Morgunblaðið - 20.12.1962, Blaðsíða 12

12
Otgefandi:
- amkvæmd ast j óri:
Ritstjórar:
Hf. Árvakur, Reykjavlk.
Sigfús Jónsson.
Valtýr Stefánsson (ábm.)
Sigurður Bjarnason frá Vigur.
Æt Matthías Johannessen.
rme~ Eyjólfur Konráð Jónsson.
Auglýsingar: Árni Garðar Kristinsson.
Útbreiðslustjóri: Sverrir Þórðarson.
Ritstjórn: Aðalstræti 6.
Auglýsingar og aígreiðsla: Aðalstræti 6. Sími 22480.
Áskriftargjald kr. 65.00 á mánuði innanlands.
í lausasölu kr. 4.00 eintakið.
L.-.-P
HVERSVEGNA
SNERUST FRAM-
SÖKNARMENN GEGN
AUKAAÐILD?
FMns og kunnugt er hafa
" stjómarflokkarnir frá
upphafi gert Framsóknar-
ir-önnum grein fyrir því, sem
var að gerast í Efnahags-
bandalagsmálinu og haft sam
ráð við leiðtoga þessa stjórn-
arandstöðuflokks. Er þetta
sjálfsögð ráðstöfun, því að
lýðræðissinnar eiga í lengstu
lög að hafa samstöðu í þýð-
ingarmiklum milliríkjamál-
um.
Þess vegna vakti það mikla
athygli, þegar formaður
Framsóknarflokksins lýsti því
yfir í i^hgræðu, að flokkur
hans telji ekki koma til
greina neins konar aðild að
Efnahagsbandalagi Evrópu,
heldur eingöngu viðskipta-
samning við það. Eí ástæða
til að ætla, að Eysteinn Jóns-
son hafi þar gefið yfirlýsingu,
sem ekki var í samræmi við
vilja flokks hans, en það skal
látið liggja á milli hluta.
Yfirlýsing Eysteins Jóns-
sonar var þeim mun ein-
kennilegri, sem Framsóknar-
menn höfðu sjálfir mikið tal-
að um aukaaðild og í mál-
gagni flokksins hafði meira
að segja staðið eftirfarandi:
„Hinu er svo ekki að neita,
að því geta fylgt verulegar
torfærur, ef við höfum ekk-
ert samstarf og engin tengsl
við bandalagið. Jafnvel þótt
við reiknum með því að vina-
þjóðir okkar, sem eru í banda
laginu, beiti okkur ekki við-
skiptaþvingunum, ættum við
samt á hættu að dragast út úr
þeirri eðlilegu þróun, sem nú
er að verða á samstarfi vest-
rænna þjóða. Þess vegna er
eðlilegt að við leitum eftir að
hafa gott samstarf við banda-
lagið, t. d. með því að tengj-
ast við það á þann hátt sem
bandalagssáttmálinn ætlast
til að hægt sé fyrir þær þjóð-
ir, sem ekki telja sig hafa að-
stöðu til að verða beinir að-
ilar. Þetta er sú leið sem
Grikkir hafa valið og Svíar,
Svisslendingar og Austurrík-
ismenn ætla sér að fara.“
Þama er berum orðum
sagt, að við eigum að leita
eftir aukaaðild. Óeðlilegt sé
að við höfum engin tengsl við
bandalagið, jafnvel þótt ná-
grannaþjóðirnar hyggist ekki
beita okkur viðskiptaþving-
unum, með öðrum orðum lát-
ið að því liggja, að viðskipta-
samningur sé ekki nægilegur,
því að við eigum „á hættu
að dragast út úr þeirri eðli-
legu þróun, sem nú er að
verða á samstarfi vestrænna
þjóða“.
Með hliðsjón af þessum um
mælum ér eðlilegt að menn
spyrji, hvernig á því geti stað
ið, að Framsóknarmenn rjúfa
samstarf við hina lýðræðis-
flokkana í þessu máli, á sama
tíma sem þeir lýsa því yfir,
*að þeir telji, að við getum
ekki leitað eftir fullri aðild,
heldur beri okkur að bíða
átekta og hugleiða hvort
heppilegri sé aukaaðild eða
tolla- og viðskiptasamningur.
Við þessari spurningu er
því miður aðeins eitt svar.
Kommúnistar hafa krafizt
þess af Framsóknarmönnum,
að þeir lýstu því skýrt' og
skorinort yfir, að þeir mundu
aldrei fallast á neins konar
aðild að Efnahagsbandalag-
inu, annars þýddi ekki fyrir
þá að hugsa um samstarf við
kommúnista að afloknum
kosningum. Fyrir þessari
kröfu hafa leiðtogar Fram-
sóknarflokksins beygt sig og
enn einu sinni fórnað mikil-
vægum hagsmunum íslenzku
þjóðarinnar fyrir ímyndaða
ílokkshagsmuni.
Ef einhver önnur skýring
er til á þessu máli, væntir
Morgunblaðið þess að Tíminn
geri grein fyrir hemii.
FYLGJUMST
VEL MEÐ
Camhliða yfirlýsingu Fram-
^ sóknarleiðtoganna um
það, að við ættum þegar í stað
að ákveða að gerast ekki auka
aðilar að Eínahagsbandalag-
inu, jafnvel þó allar aðrar
Vestur-Evrópuþjóðir tækju
þátt í þessari „eðlilegu þró-
un, sem nú er að verða á sam
starfi vestrænna þjóða“, lýsa
þeir því yfir, að við eigum
ekki undir neinum kringum-
stæðum að hafa samband við
áhrifamenn Efnahagsbanda-
lagsins til þess að reyna að
kynna málstað okkar.
Þessi afstaða er svo fárán-
leg að engu tali tekur. Það
orkar ekki tvímælis, að vegna
þess að íslenzkir aðilar hafa
rætt við ráðamenn nágranna-
þjóðanna og Efnahagsbanda-
lagsins er nú aukinn skiln-
Ný stjórnarskrá í Monaco
RAINIER fursti af Monaco
hefur afsalað sér rétti sínum
til þess að ríkja sem einvaldur
„af guðs náð“ í fyrstadæminu.
Fyrir skömmu fékk fursta-
dæmið nýja og frjálslyndari
stjórnarskrá, sem sviptir
Rainier rétti til þess að snið-
ganga stjómarskrána eða láta
ýmis ákvæði hennar falla úr
gildi, ef honum sýnist svo.
Einnig veitir hin nýja stjórn-
arskrá konum furstadæmisins
kosningarrétt og dauðarefsing
er afnumin.
Monacobúar fögnuðu hinni
nýju stjórnarskrá ákaft og að
kvöldi dagsins, sem hún gekk
í gildi, var mikið um dýrðir
í furstadæminu. Göturnar voru
fánum prýddar og menn döns
uðu framundir morgun.
Samkomulagið um stjórnar-
skrána batt endi á deilur
Raniers fursta við stjórnmála-
menn í Monaco, en fyrir þrem
ur árum rauf hann þing og
sendi hina 18 þingmenn fursta
dæmisins heim. Ríkti furstinn
með tilskipunum þar til í marz
s.l. en þá kallaði hann þingið
saman aftur til þess að fjalla
um kröfur Frakka þess efnis,
að erlendum fyrirtsekjum yrði
bannað að reka starfsemi sína
í furstadæminu án þess að
greiða skatta.
Það, sem varð til þess að
Raniers rauf þing fyrir þrem-
ur árum, var það að þingmenn
irnir gagnrýndu stjórn háns á
fjármálum furstadæmisins, en
samkvæmt hinni nýju stjórn-
arskrá getur hann ekki gripið
til slíkra aðgerða.
Deilurnar, sem risu milli
Monaco og Frakklands s.l. vor
stöfuðu fyrst og fremst af því,
að Rainier gerði sitt ýtrasta til
þess að laða erlend fyrirtæki
til þess að flytja starfsemi sína
til Monaco, en þar eru þau
skattfrjáls. Einnig vakti það
Rainier fursti og kona hans, Grace Kelly, fyrrv, kvikmynda
leikkona.
gremju í Frakklandi, að Raini
er tók hlutabréf í útvarps-
stöðinni Evrópa I af markað-
inum í Frakklandi, en þessi
útvarpstöð gefur góðan
arð og Frakkar höfðu gert
ráðstafanir til þess að kaupa
meirihluta hlutabréfanna !
henni.
Viðræður standa nú yfir um I
ágreining Frakka og Monaco- {
búa og standa vonir til þess /
að þeim lykti með samkomu- I
lagi innan skamms. 1
ingur á hinum sérstöku þörf-
um okkar og þess vegna
miklu meiri von til, að við
getum náð viðunandi sam-
komulagi við Efnahagsbanda
lagið. Full nauðsyn er hins
vegar að halda áfram að
vinna málstað okkar skiln-
ing, ekki sízt þar sem enn
hefur ekki verið tekin á-
kvörðun um viðskipti með
fisk- og fiskafurðir, sem okk-
ur varðar mestu.
Ráðstefnan um fiskveiði-
málefni nálgast nú og þurf-
um við að gera allt, sem unnt
er, til að kynna málstað okk-
ar, áður en endanleg ákvörð-
un verður tekin í þeim mál-
um. Okkur hefur líka verið
sýnd sú velvild að leyfa okk-
ur að koma sjónarmiðum
okkar að, þótt við ekki höf-
um sótt um aðild að banda-
laginu.
MIKLAR FRAM-
KVÆMDIR SÍS
IJramsóknarmenn eru öðru
* hvoru með mikinn bar-
lóm út af því, að ekkert sé
hér gert, hér ríki „samdrátt-
ur“ og „móðuharðindi af
manna völdum“ o.s.frv. Jafn-
framt halda þeir því svofram,
að stjórnarvöldin séu sérstak-
lega vond við SÍS og kaup-
félögin.
Með hliðsjón af þessum
fullyrðingum er fróðlegt að
rifja það upp, að í ársskýrslu
SÍS, sem út kom í sumar og
fjallar um framkvæmdir á
síðasta ári, er meðal annars
að finna þessi orð:
„Framkvæmdir voru með
meira móti hjá Sambandinu
á árinu. Eins og kunnugt er
hafa framkvæmdir verið
mjög litlar undanfarin ár.
Það liggur hins vegar í aug-
um uppi, að stofnun eins og
Sambandið verður að halda
áfram uppbyggingu, ef hún á
að gegna hlutverki sínu í
þjóðarbúskapnum. ísland er
á bernskuskeiði við að byggja
upp atvinnuvegi sína. Sam-
bandið verður að leggja hér
á virka hönd og verkefni
skortir ekki, heldur fjármagn,
og af þeim sökum hefui orðið
að fara gætiiega í fram-
kvæmdir undanfarin ár.“
Þarna er.umbúðalaust sagt,
að á síðasta ári hafi fram-
kvæmdir mjög aukizt, þær
hafi hins vegar verið litlar
á árunum á undan, þ.e.a.s. á
stjórnarárum vinstri stjórn-
arinnar og fyrstu árum á eft-
ir Þetta hafi stafað af fjár-
magnsskorti.
Er þetta í samræmi við það,
sem Morgunblaðið hefur hald
ið fram, að á tímum vinstri
stjórnarinnar hafi sigið á ó-
gæfuhliðina, ekki eingöngu
fyrir einstaklingum heldur
líka fyrirtækjum, meira að
segja Sambandinu, sem þó
var engin hornreka á tímum
vinstri stjórnarinnar. Þá var
ekkert fjármagn til fram-
kvæmda, allir lánasjóðir voru
á barmi gjaldþrots, er stjórn-
in gafst upp o.s.frv.
SÍS-herrarnir lýsa þannig
yfir, að skoðanir Morgun-
blaðsins á þessum málum séu
réttar, en barlómur Fram-
sóknarmanna sé þvættingur
einn. -