Morgunblaðið - 17.09.1967, Side 19

MOKGtnSTBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 17. SEPT. 1967
19
- JIM RYUN
Framhald af bls. 12
um sannin.n um, að hann muni
þurfa að dveljast þar enn len,g-
ur næsta ár til þess að venjast
þunnu loftinu, sem bíður hans á
Olympíuleikjunum í Mexikó, og
til þess að sigrast á erifðleik-
unum samfara því. „í fyrstu er
það næstum ógnvekjandi að
hlaupa í .háfjallaloftinu", segir
Jim. „Það er alveg eins og eitt-
hvað standi fast í hálsi þér og
brjóstið virðist herða svo sð
lungunum, að það er eins og þú
sért að kafna. En þetta venst
smám saman, o,g þegar þú að síð-
u-stu kemur aftur niður á lág-
lendið þykir þér næsta undar-
legt, hve mikið er af lofti þar.
í>að er mikið atriði að venjast
þunna loftinu og ég er sannfærð-
ur um að árangurinn á Olympíu-
leikjunum mun velta að miklu
leyti á því“. Og enginn skyldi
ætla annað en Jim Ryun takist
að yfirstíga þessa erfiðleika sem
hann hefur átt við að etja, segir
blaðamaðurinn að endingu.
Tvo kennara vantar að barnaskólanum í Neskaupstað. FRÆÐSLURÁÐ NESKAUPSTAÐAR. Skrifstofustúlka Stúlka með Kvennaskólamenntun, eða aðra hlið- stæða menntun, óskast á skrifstofu allan daginn. Tilboð óskast sent á afgreiðslu blaðsins, merkt: „S.S.S. — 2805“.
*
Notið frístundirnar Vékitunor- og hruðritunarskóli M Pitman hraðritun á ensku og íslenzku. V Vélritun — blindskrift, uppsetning og frágangur verzlunarbréfa, samninga o.fl. Dag- og kvöldtímar. Upplýsingar og y . innritun í síma 21768. Hildigunnur Eggertsdóttir — Stórholti 27, sími 21768. Skozk gólfteppi 365 kr. ferm. — Ný sending eftir helgi. Síðustu sendingar uppseldar. Verzlunin Sportval Laugavegi 116 — Sími 14390.
Hvar endar þetta allt
Margir hafa velt þessari spurn
ingu fyrir sér, og m.a. minnist
annar brezkur blaðamaður þess
í þessu sambandi, að stéttarfélagi
hans einn hjá brezka stórblaðinu
Daily Mail hafði fyrir ári
matað tölvu á ýmsum upplýs-
ingum og tímatölum varðandi
míluhlaupið til að -fá svar við
þeirri spurninigu, hve miklu
hraðar maðurinn megnaði að
hlaupa þessa vegalengd. Svarið
var: 3:52.0 árið 1970 og 3:47.0 ár-
ið 1980. Aðeins viku síðar hafði
Ryun haft spádómsgáfu tölvun-
ar að háði og spotti og hlaupið
á nýju heimsmeti 3:51.1 mín.
Margir velta því fyrir sér,
hvað valdi þessum gífurlegu
fram.förum í íþróttum. Skoðanir
eru eðlilega skiptar um það, sem
annað, en þó hallast sérfræð-
in.gar að því, að þær sé fyrst og
fremst að rekja til framfaranna
í þjálfunaraðferðum, en segja
að kannski skipti þar mestu
máli trú íþróttamannsins á sjálf-
an sig.
Á þriðja tug þessarar aldar,
þegar Lovelock átti heimsmetið
í mílunni 4.07.6 mín., þótti hæfi-
legt að æfa þrisvar í viku. Á
fimmta tug þessarar aldar, sem
lauk með heimsmeti Elliots
3.54.7 mín, þótti hæfilegt að æfa
sjö sinnum í vik-u hverri. Nú á
tímum Jim Ryun er tiðast að
æft sé 17-24 sinnum í viku.
Svo koma vísindin auðvitað
hér við sögu, sem annars staðar.
Eftir allan úlfaþytinn, sem urðu
út af loftslaginu í Mexíkó vegna
næstu Olympíuleika, hafa vís-
indamenn komizt að þeirri nið-
urstöðu að hlaupari geti bætt
tíma sinn á láglendi eftir, að
hann hefur æf't nokkurn tíma í
háfjallaloftslagi. Þess vegna er
það táknrænt að Ryun sætti
heimsmetið í 1500 metra hlaup-
inu eftir þriggja vikna dvöl í
fjöllum Coiorado.
Þeir sem fylgdust með íþrótt-
um fyrir svo sem tæpum tveim-
ur áratugum muna eflaust eftir
umræðunum, hvort mögulegt
væri að hlaupa á betri tíma en
fjórum mínútum, eða hvort
hlauparinn myndi fara sér að
voða við þá miklu þrekraun.
Ryun var ekki einu sinni fædd-
ur þegar þessar umræður hóf-
ust. Hann er maður nýrra tak-
mar.ka, sem hann og þjálfari
hans, Bob Timmons, koma sér
saman um. Ef Timmons setur
markið á 3:52.0 mín. og Ryun
hleypur helming vegalengdar-
innar á 1:58.0 formælir hann
sjálfum sér fyrir að fara of
hægt. Slíkt hefur þótt óguðlegur
hraði, þegar menn borðust við
draumamíluna svonefndu, hér
áður fyrr.
Meginreglan um mannlega
getu á þessu sviði veltur kannski
á því, hvað maðurinn hefur sjálf-
ur trú á að sé mögulegt. Bob
Timmons segir: „Líkaminn er
fær um að þola mun meira en
nokkur trúði að væri mögulegt“.