Morgunblaðið - 21.09.1963, Blaðsíða 10

10
MORGUNBLAÐIÐ
Laugardagur ,21. sept. 1963
Norrænir stúdentar ú Islandi
i

-
UNDANFARNAR sjö vik-
ur hefur staðið yfir í Há-
skólanum íslenzkunám-
skeið fyrir háskólastúd-
enta frá Norðurlöndum.
Var þátttakendum, 25 tals-
ins, skipt í tvo hópa eftir
kunnáttu þeirra í málinu
og sáu þeir Árni Böðvars-
son cand mag. og Baldur
Jónsson cand. mag. um
kennslu. Auk þess fluttu
þeir prófessorarnir Stein-
grímur J. Þorsteinsson og
Einar Ólafur Sveinsson er-
indi um íslenzka tungu og
bókmenntir. Námskeiðinu
lauk með skriflegum og
munnlegum prófum á mið-
vikudag og fimmtudag.
Þrátt fyrir stranga
stundaskrá fengu þátttak-
endur á námskeiðinu tæki-
færi til að ferðast um land-
ið og kynnast fólkinu, sem
það byggir. Við hittum
nokkra þeirra að máli og
spjölluðum við þá um dag-
inn og veginn.
Barbro Söderborg
og Johan Arvidsson
Hafnarbúðum.
við bókaJiiliuna í
sKiljan, eldfjöll
og lág flugfargjöld'
væri ofarlega í hugum Svía?
— Já, ég minnist einskis, er
mælti gæti á móti því, segir
Johan. En þessi samvinna
byggist mikið á tæknilegum
grundvelli og vegna stöðu
sinnar getur ísland ekki tekið
jafn virkan þátt í henni og
hin löndin fjögur.
— Þið hafið þegar ferðazt
eitthvað um sveitir landsins?
— Já, við vorum fyrir norð-
an, í Borgarfirði, á Þingvöll-
um og Suðurlandsundirlend-
inu.
Fannst ykkur þið vera kom
in á sögusvið íslenzku forn-
bókmenntanna?
— Jú, við komumst í snert-
ingu við íslendingasögurnar.
En svo komum við auga á ný-
tízkulegan bóndabæ og bíl á
þjóðveginum og töldum með
ólíkindum að þar væri Gunn-
ar á Hlíðarenda á ferð.
— Hvernig hefur annars
reynsla ykkar verið af íslend-
ingum?
— Þetta er ekki sanngjörn
spurning. Hvað viltu að við
segjum?
— Eitthvað, sem gæti orðið
til að fá menn til að líta í eigin
barm. Fengið þá til að upp-
götva einhverja galla á sjálf-
um sér. Við erum ekki full-
komnir.
— Það er erfitt að kynnast
fslendingum. Við gerum okk-
ur ekki fyllilega ljóst, hvern-
ig við eigum að fara að því.
Heldurðu að það yrði vænlegt
til árangurs að ganga að mönn
um brosandi út að eyrum og
segja: „Mig langar til að kynn
ast þér“. Eða eigum við öllu
heldur að segja: „Það er anzi
kalt í dag“. Yrðum við ekki
álitin stjörnuvitlaus? íslend-
ingar virðast vera feimnir.
Þeir svara já eða nei og brosa
vandræðalega. Okkur langar
til að kynnast ungum mennta-
mönnum. Ert þú kannski
skáld?
— Nei.
— Einhver sagði, að við
skyldum fara upp á Mokka
eða á Þórsgötu 1.
— Þið hittið sjálfsagt ung-
kommúnista á Þórsgötu 1.
— Jæja.
— Er ekki erfitt að læra ís-
lenzku?
— Jú, að mörgu leyti er ís-
lenzkan erfið. Beygingafræð-
in er einna þyngst í vöfum.
Orðtökin úr atvinnulífinu eru
strembin og þýðingar á erlend
um nöfnum, eins og t.d. nöfn-
um erlendra borga koma okk-
ur ókunnuglega fyrir sjónir.
Nýyrðin ykkar eru athyglis-
verð og okkur langar til að
læra mikið af þeim. En er
ekki til neitt slang í íslenzku?
— Jú, það er til slang. Orð-
ið slang er t.d. sl>ang. Hafið
þið áhuga á þvi?
—Já, reglulega mikinn.
Gætirðu ekki gefið mér lista
af slangi, segir Barbro að lok-
um. Mér þætti það miklu
þægilegra en að fara niður í
Austurstræti með blað og blý
ant og skrifa niður tungutak
unga fólksins.
NIÐRI í Hafnarbúðum hittum
við þau Johan Arvidsson
frá Lundi og Barbro Söder-
borg frá Stokkhólmi. — Jo-
han er hár maður og þrekvax-
inn, sver sig í ætt við forfeð-
urna nema hvað hann lætur
sér aðeins vaxa lítið yfirvara-
skegg. Allt öðru máli gegnir
um Barbro, sem er með tinnu-
svart hár og stingur algjör-
lega í stúf við hina dæmi-
gerðu sænsku stúlku, sem hef
ur umvafið almenningsálitið í
heiminum með löngum, ljós-
um lokkum.
Þau Johan og Barbro voru
inni í setustofunni í Hafnar-
búðum að skoða íslenzkar
bækur, er okkur bar að garði.
Fannst okkur vel viðeigandi
að taka af þeim mynd við
bókahillurnar en Barbro hafði
orð á því að hún gæti því mið
ur ekki verið nægilega bók-
menntaleg á svipinn.
— Ég held að íslendingar
séu í svo innilegum tengslum
við bókina að þeir kunni að
taka það illa upp við okkur
ef við erum ekki bókmennta-
leg á svipinn.
— Ykkur verður áreiðan-
lega fyrirgefið. Þið megið
meira segja brosa, ef ykkur
langar tiL Enginn tæki það
illa upp, svo framarlega sem
það eru ekki Passíusálmarnir,
sem þið eruð að renna augun-
um yfir.
Og þegar ljósmyndarinn er
búinn að festa þau Barbro og
Johan á filmu fáum við tóm
til að ræða við þau um ís-
lenzkunámskeiðið og dvölina
hér almennt.
— Hafið þið lært íslenzku
í Svíþjóð?
— Við höfum lesið fornís-
lenzku með sænskunáminu í
háskólanum heima. Hún hefur
mikið gildi fyrir okkur, því að
skyldleikinn er mikill milli
málanna og uppruna sænskra
orða er oft að leita í fornís-
lenzku. Aftur á móti höfura
við haft lítil kynni af nútíma-
íslenzku fyrr en nú á þessu
námskeiði, sem okkur var boð
ið að sækja af Háskóla ís-
lands fyrir milligöngu Nor-
ræna félagsins.
— Þurfið þið þá ekki að
bera neinn kostnað af íslands
ferðinni?
— Jú, við þurfum að borga
fæði og húsnæði úr eigin vasa.
— Að hversu miklu haldi
teljið þið að íslenzkunámið
muni koma?
— Ég býst ekki við því, að
geta talað íslenzku eftir þetta
tiltölulega stutta námskeið,
ekki nema þá að mjög litlu
leyti, segir Barbro. En aftur á
móti ættum við að geta lesið
nútímabókmenntir íslenzkar
án stórkostlegrar fyrirhafnar.
— Er mikið úrval af íslenzk
um bókum að fá í Svíþjóð?
•— Nei, því miður það er
mjög erfitt að komast yfir is-
lenzkar bækur. í bókaverzl-
unum er það ekki hægt og
bókasöfnin eru fátæk af bók-
um á íslenzku.
— En þýðingar?
— Já, Kiljan er til á
sænsku. En það eru svo marg-
ir aðrir höfundar, sem okkur
langar til að kynnast. Af nú-
tímakveðskap íslenzkum hef-
ur að mig minnir aðeins ein
bók verið gefin út. Hún kom
út fyrir fimm árum, lítið
kver . með sýnishornum af
verkum nokkurra höfunda.
— Er lítill áhugi á málefn-
um íslands í Svíþjóð?
— Almenningur hefur ekki
náin kynni af íslandi, nema
þá kannski af einhverjum
ferðamannabæklingum. ís-
land er sett í samband við
Kiljan, eldfjöll og lág flugfar-
gjöld eftir deilu SAS og Loft-
leiða. ísland er svo sjaldan í
fréttunum, það gengur svo
lítið á hjá ykkur. Kannski
megið þið þakka fyrir það.
— Mynduð þið segja að á-
hugi á norrænni samvinnu
Kennir íslenzku
Stafangri
i
ELZTI þátttakandi á íslenzku
námskeiðinu var Þorleifur
Kvalik lektor frá Stafangri.
Hann hefur þá sérstöðu að
hafa kennt íslenzku í mennta
skóla í heimaborg sinni sl.
tvö ár.
Þorleifur fékk styrk frá
norskum aðilum og mennta-
máiaráðuneytinu til að vera
ísland í augum Skandinavans.
Þorleifur Kvalvik, lektor
á hluta námskeiðsins, og er
þetta í fyrsta sinn að hann
sækir ísland heim.
Fyrsti nemendahópurinn,
sem lært hefur íslenzku hjá
Þorleifi, mun ljúka stúdents
prófi næsta vor. Eru það ein
göngu stúlkur, en Þorleifur
tjiði okkur, að piltarnir i
skólanum væru flestir í stærð
fræðideild og hefðu minni
áhuga en stúlkurnar á að
nema nýjar tungur.
Við íslenzkukennsluna hef
ur verið notuð kennslubók
með léttum köflum í sam-
talsformi og sýnishornum af
nútímabókmenntum auk þess
sem kveðskapur Oig eldri rit
verk hafa verið lesin, þegar
nemendur hafa öðlazt nægi-
lega þjálfun í málinu.
í Stafangri kvað Þorleifur
vera ríkandi mikinn áhuga
á málefnum Islands og ættu
tíðar flugsamgöngur Loftleiða
sinn þátt í því. Nokkur f jöldi
íslendinga er þar starfandi og
hafa íslenzkunemendur Þor-
leifs reynt að kynnast þeim
tU að fá reynslu í að tala mál

<"%r«
<*MXí

<^r«
r*r«