Morgunblaðið - 19.04.1970, Side 8

8
MOROUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 19. APRÉL 1970
Það er alltaf kapp í mönnum
untolaðtiinni vonu á Stok'kseyiri
síðaaöLiÖinflt fösibudag, vonu
Dró@i og Háisteinin Tíýkomnir
a/3, og verið að tenidia úr
þeám. Ver hvor báibuir mieð tjbti
eða yfiir 20 tonm efbir dagiiimn.
Skipatjóriirun á Hásbeind var
þegar fariinn í Tiainid, en Karfl
Zóphondas_on, skipstjóni eða
formaðuir (eims og Stokiks-
eypimigar oefma gjanvkain Skip-
stjóna sóima að fonrani venjjiu) á
Pnóða var a0 „miairaúeiia“ rmeð
bát aiinm vi!ð bryggjiu. Við
motuíðuim tæfeiifaenið og abultok-
um uim borð tiiil að bakia Kanl
Karll er hreasileguir í við-
mióibi, „Sbóktoaeiyniniguir að
(hiáMu eða uipp í miilbbi esn
Þinigeyánigur þar fyrir oflan“,
eims og bainin oröair það sjáJlf-
ur og fluliiyrðlir hiairan, ‘að þetba
sé aifiair heMiadrjúg iamds-
honniabiainidia. Kaall tóto við
Próða uim miðjan jamúair í
vetuir efitir giysíö mvilkflia í
Sbotokaeynanhöifim, en bróóir
banis, Jóaef, aem þar dnúktoin-
öönuffn
áðuir með
FRÁ Stokkseyri hafa í vetur
verið gerðir út fimm bátar, og
hafa þeir aflað dável, einkum
þó nú síðustu dagana. Afla-
hæstir Stokkseyrarbáta eru
Fróði og Hásteinn, en á föstu-
dag voru þeir komnir með um
550 tonn hvor. Báðir þessir
bátar eru nýir.
Þegar bllaðiaimieinin frá Mórg-

■aðli áisamt bveimiuir
förmöminiuim, vair
bátinm.
Við spyrjum
fietojiníiið. „Jú, þetltia heifluir ver-
ið ágætt múraa siíðusibu daig-
ania“, segir haran. „Vúlð voriuan
rraeð 34 banm á fimirmtuidjaig og
imú gizkia ég á, að við séuim
mieð um 24 bonin. Reyradar
vonuim við fcaBaðiiir ínin í fynna
lagi í dag, átbuim nóg efltíir tlii
að dnaga eran góða sibuinid-“
— Hvair haddið þið ytotour
alðallliega?
„Við eruim hénraa rétt fyriir
ratian ininiðigl'iniguinia svo að
aegja, aðeinis uim 16—20 mlin-
útraa gigl'inigu héðam úr höfin-
inmi. Þess vegraa er það hedid-
rar omurilegt, þegar við gebuim
ekki iaradað 'hénna vegnia llé-
iegna haflnanakiilyröa en verö-
ram að sigHla til Þodlátoslhiaifin-
ar. Oktoiuir vanltiair til’ftnwam-
llega böfin tiil að gaba fiiiSkiað
eirns og iraenm“.
ViÖ gpyirjium Kanl, hvort
éktoi sé Ifibið uim s'vefin hjá
rraaniniskiapmium í svoraa aflia-
■■
Karl Zóphoníasson, skipstjóri
á Fróða, gefur fyrirskipanir
út um brúargluggann.

'hrotuim. „Jú, óraeitamlega, það
er sbuitbur tími tiiil sivefiras. Ðn
það er niú svo, 'að rraerun eru
ávaillllt roiöúbúmir aið teggja
harlt a'ð sér, þegar fiisfcuiriinin
veiöiat. Oig strátoarm'ir kvarba
ekki — enda enu þebtia úrvals-
mlerara, æm rraeö mér eru.“
Nú eru Próði og Hásbeinm
svo tfiil jaifin aifllaháir. Er eklki
kapp þaimia á miLlfi, spyrjom
viÖ Karfl.. „O, jú — það er
all'baif toapp í möiraniuim, ekfkli
saibt?“ svarair hamin og globbbr.
Og hvað uim honfiuirraar, er
haran bjairtsýinm á þaer: „Aulð-
vitað vomiuim viö sefcið það
beziba — að franrihafid veröi á
effiiahnobummá. En um þebba er
etotoii gobt að segja. Fistoumiinn
gebur verdið honflimn á svip-
sbunidlu," segir Kaml.
Illiiiii
<<m »
Unnið að löndun úr Fróða, en hann var með yfir 20 tonn eftir róðurinn. (Ljóam. Mbl. Sv. Þ.)
■ .1 ■
■adSMii'^í-' d Wj
Framhald af bls. 32
: /úú-v ■ ■ II
með þjóraustulýtoli (pass key).
Henný sagði að þessi frétt
vaeri rétt. Hún hefði geymt
peniinlga sína í öryggisihólfi
þar til síðasta kvöldið á Hono
lulu, en þá ætlaði hún að
kaupa minjagripi, hljómplöt-
ur o. fL siraávegis. Lokaði hún
peningaraa niðri í töstou, með-
an hún skrapp ásamt dönsku
stúlkunni út í fimm mínútur
til að kaupa frímerki.
„Þegar við komum upp aft
ur“, sagði Henný, „gátum við
ektoi séð að neinn hefði verið
í herberginu og því uppgötv
aði ég ekki að peningarnir
voru horfnir fyrr en ég opn-
aði toskuna. Þá sá ég að rótað
hafði verið í pappírum — og
engir peningar. Eg hafði að-
eins á mér hálfan annan doll
ara í smáimynt. Lögreglan tók
málið í rannsókn, en virðiist
ekki hafa getað upplýst hver
þjófurinn er“.
Henraý sagðiat bvisvar hafa
vaknað við að reynt var að
opna herbergið, en öryggis-
toeðja kom í veg fyrir að það
tækist.
„Mér brá mikið þegar ég
uppgötvaði að peningarnir
voru horfnir — en peningar
eru ekki a'llt og nú er ég svo
ánægð að vera komin heim,
og hlakka til að fara að
lcenna á mánudag".
Þess má að lokum geta að
félagar Hennýar í Módelsam
tökunum ætla að hylla hana
á Hótel Sögu á sumardaginn
fyrsta. í sambandi við það
verður tízkusýning og sýnd
verður kvitomynd af krýning
unni í Japain.
Henný ásamt foreldrum sínum Unni Amgrímsdóttur og Hermanni Ragnari Stefánssyni og
bræðrunum Arngrími (t. h.) og Birai. Litla daman, sem er vinkona fjölskyldunnar heitir
Steinunn Björg, og hún fagnaðl Hennýju með þessum blómvendi á flugvellinum í gær
imini. Mér Iízt bezt á þetta
vegnia þess að þarna fæ ég
tækifæri til þess að læra
eitthvað, læra eitthvaö nýtt í
darasi — en danstoeransLa er
mitt starf.*’
Henmý sagöiet þó efcki vera
búira að átoveða raeitt, hún
þyrfti að segja foreldruim sín
uam frá þessu öllu og ráögaet
vel við þá. Tilboðið í Japaffi
stendur þótt hún noti það
ekki strax og flerðir verða
fram, settist í gullstól og þar
varð ég að sitja í þrjú korter
í myndatökum. Fyrst voru
þær fimm efstu myndaðar
ásamt „uragfrú ljósmyradafyr-
irsætu," sem var frá Júgó-
slavíu og „uingfrú viináttu,“
sem var frá Korugó, sáðan
þær fimm efstu og svo varð
ég ein eftir.“
SLgurLaJunin voru þrjú þús-
und dollarar í peningum (um
270 þúsund króraur) en atuk
þess fékfc Heruný ótal gjafir:
skartgripi, mörg úr og fjöl-
iraarga aðra fallega og
skiemmtilega muni.
Að kepprairani lokirarai ferð-
aðist Henraý um Japan og
kiom víða fram, m.a. á aðal
sýninigasvæðiirau á Heimssýn-
iragunni í Osafca. Eiranig kom
hún fram í sjónvarpi og fjöl-
mörgum óðrum stöðum.
Atvinnutilboðin skorti held-
ur ektoi „Mér var boðiin vinna
við tízkusýrúrag’air, sem ljós-
myndasæta, við auglýsinga-
kvikmyndagerð o. fl.,“ sagði
Henný. „Þá var mér boðið að
fara til Hollywood, til 3 vikna
reynslukviikmyndatöku. En
það sem ég hef hvað mestan
áhuiga á, er tilboð, sem ég
fékk frá sjónvarpsstöð í
Tokyo um að korna fram í
skiemmtiþáttum, vera kynnir,
syragja Oig dansa. Ef ég tek
því þarf ég fyrst að vera
þrjá máirauði í skóla, læra
raokkur orð í japörasku, dans
og söinig og ráða mig síðan f
3 mánuði hjá sjónvarpsstöð-
borgaðar fyrir haraa þaragað
þegar hún vill.
Á morgura, mániudag, ætlar
Heraný að fara til vinrau á ný,
í dansskóla föður síns, Her-
manna Ragnars, en þar bíða
nemendurnir hennar með eft
irvæntingu — því það er
ekki lítið púður í að hafa
kennara, sem er alheimsfeg-
urðardrottning.
Um svipað leyti og Henný
var að koma til Keflavíkur-
flugvallar í gærmorgun barst
Morgurabliaðinu einkaskeyti
frá Associated Press frétta-
stofunni þar sem sagt er frá
því að stolið hafi verið 2000
dollurum frá Heraný Her-
mannsdóttur úr ferðatöeku
henraar á herbergi, sem hún
haflði ásamt dönsku stúlkunni
Joan Anderson í Waikikihótel
inu í Honoluhi, og telur lög-
reglan að þjófurinn kunni að
hafa komizt inra i herbergið