Morgunblaðið - 13.06.1967, Qupperneq 24

Morgunblaðið - 13.06.1967, Qupperneq 24
24 MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 13. JÚNl 1967. +Stjörnu óhiplÉ EFTIR KRISTMANN GUÐMUNDSSON hafði stór, fjólublá augu, og var sakleysislegt á svipinn, jafnvel barnslegt. Mikil forvitni var auðséð í bverju andliti, en fram koma fólksins bógvaer og prúð- mannleg, engin ærsl eða há- hávaði, aðeins málkliður nokk- ur. Allir voru léttklæddir, í ljt- ríkum kyrtlum, stuttum, og il- skóm. Engin vopn voru sjáan- leg, en allmargar konur héldu á kylfulaga prikum, en þær virt- ust nota sem göngustafi. Lolla litla Hratari kom nú fram og gekk að varnarmúrn- um, glettnisleg til augnanna, en mjeð sínum venjulega fýlusvip, eins og henni leiddist þetta eða nennti því ekki. Ávarpaði hún þá er næstir stóðu, og tók að ræða við þá með táknum og til- burðum. Urðu konurnar fyxir svörum, og mæltu á fjarska ómljúfu máli. Virtist. Lollu ganga mjög vel að skilja það, því að eftir nokkrar mínútur var hún sjálf farin að nota ýms af orð- um Hnattbúanna, og að stund- arfjórðungi liðnum talaði hún við þá, sem væri hún ein af þeim. Þá snéri hún sér að for- ingja geimfaranna, en það var einn af borðfélögum Ómars og hét Pimm, stór maður, með gul- grænt hár og bjarta húð, svip- hvass notkkuð, en hið mesta ljúfmenni, er vildi öllum gott gera. „Þetta er skrítið fólk“, mælti hún háðslega. „Konurnar eru allsráðandi í þjóðfélaginu og bera þessar kylfur til að verjast óvinum sínum, er þær kalla Meiá. Skilst mér að það séu þeir hinir sömu, er við sáum fljúga um loftið á stóru fuglun- um“. Pimm bað nú Lollu að segja fólkinu að hann óskaði eftir að hitta foringja þess eða yfirmenn í borginni og ræða við þá. Var því vel tekið, og eftir skamma stund komu þrjár kon- ur að múrnum ósýnilega. Höfðu þær allar göfuglegt yfirbragð og fyrirmannlega framkomu, og voru klæddar snjóhvítum kyrtl- um. Pimm rauf nú hlið á múrinn og bauð konum þessum innfyrir. Stólar og borð voru tekin út úr diskunum; fengu konurnar sæti, og svaladrykkur var þeim boð- inn, en þær gerðu honum lítil skil. Þyrptust nú að þeim vís- indamenn og sérfræðingar leið- angursins og tóku þær tali, með aðstoð Lollu. Leystu þær vel og skírlega úr öllum spurningum, en létu ekki fyrstu uppi neina forvitni um komumenn. Það kom í ljós að á þessum hnetti voru aðeins tvær þjóðir. Sú þeirra, er í borgunum bjó, lifði á afrakstri landsins, það er að segja grænmeti og ávöxtum, en hafði stór tamin dýr til að draga vagna sína, er voru tví- hjóla kerrur, býsna klunnalegar. en hitt fólkið bjó í grjóstköstul- um upp til fjalla, og flaug um landið á gandfuglum, er til þess voru tamdir. Var það Hk- ara dýrum en mönnum, að sögn kvennanna þriggja og rændi bæði fólki og matvælum frá Líu, en svo nefndi borgaþjóðin sjálfa sig. Gerði Meiá hana að þrælum sínum, og létu þá vinna ÖIl störf í köstulunum. Þótti það að vonum illt hlutskipti að lenda í klóm þessa herskáa fólks. Ekki þekktu Líumenn neitt til véla eða málmvinnslu, en gerðu sér muni úr leir og viði, og unnu olíu úr ávöxtum, sér til ljósmetis og annara þarfa. Listir iðkuðú þeir ekki aðrar en ljóðagerð, er var mikils metin. Þeir lifðu fábreyttu en góðu lífi, og ekkert skyggði á ham- ingju þeirra, utan ágengni hinna fljúgandi Meiá. Þjóðfélaginu var stjórnað af konum, og voru þrjár þeirra æðstar í hverri borg, sem var ríki fyrir sig, án sambands við önnur. Misklíð var þó eng- in, og stríð óþekkt fyrirbæri meðal Líumanna. Lofcs er geimfararnir hættu að spyrja, mælti ein kvennanna í lágum hljóðum: „Leyfist okkur að vita hver þið eruð, og hvort vænta megi hjálpar frá ykkur til að hnekkja ofbeldi óvina okkar? Lengi höfum við, og syst kini okkar um alla jörðina, beð- ið þess Skaparanum að veita okkur liðsinni gegn þeim. Er það nú svo að Hann hafi sent ykk- ur hingað í líknarskyni, sem svar við þeim bænum?“ Geimfararnir litlu hver á ann- an, þeim hafði láðst að spyrja um átrúnað þessa fólks. „Hver er Skapari ykkar?“ spurði Pimm leiðangursstjóri. Ein af konunum benti í átt til ljósroðuðu sólar, er var talsvert stærri en sunna Jarðar, og skein í bláfjólulitu heiði. „Við vitum að Hann, sem býr í hinu mikla ljósi, heyrir bænir okkar, og við höfum beðið þess þolinmóð um óratíma að hann sendi okkur hjálp. Er það rétt til getið hjá okkur að þið séðuð þjónar hans?“ Pimm varð eilítið vandræða- legur á svipinn, en svo kinkaði hann kolli og kvað það rétt vera að þeir væru í þjónustu Hins Hæsta“. Og vandræði ykkar er — Æi, góði lánaðu honum úrið þitt, fyrst hann langar í úr- smiðaleik. okkur skylt að leysa, samkvæmt lögum Hans, ef við erum þess megnugir“. Er Lolla hafði túlkað þesú orð hans, brostu konurnar allar, eins og góð og ánægð börn brosa, þegar þau fá vilja sínum framgegnt. Og sú er orð hafði fyrir þeim mælti: „Við höfum litlu að miðla, sem bjóðandi er gestum, en þó viljum við gjarn- an fá að gera ykkur veizlu hér á torginu, að stundu liðinni. Ekkert af húsum okkar er nógu stórt til að rúma ykkur alla, en auðvitað er ykkur heimilt að ganga um borgina og sjá bú- staði okkar, ef þið viljið láta svo lítið“. Að svo mæltu stóðu þær á fætur, kvöddu með djúpum hneigingum, og hurfu aftur til síns fólks. En geimfararnir leystu upp múrinn ósýnilega, því að sýnt þótti nú að engin ógn stafaði af þessum mönnum. „Hættan virðist koma að ofan, ef nokkur er“, sagði Pimm íhugull. „Mun- um við því setja ósýnilegt þak yfir okkur í nokkurri hæð, því að vera má að kastalabúar reyni að gera okkur einhverjar skrá- veifur?“ Var nú sett upp íhvolft þak, af ósýnilegri mótstöðu, í fimm- tíu metra hæð yfir öUu torg- inu. Þar var mikill við'búnaður, fjöldi borða settur upp og á þau hlaðið stórum leirskálum, er i voru ávextir og grænmeti. Kom nú í ljós að fólk þetta sauð ekfci mat sinn, en lagði sér einungis hráæti til munns. Það þekkti eldinn, og gat jafnvel framkall- að hann á líkan hátt og stein- aldarmenn Jarðar, en hafði hans enga þörf í daglegu lífi. Þegar undirbúningi var lokið komu konurnar þrjár aftur og buðu geimförunum til sætis. Ekki voru stólar við borðin, en AUKIN ÞÆGINDI - AUKIN HÍBÝLAPRÝÐI cn-CNMirrn. oo Avaxta. nwood Chef ,'W Sími 11687 21240 Engin önnur hrærivél býður upp á jafn- mikið úrval ýmissa hjálpartækja, sem létta störf húsmóðurinnar. En auk þess er Kenwood Chef þægileg og auðveld í notkun og prýði hvers eldhúss. KENWOOD CHEF fylgir: Skál, þeytari, hnoðari, hrærari, sleikjari og myndskreytt uppskrifta- og leiðbein- ingaLók. — Verð kr. 5.900.00.— Viðgerða- og varahlutaþjónusta. Laugavegi 170-172

x

Morgunblaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.