Morgunblaðið - 24.09.1967, Qupperneq 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 24. SEPT. 1967
MAYSIE GREIG:
15
Læknirinn
og
dansmærin

Teg. 834
Stærðir: 32—42
Skálar: A, B og C
Litir: Hvitt, svart og
skintone
ALLT í KANTER’S
A EINUM STAÐ
^ckkabúðiH
Laugavegi 42 - Sími 1-36-62
stofu. Líklega borðum við bara
í vinnustofuni. Carl er með
nokkrar góðar myndir í smíð-
um og svo aðrar miður góðar til
að selja ferðamönnum. Og
Louise er yndisleg. Hún var
fyrirsæta í London. þangað til
Carl taldi hana á að hætta við
það og_ giftast sér.
— Ég hlakka afskaplega til,
sagði hún.
En það var nú samt ekki alveg
satt. Framkoma Marcels var eitt-
hvað varfærnisleg. Hann var
ekki sami maðurinn sem hann
hafði verið fyrra kvöldið. Hún
fann 'nú, að eitthvert djúp var
nú milli þeirra staðfest.
— Hvernig hefur gengið þessa
viku? spurði hann.
— O, svona og svona. Dick læt
ur mann ekki deyja í syndinni.
— Og foreldrarnir? Hvernig
Offset — fjölritun
prentun
ljós-
3£dpia S.f.
Tjarnargötu 3 - Sími 20880.
, hafa þau verið við þig?
| Hún hikaði og beit á vörina.
1 — Þú þarft annars ekki að
segja mér það. Þau eru ekki ham
ingjusöm í hjónabandinu.
— Nei, þau eru það ekki. Þau
geta fengið mann til að missa
alla trú á hjónabandi.
— Hún giftist honum vegna
peninganna hans. Og hann giftist
henni fyrir heimili, sem hann
hefur svo ekki fengið. En ég
kann vel við hann. Ég held, að
það sé ýmislegt gott í Aron
Hennesy, þrátt fyrir allar millj-
óni-rnar.
— Þar er ég á sama máli, svar-
aði hún lágf. — Og það er ýmis-
legt gott um Grace líka, en hún
lætur bara ekki betri hliðarnar
sínar snúa að almenningi.
Hann glotti. — Þú átt við, að
hún daðri við ofmarga karl-
menn? Ertu mjög tepruleg, elsk-
an?
Hún roðnaði og svaraði: -
Nei, ég er engin tepra, en ég hef
bara ekki trú á lauslæti hjá giftu
fólki.
Hann kinkaði kolli, rétt eins
og hann væri á sama máli. Þú
mundir verða manninum þínum
trú, er það ekki?
— Það vona ég, að ég yrði.
Og hún bætti við: — Ég vildi,
að hann yrði þess verður að ég
væri honum trú.
— Sérðu aldrei neina galla hjá
sjálfri þér? spurði hann snöggt.
— Vitanlega. En ég vil samt.
að maðurinn, sem ég giftist sé
fullkominn.
Hann sneri sér að henni. bros-
andi. — Það er enginn fullkom-
inn karimaður til.
— Ég veit það. En ég vildi
geta trúað, að, að hann væri
fullikominn. Það er strax betra,
ef maður treystir honum full-
komlega.
DLW
- PARKET -
PLASTINO KORK.
Litðver sf.
Grensásvegi 22—24. — Símar 30280 og 32262.
HUSEIGENDUR!
Hlöðum
arineldstœði
og
veggi, inni og úti.
Flísaleggjum.
Utvegum
Drápuhlíðargrjót.
Mósaík og flísar
í tjölbreyttu úrvali.
Gefum bindandi verðtilboð
DAVÍD ÞÓRÐARSON
raúrarameistari.
Hraunbraut 18 — Sími 42143.
!

Já, þetta er konan þín. í þetta skipti er það rétt.
— Það er stórhættulegt, að
treysta nokkrum karlmanni
fullkomlega. Karlmenn eru laus
ir í rásinni. Þeim hættir til að
fara út af strikinu.
— Já, en ég veit, að maður-
inn, sem ég giftist verður full-
kominn, sagði hún alvarlega. —
Að minnsta kosti held ég það.
Annars mundi ég aldrei leggja
út í hjónaband.
— Þú ert nú ofurlítið tepru-
leg. En hann sagði þetita lágt og
með viðkvæmni.
Þau óku gegn um Antibes og
Cagnes og upp í Haut-de-Gagn-
es. Brátt stöðvaði hann bílinn
og þau gengu upp tröppurnar og
voru nú komin í íbúð Forrester-
hjónanna. Fyrsita og önnur hæð-
in voru dimmar og ljóslausar,
en þegar þau voru komin upp,
opnuðust dyr og ljós skein fram
á ganginn.
Carl Forrester var nýbúinn að
ljúka við mynd og var mjög
ánægður með hana. Hann fór
strax með þau inn í vinnustof-
una, til þess að sýna þeim hana.
Louise tók móti þeim af mikl-
um fögnuði. Það var sýnilegt, að
CORSELETT FRÁ
ennfremur
amerisk, býzk og
dönsk
OUjmpia
Laugavegi 26.
þarna fóru hamingjusöm hjón.
Þau s&ttust í vinnustofuna,
fengu sér glas og skröfuðu sam-
an. Það var sýnilegt, að hjónin
mátu Marcel mikils. Svo virtist
sem Louise hefði, einhvern-
tíma meitt sig og Marcel hefði
tekið hana inn í ameríska sjúkra
húsið og læknað hana.
— Og það kostaði sama sem
ekki neitt, sagði Louise lágt við
YVonne. — Margel vildi meira
að segja ekkert taka fyrir sína
vinnu. Maður rekst ekki oft á
slíkt.
Yvonne fann ánægjustraum
fara um sig alla. — Marcel er
dásamlegur maður, sagði hún.
— Og ég get séð, að honum
lízt vel á þig, hvíslaði Louise á
móti. — Hversvegna nærðu ekki
í hann sjálf. Hann verður hvort
sem er aldrei hamingjusamur
með þessari frönsku kærustu
sinni.
Yvonne svaraði þessu engu.
Hún vildi ekki koma upp um
sig.
Hún vissi nú, að hún elskaði
Marcel. Þarna hjá Forresterhjón
unum naut hann sin fyrst til
fullnustu. Hann féli svo vel inn
í þetta listamannaumíhverfi.
Þau fengu kjúklingakássu að
borða og drukku rauðvín með.
Yvonne velti því fyrir sér, hvort
hún hefði nokkurntíma skemmt
Þorsteinn Júlíusson
héraðsdómslögmaður
Laugav. 22 (inng Klapparstíg)
Sími 14045