Morgunblaðið - 19.04.1966, Síða 31

Þriðjudagur 19. apríl 1966
MORCU NBLAÐIÐ
31
— Afli glæðist
Framhald af bls. 32
róðrum, næstur er Hamar 62í2
tonn í 67 róðrum.
Meðalafli báta hér sl. föstudag
var um 10 tonn, en enn sem oftar
var Skarðsvikin aflahæst með
20 tonn. Trillubátar hafa aflað
vel, al'lt að tveimur tonnum á
hvert færi.
i Bátarnir stunda allir Ýeiðar
sínar á Breiðafjarðarmiðum.
Heildaraflamagn þeirra 10
báta ,sem héðan eru gerðir út
er nú 3729 tonn í 385 róðrum. Við
það bætist 1148 tonn, sem að-
komubátar hafa landað hér.
t — Rögnvaldur.
I
Akranesi, 18. apríl — Metafli á
þessari vertíð var hér sl. laugar-
dag. Þá lönduðu bátarnir sam-
tals 365 tonnum. Aflafaæst var
Sólifari með 54 tonn. Skírnir
hafði 49 tonn, Sigurborg 42,
Höfrungur II 34. Sigurfari 30
tonn, Keilir 29 og Hötfrungur I
28 tonn. Hinir stiglækkandi ofan
í 20 tonn. Haraldur og Hötfrung-
ur III fóru á veiðar í gær með
þorskanót.
Síðustu fréttir herma að þeir
hafi fengið 12 tonn hvor.
Hér er Brúarfoss í dag og lest-
ar 100 tonn af frystum fiski á
Amerikumarkað. Annað skip
lestar og hér í dag, Aztek að
nafni 75 tonn af þorskalýsi frá
Síldar og fiskimjölsverksmiðj-
unni. — Oddur.
Eskifirði, 18. apríl — Vb.
Krossanes kom hingað til Eski-
fjarðar í gærdag með 135 tonn,
sem skipið hafði fengið út af
Ingóltfshöfða. Mun skipið hafa
fengið þenhan afla í fimm lÖgn-
vm, en það er á útilegu.
— Gunnar.
Höfn, Hornafirði, 17. april —
Laugardaginn 16. apríl var alger
metafli hjá Hornafjarðarbátum.
Þá lönduðu netabátarnir sex
340 lestum, eða rösklega 56 lest-
um að meðalttdi á bát.
Hér var um eina og tvær lagn-
lr að ræða. Mestan afla hafði Jón
Eiríksson eða 79 lestir, en þetta
var fyrsta sjóferð hans á vertíð-
inni. Nótabátar, sem mikið er
af á veiðisvæðinu hafa valdið
netabátunum miklu tjóni á veið
arfærum og eru þeir illa séðir á
v Iðisvæði Hornfirðinga.
— Gunnar.
Blaðið hafði samband við vigt-
arhús hraðfrystistöðvanna í Vest
mannaeyjum i gær, og fékk þær
upplýsingar, að afli hefði heldur
glæðst hjá bátum þar. Á föstu-
dag kom Engey að landi með 63
tonn og ísleifur IV með 56 tonn.
Á laugardaginn komu sömu bát-
ar með samtals 69 tonn. Engey
með 4)5 og ísleifur IV með 24
tonn. Sömu daga voru Ós'kar
Halldórsson með rúm 32 tonn og
Báran með 33 tonn. Allir þessir
bátar eru nótabátar. Jón Stetfáns
son, sem er á netum fékk á laug-
ardag 49 tonn.
Hjá vigtarmanninum í vigtar
húsi VinnslustöcVarinnar fékk
blaðið þær upplýsingar, að af 12
bátum, sem þar leggja u-pp hatfi
afli verið samtals 281 tonn á
föstudag, en rösklega 378 tonn
á laugardag. Hjá Vinnslustöð-
inni lönduðu nótabátarnir Meta
og Halkion á sunnudag tveggja
daga afla, Meta 99 tonnum og
Halkion rúmum 93 tonnum. Nóta
báturinn Huginn landaði á laug-
ardag rúmum 86 tonnum, en
netabáturinn Elías Steinsson 28
tonnum sama dag.
Trollbátar hatfa fengið all-
sæmilegan afla að undanförnu
allt frá 7—43 lestir. Bjarni Ridd-
ari fékk í trollið á föstudag 23
tonn og 28 tonn daginn, var það
mestmegnis ýsa. Kváðu vigtar-
mennirnir, er blaðið talaði við
þetta beztu afladaga Vestmanna-
eyjabáta það sem ai er vertíð.
Grindavík, 18. apríl — Svo
virðist sem afli Grindavíkur-
báta sé að glæðast verulega, en
beztu afladagar vertíðarinnar
V)°riA föstudagur og laugardagur
s • A föstudag voru aflahæstu
bátarnir Sigurður 3jarni með
25 tonn, Ársæll Sigurðsson II
með 20 og Þorbjörn II með 20
tonn. Á laugardag voru þessir
bátar aflahæstir: Hrafn Svein-
bjarnarson III 42 tonn, Þorbjörn
35 og Þorbjörn H 34 tonn. Mun
meðalafli báta á laugardag hafa
verið frá 15-30 tonn. Heildarafli
á föstudag var 858 tonn og á
laugardag 589 tonn.
Heildarlandanir Grindavíkur-
báta til og með 15. apríl voru
15.891 tonn 490 kg., í 1726 róðr-
um. Til viðbótar þessu eru 2.500
tonn af bátum ,sem ekki eru
staðbundnir hér. Samsvarandi
heildarlandanir í fyrra voru
15.756 tonn 160 kg., í 1991 róðri.
Hæstu bátar voru 15. apríl s.l.
Þorbjöm II með 841 tonn, Hrafn
Sveinbjarnarson III með 830,
Hrafn Sveinbjarnarson II með
828 og Þórkatla IV með 772 tonn.
Nótabátar hafa að undan-
förnu fengið nokkra veiði á Sel-
vogsbanka og Háaleitisforum,
eða allt upp í 40 tonn.
— Tómas.
Sandgerði 18. apríl — Á laug-
ardaginn öfluðu Sandgerðisibátar
samtals rúmlega 417 tonn og er
það sennilega mesti atfladagur
vertíðarinnar hér í Sandgerði.
Með hæstan afla var nótabátur
inn Jón Garðar eða 66 tonn.
Hæstir netabáta voru Víðir II
með 34 tonn, Þorsteinn Gíslason
26 og Dagfari, Guðmundur Þórð-
arson og Mummi með 24 tonn
hver. Allir bátar eru á sjó í dag.
Páll.
— Stolið
Framhald af bls. 32
urinn slapp þó óséður með hin
dýru áhöld, sem geymd voru í
ólæstu herbergi. Mun hann hafa
sloppið svo auðveldlega vegna
þess, að æskulýðsstarfsemi er
framkvæmd í félagsheimilinu
og því mikið um mannaferðir
þar, og af þeim sökum lítil gát
höfð á ókunnugum af starfs-
fólki hússins.
Þeir sem þó kynnu, að hafa
orðið varir við grunsamlegar
ferðir innan hússins, eru beðnir
að gera lögreglunni í Kópavogi
viðvart.
— Álbræðsla
Framhald af bls. 32
rædd og þar sem hinir ýmsu
nefndarmenn hefðu hatft tæki-
færi til að koma skoðunum sín-
um á framfæri. Hefði verið tek-
ið tillit til ýmissa ábendinga og
óska nefndarmanna við gerð
samningsins. Sagði Matthías að
það vekti því nokkra furðu sína
þegar við 1. umræðu málsins
hefði verið talað um af hálfu
sumra stjórnarandstæðinga að
málið hefði ekki fengið þann
undirbúning sem nauðsynlegur
væri. Þeir sem þekktu til starfa
þingmannanefndarinnar, vissu að
mál þetta lægi ljósar fyrir en
flest þeirra mála er fyrir þingið
kæmi og þingmenn stæðu því
betur að vígi að ræða það, en
oftast áður.
Framsögumaður vék síðan að
nokkrum atriðum samningsins.
Sagði hann, að þegar hann væri
ræddur færi ekki hjá því að um-
ræður snerust töluvert um raf-
orkumálin. Hefði komið í ljós við
rannsókn málsins að á árunum
1969—1985 yrði orka frá vinkjun-
inni að meðaltali 28% ódýrari
með því að selja álibræðslu raf-
magn, en án álbræðslu. Þessari
staðreynd hefði ekki verið á móti
mælt. Þá hefði komið fram hjá
stjórnarandstæðingum að eftir
198S yrði raforkusölusamningur-
inn óhagkvæmari. Þess bæri að
gæta, að þá hefði Búrfellsvirkj-
unin skilað greiðslum sínum og
þá kæmi álbræðslan til með að
greiða 110 millj. kr. fyrir raf-
orku árlega. Augljóst væri þvi
að þegar við þyrftum að hefja
aðrar virkjanir væri það ekki
svo lítil búbót, að fá þessa upp-
hæð greidda frá álbræðslunni.
•
Þá mundi bygging sliíkrar
§» J
I f
Kaupmannahöfn, 18. apríl.
tekin skömmu áður en rétt
fessor Bröndum Nielsen og
— Handritamálið
Framhald af bls. 1
Christrup, talaði mestan hluta
dagsins og sagði meðal annars að
mál þetta væri ekki milli ís-
lands og Danmerkur, ekki milli
Islendinga og Dana ,og ekki held
ur milli íslenzkra og danskra vís-
indamanna. Málið væri milli
stjórnar Árnasafns og danskra
stjórnarvalda, og væri risið út af
því mikilvæga atriði, hvort
danska stjórnin hefði rétt til að
gefa eigur Árnasafns úr landi.
Hann sagði, að í máli þessu væri
það aðeins tilviljun að íslend-
ingar ættu hlut að máli og væri
hlutdeild þeirra í rauninni auka-
verksmiðju og starfrækslu henn-
ar geta gefið tækifæri til aukn-
ingar á nýjum iðnaði, þar sem
þar kæmi til hráefni sem notað
væri til margháttaðs iðnaðar.
Varðandi þá gagnrýni að íslend-
ingar ættu ekki að leita eftir
erlendu fjármagni, sagði fram-
sögumaður, að það væri fleiri en
stjórnarsinnar sem væru iþeirrar
skoðanir, að slíkt ætti að gera
ef það væri okkur hagkvæmt.
1 þessum samningi væri vitan-
lega hægt að benda á atriði sem
gætu verið okkur hagkvæmari,
en slíkt væri alltaf við samn-
ingagjörð. Auðvelt væri að taka
einstök atriði út úr og gagn-
'rýna þau, en málið yrði vitan-
lega að metast sem heild.
Matthías sagði, að lokum að
það væri trúa sín, að mál þetta
væri nytsamt og við gætum hatft
af því stóran ávinning í fram-
tíðinni. Því hefði verið haldið
fram, að ekkert lægi á um að
taka ákvörðun um slíka stóriðju,
en slíkar fullyrðingar yrði að
skoða í ljósi þeirra staðreynda
er fyrir lægju. Ekki væri víst,
að sömu tækifærin byðust aftur
ef þeim væri sleppt nú. A sl. 20
árum hefðu orðið mi'klar tækni-
legar framifarir, sem hefðu leitt
það að verkum að vatnsaflsvirkj-
anir hefðu eignast harða keppi-
nauta í orkuframleiðslu. Nær-
tækt dæmi fyrir okkur væri
Norðmenn sem legðu nú kapp á
að virkja eins mikið og hægt
væri.
Að lokinni ræðu Matthíasar
tók Lúðvík Jósefsson (K) til
máls og gerði grein yrir nefnd-
aráliti 1. minnihluta állbræðslu-
nendar, svo og breytingartillögu,
er miðar að því að málið
verði lagt undir þjóðaratkvæða-
greiðslu. Verður ræðu Lúðvíks
nánar getið síðar. ,
íordfoto. — Mynd þessi var
Idin hófust og er hún af pró-
stergaard-Nielsen.
atriði. Afhending handritanna til
íslendinga getur skapað fordæmi
um það, sagði sækjandinn, hve
langt stjórn Danmerkur getur
gengið í því að gefa úr landi eig-
ur einstakra stofnana. Málshöfð-
un þessi er ekki gegn íslandi,
sagði hann, og við verðum að
vona að mál þetta verði ekki til
að spilla sambúðinni milli land-
anna, því allir viljum við hana
sem bezta. Það er ekkert furðu-
legt að íslendingar vilji fá hand-
ritin og það er þaðan af síður
undarlegt, að þeir sem settir hafa
verið til að gæta þeirra hér í
Danmörku, vilji varðveita þau
áfram.
Sækjandinn rakti sögu hand-
ritanna, þ.e.a.s. hvernig þau kom
ust í hendur Árna Magnússonar
og síðar til Kaupmannahafnar.
Hann vísaði á bug þeirri rök-
semdarfærslu, sem andstæðingar
afhendingarinnar hafa notað, s.s.
að íslendingar hefðu ekki verið
menn til að gæta handritanna,
sem Árni fann á ýmsum stöðum
og víða sem skóinnlegg. Ohrist-
rup sagði, að á þessum tíma
hefðu söguleg verðmæti víða
verið meðhöndluð á þennan hátt.
Hann benti einnig á að það hafi
einmitt verið vegna þess, að
skinnið var í notkun, að Árna
tókst að safna handritunum sam-
an. Sækjandinn taldin engan.
vafa leika á því, að Árni hafi
verið réttur eigandi handritanna,
því áður en hann fékk bókapakk-
ana í hendur í Kaupmannahöfn,
hafði hann fengið sérstakt kon-
ungsleyfi fyrir innihaldi þeirra.
Christrup rakti einnig sögu hand
ritanna i Kaupmannahöfn og
taldi engan vafa leika á því að
Árnasafn væri þeirra rétti eig-
andi í dag. Sækjandinn varði
löngum tíma í að rökstyðja þá
skoðun sína a ðÁrnasafn væri
sjálfstæð stofnun, en' ekki deild
innan háskólans. „Sannleikur-
inn er sá að danska stjórnin
hyggst gefa verðmæti, sem hún
hefur engan umráðarétt yfir“,
sagði Ohristrup.
Christrup hélt því fram, að
danska þingið hefði ekki gefið
sér nægan tíma til að kynna sér
þetta flókna mál réttarfarslega.
Hann minntist einnig á Skarðs-
bókarkaupin í London á dögun-
um, til sönnunar því hve gífurleg
verðmæti væri um að ræða þar
sem handritin væru.
Eins og áður segir mun munn-
legur málflutningur standa yfir
í þrjá daga, en almennt er við
því búizt að mál þetta verði lang-
sótt, og komi e.t.v. til með að
bera með réttu viðurnefnið „rétt-
arhöld aldarinnar“ í Danmörku.
- 'lkróttir
Framhald af bls. 30
Ármenningar voru vel að sigr-
inum komnir — þeir börðust all-
an tímann eins og Ijón, auk þess
sem Árni Samúelsson var nú
sannarlega í essinu sínu, skoraði
hvert markið á fætur öðru, og
var hann langbezti maður liðs-
ins. Þá átti Hörður einnig góðan
leik, en hans var hins vegar
mjög vel gætt. En í heild átti lið-
ið allt mjög góðan leik, og var
vel að sigrinum komið.
Haukar hafa oft leikið betur
en þeir gerðu í þessum leik, og
virtist manni sem þeir væru sig-
urvissir um of framan af. Þó náði
liðið otft skemmtilegum leikköfl-
um, og var þá enginn vatfi, hvort
liðið væri sterkara. Beztu menn
liðsins voru þeir Asgeir, Sigurður
Jóakimsson og Stefán Jónsson.
— Bjórfrumvarpið
Framhald af bls. 31
um 1. grein frumvarpsins og var
viðhaft nafnakal'l. Þeir sem
samþykkja vildu frumvarpið
voru: Sigurður Bjarnason, Birg-
ir Finnsson, Bjarni Benediktsson,
Björn Pálsson, Davíð Ólatfsson,
Einar Ágústsson, Sigfús J. John-
sen, Gyltfi Þ. Gíslason, Jóhann
Hafstein, Jón Skaftason, Jónas
Pétursson, Jónas G. Ratfnar, Ósk-
ar E. Levý, Matthias Bjarnason,
Pétur Sigurðsson og Ragnar
Arnalds. Nei sögðu: Axel Jóns-
son, Ágúst Þorvaldsson, Bene-
dikt. Gröndal, Björn Fr. Björns-
son, Eðvarð Sigurðsson, Einar
Olgeirsson, Eysteinn Jónsson,
Geir Gunnarsson, Gísli Guð-
mundsson, Gunnar Gíslason, Vil-
hjálmur Hjálmarsson, Hal'ldór
E. Sigurðsson, Hannibal Valdi-
marsson, Ingólfur Jónsson, Ingv-
ar Gíslason, Lúðvik Jósefsson,
MattJhías Á. Matthiesen, Sigurð-
ur Ágústsson, Sigurður Ingi-
mundarsson, Sigurvin Einars-
son, Jón Kjartansson, Sverrir
Júlíusson. Einn þingmaður, Emil
Jónsson, var fjarverandi. Var
frumvarpsgreinin þar með fellt
með 23 atkvæðum gegn 16, og
er þar með lokið atfgreiðslu Al-
þingis á frumvarpinu.
- Gomulka
Framh. af bls. 1
að þetta væri orsökin til þess að
pólska stjórnin hefði synjað
Páli páfa um leyfi til að heim-
sækja Pólland í tilefni hátíða-
haldanna.
Hann sagði ennfremur, að
undir eðlilegum aðstæðum hefði
stjórnin ekki sett sig á móti
hátíðahöldum kirkjunnar, en
nú beindust þau gegn ríkinu,
og ef stjórnin hefði gefið sam-
þykki sitt, hefði það verið við-
urkenning á þessari starfsemi
kirkjunnar. „Þess vegna gat
stjórnin ekki veitt páfanum og
erlendum biskupum ferðaleyfi
til landsins, og auk þess voru
þessi boð send án vitundar okk-
ar“, sagði Gómúlka.
Hann ásakaði Wyszynski
kardínála, leiðtoga rómversk-
kaþólsku kirkjunar í Póllandi,
fyrir tilraunir til að veikja hið
góða samband Póllands við
Sovétríkin. Hann sagði enn-
fremur, að í nóvember í fyrra
hefðu pólskir biskupar reynt að
grafa undan stjórnmálum lands
ins með því að leggja til að
teknar yrðu upp viðræður við
þýzka biskupa, „sömu heilag-
leikana, sem fögnuðu ósigri
Póllands árið 19Q9“.
Gómulka var ákaft fagnað af
mannfjöldanum, er hann lýsti
því yfir að Oder-Neisse línan
væri landamæri Póllands mót
vestri, og að Pólverjar myndu
aldrei ræða þessi landamæri við
Vestur-Þjóðverja.
Eitt sinn virtist Gómulka I
ræðu sinni, beina orðum sínum
til páfans, er hann sagð: „Við
álítum, að erlendir kirkjuleið-
togar, sem af hreinskilni óska
eftir heilibrigðu sambandi ríkis
og kirkju, eigi ekki að láta drag-
ast inn í stjórnmálaaðgerðir,
sem beinast gegn sósíalistisku
ríkjunum, og sérstaklega gegn
Póllandi“,