Morgunblaðið - 04.12.1964, Blaðsíða 17

Föstudagur 4. des. 1964
MORGU N BLAÐIÐ
17
j
i:
Framhald af bls. 15
Ihygg ég að hver einasti íslend-
ingur með meðalþmska mundi
velja þá tvo tíma fram yfir tíu
tima Keflavíkursjónvarpsins. Að
ejálfsögðu væru tveir tímar
Keflavíkursjónyarpsins á dag
jafn góðir — stundum betri —
|>að kemur fyrir a'ð þetta eru
fcömai þættirnir, en með eigin
Bjónvarpsstöð íslendinga sj’álfra
væri unnt að leita til flestra
landa Evrópu og jafnvel annarra
heimsálfa um sjónvarpsefni. Ég
efast ekki um, að íslenzka sjón-
Varpið gæti auðveldlega unnið
eér þegnrétt á hverju íslenzku
heimili — með skynsamlegu vali
dagskrár.
t»að eru ekki allir fslendingar
eem gera sér það ljóst, að Kefla-
víkursjónvarpið speglar ekki
ameríska menningu, heidur ein-
hverja ömurlegustu vöntim í
(þjóðlífi Bandaríkjamanna. Það
eem hér er gagnrýnt er því ekki
Bandaríkin sjálf, heldur múl-
binding almenningsfræðslunnar í
Bandaríkjunum við auglýsinga-
tækni auðvaldsþjóðfélagsins. Nú
halda sennilega einhverjir, að
Enskir .
Telpnœskói
margar gerðir
Búsáhöld
Kökuform
Búrvogir
Þeytarar
Sprautupokar
Kökuútstungumót
Kökukefii
Kökubox
og m. fl.
peaZitHaenf
höfundur þessarar greinar sé far-
inn að sjá rautt, en því fer víðs
fjarri. Langflestir, ef ekki
allir, þættir amerískra
sjónvarpsstöðva til almennings,
byggjast beinlínis og bókstaflega
á auglýsingum. Hvað eftir annað
rofna þættirnir og auglýsingum
er skotið inn, hér eru eýður þess-
ar fylltar með tilkynningum til
hermanna eða tilmælum um
kaup á skuldabréfum ríkisins. En
þó er þetta ekki það versta. Lang
samlega mesta hættan við þetta
fyrirkomulag er sú staðreynd, að
skipulögð fræðsla, merkir sjón-
varpsþættir og heildaróætlun í
menningarmálum situr gjörsam-
lega á hakanum. Hver auglýs-
andi reynir að hafa sem allra
hæst, og skapast við þetta sá andi
hávaðamennsku og samkeppni
um tannkrem, að óvi’ðunandi er
undir að búa. Þannig segja aug-
lýsingarnar til sín, þótt þeim hafi
verið kippt út áð nafninu til.
Þessum vágesti getur íslenzka
sjónvarpið sneytt hjá.
íslenzkt sjónvarp er hægt að
byggja upp með hliðsjón af því
bezta sem unnið er í heiminum á
hverjum tíma. Við getum jafnvel
valið kúrekamyndir og „show“
sem ábæti eftir skemmtilega dag
skrá amerískra og evrópskra lista
manna og fræðslufrömuða. Það
amast enginn við brjóstsykri þar
sem hann á vi’ð, og það lemur
mann enginn þótt maður taki
með sér glæpasögu í útileguna.
En við verðum miklu minni
menn, hundóánægðir og innan-
tómir, ef við beitum okkur aldrei
að stærri verkefnum.
Greinin í Observer segir frá
„aðferð til að framleiða fræði-
legt sjónvarpsefni fyrir fólk á
þróunarsvæðunum.“ Það sem hér
er átt við, er fræðsluefni fyrir
svonefndar „vanjiróaðar þjóðir“.
Ef menn hugsa sig um, þá mu-nu
þeir sjá, að hér er eingöngu um
að ræða örlítinn anga allra þeirra
möguleika sem við blasa. Innan
nokkurra ára munu flest lönd
faeims framleiða sjónvarpsdag-
skrár til útflutnings, ekki ein-
asta áróður, heldur bezta efni
hvers lands. Það verður þannig
úr gaiði gert, að unnt verður að
setja við það texta á öðrum mál-
um, bæði ritaðan á skerminn og
talaðan. Ég hef fylgzt með nokkr
um slíkum þátta-viðskiptum í
Evrópu og sannfærzt um, að sjón
varp getur orðið merkasta menn-
ingartæki hvers lands þótt mikill
hluti dagskrárinnar sé útlendur.
Það liggur í augum uppi, að ís-
lendingar hafa ekki bolmagn til
að vinna fræðslufilmur og
skemmtiþætti eins vel og mill-
jónaþjóðirnar. En jafn öruggt er
faitt, að íslendingar geta beitt
vilja sínum og mætti til að nema
fullkomnasta mál hverrar þjóðar
á sviði fræðslu og' skemmtunar.
Og ekki þykir mér ótrúlegt, að
þróunin í Bandaríkjunum muni
beinast í sömu átt með timan-
um.
Allt kostar þetta peninga, og
umfram allt, sérfróða menn. Af
hvorugu erum við ríkir. Hins
vegar er ekki seinna vænna að
stíga skrefið til fulls, við mis-
stígum okkur si’ðast. Við eigum
að taka höndum saman við Banda
ríkjamenn, báðar þjóðirnar eru
vanþróaðar í sjónvarpsmálum.
Hvorug þjóðin hefur efni á því
að láta helzta menningartæki
nútímans í hendur verzlunar-
fyrirtækja. Og að þessu sinni eig
um við ekki að flýta okkur hægt,
þrátt fyrir öra framþróun í gerð
tækjanna sjálfra. Sjónvarpsmál-
um má líkja við rafvæðinguna:
Við ver’ðum að hugsa mörg ár
fram í tímann. Og allt fer í
faandaskolum, ef við ekki leggj-
um til atlögu við vandann strax
í dag .
IVfiúrarar óskast
til innivinnu í fjölbýlishúsi í Háaleitishverfi. —
Handlöngun og aðstaða mjög góð. — Upplýsingar
í símum 34619 og 32270.
Úrval af
hvítum
matardúkum
með serviettum í fallegum gjafakössum.
Jólalöber 50 cm. breiður nýkominn.
IVIarteinn Einarsson & Oo
Dömudeild Laugaveqi 31 - Sími 12815
Þeim fjölgar allti.1
sem kaupa
ANCLI
skyrtuna
-j< Auðve/d í þvotti
-j< Þornar fljótt
-j< Stétt um Jeið
ANGL
S kr if stof ustú Ika
óskast nú þegar.
Upplýsingar á skrifstofunni.
GIAUMBÆR
Svínaskinntöskur
Svínaskinnhanzkar, slæður og sjöl.
Kvöldtöskur, innkaupatöskur, seðlaveski
og buddur.
Mikið hanzkaúrval,
fóðraðir skinnhanzkar.
Alltaf mikið töskuúrval.
Tösku og hanzkabúðin
við Skólavörðustíg.
Ein af átta stórkostlegum jolabókum Helgafells
Iburöarmesta og glæsilegasta bók gerð á Islandi
MÁLVERKABÓK GUNNLAUGS BLÖNDAL.
54 heilsíður í litum auk svart-hvítra mynda.
Texti á fjórum tungumálum, saga skáldsins í máli, rituðu af Tómasi
Guðmundssyni, Kristjáni Karlssyni, Eggerti Stefánssyni og Rík-
arði Jónssyni.
Fegursta gjöfin til ástvina hérlendis og erlendis.
Aðrar úrvalsbækur til að gefa, hérlendum sem erlendum vinum,
málverkiabók Ásgríms og ævisaga hans eftir Tómas (bæði á ís-
lenzku og ensku), málverkabók Muggs, ævisaga eftir Björn Th.
Björnsson, Myndabók Ásmundar Sveinssonar, texti á íslenzku og
ensku eftir Laxness.
Bækur á erlendu máli, Iceland, ísland í máli og myndum, texti
eftir 11 þjóðkunna íslendinga og 50 heilsíðulitmyndir af fe’gurstu
stöðum landsins, bæði á íslenzku og ensku.
Fjalla-Eyvindur, íslenzkur aðall eftir Þórberg, Ungfrúin góða og
húsið eftir Laxness, allar á ensku, Ljóðasafn og ævisc.0^ Steins
Steinar á dönsku.
Þessar bækur fást hjá bóksölum um allt land og í Unufaúsi.
ALLT HELGAFELLSBÆKUR.