Morgunblaðið - 09.12.1962, Qupperneq 19

Sunnudagur 9. des. 1962
MORGUNBLAÐIÐ
19
4
LESBÓK BARNANNA
Grámann í Garðshorni
9. STÖKK Grámann þá
burtu út í myrkrið og kom
bráðum aftur með gamian og
feitan sauð og bað þau skera
liann og matreiða. Voru þau
fyrst treg til þess, því að
þau þóttust vita, að sauður-
inn væri stolinn. En þó
gjörðu þau það á endanum.
Lifðu þau nú glatt í kotinu á
meðan sauðurinn entist og
undir eins og hann var bú-
inn sótti Grámann annan og
svo hinn þriðja, fjórða og
fimmta. Þótti nú karli og kerl
ingu mjög vænt um Grá-
mann fyrir aðdrætti hans.
10. NÚ víkur sögunni heim
í kongsgarð. Sauðamaður
konungs fór að taka eftir
því, að honum voru smátt
og smátt að hverfa sauðir
úr hjörðinni. Segir hann nú
kóngi frá, að þar hljóti að
vera þjófar í nágrenninu. Fór
þá kóngur að rannsaka,
hvort nokkur maður væri
nýfluttur inn i sveitina og
komst að því, að maður
væri nýkominn til karls og
kerlingar í Garðshorni, sem
enginn vissi deili á. Gjörði
hann þá boð eftir manninum
að finna sig upp í kongsgarð
inn. Grámann brá við og fór,
en karl og kerling urðu dauð
hrædd um, að nú mundu
þau missa þennan bjargvætt
þau missa þennan lijargvætt.
11. ÞEGAR Grámann kemur
í kóngsgarð, spyr kóngur
hann, hvort hann hafi stolið
frá sér fimm sauðum göml-
nm, sem sér hafi horfið. Grá
mann segir: „Já, herra, það
liefi ég gjört. Karl og kerl-
ftng 1 Garðshorni eru vita
bjargarlaus, hafa ekkert til
aö éta og eiga ekki neitt af
neinu, en þú konungur, hefir
alisnægtir og átt miklu meira
til en þú þarft á að halda
svo þú keraur ekki mat þín-
um í lóg. Nú þótti mér þetta
miklu jafnara að karl og kerl
ing hefðu nokkuð af því, sem
þú þurftir ekki á að halda.
12. KÓNGUR varð hálfhissa
við orð Grámanns og spyr,
hvort það sé hans eina eða
bezta list að stela. Grámann
lætur iítið yfir því. Þá segir
kóngur, að hann skuli gefa
honum upp sökina, ef hann
geti á morgun stolið uxa sín
um fimm vetra, sem hann
ætli að senda menn sína
með út í skóginn. En geti
hann það ekki, þá skuli hann
verða hengdur. Grámann
segir að þetta sé ómögulegt,
þvi hann muni láta passa ux
ann. Kóngur segir að fyrir
þvi verði hann sjálfur að sjá.
er vel fagnað.
6. árg. ¥ Ritstjóri: Kristján J. Gunnarsson 'fr 9. des. 1962
Tröllahátíð á Króksfjallí
EINU sinni bjuggu þrjú
stór tröll í ytra Dramim,-
ensfirði. Stærsta tröllið
átti heima á Króiksfjalli,
annað átti heima rétt of-
an við Tröllabotna, en
það þriðja átti heima á
tindinum Borjárni. Og
þannig var nú háttað,
þegar þessi saga gerðist,
að ödi tröllin voru bál-
ekotin í hinni fögru trölla
mey, sem þá átti heima á
Úlvíkurfjalli.
Nótt eina, þegar tungl
var fullt, bauð stóra tröll
ið nágrönnum sínum tii
nýársveizlu á Króksásn-
um, og þar var töllamær
in auðvitað heiðursgest-
ur.
Þarna var haldin hin
dýrlegasta veizla, þar
sem allir mögulegir rétt
ir voru fram bornir á
stórum gudl- og silfurföt-
um. Ölkollurnar voru stór
ar kopartunnur, sem ]
tóku mörg hundruð lítra I
af öli. Stóra tröllið hafði'
fengið alla smáþursa af
margra mílna svæði tid
að standa gestunum fyrir
beina, og höfðu þeir ver-
ið þjádfaðir lengi til að
vinna þetta verk. Nú
hoppuðu þeir og hentust
á milli gestanna og sáu
um, að engan vantaði
neitt.
Þegar leið á nóttina,
fór samkomulagið að
j versna á milíi tröllanna
I þriggja, og munaði
minnstu að stóra tröllið