Morgunblaðið - 20.11.1963, Blaðsíða 2

2
MORCUNBLAÐIÐ
Miðvikudagur 20. nóv. 1963'
Öskufall litaði
þvott í Eyjum
Vestmannaeyjum, 19. nóv.
GOSIÐ hefur verið sízt minna i
dag en að undanförnu, en sú
breyting hefur orðið, að gosið
virðist mest núna í suð-vestur
álmu eyjarinnar, en var áður
mest í norðurhluta. Virðist gosið
svo til samfellt úr þrem gígum.
Héðan úr Eyjum virðist, sem
eyjan hafi hækkað mjög og breytt
• •
Okumennirnir
gefa sig fram
TVEIR menn komu á mánudag
til umferðardeildar rannsóknar-
lögreglunnar og sögðu sínar farir
ekki sléttar. Höfðu þeir verið að
aka eftir Suðurlandsvegi á
sunnudag og um kl. 13:20 mættu
þeir Landroverbíl við Hólmsár-
brú. Skauzt steinn undan hjóli
Landroverbílsins og braut fram-
rúðu bils þeirra félaga, sem er
Fiat, árgerð 1964. Er ökumaður
Landroverbílsins beðinn að gefa
sig fram. Númer bílsins hófst á
12. —
Þá var ekið í gær á mannlausa
bifreið, R 14363, Volvo ’55, á bíla-
stæðinu á Snorraþraut milli
Laugavegs og Hverfisgötu. Aftur-
bretti bílsins var beyglað. Þeir,
sem eitthvað kynnu að vita um
atburð þennan eru sömuleiðis
beðnir að gefa sig fram.
um lögun. Fyrr virtist hún vera
ílöng, síðan kúpulaga og loks nú
keilulaga.
Síðastliðna nótt og í morgun
sáust margir skærir blossar frá
gosstaðnum og náðu þeir að lýsa
hingað heim, svo bjarma sló á
Eyjarnar meðan myrkt var.
Um kl. 2 í dag tók aska að falla
yfir bæinn. Þótt ekki væri ösku-
fallið verulegt, litaði hvítan þvott
á snúrum og víða mátti sjá ösku
á sléttum flötum. Vindátt var í
dag austlæg, en undanfarna daga
hefur vindur verið í norður. —
Öskufallið stóð aðeins skamman
tíma.
Margir bæjarbúar hafa í dag
og undanfarna daga tryggt hús
sin og eignir gegn jarðskjálftum.
Vilja menn sem eðlilegt er hafa
vaðið fyrir neðan sig.
Forstjóri Almannavama, Ágúst
Valfells, kom hingað í dag á veg-
um bæjarstjórnarinnar til að at-
huga og ræða um, hvað hægt
yrði að gera í því tilfelli að flóð-
bylgja eða annað frá gosinu ógni
Eyjabúum, þótt sérfræðingar
telji slíkt mjög ólíklegt. En bæj-
aryfirvöldunum þótti ráðlegt, að
athuga málið samt sem áður.
Tveir eða þrír línubátar héðan
fengu 4—5 tonn á miðum um 15
—20 mílur frá gosstaðnum. Er
það svipaður afli og verið hefur
á þessum slóðum undanfarin
haust. — Fréttaritarar.
Forseti Islands, herra Ásgeir Ásgeirsson, og Richard A. Butler, utanrikisráðherra Breta.
— Forsetinn
Framhald af bls. 1.
drottningar og Philips prins.
Meðal gesta hfi drottningu
voru Guðmundur í. Guðœ.unds-
!son utanrikisráðherra og frúj
Þorleifur Thorlacius forsetarit-
ari og frú, Henrik Sv. Bjömsson
sendiherra og frú, Butler utan-
ríkisráðherra og frú, Basil Booth-
by sendiherra Breta á> íslandi og
frú, sir Frank Francis forstjóri
British Museum og íslenzkufræð-
ingamir Alan Ross prófessor og
Edward Turville Petre.
Meðan hádegisverður var
snæddur var mikið rætt um gosið
við Vestmannaeyjar, og höfðu
drottning og maður hennar mik-
inn áhuga á að fá sem ítarlegast-
ar fréttir af því hjá. forsetanum.
Við þetta tækifæri sæmdi Elisa
bet drottning forsetann stórkrossi
Saint Michael and Saint George
orðunnar, en Ásgeir Ásgeirsson
sæmdi drottningu stórkross-
stjömu og keðju íslenzku Fálka-
orðunnar.
Forsetinn færði drotnningu
gjöf við hádegisverðinn. Var
það eintak af útgáfu Háskóla fs
lands af handriti íslendingabók
ar Ara fróða. Bókin er bundin
í dökk-rautt skinn, og annað-
ist Helgi Tryggvason það. Þá
er bókin silfurskreytt eftir
Gunnar Hjaltason silfursmið. Silf
urskreytingin er öll úr víravirkl
og'táknin tekin úr íslenzku kven
silfri. Framan á bókinni er fanga
mark drottningar með kórónu
yfir, en aftan á bókinni fanga-
mark forseta íslands.
Að hádegisverði loknum héldu
forsetahjónin til Clarence House
sem er skammt frá Buckingham
höllinni, en þar býr Mary ekkju
drottning, móðir Elisabetar.
Höfðu forsetahjónin þar stutta
viðdvöl, en rituðu nöfn sín í
gestabók drottningarmóðurinn-
Spumingatími hjá Sir. Alec
Næst á dagskrá var heimsókn
í brezka þingið. Fór forsetinn
þangað í fylgd með Guðmundi
í. Guðmundssyni,' utanríkisráð-
herra, Henrik Sv. Björnssyni,
sendiherra, Þorleifi Thorlacius,
forsetaritara og Boothby, sendi-
herra. Hlýddu fslendingarnir um
stund á umræður í báðum deild
Afbrotamaðuiinn benti á beinagrindu rnar og spurði:
Þekktir þú einhvern af þessum?
MORGUNBLAÐIÐ náði í gær
kvöldi tali af konunum, sem
komu við sögu piltsins og
sögðu þær okkur frá samskipt
um sínum við hann.
Það var kl. rúml. 10 í gær-
morgun að knúið var dyra á
Vesturgötu 65. Frá götunni er
gengið um undirgang og upp
bak við húsið. Þar hefir að-
komumaður opnað útidyr,
sem alla jafna eru opnar á
daginn, því hvorki er þar
dyrabjalla né dyrasími, hald-
ið síðan upp á loft og barið
þar. Kom þar til dyra frú
Jóhanna Guðmundsdóttir. —
Segir maðurinn þá, að hann
muni hafa farið húsavillt og
heldur á brott. Síðan segir
frú Jóhanna:
— Nokkru seinna var enn
barið og var ég þá í innra
herbergi og kalla’ „kom inn“,
eins og ég geri gjarna. >á
kemur maðurinn inn í eldhús
og spyr mig hvað gatan heiti
hérna fyrir ofan. Ég sný mér
þá að eldhúsglugganum og
ætla- að benda honum til veg-
ar og sný þá nærféllt baki í
hann. Þá skiptir það engum
togum, að hann slær mig í
höfuðið með bjórflösku og
brýtur hana við það. Var
ekkert af henni heilt nema
stúturinn. Frekari orðaskipti
urðu ekki og reyndi ég að
komast út, en hann gerði til-
raun til að berja mig á ný.
Ég gat þá smeygt mér fram-
hjá honum og hljóp niður
stigann kallaði á hjálp. —
Komst ég út um dyrnar og
hrópaði, en í sama mund kom
maðurinn hlaupandi niður
stigann og hentist upp yfir
baklóðina og hvarf.
Þannig var í stuttu máli frá-
sögn frú Jóhönnu.
Frú Ágústa Helgadóttir
Hávallagötu 37 segir svo frá:
— Ég ætlaði að bregða mér
út í búð. Klukkan var rétt
um 11 fyrir hádegið. Ég var
ein í húsinu. Hafði brugðið
mér upp á loft til að ná mér
í kápu og er ég kom niður sá
ég að stofuhurðin stóð í hálfa
gátt og opnaðist ofurhægt.
Mér brá við þetta og varð
ég dauðskelkuð. En þegar
hurðin gekk upp sá ég háan,
myndarlegan mann standa
inni í stofunnL Hann var dökk
ur yfirlitum og í dökkum föt-
um. Ég segi við hann: „Hvem
ig komst þú inn?“ „Það varð-
ar þig ekkert um“, segir
hann. Hann stendur þarna og
starir á málverk. Þetta þama
sem er við dyrnar. Það er af
dansandi beinagrindum í
kirkjugarði og Eggert Guð-
mundsson hefir málað það
19®1. Mér virtist drengnum
bregða við að horfa á mál-
verkið. Loks spyr hann: —
„Þekktir þú einhvern af þess-
um?“, og bendir á beinagrind
urnar.
Ég spy.r nú drenginn hvort
hann vilji ekki fara út.
„Nei, ég ætla að vera hérna.
Ég ætla að fara að sofa“, seg-
ir hann og sezt á sófann
þarna. En ég vildi koma hon-
um út úr stofunnL Ég sá
hann var skimandi hér upp
um allt og eins og hann væri
að leita að einhverju. Ég sá
hann var undir áhrifum víns,
en ekki stórlega drukkinn. —
Ég bauð honum fram í eld-
hús og gaf honum kaffisopa
og spjallaði ofurlítið við
hann.
„Viltu ekki fara heim til
þín?“ „Ég á hvergi heima.“
„En viltu þá ekki fara út héð-
an með góðu?“ „Ertu ekki
búin að kalla á lögregluna?“,
spyr hann allt í einu. „Nei,
og ég ætla ekki að gera það
ef þú ferð.“ „Ósköp er rólegt
hérna“, segir hann. Ég sagði
honum þá að það væri fólk
hér nærri og ég gæti kallað
á hjálp ef á þyrfti að halda.
„Ég er glæpamaður", segir
hann þá. Og enn spyr hann
mig hvort ég sé ekki búin að
hringja á lögregluna, en ég
neita. Ég gat svo laumast
fram í stofuna og hringt á
lögregluna. Skömmu síðar
stóð hann upp og sagði:
„Nú ætla ég að fara inn í
stofuna þína og setjast þar í
gott sæti og láta fara vel um
mig og lesa Moggann".
Síðan gekk hann inn í stofu
og settist þar hinn rólegasti.
Þar sat hann og lét ekki á
sér bæra er lögreglan kom að
vörmu spori. Hún spurði hann
hvernig hann hefði komizt
inn. Játaði hann þá að hafa
brotið glugga í kjallaranum.
Þar hafði hann farið inn í
herbergi manns, sem þar býr
og rótað í skúffum hans, en
ekkert fundið og því komið
hingað upp. Þannig fór hann
með lögreglunni hljóðlátur
eins og hann kom, sagði frú
Ágústa að lokum.
um þingsins. Var sérstaklega at-
hyglisvert að hlusta á umræðurn
ar í Neðri málstofunni, því svo
heppilega vildi til að þar var
að hefjast fyrsti spurningatími
forsætisráðherrans nýja. Voru
umræður óvenju fjörugar, og
var sir Alec ákaft fagnað af
flokksmönnum hans. Rætt var
um öryggismál, og tók sir Alec
þrisvar til máls og Harold Wil-
son, leiðtogi Verkamannaflokks-
ins tvisvar á fimm mínútum.
Eftir að hafa hlustað á umræS
urnar, sat forsetinn og fylgdar-
lið hans teboð brezka þingmanna
íjambandsins í veitingasal lái-
varðadeildarinnar.
í kvöld hélt svo James Har-
man borgarstjóri í London for-
setanum fjölmennt kvöldverðar
boð í Guildhall. Við það tæki-
færi flutti Ásgeir Ásgeirsson
ávarp, en borgarstjórinn svaraði.
Ódýru ferðirnur
hjú SAS vuldu
vonbrigðum
Bergen, 19. nóv. (NTB)
FLUGFERÐIR SAS gegn lág-
um fargjöldum milli Norður-
landanna og Bandaríkjanna
hafa ekki borið þann árangur,
sem forstöðumenn félagsins
vonuðust eftir. Kemur þetta
fram í viðtali, sem Johan
Nerdrum forstjóri átti við
blaðið Bergens Tidende.
Ferðir þessar hófust fyrir mán-
uði, og gengu mjög vel fyrstu
vikuna. Síðan hefur dregið úr
farþegafjöldanum, eins og raun-
ar var búizt við, þannig að sæta-
nýting hefur verið um 50%. Seg-
ir Nerdrum að ekki hafi tekizt a9
fá þann farþegaf jölda frá Banda-
ríkjunum, sem ráð var fyrir gert
er ferðirnar hófust. Þá segir
framkvæmdastjórinn ennfremur
að of snemmt sé að segja nokkuð
um það hvort ferðum þessum
verður haldið áfram eftir 1. april
nk. —
Barn fyrir bíl
LAUST fyrir kl. tvö á mánudag
varð 5 ára telpa, Elísabet Odds-
dóttir, Auðarstræti 15, fyrir bíl á
Miklubraut móts við húsið nr. 3,
Segir bílstjórinn að telpan hafi
hlaupið út á götuna fyrir framan
bíl, sem stóð á bílastæði við eyj-
una milli akreinanna. Telpan
mun hafa hlotið töluvert högg
þar sem bíllinn var beyglaður, en
mun hafa sloppið með tiltölulega
lítil meiðsli.