Morgunblaðið - 15.02.1966, Blaðsíða 21

Þriðjudagur 15. fefjrfiar 1966
MORCU NBLAÐIÐ
21
Kornungir sundgarpar
Sundkennarar hafa sumir hverj-
ir haldið því fram, að bezti tím-
inn til að kenna börnum að
synda sé meðan þau éru enn í
reyfum. Þeir segja að á þessum
tíma séu börnin ekki haldin i sundkennarinn M. de Pelsneer,
vatnshræðslu, og undir góðu og hann hélt því fram, að hann
eftirliti getf verið auðveldara og gæti kennt fimm mánaða fjimlu
eðlilegra fyrir þau að láta sig barni að synda, ef hann fyndi
fljóta og synda, en að ganga. I foreldra sem vildu taka þátt í
Einn þessara manna er belgíski þessu með honum. Að lokum
Vincent 7 mánaða og Michael 8 mánaða sýna listir sínar.
lofuðu ung hjónefni, sem voru
vinir hans, að er þau eignuðust
böm, skyldi hann fá tækifaeri
til að sanna kenningu sína. Þetta
loforð efndu þau. Og þegar Step-
hane sonur þeirra var fimm
mánaða gamall fóru þau með
hann til Pelsneer. Og það kom
í ljós, að hann hafði rétt fyrir
sér. l\i þegar Stephane er 11
mánaða gamall getur hann auð-
veldlega synt um þvera og endi-
langa sundlaugina bæði á yfir-
borðinu og í kafi. Pelsneer seg-
ir, að barnið sé mjög fljótt að
læra rétta öndunaraðferð. I>að
taki aðeins tvær til þrjár kennslu
stundir að kenna barninu að láta
sig fljóta á bakinu.
Síðan uppgötvar það, að það
getur komizt áfram með því, að
busla með fótunum, og þá er
björninn unninn. Allir sem hafa
einhvern tímann baðað ungbörn,
vita hve þau yfirleitt elska að
busla í baðinu.
En flestar mæður munu þó láta
sér nægja að Pelsneer hefur
sannað þetta, en hafa ekki áhuga
á að reyna það sjálfar.
— Kristján
Framhald af bls. 19
IÞannig hugsaði ég er ég frétti
lát Kristjáns. Það er oft svo erf-
itt að skilja þegar æskufólkið
er burtu kallað úr þessum heimi
einmitt á þeim aldri þegar lífið
er að byrja og manni finnst fram
tíðin brosa við. En þannig er
oft og allt hefur þeta einhvern
tilgang sem okkur er hulinn.
Kristján var sonur hjónanna
Kristínar Kristjánsdóttur og Haf
liða Gíslasonar Stórholti 20 hér
í bæ. Þar ólst Kristján upp á
góðu heimili þar sem foreldrar
hans vildu gefa börnum sínum
gott veganesti út í lífið, og mat
Kristján það vel og sótti oft
heim eftir að hann stofnaði sitt
eigið heimili. Þegar við nú að
leiðarlokum kveðjum Kristján
leita minningarnar upp í hug-
ann. Sem næstu nágrannar varð
Kristján svo til daglega á vegi
okkar allt frá barnæsku, alltaf
jafn glaður og hlýr.
Jeg minnist hans fyrst sem
drengs í leik og fannst mér hann
þá strax til forustunnar fallinn.
Minnistæður þó bezt fyrir það
hve oft hann hafði tíma til að
sinna og hjálpa yngri drengjun-
um, sem þurftu meira á hjálp
að halda. Svo liðu árin náminu
var skilað. Að loknu barnanámi
settist Kristján í Samvinnuskól-
ann Bifröst og er hann lauk því
námi fór hann út til Danmörku
itil að nema þar og svo var tek-
ið við starfinu hér og veit ég
það var vel af hendj leyst og
síðast eftir að Kristján veiktist
var sýndur eindæma dugnaður
oft þó af mjög veikum kröftum.
Kristján var giftur góðri konu
Ingibjörgu .Bjarnadóttur, sem
bjó manni sínum traust og gott
heimili. Þau eignuðust tvíbura-
syni sem svo kornungir verða
nú að sja af föðurumhyggjunni.
En dugnaður móður þeirra sem
stóð bjarg jöst við hlið manns
síns þar til yfir lauk, mun einn-
ig ná til litlu drengjanna þeirra
og þeim seinna kennt að feta í
fótspor föður síns. Og við þau
vildi ég mega segja:
„Að aldrei er svo svart
, yfir sorgarranni
að eigi geti birt
■ fyrir eilífa trú.“
y Að lokum sendum við frá
heimili okkar þökk fyrir glaða
og góða viðmótið og geymum
minninguna um göfugan og góð-
an dreng.
Eiginkonunni ungu, sonunum,
foreldrum og systkinum og öðr-
um ástvinum Kristjáns vottum
við innilega samúð og biðj.um
guð að gefa þeim styrk í sorg-
inni.
Far þú í friði
\ friður guðs þig blessi
Haf þú þökk fyrir allt og allt.
M. J.
JAMES BOND
James Bond
IY IAN FLEMIN6 r........
PRAWING BY JOHN MclUSKY [

- Eítir IAN FLEMING
Tyrkjaeyjan, sem er í þrjú hundruð
mílna fjarlægð héðan, er ein af mikil-
vægustu miðstöðvum bandarískra fjar-
stýrðra eldflaugna. Margar þeirra hafa
farið út af þeirri leið á flugi, sem sendi-
boð hafa fyrirskipað þeim að fara, eða
sem er skráð í viðkvæmum heilum þeirra.
Áttu við, að þú orsakir það?
JÚMBÓ

"K—
Meirihluta slíkra mistaka er stjornað
frá þessari eyju, hr. Band.
TeiknarL J. M O R A
— Svona er það, sagði Júmbó, — að
meira aff segja ykkar dygga þjóni of-
býður innræti ykkar, og neitar að þjóna
ykkur lengur. Það væri réttast að viff
skildum ykkur eftir hérna á eynni, og
leyfffum ykkur aff ganga í gegnum það
sem við höfum þurft að genga í gegnum
á undanförnum mánuffum. Hvað segið
þiff um það strákar.
Áffur en þeir Fögnuður og Spori fengju
svaraff, sagffi annar auðkýfinganna spott-
andi: — Þaff er alveg ómögulegt fyrir
ykkur. Viff höfum tekið skipiff á leigu,
og öll áhöfnin fylgir okkur. Þeir myndu
aldrei samþykkja að skilja okkur — sem
borgum þeim kaupið — eftir hérna á
eynni. Þið eigiff enga peninga til þess að
taka skipið á leigu.
— O, ertu nú svo viss um það, sagði
Júmbó glottandi. — Þaff er hægur vandi
fyrir okkur aff fá skipverja skipsins til
þess aff fara meff okkur hvert sem við
viljum, því aff við getum boffið þeim
mun betra kaup en þið. Fögnuffur, farðu
og náffu í fjársjóðinn. Viff skulum hrella
þá svolitið.
KVIKSJÁ
—

Fróðleiksmolar til gagns og garaans
"é ‘ » A i. • 1
wé f fi;
*\rrn
“ yv i'"
©/>r»
*oetNM*otN ^
SFKKENNILEGIR FUGLAR
Mörgæsir Suðurheimskauts-
ins eru með skemmtilegustu
og félagslyndustu fuglum í ver
öldinni og auk þess sú fugla-
tegund sem minnst líkist fugl-
um. Þær geta ekki flogið með
sinum fjaðralausu bægslum, og
hreyfingar þeirra á jörðinni eru
ótrúlega hlægilegar. Þær kjaga
áfram og þegar þær vilja flýta
sér leggjast þær niffur á mag-
ann og renna sér áfram og
nota bægslin til þess að ýta
sér með áfram.
I vatninu eru þær aftur á
móti fljótar eins og fiskar, og
synda jafnvel undir vatnsyfir-
borffi, sem í því sjálfu. Þegar
þær á annað borð taka ákvörð
un um að synda. Oft er hægt
að sjá þær standa í skipulegri
röð á ísröndinni og vera í vafa
um hvort þær eigi að hrökkva
effa stökkva, eins og börn sen
þjást af vatnshræðslu. Stafa
þetta af meðfæddum ótta þeirr;
viff þær hættur, sem ávallt bið
þeirra í sjónum, í líki sjó
Icóparða og livala.