Morgunblaðið - 05.03.1963, Síða 3

Þriðjudagur 5. marz 1963
MORCVNBLAÐIÐ
3
Pressu-
hall
Talið frá vinstri: frú Monson, maður Upplýsingaþjónustu
Raymond Stover, forstöðu- Bandaríkjanna, Monson blaða
I>AÐ var léttur og glæsilegur
blær yfir Pressuballinu sL
laugardagskvöld. Þar skartaði
bæði salurinn og margir gest-
anna nýju. Veizlugestir gæddu
sér á „blaðamannasúpu“
(nafnið gefur þó ekki til
kynna efnið í súpunni), hum-
arréttum, steikri önd og jarða
berjaís, sem borinn var inn
logandi á fötum skreyttum ís-
styttum, og horfðu og hlustuðu
á milli á skemmtiatriði, sem
fram fóru á, upphækkuðu
hringsviði.
Margt var þarna góðra
gesta, svo sem dómsmálaráð-
herra og frú, sendiherrar
Bandaríkjanna og Noregs með
frúr sínar, en forseti íslands
og forsetafrú gátu ekki verið
viðstödd sökum veikinda.
Fjöldi blaðamanna sótti að
sjálfsögðu hófið, einníg mátti
sjá í hópnúm bæjarfulltrúa,
embættismenn, lækna og fólk
úr fjölmörgum öðrum stétt-
um.
Veizlustjóri var Vilhjálmur
Þ. Gíslason, formaður Blaða-
mannafélagsins dr. Gunnar
Sehram setti samkomuna,
aðalræðuna flutti Gunnar
Gunnarsson, skáld og söng-
kona kvöldsins var Svala Niel-
sen. Þá var tekið upp léttara
hjal, Kristinn Hallsson söng
skopkviðlinga og Gunnar og
Bessi fluttu gamanþátt eftir
Harald J. Hamar, og var
óspart hlegið að græzkúlausu
gamni. Að lokum var dansað
til kl. 3 að nóttu og lék dans-
hljómsveit Svavars Gests und-
ir dansi.
Laust eftir miðnætti voru
boðnar upp orkideur úr gróð-
■rhúsi Nielsar Dungals. Voru
menn þá orðnir ákaflega
„riddaralegir" við dömur sín-
ar og buðu vel í til að þessi
fögru blóm mættu prýða barm
þeirra eða hár. Þeir sem
Við hringborðið eru talið frá
vinstri: Vilhjálmur Þ. Gisla-
son, veizlustjóri, frú Elisa
Schram, Gunnar Gunnarsson,
skáld, frú Inga Árnadóttir,
Gunnar Schram, form. Blaða-
mannafélags íslands, Björn
Jóhannsson, blaðamaður og
kona hans Valgerður Áka-
dóttir, sem snýr baki í ljós-
fulltrúi, bandarísku sendi-
herrahjónin Penfield og frú
og frú Stover.
myndarann. Fremst á mynd- T
inni sjást Páll Ásgeir Tryggva
son sendiráðunautur og frú
Björg Ásgeirsdóttir. Og bak
við má greina Ingvar Kjart- 1
ansson, kaupm., Gunnal' I
Bjarnason, skólastjóra, frú í
Önnu Bjarnason, Ólaf Jó- .
hannesson, lækni, Pétur Sig- 1
urðsson, forstjóra. Steinunni |
Briem, blaðamann og Gunn- 4
ar Möller, hrl. *
hrepptu greiddu glaðir kr. 7
550—1000. Sjóðurinn varð t
5900 kr., og hreppti hann sá 4
sem dýrast hafði keypt blómið ||
í happdrætti. Það var Björgvin 1
Jónsson í verzluninni Grund, J
sem umsvifalaust gaf sjóðinn 4
til tækjakaupa fyrir Lands- í
spítalann og hefur hann verið á
afhentur til að kaupa útbúnað /
á barnadeildina. 4
Þótti ballið takast prýðilega 4
og góð hugmynd að endur- |
vekja þannig Pressuböllin. 1
Hafa blaðamenn í hyggju að >
láta þau ekki niður falla aftur J
á næstu árurfi. 4
xaiið rra vinstri: rru ingi-
björg Gíslason, Ragnar Jóns-
son, forstjórl, Dóra og Jóhann-
es Nordal, frú Björg EUing-
sen, norski sendiherrann
Johan Z. Cappelen og frú
hans, Bergur G. Gíslason,
stórkaupmaður og frú Sigríð-
ur O. Ellingsen, sem snýr baki
í ljósmyndarann.
(Ljósm.: Ól. K. Magnússon)
STAKSTEIIVAR
Samvinra við
kommúnisía
Vegna þingkosninganna, setn
framundan eru, völdu Framsókn
armenn þann kost að standa ekki
'með kommúnistum í Iðju að
þessu sinni. Þeir eru að vonum
farnir að gera sér grein fyrir
því, að kommúnistaþjónkunin,
sem einkennt hefur starf flokks-
ins og skrif flokksblaðsins, gæti
hrakið þá menn frá Framsóknar
flokknum, sem andvigir eru
„þ jóðf y lkingarst jóm“.
Hitt er svo annað mál, að menn
skyldu varlega að treysta því, að
um hugarfarsbyltingu sé að ræða
hjá Framsóknarmönnum. Þeir
hafa sjálfir lýst því yfir, að rétt
lætanlegt sé að starfa með komm
únistum og þeir mundu vafalaust
gera það, ekki einungis í verka-
lýðshreyfingunni, heldur líka um
stjórn landsins, ef þeir fengju að
stöðu tiL
Samfylgd spöl ©g spöl
í grein i Tímanum í desember
sl. Var afstöðunni til samstjórnar
með kommúnistum lýst á þennan
veg:
„Það' hefur stundum ekki verið
hægt að komast hjá því hérlendis
að verða kommúnistum samferða
spöl og spöl á vegum almennra
mála, enda gætir ekki í hverju
spori truflananna (komplexanna)
sem þeir eru haldnir.
Það gildir að vissu marki og I
vissum málum, að sú samfylgd
þarf ekki að koma að sök. Sam-
vinna í bæjarstjórn við þá er
mjög algeng“.
Það er. þetta sjónarmið, sem
ræður gerðum Framsóknarflokks
ins. Leiðtogum hans finnst rétt-
lætanlegt að starfa með kommún
istum, ef þeir á þann veg geta
komizt til valda og þeir víla þá
ekki fyrir sér að fá kommúnist-
um þýðingarmikla aðstöðu.
Leyniáætluoa kommúnista
Þegar Morgunblaðið birti leynl
áætlun kommúnista um valda-
töku og myndun „þjóðfylkingar-
stjórnar“ með Framsóknarmönn
um, neituðu þeir því harðlega, að
þeir mundu taka þátt í slikum
aðgerðum með kommúnistum.
Þrátt fyrir þessa opinberu af-
neitun Framsóknarmanna halda
kommúnistar hinir áköfustu á-
fram að ræða þessa áætlun sína,
-ekki sízt hvemig háttað yrði sam
starfinu við Framsóknarleiðtog-
ana, ef þessir tveir flokkar næðu
meirihlutaaðstöðu á AlþingL
Kommúnistar vita það vel, að
Framsóknarleiðtogamir eru
tækifærissinnar, sem til eru í
nánast hvað sem er, ef þeir geta
komizt til valda. Yfirlýsingar á
borð við þær, sem áður var getið,
fara ekki fram hjá kommúnist-
um, enda hafa þeir líka ráð til
þess að þreifa fyrir sér á bak við
tjöldin. Auðvitað mundu þeir
ekki halda áfram umræðum um
„leið íslands til sósíalismans'*
eins og leyniáætlunin er nefnd,
ef þeir vissu ekki að í Framsókn
arflokknum ráða nú þau öfl, sem
tilbúin eru til samstjórnar, ef
þannig færi, að „þjóðfylkingar-
menn“ fengju meirihlutaaðstöðu
á þingi. Þeir taka ekki alvarlega
yfirlýsingar Framsóknarmanna
um það — fyrir kosningar — að
Þeir byggist ekki starfa með
kommúnistum, enda er fortíð
Framsóknarflokksins með þeim
hætti, að mönnum er það ekki
láandi, þótt þeir taki með varúð
slíkar yfirlýsingar.