Morgunblaðið - 20.12.1962, Blaðsíða 3

Fimmtudagur 20. des. 1962
MORGVNBLAÐ1Ð
3
Nemendur í Vogaskóla hafa unnið að því að búa til þennan fallega glugga, sem reyndar er
ekki úr gleri heldur mislitum pappír.
VAFALAXJST er þetta eini
tími ársins ,sem öllum börn-
um og unglingum finnst gam
an í skólanum. Þar ríkir nú
glaumiur og gleði hvem dag,
það er sungið og hlegið, og
fáir kennarar eru svo harð-
brjósta að þeir lesi ekki jóla-
sögu fyriri bekkina sína í sein
asta tímanum fyrir jól.
Svo kemur sjálfur hápunkt
urinn, jólaskemmtun skólans.
Þá tjalda nemendurnir og sum
staðar kennararnir öllu, sem
til er. Það er þegar búið að
vinna lengi við að skreyta stof
umar, ljósin bafa verið vafin
með pappír, svo þau verða mis
lit og það er komin bómull út”
um alla veggi og borð.
Kannski stendur uppljómuð
kirkja á borði útí í horni, og
töflurnar, sem vanalega eru
ekki sérlega vi>' " hafa
verið skreyttar .arglit-
um jólateikninguiix eoa lands
lagsmyndum og eru orðnar
augnayndi.
Þegar svo stund jólatrés-
skemmtunarinnar er loks runn
in upp streyma nemendurnir
klæddir í sitt stífasta púss inn-
í skólana og fara að ganga
milli stofanna.
„Nei, sjáðu hvað þetta er
... .Fæddi hún þá son sinn frum
getinn, vafði hann reifum og
lagði hann í jötu....‘*
fallegt“. „Þetta hefðum við
átt að gera.“ „Hvers vegna
datt okkur þetta ekki í hug?“
segja bekkjafélagarnir ihver
við annan.
Við höfðum haft spurnir af
sérstaklegá fallegri glugga-
skreytingu í Vogaskólanum og
brugðum okkur þess vegna
þangað inn eftir í fyrrakvöld.
Þegar við komum að skólan-
um var engu líkara en komin
væri stór mosaik-gluggi í
narðunhlið gagnfræðaskólans.
Frummyndin af þessum glugg
að finna í annálshandriti í
hinni frægu Skarðsbók, sem er
talin vera síðan um 1250.
Þegar við komum inn er okk
ur sagt að unglingamir séu
á jólavöku í samkomusal skól
ans. Við göngum þangað, og
komum þar að, sem er yfir-
istandandi spurningakeppni.
Víst er um það, að lítið yrði
úr mörgum af eldri kynslóð-
inni er þessum spurningum
mörgum hverjum yrði demibt
yfir þá. Hvernig anda sniglar,
hvaða íslenzkur prestur var
eitt sinn í sjóher Dana og
hvaða símanúmer er í Austur
bæjarbíó?
Þegar við komum úr sam-
komusalnum byrjar Lúðra-
sveit barna að leika, svo und-
ir tekur í skólanum, en börn-
in ganga inn í sínar bekkjar-
stofur. Skömmu seinna birt-
ast kennararnir, hver með
stóran pappákassa og svo er
byrjað að úthluta jólakortum
sem börnin senda hvort öðru.
Þetta er orðinn fastur liður í
ijólatrésskemmtimum skól-
anna.
Síðan var komið að mesta
atriði jólavökunnar, sem var
flutningur jólaguðspjallsins
með söng og upplestri. Slökkt
var á öllum ljósum og börnin
byrjuðu að syngja „Heims um
ból“, en þrjár stúlkur í hvít-
um skikkjum komu inn og
Síðan María og Jóref, vitring-
arnir þrír og heill herskari af
englum, sem allir báru kerti.
Börnin komust smám saman í
hátíðlegt skap, enda var mik-
ill hátíðarblær yfir flutningn
um.
Að síðustu flutti séra Árelí-
ur Níelsson langa jólahug-
vekju, en að benni lokinni
fóru börnin heim í jólaskapi
eins og vera ber.
„....nann tigna hinMns herskarar.“
Bækur eftir tvær
norrænar skáldkonur
KOMNAR eru út tvœr þýdd-
ar skáildsögur hjá ísafold, „Mær-
in gengiur á vatninu“, eftir Eva
Joenpelito og „Herragarðslíf“
eftir Andtra.
Eeva Joenpelto er i röð fremstu
núliifandi rithöfunda, er rita á
finnslka tungu, og hafa mörg
verk hennar verið þýdd á önn-
ur Norðurlandamál. Hún hefir
aMis skrifað 9 skáldsögur, og
fjalla þær flestar um' fólk, er
byggir sveitahéruð og iðnaðar-
pláiss. Sú bók, sem hér liggur
fyrir í íslenzkri þýðingu, „Mærin
gengur á vatninu“ er fimmta
skáldsaga Joenpelto og hefir
fram tiil þessa verið talið höf-
uðrit hennar. Njörður P. Njarð-
vík þýddi bókina.
Norsku skáldkonunni Anitra,
höfundur „Herragarðslífs", hefir
verið líkt við Margrit Söderholm
í fyrra kom út á íslenzíku bók
hennar „Silkislæðan“, og er
„Herragarðslíf" framhald þeirr-
ar bókar. Sagan gerist í fjalla-
döl um Noregs, þar sem hinir
stóru búgarðar liggja víða af-
skektir. Anitra lýsir hryggð og
gleði unga fólksins á þessum bú
görðuim, ævintýrum þess, synd-
um og sjáiflstrausti. Stefán Jóns
son, námsstjóri, hefir þýtt bók-
ina.
Tilfinnanlegur
rafniagnsskortur
Vaildaistöðum; 16. des: — All
tilfinnanlegar rafmagnsbilanir
hafa átt sér stað hér undanfar-
ið. í gær, það er laugardag, var
hér raámaignslauist í 7 klst. og sl.
laugardaig var rafmagnslaust í
fulla 17 tíma, þó ekki í alíri
sveitinni. — St. G.
Sex togarar
selja erlendis
SEX íslenzkir togarar seldu
erlendis á þriðjudag og miðviku
daig, fimm í Bretlandd og einn í
Þýzikalamdi.
Á þriðjudag seldi Jón forseti
í Grimsby 103 tonn fyrir 9.276
sterlingspund, Surprise í Grims-
by 95 tonn fyrir £ 5.700 og Þor-
kell máni í Grimsby 150 tonn
fyrir £ 9.908.
Á miðvikudag seldi Karlsefni
í Aberdeen 89 tonn fyrir £ 5.882
Haröbakur í Grimsby 140 tonn
fyrir £ 8.738 og Marz í Cux-
haven 120 tonn fyrir 129.494
mörk.
STAKSTtlMAR
Umsókn um aðild
Stundum heyrist því fleygt, að
umsókn um aðild að Efnahags-
bandalagi Evrópu sé sama og inn
ganga í bandalagið og umsókn um
aukaaðild þýði óhjákvæmilega, að
umsækjandinn verði aukaaðili.
Þetta er auðvitað algjörlega
byggt á misskilningi. Þótt eitt-
hvert land sæki um aðild er það
þar með ekki orðið þátttakandi að
Efnahagsbandalaginu, þvert á
móti virðast löndin verða að
heyja harða haráttu til þess að
komast inn í handalagið, og ekki
er minnsta ástæða til að ætla, að
sexveldin mundu óska þess, að
umræður um umsókn um inn-
göngu héldu áfram, ef umsækj-
andi óskaði að slíta viðræðum og
hætta við aðild. Þótt fslendingar
hafi nú ákveðið að híða átekta
og sækja ekki um neinskonar að-
ild eða tengsl á þessu stigi, er
'rétt að menn hafi það hugfast að
slík umsókn, þótt send yrði, opn
ar aðeins umræður, en gerir eng
an að aðila.
Bendir til „þjóðfylkingar".
Því miður bendir margt til þess
að leiðtogar Framsóknarflokks-
ins stefni að „þjóðfylkingu“ méð
kommúnistum, enda þótt Tíminn
neiti því dag eftir dag. Með öfga
kenndum málflutningi í stjómar
andstöðunni er Framsóknarflokk
urinn að útiloka sig frá heil-
brigðu samstarfi við hina lýðræð
isflokkana. Jafnframt hallar hann
sér meir og meir að kommúnist-
um, þótt sjálfsagt sé öllum leið-
togunum það ekki ljúft. Fer held
ur ekki á milli mála, að pólitísk
skrif Tímans miða að samstarfi
þessara tveggja flokka að afstöðn
um kosningum. t skrifum sínum
koma svo kommúnistar til móts
við þetta sjónarmið Framsóknar
manna. Um það er ekki deilt að
ályktanir síðasta flokksþings
kommúnista voru allar í anda
hins væntanlega samstarfs og
voru sumar teknar beint úr dálk
um Tímans, eins og til dæmis það,
að stjómarstefnan miðaði að því
að gera hina ríku ríkari og hina
fátæku fátækari, að nauðsyn væri
á samstöðu hænda og verka-
manna, stuðningi við samvinnu-
félögin o. s. frv.
Málflutningur
Framsóknar
En fleira hendir til þess, að
„þjóðfylkingin" sé þegar ákveðin.
Má þar nefna það, að Framsókn
stóð næstum sem einn maður með
lögbrotum kommúnista á Alþýðu
sambandsþinginu, þar sem drjúg
um hluta af miðstjórninni var
vikið til hliðar. Málgagn Fram-
sóknarflokksins ræðir um það, að
stundum sé rétt að starfa með
kommúnistum og verða þeim sam
ferða „spöl og spöl“ og bætir síð
an við:
„Sú samfylgd þarf ekki að
koma að sök“.
Er hér augljóslega verið að und
irbúa jarðveginn, ef tækifæri
gæfist til samstarfs við kommún-
ista um stjórn landsins eftir kosn
ingar. Hér her allt að sama
brunni, í stjórnarandstöðunni
virðast vera að síga saman fylk-
ingar, ekki til að berast á bana-
spjót, heldur til hins að taka sam
an höndum, sameinast í „þjóð-
fylkingu“ með þá von í huga að
geta myndað nýja vinstri stjórn
eftir kosningar. En kjósendur
munu sjá til þess að þau áform
takist ekki, nú þegar þeim er
kunnugt um hvert stefnt er.