
er hófust árið 1919, laust eftir
lát föður míns, en hann og
Einar Jónsson voru góðvinir.
Eitt sinn hýsti hún okkur all-
ar fjórar, um þriggja mánaða
skeið, meðan við biðum eftir
íbúð. Ekkert var sjálfsagðara
en sá átroðningur. Var þá oft
glatt á hjalla þó þröngt væri
setið og sannaðist þar sem oft-
ar á Ingibjörgu, að þar sem
hjartarúm er nóg, þar er
einnig húsrúm.
Og nú er ferðinni lokið.
Löng var hún og ströng —
ljúfsár. Mjúklega mun engill-
inn hafa leitt hana að landi,
þar sem ástvinir biðu með út-
réttar hendur.
Lifðu heil og hjartans þakk-
ir fyrir samveruna.
Steingerður Guðmundsdóttir.
★
Kært var óðal æsku
ofið í hilling bjarta.
Falið Guðs í gæsku,
greypt á fleti hjarta.
Loft var laugað sunnu,
leiftur skáru ósinn.
Sviflétt sólblik spunnu
síkvik norðurljósin.
Björt var meyjar mundia
máttuK kyns í æðum,
hönd I hagleik fundin.
Hlý og frjáls í ræðum.
Giftist merkum manni
mætum æsku granna.
Yndi og ást í ranni
Einars myndir sanna.
Löng var leiðin gengin
líf er Guði falið.
Misstir mann og drenginn
milduðu tárin kalið.
Efldur í afli vona
ævi — leiðir vinnast.
Þú varst þroskuð kona,
þér var gott að kynnast.
Einar J. Eyjólfsson.