Morgunblaðið - 05.03.1963, Blaðsíða 17

Morgunblaðið - 05.03.1963, Blaðsíða 17
Þriðjudagur 5. marz 1963 MORGU NBLAÐIÐ 17 Jón Böðvarsson f rá Grafardal -MinnáJiq „Þó er í hverju lífi lifuð leynd, sem aldrei verður skrifuð, til er heimur hulinn bak við tuun sem allir mega sjá“. JÓN Böðvarsson frá Grafardal ver fæddur á Kirkjubóli á Hvít- ársíðu hinn 5. júní 1901, sonur hjónanna- Böðvars Jónssonar bónda þar og Kristínar Jóns- dóttur. Var Jón elztur þriggja sona þeirra hjóna, hinir eru bor steinn bóndi í Grafardal og Guð mundur skáld að Kirkjubóli. Móður sína misstu þeir bræður ungir, og fluttist Jón að Kol- stöðum, aðeins fjórtán ára að aldri, og síðar að Fróðastöðum, þar sem hann kynntist Salvöru Brandsdóttur, sem síðar varð kona hans. Giftust þau árið 1930 og hóf Jón sama ár búskap í Grafardal ásamt Þorsteini bróð- ur sínum og konu hans, Jónas- ínu Bjarnadóttur, ráku þar félags bú, tii þess er Jón hætti búskap árið 1953. Er þeir bræður hófu búskap 1 Grafardal, má segja að það hafi verið neyðarbrauð, þar sem Graf ardalur var þá eina jörðin í öll- um Borgarfirði, sem laus var til ábúðar. Var jörðin bæði illa hús uð og rýr og bætti ekki úr skák, að fyrstu búskaparár þeirra voru mikil vanhöld á skepnum vegna Steinn Þ. Öfjörð IMinningarorð Um Gnúpverja á ég yndisleg- ar minningar. Ég var prestur þeirra á mínum beztu árum. Sveitin var orðlögð fyrir jarð- gæði, fegurð og frjósemi, afrétt- arlöndin ágæt, óvenjulega rík af eögulegum minningum og stór- brotinni fegurð. Þjórsárdalurinn er í sannleika skáldskaparins og sagnanna land, sem er jafn töfr- andi fagur á blíðum sólskinsdög- um á sumrum og á heiðríkum tunglskinsnóttum að vetrinum. Niðurinn í Þjórsá skapar það undirspil og þá töfra í þessu fegurðarmusteri sýslunnar „að hið Lága færist fjær, en færist aftur nær hið helga og háa.“ ) Mennirnir, sem byggja þessa eveit, falla alveg inn í rammann og umhverfið. Það er yndislegt fólk, vinnusamt, glaðlynt og fé- lagslynt, tilbúið alltaf með sam- hjálp og samstarf, í einu orði sagt: að létta hverjum og einum lífsstarfið með vináttu, tryggð og einingu í orði og verki. 1 Einn af hinum ágætu bændum sveitarinnar var Steinn Þ. öfjörð bóndi í Fossnesi, em lézt á sl. •umri, 23. júní 1962, 77 ára gam- •11. Hann var fæddur I Austurhlíð, 17. júní 1885. Foreldrar hans voru Þórarinn Vigfússon og Guð- tiý Oddsdóttir. Hann fluttist með foreldrum sínum að Fossnesi 1897 og dvaldist þar alla tíð eftir það. Steinn kvæntist 18. júlí 1920 Ingunni Ingimundardióttur frá Andrésfjósum á Skeiðum. Steinn tók við búsforráðum í Fossnesi um það leyti er hann kvæntist, og bjó þar samifleytt til dauða- dags. Ingunn, kona hans, lézt á undan honum. Þau hjónin eignuð ust tvö börn, Ingibjörgu, sem dó « öðru ári, og ’Gunnar, sem lifir og hefur tekið við búi og jörð af föður sínum. Steinn í Fossnesi er vinum einurn minnisstæður á marga iund. Hann var meðalmaður, eamsvaraði sér vel, en yfirbragð- jð og svipurinn skarpur, eins og brúnir fjallanna, sem mótast af eldi og ís. Svipurinn minnti mann •trax á það, að þar fór maður, iem hafði karlmannlega lund, viljastyrk og festu í hverju því, *em hugur og hendur bundust •ð. Bóndi var hann ágætur og hafði meðfætt brjóstvit á öllum hlutum, hvort heldur það varu búskaparhættir, skepnuhirðing «g meðferð dýra, jarðræktarmál •g byglgingar. Hann var fæddur með þeirri guðdómlegu gjöf, að allt lék í höndum hans — hin ólíklegustu verk — með frábæru snilldar- bragði, og á ég þar við, að hann var völundur á tré og járn og gerði á þeim sviðum ótrúlegustu hluti, sem allir báru vitnisburð um frábæra hugkvæmni, verka- snilld og hagsýni og það fyrst og síðast, að hann var á undan sín- um tíma. Eitt það fegursta I fari hans var það meðal annars, hve vel hann fór með skepnur, það var hans metnaður, að þær litu sem bezt út og bæru honum og bú- skap hans fagurt vitni. Þegar komið var að Fossnesi, þar sem þrifnaður og regla ríkti úti og inni, þá sá maður í hvert skipti eitthvert nýtt verk sem bar mikilvirkum og þjóð- högum húsbónda vitni, og um leið stórbrotnum manni, því verk in voru svo traust og svipurinn yfir þeim þannig, að ekki væri tjaldað til einnar nætur. í viðkynningu aliri var Steinn skemmtiiegur og tryggur maður. Hann var fastmæltur, kjarnyrt- ur og lýsingar hans á hversdags- legum hlutum gátu oðið stórkost legur vitnisburður um skaphita hans og næman skilning á öllu, sem fyrir augu hans bar. Hann var skemmtilegur, stór- brotinn og einstæður maður á alla lund. Hann var gestrisinn og góður heim að sækja, ákjósanlegasti maður í öllum mannfagnaði. Kona hans, Ingunn, var fyrir- myndarkona og húsmóðir og heimilið bar henni fagurt vitni um hreinlæti og reglu, hún var háttprúð og tók höfðinglega á móti öllum, sem komu á heimili þeirra hjóna. Ég minnist þeirra hjónanna beggja með sö'knuði og trega. Fyrir framan Fossnes rennur Þjórsá með þungum nið til vest- urs. Það er eins með okkur menn ina. Þegar litið er yfir mannslífið þá er það eins og stórfljót, sem rennur með þungum nið til vest- urs. Fossneshjónin, Ingunn og Steinn eru farin og horfin frá Fossnesi. Þau hafa sameinazt fallvatninu mikla og eilífa, sem flutt hefur þau til sólarlandanna himnesku handan við hið yzta haf. ormaveiki, er upp kom. Komu þeir bræður þó smám saman und ir sig fótunum. Bar hvort tveggja til, að búskapurinn var rekinn með nýtni og fyrirhyggju, en einnig var heimilisiðnaður mik- ill, svo að meir varð úr afurðun um, en ellá hefði orðið. Konu sína missti Jón 14. apríl 1951, og festi hann ekki yndi í Grafardal eftir það. Reif hann sig upp tveim árum síðar og hætti búskap, vann hann eftir það í Hvalstöðinni á sumrin og var vetrarmaður fyrstu tvö árin á Þyrli á Hvalfjarðarströnd, en síð an í Hlíðardalsskóla. Mun óhætt að segja að þar hafi Jón fundið mest yndi, eftir að kona hans dó. Hann var hændur að skepnum og barnelskur og í slíku umhverfi undi hann sér vel. Þar lézt Jón 15. janúar' sl. Yeiktist hann snemma um morguninn og lézt síðar um daginn. Lætur hann eftir sig fjögur mannvænleg börn, Þuríði, Brand, Böðvar og Krist- ínu. Jón var mjög bókhneigður maður og las allt, sem hann komst höndum yfir. Hann var góður smekkmaður á mál og vel að sér. Naut þó ekki annarrar skóla- göngu en tveggja ára náms í Hvítárvallaskóla. Hann var mik- ill áhugamaður um ungmennafé lagsmál pg lét sig þau mjög varða. Átti nokkur ár sæti í stjórn verkalýðsfélagsins Harðar í Hval fjarðarstrandahreppi og beitti á- hrifum sínum jafnan með einurð og sanngirni. Eg kynnist Jóni, er ég hóf að vinna í Hvalstöðinni sumarið 1954 og vorum við samverkamenn þar níu sumur. Þótti mér Elli sækja hann seint heim og í mínu minni var hann hinn sami öll þessi ár og enn er ég ekki reiðu búinn að kveðja hann. Eg veit heidur ekki, hvernig ég á að fara að því. Sjálfur vildi hann ávallt hafa umbúðirnar sem minnstar og vel ég þann kostinn. Tíðast verður mér hugsað til Jóns, er við skeggræddum í kjöt húsinu, meðan verið var að snúa hval, eða ég stalst stund til hans út í rengishús. Margt bar á bóma, skeggrætt var um vísur og kvæði: „Lá honum löngum á tungu Ijós og minnileg saga“. Halldór Blöndal. O. MUSTAD & SÖN, Oslo YALE Lyftitæki útvegum vér frá U. S.A. V. -ÞýzkalanUi Bretlandi Frakklandi Italíu og Spáni YALE tækin eru traust og vönduð en þó létt í meðförum. Gerið pöntun yðar í tíma. Umboðsmenn G. Þorsteinsson & Johnson hf. Grjótagötu 7. — Sími 24250. Tilboð óskast í nokkrar fólksbifreiðar, er verða sýndar í Rauðar- árporti fimmtudaginn 7. þ. m. kl. 1—3 e.h. — Tilboð- in verða opnuð í skrifstofu vorri kl. 5 sama dag. Sölunefnd varnarliðseigna. UEGISTtRtt) TRAOE MARR M U S TA D Key^^Brand FISH HOOK.S hafa framleitt fiskiöngla fyrir margar kynslóðir íslenzkra fiskimanna. Yfirburðir Mustadönglanna hafa alltaf reynzt ótvíræðir. Úrvals hráefni og þrotlaus nákvæmni i framleiðslu- háttum með áratuga reynslu að baki, gerir stöðug gæði Mustad önglanna örugg og trygg. Þannig hafa bátaformenn á íslandi áratug eftir áratug notað svo að segja eingöngu ...... MUSTAD ÖNGLA AF ÞVÍ AÐ: 1) þeir eru sterkir 2 ) herðingin er jöfn og rétt 3) húðunin er haldgóð 4) lagið er rétt 5) verðið er hagstætt Vertíðin bregzt ekki vegna önglanna, ef þeir eru frá Osló. Mustad önglar fást hjá öllum veiðai fœraheildsölum og kaupmönnum á landinu Jón Thorarensen.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.