Morgunblaðið - 05.04.1963, Blaðsíða 20

20
m on c-r isn t 4 ðío
Föstudagur 5. apríl 1963
DUNKERLEYS
23.
— Mér er meinilla við að
hitta ókunnugt fólk.
— i>ú ættir að hætta við þess-
ar ímyndanir þínar, Elsie.
Hún skaut hendinni yfir borð-
ið í áttina til hans. — ímynd-
andr? Heldurðu, að þetta sé ekki
annað en imyndanir
Hann greip hönd hennar og
klappaði henni íneð báðum sínum
Það fór ofurlítill hrollur um
hann, eins og jafnan, er hann
snerti þessa hönd, sém hans eig-
in bráðlyndi hafði afmyndað
svona. Hann hélt í hana stundar-
korn en sleppti henni svo aftur.
— >ú ert of hörð við mig, Elsie,
sagði hann.
En þá fór hún að gráta. Hann
gekk kring um borðið, féll á
kné hjá henni og greip báðum
örmum utan um hana. — Elsie,
við höfum bæði orðið að þola
sitt af hverju, á einn og annan
hátt. Við skulum ekki vera að
búa tíl þjáningu til óþarfa. Þú
mátt ekki misskilja mig, þegar
éig segi, að þú sért með ímynd-
anir. Ég á bara við það, að þeg-
ar þú horfir á höndina á þér,
starir þessi eyðilagði listarferill
þinn beint í augu þér. Þú heyrir
alla tónlistina, sem þú getur
aldrei leikið. Þú manst eftir þess
um hræðilegu atvikum, sem ullu
þessU' og að það var ég, sem. ...
— Nei! æpti hún ailt í einu
og sleit sig lausa. — Nei! Það
hef ég aldrei haldið. Það var
allt sjálfri mér að kenna.
Alec stóð upp og hallaði höfð
inu fram á arinhilluna, og spark-
aði, eins og utan við sig í glóðar-
kögglana, sem voru farnir að
spúa frá sér gasi og gulum reyk.
— Ég er að reyna að skýra fyrir
þér, hvernig ég lít á þetta, Elsie.
Ég býst við, að þetta sé allt í
huga þínum, þegar þú leyfir hon-
um að fjalla um þetta. En þú
skilur, að það getur ekki verið
í huga þess fólks, sem þekkir
alls ekki aðstæðurnar. Það sér
ekki annað en þessa bækluðu
hönd. Og það hugsar bara sem
svo; — og hann sneri sér að
henni og reyndi að brosa — Það
er leiðinlegt, að svona lagleg
stúlka skuli vera svona fötluð.
Þú getur verið viss um, að þegar
þínum eigin hugsunum sleppir,
er ekki meira gert úr þessu en
svona.
— Er það kannski ekki nóg?
— Stundum, svaraði hann
raunamæddur, — er þetta meira
en ég get þolað. Það getur verið
gott og vel fyrir þig að segja
Nei, nei, þegar ég man eftir hvað
ég gerði. En ég get ekki gleymt
því. Og þessvegna er það, að ég
verð svo feginn, þegar ég sé þig
geta gert eitthvað nýfct með
hendinni, án þess að hugsa þig
um. í hvert skipti, sem þú lyftir
bolla ósjálfrátt, eða skerð ket
eða þværð disk, þá gleðst ég.
ALLTAF FJÖLGAR YOLKSWAGEH
v o R I Ð
N Á L G A S T
Eruð þér farin að hugsa |
til sumarferða?
Er það þá ekki einmitt
VOLKSWAGEN
sem leysir vandann?
PANTIÐ
TÍMANLEGAl
VOLKSWAGEN
er 5 manna bíll
VOLKSWAGEN
kostar aðeins
kr. 121.525,00.
VOLKSWAGEN
er fjölskyldubíll
VOLKSWAGEN
er vandaður og sígildur.
VOLKSWAGEN
er örugg fjárfesting.
VOLKSWAGEN
hentar vel íslenzkum
vegum og veðráttu.
VOLKSWAGEN
er með nýju hitunar-
kerfi.
VOLKSWAGEN
ér því eftirsóttasti billinn.
VOLKSWAGEN ER EINMITT
FRAMLEIDDUR FYRIR YÐUR
HEILDVERZLUNIN HEKLA HF
Laugavegi 170—172 — Reykjavík — Sími 11275.
Og þú veizt, að nú orðið er svo
margt, sem þú getur gert. Eg
dáist að því, hvernig þú hefur
getað sigrazt á þessum ann-
marka þínum.
— Já, það er satt, svaraði hún
og blíðkaðist ofurlítið, — það
er nú líka annaðhvort fyrir
Dillworthsystkinin að reyna að
hafa ofan af fyrir sér. Setztu
niður og kláraðu matinn þinn,
áður en kaffið er orðið kalt.
Alec settist niður með ánægju-
bros á andlitinu.
— Hversvegna hefurðu boðið
þessari Lewison-stelpu? spurði
Elsie allt í einu.
— Hefurðu lesið söguna henn-
ar?
— Já.
— Heldurðu þá ekki, að það
geti verið gaman að kynnast
svona fólki? Hún hefur mikla
hæfileika. Og nú er hún nýbúin
með aðra bók.
— En hversve.gna bauðstu ein-
mitt henni? Eins og engir hæfi-
leikamenn skrifi i blaðið nema
hún.
— Það er nú enmitt verkur-
inn, svaraði Alec hreinskilnis-
lega.
— Þetta er hræðilegasta moð.
Getur þú kannske lesið smá-
sögurnar sem bar birtast?
— Já, og haft gaman af þeim.
—■ Já, þarna sérðu. Það er
þessvegna, sem það er svo út-
breifct.
— Þakka þér, sagði Elsie og
glaðnaði við.
— Nei, það er raunverulega
skelfilega ómerkilegt, en þetta
er nú það, sem fólkið vill — sem
betur fer fyrir okkur. Sagan
hennar Hesbu Lewison er enn
sem komið er, það eina í blað-
inu, sem hver sæmilegur blek-
bullari hefði ekki getað samið.
— Ég hlakka til að hitta þetta
viðundur. Og svona ung!
— Þú ætlar þá að hitta hana.
— Ætli það ekki.
— Hún kemur nú ekki fyrr
en eftir matinn, upp á eitt glas
eða svo. Hún er í boði hjá hinum
ágæta Dan Dunkerley.
Það var eins og Elsie yrði
hissa. Nú? Það var skrítið. Erum
við henni þá ekki samfooðin?
— Þú getur verið samiboðin
hverjum sem er í allri Lundúna-
borg, Elsie.
— En þú þá Ég ætla ekki að
þola hvorki Hesbu Lewison né
neinum öðrum að líta niður á
þig-
— Vertu alveg óhrædd, sagði
Alec. — Hún hafði þegið þetta
boð áður en ég talaði við hana,
það er allt og sumt. Og það er
okkur heiður, að hún skuli fara
þaðan og til okkar.
Hann efaðist alls ekki um, að
hún mundi koma.
13.
Á jóladagsmorguninn vaknaði
Hesba og var hálfringluð í hug-
anum, en brátt jafnaði hún sig
og tók að hugsa um það, sem
gerzt hafði kvöldinu áður Þeg-
ar hún gekk með Alec Dillworth
milli borðanna, sem öll voru set-
in, var hún að horfa á stúlkuna,
sem þau vóru á leiðinni til —
sysfcur Alecs — og hún varð
snortin af því, sem hún sá. Þetta
— Maðurinn minn er að fara í svíðaveiziu í skattstofunni.
eins og úfið, föla andlitið og
nautnasvipurinn á munninum,
oig þessi hálf-þokukenndu grænu
augu — allt þetta fannst henni
hvorttveggja í senn, óvenjulegt
og eftirtektarvert. Það var erfitt
að hugsa sér, að þessi fallega
stúlka væri skyld Alec — ekki
af því að maður myndi ekki
taka eftir honum í stórurn hóp,
heldur af hinu, að svipur þeirra
systkina var svo gjörólíkur og
hans svipur bar fyrst og fremst
með sér mótlæti og þjáningar.
En það var nú samt enginn vafi
á því, að þetta var stúlkan, sení
hún átti að hitta, því að Isam-
bard Phyfe var þarna með henni
og enginn, sem átti viðskipti við
Dunkerleys, gat annað en þekkt
hann.
Hesfoa gekk nú að borðinu og
rétti Elsie höndina , en Elsie
hvorki stóð upp né heilsaði á
móti. Aðeins kinkaði hún kolli
— og það eins og drottning —
en engu að síður kom það illa
við Hesbu, að kveðju hennar
skyldi tekið svo kuldalega, þegar
hún var í svo góðu skapii sjálf.
En andartaki seinna uppgötvaði
hún, hvað að 'henni gekk, og
skildi, hversvegna hún rétti ekki
fram höndina. .Og jafnvel þá
hefði allt getað verið í lagi, ef
ekki Elsie hefði komið með þessa
athugasemd sína: „Fallegt, finnst
þér ekki?“
Svo komst allt á ringulreið á
sama andartaki. Elsie var staðin
upp og sagðist j**rfa að fara
heim, og Alec, sem reyndi fyrst
að sefa hana, var fölur af
gremju. Án þess að segja.orð við
Phyfe eða Hesbu, elti hann,Elsie,
sem var þegar komin á leið til
dyranna, og hann beit á jaxlinn,
svo að strikkaði á hverri taug
í andlitinu. Þegar þau voru farin,
vissi Phyfe ekki, hvað hann átti
aj» sér að gera. Hann sagði bara
„jæja“ og bauð síðan Hesbu hæ-
versklega upp á eitt glas. Það
var ekki annað hægt að gera en
slíta samkvæminu, samkvæmt
þessum alvanalegu kurteisisregl-
um. Hún lauk því úr glasinu,
kvaddi svo Phyfe og lagði af
stað heim. Hún var algjörlega
miður sín. Hún hafði hlaupið úr
einkennilega rauða hár, sem var samkvæminu hjá sir Daniel í
KALLI KUREKI
- *
—
Teiknari; Fred Harman
— Við getum búið okkur til oxul.
Aksturinn verður rólegur, en það
ætti að geta gengið samt.
— Ég má engan tíma missa. Lög-
reglan er á hælunum á mér. Hún
neglir mig niður á staðnum.
— Lögreglan er að elta big? Hún
eegir þá sannleikann.
— Hvemig væri, ef við héldum
henni rólegri og fælum vagninn?
Það gæti átt sér stað að hann riði
bara framhjá.
— Ef hann er ekki beinlínis blind-
ur horfir hann í kringum sig og sér
hvar vagnslóðin endar.
— Það er ekki eins og þú heldur.
Pabbi hennar er lögreglustjóri í Burro
Flats. Hann hatar mig af því að ég
kvæntist þessari hófróðudóttur hans
og ætlar sér að nota hvaða tækifæri,
sem honum gefst til að losna við mig
í eitt skipti fyrir ÖU.
einhverju ævintýraskapi, eða
réttara sagt af persónuleguia
áhuga á Alec Dillworth, og svo
hafði hún lent í kriftigiumstæðum.
sem hún gat ekki ráðið fram úr
— og hún varð hreinskilnislega
að játa, að báru hana ofurliði.
Það var ekki annað um það að
segja en „jæja“, eins og hr. Phyfa
hafði þegar sagt.
gfllltvarpiö
Föstudagur 5. apr_
8.00 Morgunútvarp.
12.00 Hádegisútvarp.
13.00 „Við vinnuna": Tonleikar.
14.40 „Við, sem heima sitjum": Sig-
urlaug Bjarnadóttir les skáld
söguna „Gesti“ eftir Krist-
ínu Sigfúsdóttur (15).
15.00 Síðdegisútvarp.
17.40 Framburðarkennsla í esper-
anto og spænsku.
18.00 „Þeir gerðugarðinn frægan";
(Guðmundur M. Þorláksson).
18.20 Veðurfregnir.
18.30 Þingfréttir.
18.50 Tilkynningc. .
19.30 Fréttir.
20.00 Erindi: Safnaðarprédikunin
og saga hennar (Séra Jakob
Jónsson).
20.30 Dönsk nútímatónlist: „Örlaga
ljóð“, op. 28 eftir Poul Rovs-
ing Olsen (við kvæði eftir
Hölderlin) — Karen Heerup
syngur. Septett úr hljómsveit
inni „Collegium Musicum" í
Kaupmannahöfn leikur með.
Lavard Friisholm stjórnar.
20.45 í ljóði: Alþýðufólk, þáttur 1
tnmsjá Baldurs Pálmasonar.
Lesarar: Gerður Hjörleifs-
dóttir og Lárus Pálsson. Dr.
Róbert Abrahám Ottósson
stjórnar.
21.30 Útvarpssagan: „íslenzkur að-
all“ eftir Þórberg Þórðarson
XIX. (Höfundur les).
22.00 Fréttir og veðurfregnir.
22.10 Passíusálmar (47).
22.20 Efst á baugi (Tómas Karls-
son og Björgvin Guðmunds-
son).
22.50 Á síðkvöldi: Létt-klassisk tón
list.
23.20 Dagskrárlok.
16250 VINNINGAR!
Fjórði hver miði vinnur að meðaltafil
Hæstu vinningar 1/2-milljón krónur.
Lægstu 1000 krónur.
Dregið 5. hvers mánaðar.
Benedikt Blöndai
héraðsdomslögmaður
Austurstræti ó. — Simi 10233
A