Morgunblaðið - 17.05.1969, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 17. MAÍ 1969
— Þetta eru aú meiri fréitirn-
ar, Nick!
— En það þýðir aftur sama
sem, að ég verð að flytja þang-
að.
—Vitanlega. En líklega ka.-ntu
ágætlega við þig þar
— Áreiðanlega. En ég vil bara
ekki, að ykkur finnist ég sé að
strjúka frá ykkur En lífclega
þarftu mín ekki með, þegar pið
Bob eruð gift.
Líklega varð honum hugsað til
þess, þegar hann hótaði að
hlaupa að heiman og líklega
mundi hann,hvað ég hafði tekið
mér það nærri. En nú var það
bara þetta: ef nú svo færi, að
að ég gæti ekki gifzt Bob. En
um það hafði Nick enga hug-
mynd og ég ært/laði ekki að segja
honum frá því fyrr en ég mætti
til. Aðalatriðið var, að nú virtist
ætla að fara að rakna úr hjá
Nick.
— Ég get ekki kimið að því
orðum, hvað ég er þessu fegin,
Nick.
— Það vonaði ég líka, að þú
yrðir. Hann leit á mig. — Ef nú
Kay er búin að giítast
John og ég fer til Kanadu með
Debóru, þá verður þú ein eftir
með Bob og Lucy, hér, er það
ekiki? Ég tala ekki um
Mark, því að hann fer nú bráð-
um að verða uppkominn.Áður en
þú veizt af pví, verður hann
kóminn úr skólanun. og vill þá
sj álf?agt sjá um sig sjálfur.
— Ég veit. En ég fékk fyrir
hjartað við tilhugsunina um
þetta. Mark hafði alltaf verið
smábarnið í fjölskylduniii.
— Og þú mundir alltaf vilja
hafa Lucy hjá þér, er það ekki?
— Jú, auðvitað vildi ég það.
Eftir ofurlitla þögr sagði Nick:
— Heldurðu, að John og Kay
hafi virkilega gift sig?
— Það veit ég bara ekki.Hvað
heldur þú sjálfur?
— Ég veit það heldur ek'ki. Mér
skilst, að þú hafir ekkert fengið
frá Kay nema þetta eina bréf?
— Ekki eitt orð.
— Ég get nú ekki sagt, að ég
sé neiitt hrifinn af að fá
John fyrir mág. Ekki svo að
skilja, að hann verði mikið fyrir
mér, ef ég fer til Kar ada. En það
er Kay, sem ég hef áhyggj-
ur af. Einhvernveginn leggst það
í mig, að hann muni ekki verða
neinn fyrirmyndar eiginmaður.
— Það verður han.n nú sjálf-
sagt, hvað efnahaginn snertir.
Og Kay virðist nú leggja aðal-
áherzlu á það.
________________a_______________
Ú tgerðarmenn
Óska eftir viðskiptum við humar- eða tog-
veiðibát í sumar.
Upplýsingar í síma 1123 eða 2291.
EYJABERG
fiskverkunarstöð, Vestmannaeyjum.
ia-a
!•' 30Z80-32ZGZ
UTAVER
Keromik veggilísar
Tökum upp í dag postulínsveggflísar.
Stærðir x 15. 11 x 11, 15 x 15.
— Ég efast um, að henni sé
mikil alvara með það, sagði Nick,
hugsi^
— Ég veit, að hún er alltaf að
tala um að peningarnir séu fyrir
öllu, en ég efast stundum um, að
henini sé það alvara.
Þá spurningu hafði ég líka oft
lagt fyrir sjálfa mig. Kay var
svo einkennilega samsett. Stund
um fannst mér þetta peningatal
hjá henni, væri henni ekki nein
alvara, heldur einskonar grobb.
— Ég vildi bara óska, að ekki
hefði slitnað upp úr hjá henni
og Don, sagði ég.
— Ég segi sama. Mér fannst
þau eiga eins vel saman og við
Debóra.
— Það finnst mér líka.
Nick leit á klukkuna.
— Ég verð að fara eitthvað að
gera. En hvað gengur að
Bob? Við vorum að slá fyrsta
blettinn í morgun, á efsta eng-
inu, en þá fór hann burt klukk-
an tíu og síðan hef ég ek'ki séð
hann.
— Það hef ég engia huigmynd
um. Ég var að vona, að hann
kæmi í hádegismatinm.
Um það leyti, sem ég hafði
lokið uppþvottinuim, var ég næst
um búin að sleppa mér. Og svo
um klukkan fjögur, gat ég ekki
stillt mig lengur. Ég hrin.gdi til
Ruberts.
45

— Fyrigefðu, sagði ég. — Ég
ætlaði nú ekki áð fara að
hringja í þig en hefurðu nokkra
hugmynd um, hvað orðið er af
Bob?
Svarið var eitthvað varkárnis
legt.
— Hann ætti að vera kominn
til þín.
— Hvenær fór hann frá þér?
— Það er drjúg stund síðan.
Þegar ég lagði frá mér símanm,
sá ég Bob koma gegn um garð-
inm. Ég hljóp út á móti honum.
Hann þrýsti mér að sér, en
ekkert orð sögðum við, og ég
fanm alveg á mér, að hann hafði
engar góðar fréttii að færa.
— Elskan mín, hvað þú ert
búinn að vera lengi.
— Já, fyrirgefðu.
— Ég var rétt að hringja í
hann Rupert og hann sagði mér,
að þú værir farinm fyrir góðri
stundu.
— Það var ég líka.
— Hvar hefurðu verið?
— Ég hef bara verið á gangi
og að hugsa.
Ég vissi, að ótti minn var á
rökum reistur. Annars hefði
hanm komið beint til mín, eftir
að hafa hitt konuna sína, eins og
hann hafði lofað. En þegar ég
horfði á hann, gleymdi ég mín-
um eigin hörmum, því að það
var svo mikill áhyggjusvipur á
honum. Þetta var næstum meira
en ég gat þolað.
— Þú ert með slæmar fréttir,
er það ekki, elskan?
— Það er ég því miður hrædd
ur um.
— Ó, Bob!
— Konan mín vill ekki gefa
mér eftir skilnað.
Hann hefði ekki þurft að
segja mér það. En ég gat ekki
skilið, hvemig nokkur kona gat
viljað halda í mann, sem vildi
ekki sjá hana.
En hér virtist vera ein undan-
tekning. Ég stakk hendinmi und-
ir handlegginm á Bob.
Iðnaðarhúsnæði til leigu
í Hafnarfirði er til leigu 840 ferm. iðnaðahúsnæði á jarðhæð. Góð
aðstaða til innkeyrslu og stór lóð. Hentugt undir hvers konar þunga-
og léttaiðnað. Til greina kemur að leigja húsnæðið einum eða fleiri
aðilum. Tilboð sendist afgr. Mbl. merkt: „Iðnaðarhúsnæði — 2795“
fyrir 27. maí n.k.
— Við skulum ganiga svolítið
moira, ef þú ert ekki þreyttur.
Við gengum saman, þegjandi.
Langt í þurtu sá ég Nick úti á
einu enginu. Hanm veifaði til
mím og ég veifaði á móti, em
hann vissi áreiðanlega, að við
vildum vera ein.
— Þetta er allt svo grábölvað
að ég veit beinlínis ekki, hvað
ég get tekið til bragðs, sagði
Bob loksins. Síðan ég skildi við
Angertu, og það er-u einir tveir
klukkutímar, hef ég verið að
huigsa urn einhverja lieið út úr
þessum vandræðum, en finm
enga. En við getum ekki set-
ið aðgerðalaus og látið hana
eyðiiliegigja allit lif okkar.
— Heldurðu ekki, að hún láti
undan?
Bob hristi höfuðið. — Ekki
aldeilis. Hún er þrárri en fjand-
inn sjálfur, og hefur alltaf verið.
Hanm þrýsti hönd mína fastar.
— Hún sagði það berum orð-
um, að ekkert í heiminum gæti
fengið sig til að skilja við mig.
— En ef hún kærir sig nú
ekkert um þig?
Hann stanzaði, lagði hendurn-
ar á axlir mér og sneri mér að
sér.
— Meinið er nú, að hún segist
gera það.
Ég minmtist þess, sem Rupert
hafði sagt, að Angela iðraðist
eftir framkomu sína við Bob, og
vildi nú bæta úr því. En ein-
að trúað því, að hemni væri það
hvernveginm hafði ég aldrei get-
alvara.
— Ég skil, sagði ég. — En
hvernig eru þínar tiifinningar
til hennar?
Han.n dró mig að sér. Við vor-
um þarna alein og sáum ekki
einusinni til Nick.
bílnum sínum. Éghorfði á eftir
— Þess þarftu áreiðanlega
ekki að spyrja.
Vitanlega vissi ég það. Bob
elskaði mig og það var það eina,
sem máli skipti. Og heimkoma
Angelu gat ekki haft nein áhrif
á tilfinmingar hans til mín.
Hanm horfði fast í augu mér.
— Hlustaðu nú á, Melissa. Ég
elska þig og skai alltaf elska þig
Eikkert, sem Angela segir eða
gerir, getur neinu þar um þokað.
En ef hún stendur fast á því að
gefa mér ekki eftir skilnaðinn,
verð ég að hverfa burt úr lífi
þínu.
Ég þrýsti mér fast að honum.
— Nei, Bob. Það máttu ekki
Ég gæti aldrei þolað það.
— Elskan mín, ekki get ég
bundið þig við rnanm, sem getur
aldrei gifzt þér.
— Þetta máttu ekki segja.
Það væri grknmdarlegt. Við get
um þó áreiðanlega verið vinir?
Þetta var sjálfsagt barnaleg
spurning, en ég var of ae@t til
þess að geta hugsað skipulega.
Ég vissi bara það eitt, að líf
mitt án Bobs var Óhugsandi.
Bob dró mig fastar að sér.
Hrúturinn, 21. marz — 19. apríl.
Haltu þér við áformin, þótt lítið lát sé á þrasi í vinum og ættingjum.
Nautið, 20. apríl — 20. maí.
Frami þinn er á krossgötum í dag. I.íttu yfir undanfarin sjö ár.
Tvíburamir, 21. maí — 20. júní.
Nú er tími uppfinninganna, láttu samt ekki dagleg störf gleymast.
Krabbinn, 21. júní — 22. júlí.
Skynsemin er skemmtileg, en mikil ringulreið er á öllu, margir
málsmetandi fjarverandi. Heilmikið getur farið fram tojá þér, ef þú
hefur ekki augun hjá þér.
Ljónið, 23. júlí — 22. ágúst.
Þú kannt að vera flæktur i einhver leiðindamál, en haltu áfram og
vertu tillitssamur.
Meyjan, 23. ágúst — 22. september.
Þér græðist töluvert á því að endurskoða málin. Hlynntu að gamla
fólkinu.
Vogin, 23. september — 22. október.
Betra er að kynna sér málin framan af degi. Biddu síðan átekta,
en sittu ekki auðum höndum.
Sporðdrekinn, 23. október — 21. nóvember.
Þú mátt illa vera að þvi að sinna fjölskyldumálum. Agætur timi til
að athuga víxlana, tryggingar, o.þ.h.
Bogmaðurinn, 22. nóvember — 21. desember.
Bezt er að endurskoða vinnuskilyrðin, þér gengur allt vel, ef þú
ferð að engu óðslega.
Steingeitin, 22. desember — 19. janúar.
Mikið gengur á í dag. Reyndu að athuga það, sem miður hefur farið
sl. hálfan mánuð. Heimsæktu þá, sem þurfa þín með.
Vatnsberinn, 20 janúar — 18. febrúar.
Þú verður að taka skýra afstöðu til málanna, og halda þér við hana.
Fiskarnir, 19. febrúar — 20. marz.
Þér verður þolinmæði þin vellaunuð i dag, ef þú gleymir þér ekkl.
Allt kann að snúast um miðaftan.