Morgunblaðið - 08.06.1967, Side 3

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 8. JÚNÍ 1967.
3
■

TÍMI skemmtiferðaskipanna
er kominn. Hið fyrsta í ár
varð Argentína, sem kom
hingað með 319 farþega sl.
miðvikudag. Akraborgin ferj
aði fólkið milli skips og lands
og ferðalangarnir reikuðu
um borgina, litu í kringum
sig, tóku myndir og töluðu
hátt — framandi fólk í fram-
andi landi.
Vi5 brugðum okkur niður
að höfn til að spjalla við
nokkra af ferðalöngunum,
Niiður á Grófarbriggju hitt-
um við fyrir Frogelhjónin frá
Flórída, þasr sem þau sátu á
vöruflekum og hvíldu lúin
bein eftir gönguna um borg-
ina.
— Það, sem helzt kom mér
á óvart var bílamergðin,
sagði frúin og brosti. — Um-
ferðin er eins og í milljóna-
borg.
— Þetta er 1 fyrsta sinn
sem við komum hingað, sagði
hann. — Áðutr höfðum við les
ið al'lt um ísland, sem við
gátum komið höndum yfir.
Œ>að, sem við sáum hérna var
jafnvel enn betra en við átt-
um von á.
Bill Herz og Twohgy-mæðgurnar.
„Það virðist gott að vera
íslendingur"
— Reykjavík er falleg
borg, sagði hún. — Fólkið
glaðlegt og frjálsmannlegt og
Hótel Saga dásamleg. Útsýn-
ið þaðan var stórkostlegt.
— Mér kom eiginlega mest
á óvart, hve mikil velmegun
virðist vera hér, sagði herra
Frogel. — Glæsilegar bygg-
ingar, búð við búð, mikið af
nýjum bifreiðum og fólkið
virðist áhyggjulaust og hafa
nóg af öllu. Það virðist sann-
arlega gott að vera íslending
ur.
Nú var Akrabcxrgin að fara
svo að þau hjónin flýttu sér
að sitja fyrir hjá ljósmynd-
aranum og skunduðu svo um
borð. — Við eigum örugglega
eftir að koma aftur og sjá
meira af landinu ykkar, sagði
frúin að skilnaði
★
Næst vakti athygli okkar
ung og íturvaxin kona, sem
stefndi ákveðnum skarefurn
niður að Loftbryggju.
— Jesús minn. Hvað æt.li
ég geti svo sem sagt? sagði
hún, þegar við báðum hana
að spjalla við okkur stundar-
korn. Það kom þó í ljós, að
hún hét Ingrid A. Reyes, er
þýzk að uppruna, en búsett í
New York.
— Hinni dásamlegu New
York, sagði ungfrúin og hló.
— Nei, nei, ég hef komið
hingað áður — í fyrrasumar.
Þá vann ég á skemmtiferða-
skipinu Brazil. Núna starfa
ég sem símadama um borð
í Argentína.
— Áhöfnin? Við erum 400
manns og skipið getur flutt
560 farþega, þegar hvert rúm
er skipað. Þetta er dásamlegt
líf. Ég hef svo gaman af að
ferðast — áður var ég flug-
freyja, en fannst það of ein-
hæft og fór út í þetta.
Nú hafði dregið ský fyrir
sólu og dálítið kul var komið

Frogel-hjónin
niður við höfnina.
— Mér er kalt, sagði ung-
frúin og nuddaði saman lóf-
unum. — Sólin er horfin. Er
virki*ega aldrei almennilegt
sumar hérna?
— Jú, jú, sögðum við og
flýttuni okkur að fullvissa
Ingrid A. Reyes um það, að
hún hefði lítið séð af íslenzka
suínrinu eins og það raun-
verulega væri.
— Það er gott fyrir ykkur,
sagði hún og brosti. — Ekki
vildi ég búa hérna, ef aldrei
kæmi betra veður en þetta.
En borgin er aðlaðandi. Hún
er hrein og loftið er tært.
Nú bað ljósmyndarinn um
að fá að smella mynd og
Ingrid brosti sínu blíðasts
brosi.
— Heyrðu, sagði hún, þeg-
ar myndatökunni var lokið
— Viltu taka mynd af mér í
mína vél? Ég á nefnilega al-
búm heima. Auðvitað var
Ijósmyndarinn fús ti). þess og
ekki lækkaði brúnin á blaða-
manninum, þegar ungfrúin
bað hann að vera með á mynd
inni. Björgunarhringur Slysa
varnafélagsins var valinn
sem bakgrunnur.
— Gott, sagði Indrid. Nú
verð ég að fara. Báturinn
minn er að leggja frá. Bless.
Og Ingrid A. Reyes var þot-
in.
★
í m-und er við komum
aftur á Grófarbryggjuna
kom þar að leigubifreið og
út stigu þær Twohy-mæðgur
frá New Jersey og' Bill Herz
frá New York.
— Þetta er í þriðja sinn,
sem ég kem hingað, sagði
hann. — Fyrst kom ég hing-
að áirið 1950, svo í fyrra og
aftur núna. Það sem ég furða
mig mest á eru þær gífur-
legu breytingar, sem orðið
hafa á Reykjavík síðan ég
kom hingað fyrst og reyndar
einnig síðan I fyrra. Þær eru
stórkostlegar. Annars ættirðu
heldur að tala við þær mæðg
ur, því þetta er fyrst heim-
sókn þeirra hingað.
— Méir finnst börnin hérna
alveg einstaklega falleg og
mannvænleg, sagði frú

Ingrid A. Reyes.
Twohy. Annað var það, sem
ég tók sérstaklega eftir, en
það var kurteisi bifreiðastjór
anna. Hvað eftir annað námu
þeir staðar á akbrautunum
og hleyptu okkur yfir. Þetta
er nokkuð, sem varla sést
annars staðar.
— Borgin er svo hrein og
þrifaleg, sagði dóttir hennar,
Mary Jo. — Og unga fólkið
virðist fylgjast vel með tízk-
unni.
— Við höfum haft mjög
gaman af dvölinni hérna,
sögðu þau öll, og þjónustan
á Hótel Sögu var ágæt svo
ekki sé minnzt á útsýnið úr
Grillinu. Þið getið vissulega
verið stoltiir af borginni ykk-
ar.
Og enn leysti Akraborgin
laixdfestar og hélt út á ytri
höfnina að Argentina. Þrjú-
ferðin upp á Akranes féll nið
ur þennan daginn.
Vorhlýindin komin
v/ð Breibafjörb
LOKSINS eni varhlýindan kom
in við Breiðafjörð og í síðustu
viku Uefur haginn grænkað að
mun og landið tekið litaskiptum.
Anmars er rétt nýbyrjað að seija
f kartöflugarða, því að frost er
«wn sumsstaðlar í jörðu. Litið hef
Ur veirið um sjóróðra siðan á
lokadag, en nú eru bátair að bú
ast til handfæravéiða, og einn
bátur stundar handfæraveiðar
fyrir sunnan.
Sumarhótelið 1 Stykkiistiólmi
hetfur nú opnað veitingasölu og
gisrtihúsrekistur, og er forstöðu-
’konain siú sama og í fyrra, frú
María Bæringsdóttir. Og er það
eitt út af fyrir sig meðmæli með
þessu ágæta hóteli. Hótelið tek-
u-r á móti gestum til lengri eða
skemmri dvalar, sér um að út-
vega báta út um eyjar, og eins
móttöku á ferðamannahópum
M. s. Baldur fer nú eins og í
fyrra'sumar á hverjum mánu-
dagi í áætlunartferð tál Flateyj-
ar og Brjánslækjar. Fer hann
'strax eftir komu áætlunnarbif-
Teiðarinnar til Stykkishólms, eða
kl. 1—2 etftir hádegi. Þessar sum
arferðir eru ákaflega vinsælar
og voru óspart notaðar atf ferða-
STAKSTEIMAR
Fölsunum kommún- /
ista mótmælt
\
fóilki í fyrra og voru otft um og
yfir 100 manns í ferð. Geta
men dvalið í Flatey meðan bát-
urinn fer til Brjánslækjar, og
er sú dvöl oft um 3 tímar og
nota menn þá tímann til að líta
á markverða hluti þar, skoða
kirkjuna með hinum ágætu lista
verkum Baltazars og ýmdslegt
annað sem fróðlegt og gaman er
að skoða. Eins geta menn Mka
fairið allla leið að Brjánslæk, en
þá er tirninn skammur til við-
komu í Flatey. Er vitað að þesis
ar fecrðir verða miikið notaðar í
sumar. — Fréttaritari.
Hin ýmsn starfsgreinafélög
nú þegar farin að mótmæla þeim
fölsunum og blekkingum, sem
kommúnistar höfðu í frammi I
Alþýðubandalagsblaðinu svo-
nefnda með því að birta nöfn
fólks úr ýmsum stéttarfélögum
á þann veg, að svo virtist að það
ritaði undir ávarp um stuðning
við kommúnista í nafni félags-
samtaka sinna. Morgunblaðið hef
ur þegar birt yfirlýsingar frá
Póstmannafélagi fslands og félagi
isl. simamanna, en bæði þessi
félög vekja athygli á þvi, að þess
ar undirskriftir séu ekki á veg-
um félagsins og framkvæmda-
stjórn félags simamanna „harm-
ar að ofangreindar undirskriftir
hafi verið birtar á þann hátt er
sé til þess fallinn að valda mis-
skilningi og með þvi reynt að
draga ópólitísk samtök út í kosn-
ingabaráttuna og telur slíkt með
öllu óviðeigandi". Búast má við
að fleiri félög fylgi í kjölfarið og
verður fróðlegt að sjá hvort
komm únstablaðið birtir þessar
yfirlýsingar.
Framsókn svertir sam
vinnuhreyfinguna
í grein í Framsóknarblaðinn i
gær segir Páll H. Jónsson: „1 vik
unni sem leið, næst síðustu vik-
unni fyrir kosningar gerði Morg
unblaðið hverja hriðina af ann
arri að samvinnufélögunum og
forustumönnum þeirra. Var sýni
legt, 'að nú þótti mikið liggja við.
Hins vegar voru árásarefnin úr
lausu lofti gripin, sem jafnan
fyrr og ósannindi og dylgjur not
aðar til þess að reyna að gera
samvinnufélögin og leiðtoga
þeirra tortryggilega. Er ekki vit
að til, að stjórnmálamenn f
nokkru Iandi beiti sér á þann hátt
gegn samvinnufélögum, enda ern
í félögunum menn og konur af
öllum stéttum og tilheyrandi
öllum flokkum. Bitna því árásir
andstæðinganna á engum flokk
öðrum fremur“. Ástæða er til
þess að vekja athygli þessa
manns á eftirfarandi staðreynd-
um: f fyrsta lagi hefur Morgun-
blaðið einungis skýrt frá stað-
reyndum í sambandi við þann
atburð sem varð á Fáskrúðsfirði
fyrir um það bil hálfum mánuði.
í öðru lagi hafa kaupfélagsstjór
inn og forustumaður Framsóknar
flokksins á Fáskrúðsfirði í sam-
tali við Morgunblaðið viðurkennt
atvinnukúgunina og í þriðja lagi
er Ijóst, að sá eini aðili, sem „gert
hefur hríð“ að samvinnufélögun
um og gert þau og leiðtoga þeirra
„tortryggilega“ er Framsóknar-
flokkurinn, sem hefur misnotað
samvinimihriíyfinguna á ósvífiinn
hátt. Hér er um harmleik
að ræða — harmleik íslenzkrar
samvinnuhreyfingar og höfuð-
hlutverkið í þeim harmleik leik-
ur Framsóknarflokkurinn og
formaður hans Eysteinn Jónsson.
• •
Orvæntingarfullur
áróður Framsóknar
manna
Framsóknarmenn hafa nú grip
ið til örþrifaráða í áróðri þeirra
í Reykjavík og sýna þær áróðurs
aðferðir, sem þeir beita, að þeir
eru nú orðnir mjög örvæntingar-
fullir um úrslit kosninganna.
Morgunblaðinu er kunnugt um
að Framsóknarmenn hafl
haldið því að ýmsu eldra
fólki, að þvi verði sagt upp
vinnu eftir kosningar. Slíkur á-
róður er auðvitað fáránlegur og
ekkert mark á honum takandi, en
hann sýnir bezt hversu örvænt-
ingarfullir Framsóknarleiðtogarn
ir eru nú orðnir, að þeir skuli
grípa til slikra öþrifaráða.