Morgunblaðið - 10.05.1966, Page 20

20
MORGUNBLAÐIÐ
Þriðjudagur 10. maí 1966
Sigurbjörg Jónsdóttir
Vinaminni — Minning
SIGURBJÖRG Jónsdóttir frá
Vinaminni á Stokkseyri andað-
ist í Landsspítalanum 2. þ. m.
eftir allþunga legu, og er útför
hennar gerð í dag frá Neskirkju.
Með henni er horfin af sjónar-
sviðinu mikilhæf kona, sem
margir munu sakna.
Sigurbjörg var fædd í Vina-
minni 29. júlí 1899. Foreldrar
hennar voru merkishjónin Jón
Sturlaugsson hafnsögumaður og
kona hans, Vilborg Hannesdóttir
frá Skipum. Jór. var landskunn-
ur fyrir björgunarafrek sin á sjó
og hlaut m. a'. fyrir þau störf
heiðursgjöf frá Alþingi og var
sæmdur riddarakrossi Fálkaorð-
unnar. Vilborg var meðal stofn-
enda Kvenfélags Stokkseyrar,
fyrsta forstöðukona þess og um
langt skeið lífið og sálin í starf-
semi þess. Þau hjón eignuðust 10
börn, og . komust 9 þeirra upp.
Var heimili þeirra í Vinaminni
jafnan með myndarbrag og efni
dágóð þrátt fyrir ómegðina.
Börnin voru snemma vanin á
vinnusemi, eins og þá var títt,
ekki sízt þar, sem kappsamlega
var aflað fanga bæði af sjó og
landi, og stundum mun hafa ver-
ið kulsælt við fiskaðgerð á
Stokkseyrarklöppum. — Skóla-
ganga, félagsstörf og leikir fengu
líka sinn tíma. Þá voru uppgangs
tímar í sögu Stokkseyrar, útgerð
og verzlun í blóma og margt um
manninn. I þessu umhverfi hlutu
þau systkin hið bezta uppeldi,
urðu framúrskarandi dugmikið
fólk, enda vel gefin til líkama og
sálar. Með stuðningi og góðum
vilja foreldra sinna öfluðu þau
sér einnig menntunar til þess að
búa sig undir ævistarfið.
Sigurbjörg stundaði á unga
aldri nám í Kvennaskólanm í
Jörðin Hamar
í Nauteyrarhreppi, N- ís., er til sölu í n'æstu far-
dögum. Leiga kemur til greina. Upplýsingar gefa:
Magnús Jensson, liamri, símstöð Kirkjuból
og í síma 41088.
Tilboð
óskast í timburhúsið Laugaveg 68 til flutnings eða
niðurrifs í þessum mánuði. — Upplýsingar veitir
Eyjólfur Hermannsson í sima 16666.
Verzlunin Fífa auylýsir
Nýkomið mikið úrval af úlpum. Einnig peysum á
böm og fullorðna.
Verzlunin FÍFA, Laugavegi 99.
Glæsileg 4ra herb.
íbúðarhæð
í Norðurmýri ásamt upphituðum bílskúr til sölu.
Skipti á 2ja—3ja herb. nýrri eða nýjegri íbúð
möguleg.
STEINN JÓNSSON, HDL
Lögfræðiskrifstofa — fasteignasala
Kirkjuhvoli — Símar 19090 og 14951.
Atvinna
Reglusöm miðaldra kona óskar eftir starfi, er vön
skrifstofustörfum, m.a. gjaldkerastörfum. — Tilboð
sendist afgr. Mbl., merkt: „Ábyggileg — 9291“.
Skrifstofumaður
Karlmaður óskast til skrifstofu- og afgreiðslustarfa
í raftækjaverzlun. — Verzlunarskóla- eða samvinnu
skólamenntun æskileg. — Umsóknir, merktar: „Raf
magn — 9285“ sendist afgr. Mbl. fyrir 15. þ. m.
Reykjavík, og var matreiðsla
aðalnámsgrein hennar. Hún varð
matráðskona Kvennaskólans á
Blönduósi aðeins 21 árs að aldri.
Því starfi sagði hún lausu eftir
tvö ár, því að hún vildi gjarnan
afla sér frekari menntunar.
Nokkru síðar fór hún utan til
framhaldsnáms við Den Suhrske
Husmodreskole í Danmörku. Hún
dvaldist í Danmörku í tvö ár,
1927 og 1928, vann þá m. a. á
Borgundarhólmi. Eftir heimkom-
una, eða um áramótin 1928—29,
stofnaði hún matsölu í Reykja-
vík, sem hún rak til haustsins
1932. Þá gerðist hún ráðskona við
ríkisspítalana og hafði það starf
á hendi á Reykjahæli í Hvera-
gerði til 1936. Síðar starfaði hún
sem matráðskona á ýmsum stöð-
um, t.d. á Álafossi og á vegum
Rauða krossins í Reykholti og á
Staðarfelli. Enn fremur veitti
hún forstöðu mötuneyti Vélsmiðj
unnar Héðins í Reykjavík fyrstu
árin, sem það starfaði. Oft var
hún og fengin til að standa fyrir
veizlum, er vanda skyldi tH. í
þessum umsvifamiklu störfum
hafði Sigurbjörg hinar beztu for-
sagnir í öllum hlutum og hafði
til að bera stjórnsemi, fyrir-
hyggju og ágæta menntun í sinni
grein. Dugnaður hennar og verk-
lagni var með þeim hætti, að
það er ýkjalaust, að oft og tíð-
um vann hún sjálf að minnsta
kosti tveggja manna verk.
Árið 1930, hinn 11. september,
giftist Sigurbjörg Guðmundi Fr.
Guðmundssyni, yfirframreiðslu-
manni á Hótel Borg, en þau
skildu rúmu ári síðai*. Þau eign-
uðust eina dóttur, Sigrún, cand.
phil., kennslukonu, sem gift er
Jóni Guðnasyni, sagnfræðingi og
kennara hér í borg. Hinn 8. okt.
1936 giftist Sigurbjörg eftirlif-
andi manni sínum, Kjartani Ól-
afssyni, húsasmíðameistara, og
stóð heimili þeirra síðast að
Hjarðarhaga 1£ í Reykjavík.
Þau áttu eina dóttur barna,
Hönnu Sigurbjörgu, hjúkrunar-
konu á Landsspítalanum.
Sigurbjörg Jónsdóttir verður
áreiðanlega flestum minnisstæð,
sem kynni höfðu af henni, enda
var hún enginn hversdagsmaður.
Að ytra útliti var hún glæsileg
kona og skörugleg, bauð af sér
gerðarþokka og vakti traust. Hún
var kona skapstór, en hreinskipt-
in og hreinlynd og hikaði ekki
við að segja hug sinn, ef því var
að skipta. En að sama skapi var
hún sáttfús, og var þá auðfundin
hjartahlýja hennar og góðgimi.
Einn fegursti þáttur í fari henn-
ar var skilyrðislaus hjálpsemi
við aðra, bæði skylda og vanda-
lausa, þar sem hún vissi, að
hjálpar var þörf. Orðalaust og
óumbeðið var hún þá vís til að
koma og leggja fram vinnu sína
og jafnvel fjármuni, unz úr var
bætt í bráð. í þessu sem mörgu
öðru sýndi hún, að hún var
drengur góður, eins og sagt var
um Bergþóru forðum. Ósérhlífni
hennar í félagsstarfi er í minn-
um höfð, og það munaði um lið-
veizlu hennar, þar sem hún lagði
hönd að.
Vel kunni Sigurbjörg að meta
hinar björtu hliðar lífsins. Sjald- |
an mun hún hafa verið glaðari
en þegar hún átti gestum að
fagna á heimili þeirra hjóna,
Rausn hennar og höfðingsskapur
naut sín þá í fullum mæli. Ekk-
ert þótti henni hæfa nema hið
bezta.
Eiginmaður hennar og dætur
eiga nú um sárt að binda, og
ekki hvað sízt munu barnabörn-
in 7 sakna ömmu sinnar, sem
ávallt lét sér annt um þau sem
umhyggjusöm móðir. Ég og kona
mín sendum þeim öllum og sömu
leiðis systkinum hennar einlægar
samúðarkveðjur. Með þakklátum
huga minnumst við hinnar látnú
merkiskonu.
Gúðni Jónsson.
Pdll Andrésson, kaup-
maður — Minning
ÞEGAR ég frétti lát Páls Andrés
sonar vinar míns, setti mig hljóð
an. Ég vissi að hann hafði verið
hress og glaður daginn áður svo
sem jafnan. Ég minnist, hve
hann var bjartur yfirlitum, ung-
ur að árum með eldmóð hjartans
í lífi og starfi. En óvænt getur
strengur hjartans brostið.
Páll var Reykvíkingur og hóf
ungur verzlunarstörf í borginni
og rak sjálfstæða verzlun í ára-
tugi, síðari ár skóbúð við Lauga-
veg 38 og 63. Pétri, bróður sín-
um, sem einnig rekur skóverzl-
un, var hann mjög samrýmdur
og þótti vænt um fjölskyldu hans.
Hann ann mjög heimili sínu og
rækti það vel. Konu sína, Öldu,
og dætur tvær, Huldu og Rann-
veigu, elskaði hann heitt, og un-
un var að sjá, hve mikið yndi
hann hafði af að annazt dóttur-
börn sín tvö smá. Páll var hjálp-
fús og gaf sér ávallt tíma til að
gera fjölskylduvinum og við-
skiptamönnum greiða. Hann var
handlaginn og hafði gaman af
tækninýjunum og að kynna
mönnum þær, og grunar mig, að
hann hafi borið leynda þrá til að
vinna á því sviði.
Varla kom ég svo á heimili
Páls og Öldu, að ekki væru þar
fyrir heimilisvinir í heimsókn,
enda höfðu þau ánægju af að
hitta vini sína og veita þeim.
Heimili mitt saknar góðs vin-
ar og vottar dýpstu samúð fjöl-
skýldu hans, sem svo sviplega
sér á bak góðum og skyldurækn-
um heimilisföður.
Ég bið guð fyrir sálu hans og
um styrk konu og börnum til að
halda áfram því fjölskyldulífi,
sem hann hlúði að.
Sveinn Helgason.
F. 25. ágúst 1912. D. 1. maí 1966.
KVEÐJA
f DAG fer fram frá Fossvogs-
kapellu, útför vinar míns Páls
Andréssonar kaupmanns. — Eins
og reiðarslag féll fregnin um
andlát hans yfir skyldulið hans
og hina fjölmörgu vini, sem hann
hafði eignazt og kynnzt höfðu
mannkostum hans, prúðmennsku
og góðvilja.
Hann var fæddur 25. ágúst
1912. Foreldrar hans voru merk
sæmdarhjón, Andrés Pálsson
kaupmaður og kona hans, Ágústa
Pétursdóttir, sem lengst af
bjuggu á Framnesvegi 2, hér í
borg. Á ungum aldri stundaði
hann verzlunarnám hér í Reykja
vík og fór síðar til framhalds-
náms til Englands um nokkurt
skeið. Að því loknu keypti hann
verzlunina Breiðablik, sem hann
rak um margra ára skeið. Nú síð-
Skrifstofustúlka
Stúlka óskast til skrifstofu- og afgreiðslustarfa.
Kvennaskóla eða verzlunarskólamenntun æskileg.
Umsóknir, merktar: „Heimilistæki — 9286“ sendist
afgr. Mbl. fyrir 15. þ. m.
IHjög falleg
2ja herb. íbúð til sölu, að Meistaravöllum. —
Selst milliliðalaust. — Getur verið laus hvenær sem
er. — Upplýsingar í síma 20815 eftir kl. 17.
ustu árin rak hann skóverzlun á
tveimur stöðum hér í Reykjavík.
Öll stÖrf sín stundaði hann áf
stakri prúðmennsku, lipurð og
snyrtimennsku, enda var hann
einkar vinsæll af öllum er
kynntust honum náið. — Páll
var kvæntur ágætri konu, Öldu
Hannah. Varð þeim tveggja
dætra auðið, sem báðar eru upp-
komnar og dvelja í föðurgarði.
Heimili þeirrí hjóna, Páls og
Öldu, bar þeim fagurt vitni um
smekkvísi, reglusemi og snyrti-
mennsku. Þar mættu vinirnir
hverju sinni ástúð, gestrisni og
hlýju. Kynning okkar Páls hófst
fyrir 30 árum og skapaðist þegar
í stað einlæg vinátta milli heim-
ila okkar, sem haldizt hefur ó-
slitið og aldrei borið skugga á.
Páll var frábær vinur. Hann var
drengskaparmaður í hvívetná,
góðsamur, tillögugóður og hjálp-
fús, hvenær sem til hans var
leitað.
Heimili hans var honum helgi-
dómur, fyrir það og ástvini sina
taldi hann enga fórn of stóra né
dýra. — Hin hlýja hönd hans
leiddi ungu dótturbörnin með
þeirri umhyggju og ástúð, sem
mest verður í té látin.
Við fráfall hans drjúpum við
vinir hans í hljóðum trega, þó
sárastur harmur sé kveðinn að
elskandi eiginkonu, dætrUm og
dótturbörnunum ungu, sem nutu
í fyllsta mæli ástríkis hans og
verndar.
Þeim öllum sendi ég einlægar
samúðarkveðjur um leið og ég
kveð þennan kæra vin minn með
hugheilli þökk fyrir vináttu hans,
drengskap og tryggð við mig og
hcu’vUij rnitt frá fyrstu kynnum.
Ólafur Tryggvason.