Morgunblaðið - 22.05.1965, Blaðsíða 8

8
MORCUNBLAÐID
!
Laugardagur 22. maí 1965
Matthías minn!
Of sjaldan ber fundum okk-
ar saman, finnst mér. Líða
stundum mörg ár á milli. Mikl
ar annir þínar og kannski á-
hugaleysi valda. Fer þó ekki
mjötg illa á með okkur.
Ég hef verið trúr lesandi og
lengst af kaupandi Morgun-
blaðsins í þrjá áratugi, þótt
það hafi aldrei verið mitt blað
og ég hafi valið því flest
skammaryrði tungunnar. En
ég er svo lýðræðislega sinnað-
ur, að ég hef jafnan gefið mér
tóm til að hlusta á andstæð-
inga mína. >að mun sjálfsagt
hafa komið fyrir oftar en ég
geri mér ljóst, að ég hafi gert
skoðanir þeirra að mínum. Og
nú, þegar maður fer að gaml-
ast, er ekki sízt að sækja
íhaldssemina í þetta höfuðmál
gagn afturhaldsins á í&landi.
Afsakaðu orðalagið. -— En
skemmtilegra hefði mér þá
þótt að meðtaka slíká and-
lega fæðu frá þeim mönnum,
sem samkvæmt aldri ættu að
vera farnir að kalka.
Nei, svona má ég ekki halda
áfram. Tilefni þessa bréfs er
fréttin um siðareglur blaða-
manna, sem mér skilst, að ný
lega hafi verið samþykktar í
félaigi þeirra. Ég kipptist við,
þegar ég las þessi tíðindi, og
fagnaði þeim af öllu hjarta.
En eins og svo oft áður, varð
ég fyrir vonbrigðum, þegar ég
vænti mér góðs úr hörðustu
átt. Það sem sagt er af þess-
um reglum í útvarpi og blöð-
um er ósköp loðið. — Og
hvenær eiiga þær að koma til
framkvæmda?
Viltu segja mér og öðrum
lesendum Morgunblaðsins
nánar frá þessu, Matthías
minn?
Ef við fáum ekki frekari
skýringar en þær, sem enn
hafa séð dagsins ljós, væri
verr farið en heima setið.
Lesendur blaðanna, sem fram
að þessu hafa vanizt blaða-
mannasannleik fyrirsiðvæð-
ingartímans — og heilvita
fólk því fæstu þorað að trúa
— gætu nú farið að treysta
ykkur eins og nýju neti. Og
þó það væri nú ekki nema í
nokkra daga, gæti það verið
slæmt. — í gamla daga þótt-
ust menn geta trúað því, sem
stóð á prenti, og hafa síðari
kynslóðir lengi hlegið að
þeirri fávizku.
En úr því ég er farinn að
skrifa og vænta svars, ætla
ég að varpa fram nokkrum
spurningum.
1. Finnst þér blaðamennska
okkar nú vera íslending-
um samboðin?
2. Tryggja hin einhliða
flokksblaðaskrif — jafn
missterk og og blöðin nú
eru — eðlilega og skyn-
samlega skoðanamynd-
un?
3. Finnst þér eðlilegt, að
dagskrá Ríkisútvarpsins
sé stjórnað í hjáverkum
af stjórnmálafulltrúum
stærstu flokkanna, og
það oftast af mönnum,
sem vegna aðalstarfa
sinna má ætla, að eigi
mjög annríkt?
Ég ætla ekki að hafa. spurn
ingarnar fleiri að sinni, en
vona, að þér þyki ómaksins
vert að velta þeim fyrir þér
og birtir þetta bréf og svörin
í Morgunblaðinu. Kannski
tæki ég þá aftur til máls, ef
það yrði leyft. Vinsamlegast,
Kópavogi 15. maí 1965.
Jón úr Vör.
Jón minn góður.
Þakka bréfið. Ég samfagna
þér með þá, að því er séð
verður, öruggu vissu þína að
þú sért hvorki kalkaður orð-
inn né genginn í barndóm.
Og þó — mundi nú ekki ein-
hver segja að svo örugg vissa
væri einmitt fyrsta merki
þess að ekki væri allt með
felldu.
Þú kaupir að eigin sögn
Morgunblaðið. Mér sýnist þú
ættir að halda því áfram. Það
verkar vel. Og ekki veitir af
í þessari bolsrauðu óvissu nú-
tímans.
>ú segir að Morgunblaðið
sé afturhaldsblað. Og þú seg-
ist tala um það með feikna
skömmum út um allar jarðir.
Mikið virðist þú hafa lítil ítök
í þessu blessaða landi okkar.
Bezt gæti ég trúað að í hvert
skipti sem þú skammar blaðið
bætist því einn áskrifandi í
viðbót. Vondsleg er hún, ver-
öldin.
Ég veit raunar ekki hvað
þú átt við, þegar þú talar svo
fjálglega um afiturhald. Mér
er nær að halda að ástæða
þessa óvænta innblásturs sé sú,
að blaðið hefur ekki gengizt
upp við því „frjálslyndi“ þínu
og annarra, sem kommún-
istar um heim allan hafa not-
að eins og Trójuhest í baráttu
þeirra við lýðræði og frjálsa
hugsun, svo ég noti útvatnað
dagblaðsmál. >ú gefur í skyn
að ég sé kalkaður vegna þess
að ég hef ungur að árum tek-
ið þátt í því að verja land okk
ar framandlegri „hugsjón"
sem margir af þinni kynslóð
trúðu á, en flestir sjá nú að er
ekki annað en svik og prettir.
Nei, alþjóðlegt ofbeldi. Það er
auðvelt hlutskipti, nú þegar
veröldin brennur í surtarloga
heimskommúnismans, að vera
„frjálslynt skáld“ og láta aðra
berjast fyrir skilyrðislausum
þegnrétti ljóðsins. Ég hef val-
ið mér af einhverjum undar-
legum ástæðum annað hlut-
skipti án tillits til vinsælda
eða óvinsælda.
>ú talar um siðareglur
Blaðamannafélags íslands.
>að mál skaltu ræða við stjórn
félagsins, ég er ekki lengur
formaður þess. Þó held ég
mér sé óhætt að upplýsa þig
um að siðareglurnar séu
komnar til framkvæmda. Ég
veit ekki betur. >ú spyrð:
Finnst þér blaðamennska okk-
ar nú vera íslendingum sam-
boðin?
Ég geri ráð fyrir að hún sé
upp og ofan. Vonandi á hún
eftir að taka miklum fram-
förum á næstu árurn. Annars
ættirðu að spyrja vini þína á
Frjálsri þjóð én ekki mig.
Hverjir ættu að vita betur
um mannhelgi og heiðarlega
blaðaménnsku en þeir? Eða
'hefur þejm nokkurn tíma orð
ið fótaskortur á þessum heil-
aga sannleika þínum?
Loks spyrðu um útvarpsráð.
Um það vil ég einungis segja:
ég tel’ það að vísu lýðræðis-
legt fyrirkomulag að kosið sé
til þess á Alþingi. En ég hef
áður lýst yfir að ég sé á móti
þessu allsráðandi valdi póli-
tískra flokka á öllum sviðum
íslenzks þjóðlífs. Flokkavald-
ið er of sterkt hjá okkur.
Stjórnmálamenn hér'sem ann
ars staðar eru of frekir til
valda og áhrifa. Ég get bætt
því við af því ég veit það gleð
ur þig að ég tel óráðlegt að
láta pólitíska úthlutunarnefnd
skenkja mönnum listamanna-
laun. En hvað skal gera, Jón
minn? Það er enginn vandi að
vera ömgþveitismaður og
benda á engar nýjar leiðir.
Annars væri ekki úr vegi að
spyrja hvort fráleitt sé að
rithöfundar og listamenn
vinni fyrir brauði sínu eins
og annað fólk — án ríkis-
styrkja? Verðlaun fyrir vel
unnin störf eru góð og bless-
uð, en að gera obbann af lis.ta
fólki að eins konar sveitar-
limum samrýmist ekki kröf-
um okkar um reisn og mann-
dóm. Það skildu forfeður okk
ar. Ég veit ekki til að Egill
eða Bjarni Thorarensen hafi
verið bónbjargamenn, eða
höfundar Njálu og Völuspár.
Nei, við verðum að breyta
kerfinu, svo menn geti veitt
listamannakrónunum viðtöku
með fullri reisn.
Svar mitt er lengra orðið en
ég ætlaði í upphafi. En ef þú
ert ekki ánægður með það, í
guðanna bænum skrifaðusamt
ekki aftur. Daginn er tek-
ið að lengja og það er gaman
að vera til, og mér finnst leið-
inlegt að Ienda í prentþjarki
við þig, svo ágætan mann.
Og nú þegar sólmánuður er
í nánd væri skemmtilegra
að tala við spóann og kríuna
— eða gefa öndunum brauð.
>ú ættir heldur að snúa þér
til rússnesks rithöfundar að
nafni Valeriy Tarsis. Hann er
nýsloppinn út af geðveikra-
hælL þangað var hann send-
ur vegna þess honum varð á
að skrifa skáldsögu. Tarsis get
ur vafalaust sagt þér eitt og
annað um afiturhaldið. Ég er
ekki viss um að hann teldi
frjálslyndi þitt til neinna
heimssögulegra afreka. Hann
býr í landi þar sem enigum
nema skýjaglópum dettur í
hug að vera „lýðræðislega
sinnaður". Hér dettur, mér
vitanlega, engum í hug að þú
sért skýjaglópur fyrir þá
sök.
Svo gætirðu líka snúið þér
til Krúsjeffs sem hefur lítið
að gera um þessar mundir
eða Hriflu-Jónasar. Báðir eru
þeir Ókalkaðir eins og þú.
Og aldur þeirra við þitt hæfi.
>ú fyrirgefur, en mér finnst
hvorki þitt bréf né mitt svar
birtingarhæft — hvort tveggja
heldur glorraleg framlög til
dægurbaráttunnar, svo ég tali
vestfirzkuna þína. En lago,
sagði Sveik, sá góði dáti. Það
geri ég einnig með kollega-
kveðjum til þín.
Matthías Johannessen.
Sendiherra kvaddur
ÞESSI mynd birtist í fyrradag
í Kaupmannahafnarblaðinu Beri-
ingske Tidene og var tekin í
sendiráði Sovétríkjanna þar í
borg af þeim Stefáni Jóíhanni
Stefánssyni og rússneska sendi-
herranum þar í borg Kliment
Levytchkine. Stefán Jóhann
sendiherra, var sá af sendiherr
um erlendra ríkja í Kaupmanna
höfn sem hafði lengstan starfs-
feril að baki. Gegndi hann þar
af leiðandi sérstakri virðingar-
stöðu meðal erlendra sendiherra
í Kaupmannahöfn. Hann var
sameinlegur fulltrúi þeirra við
ýmis tækifæri. Þegar Stefán
Jóhann sendiherra kvaddi þessa
kollega sína um daginn, komu
þeir saman í sendiráði Rússa, en
við virðingastarfi hans tók rúss-
neski sendiherrann. Á myndinni
er rússneski sendiherann að færa
Stefáni Jóhann skilnaðargjöf frá
diplomötunum, fagran silfur
bakka.
Firmakeppni á
vegum Fáks
Nýlt félagssvæði í Selási
FIRMAKEPPNI hestamannafé-
lagsins Fáks verður haldin á
sikeiðvelli félagsins við Eiliða-
ár n. k. sunnudag og hefst hún
kl. 3 síðdegis. Þessi keppni er
jafnframt stórkostleg góðhesta-
sýning, þar sem 240 gæðingar
koma fram.
Keppni hefst með því, að öll-
um hestunum er riðið inn á völl
inn í einni fylkingu, þremur og
þremur .hlið við hlið, en fremst
ur fer Sigurður Ólafsson á
Glettingi sínum með fiána félags
ins. Glettingur er sonur hinnar
alkunnu Glettu. Riðið verður
tvo hringi á vellinum en síðan
verður einn og einn gæðingur
sendur fram um 100 metra vega
lengd með 15 til 20 metra milli-
bili. Verður þannig aldrei dauð
ur punktur í sýningunni. Eiga
þá hestarnir að sýna gæðings-
hæfileika sína og hver knapi
einnig að sýna sem bezt sam-
skipti milli sín og hestsins. Eftir
þetta mun allur hópurinn ríða
tvo hringi í fylkingu umhverfis
völlinn, en slík hópferð er mjög
tilkomumikil, þar sem jafnmarg-
ir gæðingar eru saman kómnir.
Dómnefndin er skipuð félög
um úr hestamannafélaginu Herði
í Kjalarnesþingi og er formað-
ur hennar Pétur Hjálmsson. Að
gangur á firmakeppnina er ó-
keypis og öllum heimill. Að
venju verða seldar veitingar í
félagsheimilinu. Þá munu Fáks-
konur selja happdrættismiða fé-
lagsins, en dregið verður annan
hvtíasunnudag.
Þetta er í 6. sinn, sem Fákur
heldur slíka firmakeppni, og
verða vinningar nú gæðingsefni
og strandferð með einu af skip-
um Eimskipafélags Íslands.
Formaður firmakeppnisnefnd-
ar Fáks, Reinhard Lárusson, for
stjóri, afhenti í félagsheimili
Fáks verðlaun frá því í keppn-
inni í fyrra. >á hlaut 1. verð-
laun Málning h.f, í Kópavogi,
fyrir Frey, 11 vetra rauðskjótt-
an hest úr Árnessýslu. Knapi var
eigandi Freys, Kolbrún Kristjáns
dóttir. Sportverzlun Búa Feter-
sen hlaut 2. verðlaun fyrir Prett,
8 vetra rauðskjóttan hest úr
Suður-Múlasýslu, sem Margrét
Johnson sat. Desa h.f. hreppti 3.
verðlaun fyrir 14 vetra brúnan
hest úr Borgarfirði, Létti, sem
Rosemary >orleifsdóttir sat.
Formaður hestamannafélagsins
Fáks, Þorlákur Ottesen, skýrði
fréttamönnum frá því, að búið
væri að byggja yfir 335 hesta
við skeiðvöll félagsins við Elliða
ár. Sótt hefði verið um leyfi til
þess að byggja yfir 112 hesta til
viðbótar, en borgaryfirvöldin
hefðu ekki viljað fallast á það.
Hins vegar hefði félaginu nú
verið úthlutað svæði fyrir fram-
tíðarstarfsemi sína vestan grjót-
náms borgarinnar í Selási. Sagði
Þorlákur þetta svæði vera 60—
70 ha., en yrði e.t.v. stærra, þar
sem verið gæti, að Kópavogs-
kaupstaður léti félagið fá viðbót-
arsvæði, sem liggur að hinu
væntanlega félagssvæði Fáks. Á
ihinu nýja svæði verður byggð-
ur stór skeiðvöllur, allt að 2000
metra langur. Byggt verður
þarna nýtt félagsheimili og á
næstu 10 árum er ráðgert að
byggja yfir 1000 hesta. Einnig er
áætlað að byggja heimili fyrir
starfsfólk og sjúkrahús fyrir
hesta.
Þorlákur kvað 100 hesta bæt-
ast árlega við í hestaeign Reyk-
víkinga, og væri það lágt áætl-
að. Sýndi það vel, hversu mikill
uppgangur væri hér í höfuðstaðn
um í hestamennskunni, elztu
iþróttagrein landsmanna, sem þó
nyti ekki neinna opinberra
styrkja eins og annað íþróttalíf.
New York, 14. maí — NTB
• Sové^ki geimfarinn Alexel
Leonov, — eini maðurinn sem
hefur tekizt á hendur „göngu-
ferð“ úti í himingeimnum*
skýrði bandarískum sjónvarps
áhorfendum frá því í gær-
kvöldi — í viðtali við frétta-
mann NBC-sjónvarpsins — a3
hann hefði átt fullt í fangi
með að komast inn í geimfar-
ið eftir að hann hafði verið
úti. Sem kunnugt er var hann
bundinn við geimfarið með
taug, en engu að síður kvaðst
hann hafia átt í erfiðleikum
með að komast inn í geimfar-
ið með myndavélaútbúnað
sinn. Sem betur fór hefði það