Morgunblaðið - 11.02.1968, Page 28

Morgunblaðið - 11.02.1968, Page 28
28 MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 11. FEBRÚAR 1968 MARY ROBERTS RINEHART: SKYSSAN MIKLA Hér sat hún í sæmd með allar Wainwright—eignirnar, og eí ég get rétt til, átti hún engan rétt á því. Og Tony þá heldur ekki. Og svo var ekki nema trúlegt, að hún hefði heyrt það og síð- an skotið sjálfa sig. En ég þótt- ist alveg viss um, að dauði henn- ar var morð en ekki sjálfsmorð — Þú sérð, hvernig þetta fór. Þarna var Bessie, sem elskaði peningana meira en eigin sál sína. Hugsum okkur, að hún þekkti alla söguna? Hún hafði þekkt Morgan allnáið í Frakk- landi. Hún hafði næstum áreiðan lega séð örið á honum. „Hvað er þetta?“ „Fangamarkið kon- unnar minnar, góða mín. Hún hét Jessica Maud“. Þú sérð alveg, hvernig þetta hefur getað geng- ið til. Það, eru ekki margar, sem heita Jessica Maud. Og Bessie litla með krakkaandlitið — af- sakaðu, Pat, en hún var með krakkaandlit — er ekki lengi að hefjast handa. „Hvernig leit hún út? Hvar er hún nú?“ Það vissi hann ekki — hann hafði ekki séð hana í svo mörg ár. En hafi hann sagt, hvernig hún leit út og svo minnzt á þetta hár hennar, hefur Bessie ekki verið lengi að komast að sann- leikanum. — Hann hafði sagt henni af Margery. Þar sem hún var sá Bessie ekki annað en leið til fjárkúgunar, sér til aukatekna. En ef Maud var enn konan hans, þá var það slæmar fréttir. Að fara að missa af Wainwright— auðnum! Ef Tony missti af hon- um, hvar stóð hún þá sjálf? Þú getur verið alveg viss um, að Bessie hefði rutt bæði Morgan og Maud úr vegi, áður en hún léti það gerast. — Jæja, þú veizt nú, hvað gerðist. Ég náði í gömlu ástar- bréfin hennar Maud úr kofort- inu. Eitt eða tvö þeirra komu frá Frakklandi. Þau voru undirrituð Antony, en aftan á umslaginu var fullt nafn hans, Antony Don- aldson Morgan. í því síðasta sagði, að hann ætlaði í herinn og byggist ekki við að koma aftur. — Og það gerði hann vitan- lega ekki. Hann slapp, lifandi, en sleppti síðan hluta af nafn- inu sínu og varð kyrr í Frakk- landi. Og þarna var Maud með bréf- in frá honum, að harma örlög hans. Hún var þannig gerð. En hann kærði sig kollóttan. Hann fær sér atvinnu í Frakklandi og — hér kemur veilan — hann fær skilnað frá henni. Hún veit ekki af því og enginn veit af því. Það tók mig fjandans eyði- tíma að fá að vita þetta hjá frönsku lögreglunni. En kannski var það eitt af því, sem Morg- an ætlaði að segja henni. Hann hafði skrifað henni það, en hún hafði verið mikið á ferðalagi og fannst ekki. Og þegar þessar til- kynningar komu endursendar, þá lét hann það bara gott heita. — Jæja, svona er sagan. Hann hætti tilraunum sínum til að ná sambandi við Maud, og fór aft- ur til New York. En hann hafði enn áhyggjur af Audrey og Tony. Hann skrifaði Lydiu, en hún endursendi bréfið óopnað. Þá hlýtur hann að hafa verið örþrifaráða. Loksins varð hann að slá á sig skrópasótt til að komast heim aftur, en Lydia var býsna köld við hann. Hann hefði getað sagt henni frá Maud og fyrstu giftingunni sinni, en ég held, að hann hafi enn verið á- kveðinn að segja ekki frá neinu, ef hjá því yrði komizt. En það, sem hann gerði, var sniðugt. Hann sendi eftir Tony, og Tony trúði honum fyrir því, að hann væri ekki í neinum giftingar- þönkum, enda ætti hann konu fyrir. illa við Morgan að frétta, að hann hafði verið að dingla við konu sonar síns. Að minnsta kosti tókst honum að ná tali af Bessie einu sinni. Hann fór út að næturlægi og þau óku saman7 í bílnum hennar. Hvað hún sagði þá við hann, veit ég ekki. Hugs- anlegt er, að hún hafi sagt hon- um, að hvorki Maud né Tony ættu neinn rétt á Wainwright— auðnum, og hann lofaði henni að standa í þeirri trú. — Og hvers vegna? Jú, sjáðu nú til. Hún var lélegur leikari og það vissi hann. Líklega hef- ur hann viljað, að hún yfirgæfi Tony. Hann hefði getað hótað að koma öllu í uppnám, ef hún gerði það ekki, og þá sat hún eftir auralaus. — Hún var orðin sæmilega grunsamleg, þegar hér var komið. En það var aðeins eitt, sem mælti móti því. Hún var hrædd við Tony sjálfan. — Það var nú dálítið einkenni- legt. En það sem hún að lokum fann út í seyrnum huga sín- um — afsakaðu Pat — var það, að Tony þekkti alla söguna og grunaði, að hún þekkti hana líka. Hún var alveg viss um, að það hefði verið Tony, sem skaut á hana þarna um kvöldið. En þess utan bárust böndin al- varlega að henni. Hún hefði ekki hikað við að ryðja Morgan úr 82 vegi, hefði hún talið sér það ó- hætt. En það eina, sem var í veginum, var það, að ég trúði því ekki, að hún hefði getað framkvæmt það ein og hjálpar- laust. En hver hjálpaði henni þá? Og svo þetta, að kvöldið, sem Maud var myrt, hafði hún gesti til kvöldverðar og Gus bar það, að enginn bíll hefði farið út úr skúrnum það kvöld. Hún hefði ekki getað skroppið niður í þorpið og gert gat á hjól- barðann hennar Lydiu. — Ég hallaðist á þessu stigi málsins helzt að Bessie og ein- hverjum hjálparmanni. — Svo fór ég að brjóta heil- ann um Evans. Eftir að ráðizt var á Haines með bílnum hans Andy, var ég viss um, að hann gengi laus einhversstaðar. En við gátum ekki fundið Evans og svo var það annar en hann, sem mundi græða á dauða Morgans. Róleg, Pat. Þetta var morð. Tony framdi það ekki, en hann var nú samt á grunsemdaskránni. Þegar ég var kominn þetta langt, vissi ég auðvitað sitt af hverju, sem ég vissi ekki áður. Ég gat getið mér sæmilga til um, — Það hlýtur að hafa komið Hárgreiðslumeistarafélag Islands heldur árshátíð sina í Lídó sunnudaginn 25. febrúar, hefst með borðhaldi kl. 6.30. Félagar fjölmennið. Upplýsingar í símum 14656, 81845, 12274, 32935. STJÓRNIN. 11. FEBRÚAR Hrúturinn 2. marz — 20. apríl. Athafnasemi einkennir daginn og kvöld- ið. Stjórnmálaafskipti hagstæð. Haltu í við þig í mat. Nautið 21. apríl — 21. mai. Eftirlætis góðgerðarfélag þitt þarfnast stuðnings. Sýndu kirkju þinni ræktarsemi. Faröu snemma í háttinn. Tvíburarnir 22. mai — 21. júní. Farðu í kirkju. Heimsæktu nágranna. Farðu í boð í kvöld og kenndu félögum þínum nýja samkvæmisleiki. Krabbinn 22. júní — 23. júlí. Þegar þú hefur goldið guði það sem guðs er, skaltu heimsækja vini og hlusta vel á mál þeirra. Ljónið 24. júlí — 23. ágúst. Fylgstu með starfsemii félags þíns. Vina- boð hagstæð. Farðu snemma í bólið. Jómfrúin 24. ágúst — 23. sept. Kannski kemur eitthvað óvenjulegt fyrir, en taktu því skynsamlega. Vogin 24. sept. — 23. okt. Fárðu í kirkju, bjóddu síðan heim vin- um, sem þú hefur ekki séð lengi. Þetta verður bezti sunnudagur í langan tíma. Drekinn 24. okt. — 22. nóv. Vertu hjálpsamur. Margir taka vinsemd þinni og hjálp opnum örmum. Hvíldu þig seinni hluta dagsins. Bogmaðurinn 23. nóv. — 21. des. í kvöld verður þú miðpunktur mikillar aðdáunar. Láttu það ekki stíga þér til höfuðs. Steingeitin 22. des. — 20. jan. Vertu samvinnuþýður og leyfðu öðrum að leggja orð í belg. Gerðu ekki úlfalda úr mýflugu. Vatnsberinn 2. jan. — 19. febr. Ánægjulegur dagur til að endurnýja gömul kynni. Heimsæktu vini, sem þú hefur ekki séð lengi. Fiskarnir 20. febr. — 20. marz. Farfiu í kirkju og njóttu stundarinnar. Eyddu deginum síðan með vinum en farðu snemma heim. Frh. á bls. 22 — Læknirinn sagði, að drengurinn væri of lasinn tii að fara í skólann. hversvegna Maud hafði sent eftir Lydiu þetta kvöld, og beð- ið hana að hitta sig í leikhús- inu. Líttu á þetta sjálf: Ef gift- ing hennar og J.C. var ekki lög- leg, þá var gifting Lydiu og Dons heldur ekki lögleg. Með öðrum orðum var Audrey — föðurlaus. — Þú sérð hvernig þetta lít- ur út, ekki satt? Hvað átti Maud Wainwright sjálf? Ef hún var ekki lögleg eiginkona J.C., þá átti hún ekki búið. Kannski ein- hver lögfræðingur hafi bent henni á það? Ég veit það auð- vitað ekki. En eins og hún leit á málið, þá hafði hún gert Aud- rey Morgan afskaplega rangt til. — Þú verður að muna, að hún vissi enn ekki, að Morgan hafði fengið skilnað frá henni. Hún vissi ekki einusinni, að sá Don Morgan, sem hafði verið myrtur og hinn, sem hafði yfirgefið hana voru einn og sami maðurinn, fyrr en eftir að hann var myrt- ur. Mannstu eftir deginum þegar hún fékk hjartakastið? Hún hafði verið fullkomlega eins og hún átti að sér. Hún hafði borð- að morgunverð og litið gegn um öll bréfin sín. Hún hafði meira að segja lesið forsíðuna á blað- inu, þar sem sagði frá morðinu. En svo, meðan hún var að bíða eftir Hildu, sneri hún við blað- inu og sá þá myndina af honum. Þetta hafði næstum riðið henni að fullu. Hún hlýtur að hafa legið í rúminu vikum sam- an og velt því fyrir sér, hvað gera skyldi. En svo datt henni nokkuð í hug. Hún gæti selt skartgripina sína og gefið Aud- rey andvirðið. Þá átti hún sjálf. Hvort sem hún hafði verið eigin- kona J.C. eða ekki, þá hafði hann gefið henni þá. Og Klaustr ið líka. — En hvað gat hún gert ann- að? Verið hetja og sagt allan sannleikann og eyðilagt Aud- rey? Ég held, að hún hafi ætlað að segja frá öllu saman þarna um kvöldið, og láta svo Lydiu taka ákvörðunina. En hún fékk ekki svigrúm til þess. Það var annar, sem sá fyrir því. — En hver var sá? Hver vissi, að hún ætlaði að verða þarna? Eða hitt, að hún hafði tekið brúna umslagið með sér? Því að' það gerði hún. Ég ímynda mér, að í því hafi verið giftingarvott- orð þeirra Dons, svo og skírnar- vottorð Tonys, og kannski ein- hverjar gamlar ljósmyndir af Morgan sjálfum. En hún gerði eitt, áður en hún fór út, sem blekkti engan. Hún skrifaði Tony einhverskonar skýringar- bréf, og lét það fylgja þessum vottorðum. — En hún bjóst bara ekki við að deyja þetta kvöld. Þessvegna tók hún bréfið til Tony og stakk því undir rúmdýnuna sína, í bili, og það blekkti alla um stundarsakir. En nú skulum við snöggvast athuga morðingjann. Þegarhann hitti Don þarna um kvöldið í leikhúsinu og fleygði honum í laugina, fann hann um leið nokk- uð, sem var mikils virði. Hann fann lyklana hans Evans á Don. Eftir það gat hann komizt inn í húsið, hvenær sem hann vildi, með því að taka keðjuna af. Og hann vildi það sannarlega. Það er aldrei að vita um þetta kven- fólk. Hvað hafði Maud varðveitt frá þessari fortíð sinni? Og ef eitthvað var, hvar var það þá? — Loksins dettur honum geymslan í hug, en þú rakst hann þaðan út þetta kvöld. En hann vissi fullvel, að hann varð að komast þangað inn, engu að síð- ur, og okkar aðferð til þess að ná honum var að gefa í skyn, að það væri þarna geymt og að við ætluðum að rannsaka það. — Jæja, svona er nú sagan, góða mín, sagði hann. — Kann- ski hef ég verið seinn á mér, Andlitsþurrkui Serviettur Eldhúsrúllur Dömubindi SalerniSpappír

x

Morgunblaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.