Morgunblaðið - 19.05.1966, Qupperneq 14

14
MÖRGUnB LÁÐlÐ
Fimmtudagur 19. maí 196ð
FRAMBJÓÐENDUR
Sverrir, kona hans Sigríður og börnin á heimili þeirra.
Nauösyn á kerfisbundnu starfsmati og
10. SÆTIÐ á lista Sjálfstæð-
isflokksins við borgarstjórn-
arkosningar nú skipar ungur
stýrimaður Sverrir Guðvarðs
son. Sverrir er fæddur í
Reykjavík 1930 sonur Odd-
rúnar Guðmundsdóttur og
'Guðvarðar Jakobssonar. —
Sverrir brautskráðist úr
Stýrimannaskólanum vorið
1954 og starfaði síðan hjá
Skipaútgerð ríkisins, þar til
fyrir um það biLári, að hann
hóf störf fyrir Farmanna- og
fiskimannasamband íslands
og Stýrimannafélagið. Var
Sverrir fyrst 3. stýrimaður á
Esju, en síðast 1. stýrimaður
á Herjólfi, auk þess sem
hann leysti af sem skipstjóri
síðustu þrjú árin.
Sverrir hefur tekið mikinn
og virkan þátt í félagsmálum
sjómanna allt frá 1957, en
þá tók hann sæti í kjarasamn
inganefnd. Var hann kosinn
varaformaður Stýrimanna-
félagsins 1961 og formaður
1965. f stjórn farmannasam-
bandsins var hann kosinn
og er. Við höfum nú samt
vonir að úr þessu leysist fljót
lega, en telja má þetta mál
mjög þýðingarmikið.
— Hver er tilgangurinn
með hinu kerfisbundna starfs
mati?
— Hann er fyrst og fremst
sá, að meta á kerfisbundinn
hátt kröfur, sem einstök
störf gera til þeirra, sem eiga
að inna þau af hendi, þannig
að yfirlit fáist yfir hlutfalls-
legt gildi þeirra. Á grundvelli
þess er síðan unnt að sam-
ræma innbyrðis á réttlátan
hátt þau launakjör, sem gilda
skulu fyrir einstök störf. Um
þetta hefur ríkt nokkur mis-
skilningur, en það mætti und
irstrika það, að það eru kröf
urnar, sem starfið gerir, er
rannsaka á og meta, en ekki
hinir persónulegu eiginleik-
ar, sem viðkomandi starfs-
maður er búinn.
— Og þýðing starfsmats-
ins?
— Það fær náttúrlega ekki
almennt hagnýtt gildi í kjara
málum okkar fyrr en heildar
samtök vinnuveitenda og
launþega hafa tekið jákvæða
afstöðu til þess, líkt og hefur
átt sér stað á Norðurlöndun-
um og gert með sér samkomu
lag um það, hversu undir-
búningi og framkvæmdum
skuli hagað. Það er ekki ó-
sennilegt, að slíkt samkomu-
lag verði gert hér í framtíð-
inni.
— Mundi það ekki hafa
mikla hagræðingu í för með
sér ef hin ýmsu sjómanna-
félög sameinuðust í eitt sam
band.
— Vissulega og má nefna
sem dæmi um það, að nú
hafa 4 félög starfsmenn í
þjónustu sinni, ýmist allan
daginn eða hluta úr degi. Nú
er það svo, að meðlimir
þeirra félaga, þar sem skrif-
stofan er aðeins opin hluta
úr degi, eiga ekki alltaf hægt
um vik að komast á þeim
tíma, sem skrifstofurnar eru
opnar og því getur oft liðið
langur tími þar til þeir koma
Framhald á bls. 12
félagsheild sjómanna
sterkari
— Rætt við Sverri Guðvarðarson, stýri-
mann, sem skipar 10. sætið á lista Sjálf-
stæðisflokksins í Reykjavík
1964 og gegnir nú gjaldkera-
storfum þar Auk þess á Sverr
ir sæti í ráðgjafanefnd haf-
rannsókna og nú á þessu ári
tók hann við framkvæmda-
stjórastarfi sjómannadagsins.
Sverrir hefur búið sér vist-
legt heimili að Háaleitis-
braut 42 og býr þar ásamt
konu sinni Sigríði Bjarna-
sen og 5 börnum þeirra. Við
hittum Sverri að máli nú
fyrir skömmu og bar þá helzt
á góma málefni sjómanna, en
þeim er Sverrir manna kunn
ugastur og hefur af þeirra
dagurinn í ár hafi heppnazt
vel.
— Hvernig er svo að starfa
að félagsmálum sjómanna?
— Það er vissulega mjög
gaman, en það sem hefur háð
okkur mest er skortur á fjár-
magni. Nauðsynlegt væri
fyrir okkur að geta haft á
hendi þjónustustarfsemi, þar
sem úr mörgum málum sjó-
manna þarf að greiða. Þjón-
usta sem slík stofnun ætti
raunverulega að inna af
hendi fyrir sambandið og
sambandsfélögin hvert um
ánægðir, má segja að hin mál
in eigi mjög mikla samleið.
— Hvernig er það, hefur
ekki verið gerð tilraun með
að ákveða launahlutföll sjó-
manna á kerfisbundinn hátt?
— Jú, þegar samningarnir
voru undirritaðir 2. septem-
ber 1963 fyrir starfsmenn á
íslenzkum kaupskipum, varð
samkomulag um að gerð
yrði tilraun með að taka upp
launakerfi, sem grundvall-
aðist á kerfisbundnu starfs-
mati. Skipuð var nefnd í mál
ið, og voru auk mín tilnefnd
ir í hana,, Einar Árnason,
Viggó Maack, Lárus Þorvalds
son og Pétur Thorarensen.
Með nefndinni starfaði einn
ig framkvæmdastjóri Iðnað-
armálastofnunarinnar,
Sveinn Björnsson, og var
hann henni til ráðuneytis
um öll störf hennar.
Undirbúningsvinna tók
tæpt ár og þá vorum við bún
ir með kerfið og starfslýsing
ar á flestum farskipunum.
Var máli þessu það langt kom
ið að það var tilbúið fyrir
matsnefndina sem átti að
raða niður starfsgreinum.
Slíkt var háð því, að öll fé-
lögin skrifuðu undir sam-
komulag um þetta mál, en
enn hefur eitt félagið ekki
séð sér fært að gera það og
er því mál þetta stanzað eins
hálfu verið falin mörg trúnað
arstörf eins og sjá má af
framangreindu. Spurðum við
Sverri fyrst um ný liðinn sjó
mannadag.
— Það er mikil vinna, sem
liggur í því að undirbúa há-
tíðahöld þessa dags, því auk
þess að sjá um hátíðahöldin
hér í Reykjavík önnumst við
fyrirgreiðslu fyrir félög úti
á landi. Um nýbreytni í hátíð
arhöldum nú má nefna að
reynt var að gera meira fyrir
börnin og haldin var barna-
skemmtun í Laugarásbíói og
unglingadansleikur í Lídó
sem hvort tveggja var vel
sótt og heppnað. Slík hátíða-
höld sem þessi fara náttúru-
lega mikið eftir veðrinu, en
þegar á heildina er litið, held
ég að megi segja að sjómanna
sig, fæst ekki nema að
nokkru leyti á meðan stofn-
unin hefur ekki yfir fleira
starfsfólki að ráða en nú er.
Verkefnin, bæði frá félags-
legu og hagsmunalegu sjónar
miði, hafa sífellt verið að
'aukast og eiga að flestra
dómi eftir að gera það í rik
ari mæli á komandi árum.
Nú bindum við miklar vonir
við það að fá fé úr aflatrygg-
ingasjóði hliðstætt við það
sem L. í. Ú. fær til sinnar
starfsemi.
Það er einnig von okkar
að sjómannastéttin samein-
ist sem mest innan eins sam
bands, þar sem hagsmunir
hinna ýmsu félaga fara í meg
inatriðum saman. Ef skipting
tekna sjómanna gæti tekizt
með þeim hætti að allir væru
Sverrir á skrií’stofunni