Morgunblaðið - 28.04.1970, Síða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 28. APRÍU 1970
Hann sagði þetta lílka nágnanm
anna vegna. Hann vildi gjaman
láta þá sjá fína bílimn við dyrn
ar hjá Lepart, og láta þá vita,
að hamn væri ekki of stoltur til
þess að setjast niður í einu litla
húsinu í Jourdangötu.
— Ég er hræddust am, að allt
sé á öðrum eindanuim. Við flýtt-
um okkur svo mikið í morgun.
Þetta var fátæklegt lítið hús.
Forstofan var þröng, dyrnar
þröngar og herbergin MtiL í
setustofunni voru fjórir gyllt-
ir stólar og tilheyrandi set-
bekkur, og Mtið borð í stældum
Loðvíks XV. stíl. Sýnilega var
borðstofan aldrei notuð, þar eð
auðveldara var að bera fram
matinm í eldhúsinu.
— Hugsaðu ekki um allt
drasilið, Gilles.
Hún flýtti sér að grípa upp
klúta og krullujárn, sem lágu
þarna. I setustofunni var bezti
spegillinn í húsinu, og þarna
hafði fólkið sýnilega búið sig
uppá um morguninn.
— Ég veit bara ekki, hvern-
ig mamninum mínum hefur dott
ið í hug að vera að bjóða ykkur
inn. Sannast að segja er hann
ekki vanur að drekka, og ég
held, að hann haifi fengið meira
en hann hefur gott af. Það var
of mikið af pipar í þessu mou-
clade. Fannst ykkur það ekki?
Og kjúklingurinn var. . .
Þegar þau fóru úr Jourdan-
götu, var þegar tekið að halia
degi. Þetta vair einmitt sá tími
dags, sem þau höfðu verið að
hittast í garðinum og rangla þar
um til þess að finna sér afdrep.
í dag voru þau í bil og yrðu
ekki nema nokkrar mímútur að
komast heim. Gilles ók og Alice
lagði höndina á handlegg hon-
um.
Þeir hljóta að hafa verið á
gægjum eftir þeirn, því að bill-
inn hafði ekki fyrr staðmæmzt
en einir tólf menn komu í ljós
á dyrumum á bílastöðiinnd. Undir
forustu Poineau gengu þeir
fram, og kona, sem hafði unnið
hvað lengst hjá fyrirtækinu,
rétti Alioe blómvönd. Svo flutti
Poineau ræðustúf.
— Ég tala bæði fyrir hönd
starfsfóiksins hjá Mauvoisin-
bíiastöðiinmi og svo fyrdr sjálfs
mín hönd, þegar ég segi, hve
mikii ánægja okkur öllum er, að
Hann berði sitt bezta, en kvíð
ið auga hams var á órólegu
flökti. En heima var það frú
Rinquet, sem bauð þau velkom-
in í fonsalnum, ásamt lítilM þjón
ustustúlku, siem Marta hét, sem
hún hafði ráðið til þess að snú-
asit kringum ungu hjónin.
Gilles brann í skimninu eftir
að spyrja:
— Hvernig líður henni?
Hún skildi þetta og lieit á
hanin á móti, augmaráði, sem
sagði:
— Hún er uppi. . . henni líður
víst ekki of vel.
Þau fóru upp á efri hæðina,
sem Gilles hafði gert sitt bezta
til að gera vistlega Stofurnar
XXXIII
höfðu verið hreingerðar og loft-
aðar út, og þau áttu að hafast
við í vinstri álmunni.
Setustofan vr eitt blómahaf.
Þar voru körfur, blómvendir
og alls konar blómakerfi. Alice
skoðaði þau og nafnspjöldin,
sem við þau voru fest: Raoul
Babin, Edgard Plantel, Rataud,
Vievre greifi, Hervineau lög-
maður og mörg önnur, þar á
meðal nöfn ýmissa viðskipta-
manna bílastöðivarinnar.
— Hvað eiigum við að gera við
þetta allt? spurði Alice. — Þau
hljóta að hafa kostað mörg þús-
und franka. Og hugsa sér, að
þau verða öll dauð eftir tvo-
þrjá daga!
Hefði Gilles mátt ráða, hefði
hann ekki sta-nzað þarna á hæð
inni, held-ur þotið upp til þes -að
hitta Colette.
Hún hafði verið svo nærigætin
að láta ekki sjá sig. Þau höfðu
næstum verið farin að rif-ast út
-af því, kvöldin-u áður. Úr því að
þau áttu að búa í sama húsi,
fannst Gi-lles, að aillt ætt-i að
vera óbreytt frá því, sem áður
v-ar.
— Nei, Gilles. Það kemur
ekki ti-1 nokkurra mála. Ung eig
inkon-a vill sitja ein að mannin-
um sínum. Ef þú ætíar að hafa
einhvern þriðja við ma-tborðið,
þá veit ég, að hún k-ann ekki
við það.
En Gilles hafði setið við sinn
keip og að lokum ha-fði hann
haft si-tt fr-am ,nema hvað þau
komu sér sama-n um, að Colette
skyldi ekki borða m-eð þeim
fyrsta kvöldið.
— Hennd mundi þykja miður
ef ég gerði það. Og þá færi
henni bar-a að verða illa við mig.
— Afsakaðu mig augnablik,
Alice. Ég þarf aðeins að . . .
Hann horfði upp í loftið og
hún ski-ldi hann.
— Heldurðu ekki, að það væri
betra ef ég kæmi upp með þér?
Hverju gat hann svarað? Að
hann þyrfti að ver-a einn með
Colette stunda-rkorn? Þ-að vildi
han-n ekki ein-u sin-n-i viðurkenn-a
fyrir sjálfum sér.
— Rétt hjá þér, els-kan.
ætti mér ekki að ve-r-a það?
Honum leið illa út af þessu.
Hann f-ann, að nú átti hann ekki
að h-ugsa um annað en konuna
sína.
Þa-u gengu upp saman. Þegar
upp kom, var hann í vafa um,
hvort þa-u ættu að far-a beint
inn til Colette eða biðja h-ana að
kom-a til þeirra í borðsalnum.
— Hv-ar er herbergið hennar?
Hann þurfti enga ákvörðun
að tafca, því að nú þegar h-eyrðu
þau fótatak. Það var Coil-ett-e,
siem notaði sér af my-rkrinu til
þess -að stelást til að þurrk-a sér
um augun, á sdðiustu situndu. En
svo herti hún sig upp og ko-m
móti þeim með útréttar h-endur.
— Komdu sæl. Þér er sama þó
ég kyss-i þig.
Þá sneri hún sér að Gdlies, en
hikaði og nú var það hann, sem
greip um hana báðum örmum og
kyssti h-an-a létrt á báðar kinnar.
Hann fann, að hún skalf frá
hvirfli til ilja-.
— Ég ósk-a ykkur báðum alls
hins bezta, stam-aði hún. — Af
öllu hjarta, Gi-lles. Ég von-a að
þið.. .
Hann leit undan, Allt í ein-u
hitaði hann í aillt höfuðið. Hann
fann, að hann ha-fði kafroðnað,
en í rauninni var h-an-n nú fölv-
ari en n-okkr-u si-nni áður.
— Þið skuluð ekk-ert hu-gs-a
um mig í kvöld. Það var failega
gert af ykkur að koma upp til
mín. Ég hefði vi-ljað koma niðiur
sjálf, en vildi bara ekki ónéða
ykkur.
Hún sn-erl sér og gekfc burt,
svo snöggt, að Gill-es fann, að
hún var í þann vegin-n að mi-sis-a
stjórnina á sjálf ri sér.
Hvað gengu-r að- henni?
spurði Alice, þegar þau voru á
l-eiðinmi n.iður aftur.
En þá fann hún lofcsins lítinn
blómvönd frá stúilkun-um í skrif-
stofunni hjá Publex, og æpti
upp.
— Viltu bara sjá! Þær ha-fa
areiðanl-ega ekki sett sig á h-aus
mn, þ-egar þæ-r keyptu þetta!
IV.
Síminn stóð á litlu borð-i við
rúmið hjá GiiMes. Með lokuð
a-ugu og enn svefndr-ukkin, lét
Alice hann hringj-a 1-engi, áður
en hún einu sinnd á-btaði si-g á
því, hvað um v-ar að ver-a. En
um leið áttaði hún si-g á öðru —
og nú var hún gift, að Gilles lá
þarna við hlið-ina á henni og
mundi svara í síman-n. Og loks
áttaði hú-n sig á enn öðru: ha-nn
var þarna alls ekki!
— Gill-es? Ertu þ-arna?
Þegar hún fékk ekkert svair,
gekk hún á berum fótum að sdm
anum og tók hann, en annað
brjósti-ð á h-enni stóð út úr frá-
hnepptuim náttj akkanum. Rödd-
in, sem hún heyrði var svo hvell,
að hún glu-m-di um allt herberg
ið.
— Er þetta hjá hr. Gilles
Ma-uvoisin?
— Já, frú.
— Ég þyrfti að tala við hr.
Gilles.
Allar tegundlr I útvarpstækl, vasaljós og lelk-
fðng alltaf fyrirliggjandl.
Aðeins I helldeölu tll veratana.
Fljót afgreiSsto.
HNITBERG HF.
Öldugötu 15. Rvlk. — Siml 2 28 12.

Hús í l)vi»’o'ino'ii
heimtar trv«i»inou

J

£L*
Allir húsbyggjendur leggja í talsverða áhættu.
Margir taka há lán og leggja eignír sínar
að veði. Þeim er því afar mikilvægt að óhöpp
eða slys raski ekki fjárhagsafkomu þeirra.
Brunatrygging fyrir hús ( smíðum er mjög ódýr,
tryggingartaki greiðir 1,5 af hverju þúsundi.
Ábyrgðartrygging gegn óhöppum eða slysum
á starfsliði er nauðsynleg hverjum húsbyggj-
anda, því annars kann svo að fara að skaða-
bótaskylda þaki honum verulegt tjón.
ALMENNAR
TRYGGINGARf
PÓSTHÚSSTRÆTi 9 SÍMI 17700
//
' /
— Vitand-ega. Hvers
vegna
Þar sem við höfum iagt niður
varahlutverzlun í smásölu að Brautarholti 2 og Bílanaust h.f., Bolholti 4 og Skeifunni 5 tekið
við smásölu á sömu vörum biðjum við viðskiptaviní okkar, um leið, og við þökkum fyrir við-
skiptin að snúa sér til þeirra. Heildsala okkar og umboðssala með sömu vörur heldur áfram
að Hverfisgötu 18, sími 26630.
Miele varahlutir og Veedol olía verður áfram seld að Hverfisgötu 18.
JÓH. ÓLAFSSON & CO H.F.,
varahlutaverzlun, Brautarholti 2.
Hrúturinn, 21. marz — 19. april.
AIls konar fjármálatilfæringar geta þrifizt vel i dag. Farðu samt /
varlega, og gerðu það, sem þú v-irst löngu búinn að ákveða. \
Nautið, 20. apríj — 20. maí.
Gerðu ráð fyrir andspyrnu frá þeim, sem segja þér fyrir verkum.
Tvíburarnir, 21. maí — 20. júní.
Þér hættir til að láta fráganginn vaða á súðum, en það getur skað-
að þig talsvert síðar.
Krabbinn, 21. júní — 22. júlí.
Hér um bil allir hugsa aðeins um sjálfa sig, og því taka þeir
ekki við hugmyndum þinum eða aðhyllast þær.
Ljónið, 23. júli — 22. ágúst.
I’ér ætlar að haldast illa á fé þínu í dag.
Meyjan, 23. ágúst — 22. september.
Það er erfitt að gera nokkrum til hæfis í dag. En það borgar sig að
reyna.
Vogin, 23. september — 22. október.
Vertu bjartsýnn, en prófaðu þig samt áfram, áður en þú tekur
við nýrri ábyrgð.
Sporðdrekinn, 23. október — 21. nóvember.
Farðu rólega að öllu. Taktu til greina, að þú hefur þurft að snúa í
þér frá ýmsum, sem þú annars starfar með. 7
Bogmaðurinn, 22. nóvember — 21. desember. 7
Einhver vill endilega ræða málin, þvi að hann þykist samkeppnis- I
fær.
Steingeitin, 22. desember — 19. janúar.
Því minna, sem þú heimtar af öðrum, því betra fyrir þig.
Vatnsberinn, 20. janúar — 18. febrúar.
Það borgar sig að taka daginn snemma.
Fiskarnir, 19. febrúar — 20 marz.
Ættingjar og vinir geta orðið ógurlega leiðinlegir í dag, en láttu
það þig litlu skipta.