Morgunblaðið - 14.02.1964, Page 6

6
MORGUNBLAÐIÐ
Fðstudagur 14. febr. 19S4

Ari Kristinsson
IMinningarorð
J
sýslumaður
ARI Kristinsson, sýslumaður
Barðstrendinga, er í dag bor-
inn til grafar hér í Reykjavík.
Stór barnahópur, ástrík eigin-
kona, fjölmennur hópur vina
—og frænda harmar þennan
unga drengskaparmann og
glæsimenni, sem fallinn er
langt fyrir aldur fram. Barð-
strendingar kveðja vinsælt
yfirvald og dugandi foringja,
fjöldi fólks vítt og breitt um
hyggðir Vestfjarða saknar
vinar í stað.
★
!>eir deyja ungir sem guðirnir
elska. í>að er gömul saga og ný.
Ari Kristinsson var fæddur á
Húsavík 6. nóvember 1921. Faðir
hans var Kristinn Jónsson, kaup-
maður þar, Jónssonar Arasonar,
prests Joohumssonar frá Skógum
í Þorskafirði. Kona séra Jóns Ara
sonar (var Guðriður Ólafsdóttir
Guðmundssonar í Mýrarhúsum á
Seltjarnarnesi.
Kona Kristins Jónssonar, móð-
ir Ara sýsluimanns, var Guð-
björg Óladóttir smiðs á Húsavík
Kristjánssonar.
Að Ara Kristinssyni stóðu
þannig merkar ættir gáfu- og
dugnaðarfólks.
Hann varð stúdent frá Mennta-
skólanum á Akureyri með hárri
fyrstu einkunn árið 1941 og lög-
fræðingur frá Háskóla íslands,
einnig með hárrí fyrstu einkunn
árið 1947.
Sama ár var hann skipaður full
trúi hjá sýslumanni Þingeyinga
og gegndi þv>í starfi framt til árs-
ins 1956 og var iðulega sýslumað
ur á þessu tímabili.
Árið 1956 var Ari Kristinsson
skipaður sýslumaður Barðstrend
inga og gegndi því embætti til
dauðádags. Gat hann sér þegar
mikið orð fyrir frábæran dugn-
að og reglusemi í allri embættis-
færslu. Öll afgreiðsla hans á mál-
um einkenndist af skarpskyggni
og Ijósri greind og þekikingu á
hverju því máli, er hann fjalilaði
um.
Hinn ungi sýslumaður kynnt-
ist fljótt fólkinu í héruðum sín-
um. Hann fór sjálfur hinar ár-
legu þingaferðir í alla hreppi
sýslunnar, vestur um þorp, suð-
ur og austur um sveitir og út
í Breiðafjarðareyjar. Fólkið fagn
aði heimsókn þessa unga ag karl-
mannlega yfirvalds, sem jafnan
kom fram af hispursleysi og
myndarskap.
★
Ari Kristinsson var hár maður
vexti, grannur og vel limaður,
ljós yfirlitum, skarpleitur og svip
hreinn, friður sínum og hinn
vasklegasti í allri framgöngu.
Höfuðeinkenni skapgerðar hans
var festa, nokkurt skapríki og
heiðríkja hugans. Það var ávallt
bjart og hreint yfir framkomu
Ara sýslumanns. Hann kom til
dyranna eins og hann var klædd
ur, traustur, djarfur og þróttmik-
ill. Hann var glaður og reifur
meðal vina og frænda, harð-
skeyttur og stefnufastur í starfi
og baráttu, alltaf heiðarlegur og
sannur maður.
Ari Kristinsson gegndi fjölda
trúnaðarstarfa, auk embættis
síns. Hann var hreppsnefndar-
maður í Patrekshreppi, átti sæti
á Fjórðungsþingi Vestfjarða og í
stjórn Fjórðungssambands Vest-
firðinga Hann tók mikinn þátt
í félagsmálastarfi og baráttu
fyrir mörgum hagsmunamálum
Barðstrendinga og annarra Vest-
firðinga. Sérstaklega lét hann
sjúkrahúsmál og samgöngumál
til sín taka. Hann var fyrsti vara
þingmaður Sjálfstæðisflokksins á
Vestfjörðum frá síðustu alþingis
kosningum og tók virkan og lif-
andi þátt í starfi og baráttu fyrir
mörgum hagsmunamálum Vest-
firðinga. Hvar sem hann lagðist
á munaði hressilega um liðsemd
hans. Hann var aldrei hálfur í
neinu, alltaf heill og vaskur.
★
Ari Kristinsson kvæntist hinn
4. janúar árjð 1945 Þorbjörgu
ÞórhalLsdóttur kaupfélagsstjóra
á Húsavík Sigtryggssonar og
konu hans Kristbjargar Sveins-
dóttur, greindri og vel gerðri
konu. Hafa þau eignazt átta börn
sem öll eru á lífi, sex syni og
tvær dætur einkar myndarleg og
efnileg. Eru tveir elztu synirnir,
sem eru 16 og 17 ára, í 3. og 5.
bekk Menntaskólans á Akureyri.
Þriðji sonurinn er í héraðsskólan
um á Núpi, en fimm barnanna
eru innan við fermingaraldur,
hið yngsta V-k. árs gamalt.
Mikill harmur er kveðinn að
eiginkonu og fjölmennum og
•mannvænlegum barnahóp Ara
sýslumanns. Hann var sérstak-
lega ástríkur og edskulegur heim
ilisfaðir, félagi og vinur barna
sinna, sívakandj verndari og
hjálparmaður heimiilis síns. Það
er sárt að sjá á eftir slíkum
manni í blóma lífsins aðeins 42
ára gömlum. Það er sárt og
hörmulegt vegna liðins tíma,
minninganna um starfs- og ham-
ingjustundir, en dapurlegast þó
vegna framtíðarinnar. Þeim
svíður þó sárast sem mest hafa
misst.
— Eg flyt eiginkonu og börn-
um Ara Kristinssonar, systkinum
hans og öllu frændaliði innilegar
samúðarkveðjur. Vinir þeirra
munu standa með þeirn á stund
þeirra miklu sorgar og mótlætis.
En minningin um góðan dreng
og glæsilegan mann mun lifa i
þakiklátum huga þeirra, sem nutu
hans og kynntust honum meðan
sól skein í heiði.
Far þú svo vel, vinur og félagi.
Hollar vættir vaki yfir börnun-
um þínum smáu og móður þeirra
sem studdi þau fyrsta fetið, og
nú mun leiða þau móti framtíð
Og þroska.
Sigurður Bjarnason,
frá Vigur.
Kveðja frá
bekkjarsystkinum
ARI Kristinsson, sýslumaður,
var fæddur á Húsavík hinn 7.
nóv. 1921, en hann varð bráð-
kvaddur á Patreksfirði hinn 5.
febrúar s.l., rösklega 42 ára að
aldri. Foreldrar hans voru Krist-
inn Jónsson, kaupmaður á Húsa-
vík og kona hans Guðbjörg Ó’la-
dóttir. Að honum stóðu traustar
mannkostaættir. Föðurfaðir hans
var sr. Jón Arason prestur á
Húsavíik Jochumssonar frá Skóg-
um í Þorskafirði. En Ari var
bróðir þjóðskáldsins Matthíasar
Jochumsson a r.
Ari Kristinsson tók próf upp í
2. ,bekk Menntaskólans á Akur-
eyri haustið 1936 og lauk þaðan
stúdentsprófi vorið 1941 með
hárri 1. einkunn. Hann hóf nám í
lögfræði við Háskóla íslands
haustið eftir og varð lögfræðing-
ur þaðan vorið 1947, einnig með
1. einkunn. Þegar að prófi loknu
var hann skipaður fulltrúi hjá
sýslumanninum í Þingeyjarsýslu
og gegndi þá einnig um skeið
sýslumannsstörfum. Árið 1956
var hann skipaður sýslumaður
Barðastrandarsýslu og gegndi
því embættj síðan til dauðadags
af miklum dugnaði og skörungs-
skap, við almennar og sívaxandi
vinsældir .
Ari Kristinsson kvæntist hinn
4. jan. 1945 Þorbjörgu Þórhalls-
dóttur kaupfélagsstjóra á Húsa-
vík Sigtryggssonar. Þau eignuð-
ust átta börn og eru þau öll á
lífi, hið elzta 17 ára — nú nem-
andi í Menntaskólanum á Akur-
eyri — en hið yngsta 2ja ára.
Þegar leiðir skiljast nú og við
rennum huganum til baka, minn
umst við Ara fyrst og fremst
sem skemmtilegs félaga, er líf-
gaði upp umhverfið og hristi
doðann af muskulegum hvers-
dagsleika. Hann var gagnhollur
skólaþegn, drenglyndur félagi og
farsæll og dugandi námsmaður.
í skóla lauk hann öllum sínum
prófum með sæmd, og það er al-
mælt, að hann hafi einnig skiiað
hlutverki sínu með eigi minni
sæmd, þegar út í lífið var komið.
Það var fölskvalaus gleði og
heiðríkja í hugum stúdentanna,
er kvöddu Menntaskólann á Ak-
ureyri hinn’ 17. júní 1941 og
gengu á vit vorsins, hurfu út í
ómælanlega sumarblíðu í hinum
fagra og friðsæla höfuðstað Norð
urlands. Það var sannarlega vor
í lofti og vor í hugum bekkjar-
nautanna, er hófu göngu út í líf
og starf komandi manndómsára.
Þannig mun flestum eða öllum
farið, þegar áfanga stúdentspróf j
ins er náð, hinu þráða en stund-
um torsótta marki. Þennan eftir-
minnilega vordag mun engan
hafa grunað, að Ari Kristinsson
myndi hverfa fyrstur úr hópn-
Framh. á bls. 17.
i§ niiiiiÍr g: : ^ÍÍiiÍÍÍÍiÍ
!Í!!i:ÍÍ:Í
Sjónvarpið
Þá er sjónvarpsmálið komið
á dagskrá fyrir alvöru. Skoð-
anir manna eru sjálfsagt skipt-
ar um ýmis framkvæmdaatriði
málsins — og það er eitt atriði,
mikilvægt atriði, sem ég hef
heyrt mjög gagnrýnt. Nefni-
lega, að sjónvarpið skuli sett
undir stjórnendur útvarpsins
— að sameina á þetta tvennt
undir einni stjórn.
Ég tek undir þessa gagnrýni,
því eðlilegt væri og æskilegt,
að samkeppni yrði milli sjón-
varps og útvarps. Ef hvort
tveggja er undir sömu stjórn er
hætt við að kraftarnir dreifist
og dagskráin verði helmingi lé
legri en ella — bæði í útvarpi
og sjónvarpi.
Rekstur sjónvarps og út-
varps hlýtur að vera það ólík-
ur, að full þörf sé á að þjálfa
allt starfslið sjónvarps frá
grunni — frá þeim lægsta til
hins hæsta. Senda sveit ungra
áhugasamra manna utan til
þjálfunar, byggja upp samhent
an hóp, sem leyst getur verk
sitt faglega af hendi strax á
fyrsta degi sjónvarpsins.
En svo að við minnumst aft-
ur á yfirstjórn sjónvarpsins.
Hví ekki að gefa Háskólanum,
listamönnum, vísindamönnum
og öðrum slíkum kost á að
velja úr sínum hópi fulltrúa 1
sjónvarpsráð — og gera þá
samábyrga fyrir rekstri sjón-
varpsins. Gagnrýni á sjónvarps
hugmyndina kemur oft úr
þeirri átt — og væri ekki sjálf-
sagt að menntamenn — þ.e.a.s.
vísindamenn, skólamenn og
aðrir slíkir yrðu hafðir með í
ráðum um dagskrárefnið? Það
getur heldur ekki verið tilgang
urinn með sjónvarpi á Islandi
— að það verði endalaust
„skemmtiefni“ — og betra er
að hafa gott sjónvarp tvo tíma
á dag en lélegt sjónvarp fjóra
tíma.
Surtsey
Gamansamur náungi sendir
okkur bréf — og segir, að hlægi
leg sé þrjózika Vestmannaey-
inga í sambandi við nafngift
Surtseyjar. Úr því að Vest-
mannaeyingar haldi fast við
að kalla Surtsey Vesturey,
hvers vegna í ósköpunum kalla
þeir þá ísland ekki Norðurey?
— spyr hann.
Fyrir Austfirðinga
Svo skrifar húsmóðir á Siglu
firði og spyr hvernig í ósköpun
um standi á því, að útvarpið
endurtaki heil leikrit nokkrum
vikum eftir frumflutning. Ætli
þeir geri það ekki vegna þeirra
fyrir austan, sem ekki segjast
heyra nema annað hvert orð i
útvarpinu?
„Gefðu mér krónu“
Öskudagurinn er orðinn hálf
gerð „þjóðhátíð" á Akureyri,
virðist mér, og er þetta vafa-
laust mikil skemmtun fyrir
unglingana. Annars staðar á
landinu láta börn og unglingar
sér nægja að hengja öskupoka
í vegfarendur — og það er ekki
nemá sjálfsögð greiðasemi við
börnin að ganga nokkurn spöl
með poka á bakinu, enda þótt
maður verði var við allt pukr
ið og heyri flissið í sökudólgun
um eftir að tekizt hefur að
koma pokanum á sinn stað.
Samt fer ekki hjá því, að ýms
ir virðulegir borgarar verði
hálf spaugilegir þrammandi
Austurstræti með röndótta
öskupoka dinglandi á bakinu.
Þessi hátíðlegi svipur og virðu
legt fas hæfir ekki pokunum
sem bezt.
Sumir strákar brugðu á enn
meiri leik á öskudaginn, not-
uðu ekki poka, heldur spjöld
með ýmsum áletrunum. Einn
af efnaðri borgurum bæjarins
stikaði t.d. yfir Lækjartorg
með spjald á bakinu — og á
því stóð: „Gefðu mér krónu“«
kíuiJiJJlííaiUÆ
ÞURRHLUÐUR
ERli ENDINtíAKBEZXAR
BRÆÐURNIR OKMSSON hf.
vesturgötu 3.
Jimi 11467.