Morgunblaðið - 20.11.1966, Blaðsíða 6

6
MORCU N BLAÐIÐ
Sunnudagur 20. nóv. 1966
Kaupmenn !
tryggíð
jólavarninginn
sérstaklega
með pví að taka
trqggingn
til skamms tima.
spqrjizt fyrir um
skilmála og kjör.
Gæru - kápur
Gátu Islendingar ekki verið þar í fararbroddi?
ALMENNAR
TRYGGINGAR HF
PÓSTHÚSSTRÆTI 9
SÍMI 17700
m
í NORSKA blaðinu Nationen
segir á þessa leið: Grávörufé
tpelssau) er enn sem komið er
nær óþekkt hér í landi. Það eru
ekki nema 5 — 6 ár síðan fyrst
var hafizt handa um ræktun sauð
fjár til loðskinnaframleiðslu í
Noregi. Þeir sem fást við hana
eru helst sauðfjáreigendur á
Austurlandinu og Vesturlandinu
sunnan tiL
Svíar hafa hins vegar fengizt
við slíka sauðfjárrækt alllengi
og framleiða nú árlega 18000
skinn, um 2 millj. króna
(norskra), að verðmæti. ,
Stofninn er blátt stuttrófufé
sem er kynblandað með útigangs
fé frá Gotlandi. Stefnt er að því
að koma upp fjárstofni sem hefir
þannig ullarlit og ullarlag, að
ullin er grá eða ljósgrá inn við
skinnið. Alhvítar og svartar gær-
ur reynast aftur á móti lítt selj-
anlegar. Það er einnig mjög áríð
andi, að gæran sé togmikil. Eigi
koma önnur skinn til greina en
gærur af lömbum sem slátrað
er að hausti.
Sagt er frá að í Svíþjóð sé
verð á gærum sem eru eins og
þær eiga að vera um 100 krónur
(norskar). Loks er sagt frá því,
að sauðfjárræktarráðunauturinn
norski efni í haust til tveggja
námskeiða til að kenna sauðfjár-
bændum að velja fé til undan-
eldis með loðskinna-framleiðslu
fyrir augum.
Þetta er vafalaust ekki nein
búfræðileg nýjung fyrir íslenzka
sauðfjárfræðinga. En manni
verður að hugleiða hvort ís-
lenzkir bændur geti ekki orðið
i fararbroddi um þessa loðskinna
framleiðslu. Standa ekki öll efni
til þess ef rösklega er á haldið?
Mórauða féð og gráa og kenn-
ingar og tilraunir Stefáns Aðal-
steinssonar erfðafræðings benda
eindregið í þá átt. Og ekki vant-
ar togið á íslenzku gærurnar. En
vafalaust þarf að vinna mark-
visst að þessum málum, ef Svíar
ALLT A SAMA STAÐ
Willys -
jeep
MEÐ; DRIFLAS,
FRAMDRIFSLOKUM
„ORIGINAL” MIÐ-
STÖÐ.
700x15 HJÓLBÖRÐUM
TOPPGRIND.
SÆTI FYRIR 6.
Sterkasta, vandaðasta og
mest selda landbúnaðarbií-
i
reiðin á heimsmarkaðinum
r
REYNSLAN SÝNIR, AÐ
BEZTU KAUPIN
eru í Willys jeppa
LANDSKUNN VARAHLUTA-
ÞJÓNUSTA.
Leitið upplýsinga um verð
og lánsmöguleika.
Stuttur afgreiðslutími.
EGILL YILHJALMSSON HF.
Laugavegi 118, simi 2 22 40
og Norðmenn eiga ekki að verða
á undan okkur — og okkur
fremri. Þeir sjá glögglega að hér
er stórt að vinna. — Það sem
Norðmenn kalla blátt fé er nán-
ast mórautt.
31. október 1966
Árni G. Eylands.
BJÖRGÚLFUR ÚLAFSSON LÆKNIR
ÆSKUFJÖR qq
FERÐAGAMAN
w
ENDURMINNINGAR

Endurminningar Björg-
úlfs Olafssonar, læknis
ÚT ERU komnar endurminning-
ar Björgúlfs Ólafssonar, læknis,
er hann nefnir „Æskufjör og
íerðagaman". Útgefandi bókar-
innar er Snæbjörn Jónsson &
Co. h.f.
I formála bókarinnar *egir
höfundur að bókin sé stuttar og
sundurlausar frásagnir frá ýms-
um tímum ævinnar. Ekki sé hér
um ævisögu að ræða, hvorki upp
haf, framhald eða endi. Síðan
segir höfundur:
„Mér hefur aldrei komið til
hugar að fitja upp á smásögum,
hvað þá meir. Kann að vera að
stundum sé mjótt á milli frá-
sagnar og nóvellu, en hvað sem
því líður, þá hef ég aldrei gert
annað en að segja frá atburðum,
sem gerzt hafa í kringum mig og
ég hef séð og heyrt. Og ekki er
um tímaröð efnis að ræða. Mér
dettur eitt í hug í dag og annað
á morgun. Engin kenning er hér
flutt og engri stefnu fylgt. Ef
nokkur svipur kynni að vera á
einhverri þessara smágreina, þá
er það aldamótasvipur og ég bið
engan velvirðingar á því.
Fyrir hálfri öld rúmlega barst
ég austur í Malajalönd og konan
mín skömmu síðar. Við dvöld-
um þar mörg beztu ár ævinnar,
sem kallað er, og er ekki furða,
þótt minningum þaðan bregði fyr
ir við og við. Og nokkur hluti
þessarar bókar er einmitt þann-
ig til kominn“.
Bókin er rúmar 300 blaðsíður,
prentuð í Odda h.f., bundin i
Sveinabókbandinu, en Litbrá h.f.
sá um prentun kápu, kápumynd
bókarinnar er málverk af höf-
undi eftir Örlyg Sigurðsson, list
málara.
Héraðsfundur Húna-
vafnsprófastsdæmls
Héraðsfundur Húnavatnspróf-
astsdæmis var haldinn á Blöndu-'
ósi sunnudaginn 11. sept. s. 1.
Mófst hann með guðþjónustu í
kirkjunni. Séra Jón Kr. ísfeld,
Bólstað, flutti prédikun, en pró-
fasturinn séra Þorsteinn B. Gísla
son, Steinnesi og séra Pétur
Ingjaldsson, Skagaströnd, þjón-
uðu fyrir altari. Kór kirkjunnar
undir stjórn frú Sólveigar Sö-
vik annaðist söng.
A’ð messu lokinni sátu kirkju-
gestir kaffiboð sóknarnefndar-
innar að Hótel Blönduós.
Því næst var aftur gengið til
kirkju til fundarstarfa. Mættir
voru allir prestar prófastsdæmis
ins, en auk þess séra Sigurður
Norland, Hindisvík, fyrrv. sókn-
arprestur Tjarnarprestakalls.
Safnaðarfulltrúar voru 14 mætt
ir. Auk þess sátu fundinn all-
margir áheyrendur.
Prófasturinn setti fundinn og
stjórnaði honuin. Fyrir var tekið:
I. Prófasturinn flutti yfirlits-
skýrslu sína. í upphafi máls sins
minntist hann presta, sem látizt
höfuð á héraðsíundaráriml og
heiðruðu fundarmenn minningu
þeirra með bví að rísa úr sæt-
um. Þá flutti hann ýtarlega
skýrslu uni kirkjumál héraðsins
o. fl. Gat iiann þess að lokum,
að Kirkjuþing kæmi saman 2.
okt. n.k., cg væri þess vegna
nauðsynlegt að héraðsfundurinn
tæki til meðferðar „prestakalla-
málið“, en það væri aðalmál
fundarins að þessu sinni.
Umræður út af skýrslu próf-
asts urðu nokkrar. Meðal annars
kom fram sú skoðun, að óheppi-
legt væri að leggja niður heima-
grafreiti, meðan ástandi hinna al-
mennu kirkjugarða væri víða
mjög ábótavant. Ennfremur kom
það fram, að þar sem erfitt
myndi að koma gömlum kirkju-
Framhald á bls. 7
öfl
Bað- @3
herbergis-
skápar
með spegli
einfaklir og
tvöfaldir
sex stærðir.
El
öfl
E1
E1
E1
01
01
01
01
01
01
01