Morgunblaðið - 28.05.1964, Blaðsíða 4

4
MORGU N BLADID
Fimmtudagur 28. mal 1964
JSormákr í „suxnariríi suður í löndum
Santa Cruz, Tenerife, 6. feb.
EF ykkur laoigar í frumlega
ökuferð, skuluð þið taka vagn
inn frá Santa Cruz til San
Andres. Hann gengur á hálfa
og heila tímanum. Það er
kannske full vaegt sagt, að
hann „gangi“; þvílíkt skröit,
óhljóð og skarkala er erfitt
að ímynda sér, nema fara
með. Ökutækið er Bedford,
sennilega smíðaður eftir stríð,
en nc.ætti með góðum árangri
nota til að hræða burtu óvini.
En af stað fór hann á réttum
tíma, og allt virtist laust,
nema ökumaðurinn, gamall
Fiskibáíur kemur að landi
Frá Santa Cruz til San Andres
fyrir fjóra og hálfan peseta
að slá af. Við héldum okkur
fast.
„Á ótrúlegustu stöðum get-
ur maður hitt ólíklegasta
fólk.“ Þetta varð gamla mann
inum að orði, sem sat á stein-
inum við höfnina í San Andr-
es. Hann ávarpaði okkur að
fyrra bragði og spurði hvort
við vaérum Danir. Við þökk-
uðum kurteislega fyrir kompli
mentið, en þegar hann heyrði
að við værum fslendingar,
tókst hann allur á loft. Það
gekk að vísu nokkuð erfið-
lega að koma boðum til gamla
mannsins, þvi að hann heyrði
vægast sagt mjög illa. Þarna
var þá danskur verkfræðing-
ur. sem á yngri árum hafði
unnið á Grænlandi. Kvaðst
hann oft hafa komið til ís-
lands og þuldi upp nöfn á
helztu ferðamannastöðunum.
Við spurðum, hvort hann
þekkti nokkurn á íslandi. Jú,
einnu nafni mundi hann eftir,
frá því hann hafði komið með
kónginum árið 1907. Þá hafði
hann farið að veiða með
manni sem hét Thor og átti
fiskiskip. Og svo sagði hann
okkur frá þeim stóra, sem
'hann hafði veitt, stoltur mjög.
Hergemann heitir gamli mað-
urinn; á hús í San Andres og
býr þar yfir vetrarmánuðina,
en í Svíþjóð á sumrin. Sam-
talið við Hergemann varð því
miður heldur stutt; Bedford-
inn var farinn að ræskja sig,
en af ökuferðinnj til baka
vildum við ekki missa, þrátt
fyrir alit-
KORMÁKR.
skröggur, sem sat eins og stein
gerfingur í sæti sínu. Fyrir
aftan okkur sat ungt par, sem
gerði hraustlegar tilraunir til
að tala saman, sýnilega með
litlum árangri.
Á torginu fyrir framan ráð-
húsið (og pósthúsið), Plaza
de Espana, höfðum við fyrr
um daginn hitt skemmtilegan
Fransmann. sem átt hefur
heima í Marocco undanfarin
35 ár. Hann var mikill áhuga
maður (og töluverður expert,
sagði hann hógværlega) um
jurtalíf og gróðurrækt. Vildi
hann fá að vita margt um Is-
land, hafði eitthvað lesið um
landið og séð kvikmyndir það-
an. Mestan áhuga hafði hann
á ræktun með hverahita og
langar til að sjá það og skoða
með eigin augum.
Þessi karl sagði okkur
margt fróðlegt um eyjarnar
hérna. Sagðist hann heldur
vilja koma hingað til Santa
Cruz en til Las Palmas;
kvaðst vera orðinn gamall og
kjósa sér ró og næði, en hér
er straumur ferðamanna sára-
lítill, miðað við Las Palmas.
Svo er það líka náttúran og
gróðurlífið, sem er stórum
fróðlegra á Tenerife. Á þess-
ari eyju, sagði karlinn, er elzti
og skemmtilegasti trjá- og
blómagarður, sem hann vissi
til um. Hann er þannig til
kominn, að Spánverjarnir,
sem sigldu fyrr á öldum yfir
hafið, til Suður- og Norður
Ameríku, höfðu með sér til
baka allra handa cegundir af
jurtum og trjáplöntum, og
gróðursettu hér. Trén eru nú
orðin risastór, sum mörgum
sinnum stærri en í sambæri-
legum görðum á meginlandi
Evrópu.
Að skilnaði ráðlagði Frans-
maðurinn okkur að taka vagn
inn til San Andres, það væri
miklu skemtilegra en að skoða
borgina, sem væri ekkert
nema hús og götur. En San
Andres er lítið þorp sardínu-
veiðimanna, nokkra kilómetra
frá höfuðborginni. Vegurinn
þangað liggur utan í háum
hlíðum, höggvinn í bergið, en
hinum megin blasir við þver-
hnípt hengiflug og kolgrænt
Atlantshafið. Og ökutækið
góða, Bedfordinn sundur-
keyrði, hafði leynivopn, sem
að góðu gagni kemur á blind-
beygjum. Þegar hann lálgast
beygjur, rekur hann upp þetta
líka ferlega öskur, sem heyra
má um órafjarlægð, og vafa-
laust gegn um holt og hæðir
Ég gat ekki stillt mig um að
skella upp úr, er fyrsta búk-
hljóðið, kom. Þetta var eins
og hundrað þarfanaut öskr-
uðu í einu í hátalara. Og ekki
brást vopnið; bílar, sem á
móti komu, snarstönsuðu og
voru eins og steinrunnir, unz
Bedfordinn var liðinn hjá. Og
skröggurinn rólegi stýrði fer-
líkinu um beygjurnar án þess
San Andrés
Og sjómennirnir fá sér ,rsiesta“ undir fiskibátunum.
Á baðströndinni
iriiiiiiiuiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiitiiiiiiMiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiuiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimimiiiiiiiiiiiiimiiiiimiiiiiiiiimiimiiiiiiMnMiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiimiiimiiiiiiiiiiiiiMiimmmiiimimimiiiiiiiiiiMiiS
ATHUGIÖ
að borið saman við útbreiðslu
er langtum óýrara að auglýsa
i Morgunblaðinu en öðrum
blöðum.
Nær öll barnaskólabörnin fengu 1. einkunn og yfir
BÍLDUDALUR, 11. maí. — Tí-
unda maí fóru fram skólaslit við
barna- og unglingaskólann. Fór
sú athöfn fram í kirkjunni.
Sóknarpresturinn, sr. Sigurpáll
Óskarsson, flutti bæn og skóla-
flutti stutta ræðu og las upp
einkunnir nemenda. Hann gat
þess að þetta sl. skólaár væri um
margt eitt hiðm erkasta í sögu
skóla á Bíldudal.
stjóri, Ingólfur
Hæstu einkunn á bárnaprófi
Þórarinsson hlaut Marta Hjálmarsdóttir 9.52
og er það hæsta einkunn sem
tekin hefur verið við skólann
í 20 ár eða síðan gildandi fræðslu
lög voru sett. Skólastjóri gat
þess að af 10 nemendum sem
tóku barnapróf hefðu 8 fengið
fyrstu einkunn og þar yfir. Þrjár
af þeim fengu ágætiseinkunn
eða yfir 9.
Hæsta einkunn á unglinga-
prófi fékk Guðbjörg Kristins-
dóttir, 8.36. Að lokum gat skóla-
stjóri þess að heilsufar hefði ver-
ið gott í skólanum á skólaárinu.
— Hannes. .