Morgunblaðið - 04.06.1970, Síða 6

6
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 4. JÚNÍ 1970
STÚLKA 18—24 ÁRA ÓSKAST
tfl léttra húsverka og bama-
gæzki. Svarið á ensku.
Skrifið Mrs. A. Barocas,
4634 Iris Larve,
Great Neck, New York 11020
U.S.A.
CHEVROLET '56
tii söki í mjög góðu standi.
Bifreiðastöð Steindórs sf.,
sími 11588.
VINNUSKÚR
Vtrvnuskúr til sölu. Uppl í
síma 14524.
HÁRGREIÐSLUMEISTARI
óskar eftir atviorvu yfir suíti-
armárvuðina. Uppl. í síma
25291 miíii kf. 1 og 5 rvæstu
daga.
SANDGERDI
Óska eftir 3ja herb. ftvúð tiil
ieigu. Uppl. í svnrva 7577.
KEFLAVlK
Öska eftíc evrvhvers k-onar
virvrvu eftir hádegi, er vön
afgreiðskj. Uppl. í síma 1636
kt. 2—5.
KEFLAVfK — NJARÐVlK
TH sölu hústjald, 3ja manna
(sér svefrvhús) auka him-
irvn Verð kr. 4 þús. Uppl. í
sima 1724.
YTRI-NJARÐVlK
Óska að fá henb. tíl lebgu í
Ytri-Njarðvrk. Tilb. sendist
afgr. Mbl. í Keftavík menkt:
„917".
UNG HJÖN MEÐ EITT BARN
óske eft»r toúð, helzt í Vest-
urb»tvum, um márvaðamótm
ágúst — sept. THIb. sendist
MW. menkt: .&3KT' fynir 11.
júrtí.
STÓI teÚÐ
eéa etrvbýúshús náfaagt Mrð-
borgvrvrvi óSkast til teigu. THb.
veitt móttaka í símum 16664
og 26837.
HÁSKÓLASTÚDENT
óskac eftir 2ja—3ja herb.
íbúð. Skiivís greiðsla. Vin-
saml. hnirvgið í síma 11479.
15 ÁRA STÚLKA
óskar eftir virvmi í sveit —
Helzt í Bongarfiirði. Vmisam-I.
hrirvgið í sima 50040.
GETUM TEKIÐ 6—9 ÁRA
dnervgi í sveit, 1 mámuð í
servn. Uppi. á kvöldin í
stma 93-1824. Geyrrvið aug-
lýsinguna.
RÚMGÓÐ 4RA—5 HERB. IBÚÐ
óskast tvl leigu nú þega-r,
helzt í Austurbærvúm. Þarf
að vera í góðu stancfi. Sími
81848.
IBÚÐ MEÐ HÚSGÖGNUM
ti'l teigu í Hlíðunum, ásaovt
síma og eldhúsáhöldum. —
Mánaðarteiga kr. 7000. Tiíboð
sendist Mbl. menkt: „Su-omi
5383".
DAGB0K
Sjá, vér fönun upp til JejrúsaJem, og mamn-sanariim inim verSa fram-
setldor æðslu prqstunnm og fræðimönmmixm, og jveir jnunu Ilænva bajin
til dauða,
I dag etr fimmtudagnr 4. júni og er það 155. dagnr ársins 1970. Eftlr
lifa 210 dagar. Nýtt tnngl. Fardagar. Fyrsti fardagur. 7. vika somars
byrjar. Árde-gisháflæði kl. CJ3. (Úr Isiands -almainakmn).
AA-samtökin.
tfiðtalstími er í Tjarnargötu 3c slla virka daga frá kl. 6—7 e.h. Simi
16373.
Ahnennar opptvstagar utn Ueknisþjónnstn 5 borginni eru gpfnar I
•íiusvara Læknafálags Reykjavíkur fitni 1 88 88.
Nætorlæknir f Keflavik
2.6. og 3.6. Arnbjörn Ólafsson.
4.6. Guðjón Klemenzson.
5., 6., 7.6. Kjartan ÓlaÆsson.
8.6. Ambjörn Ólafssom.
Fæðingarheimilið, Kópavogi
Hlíðarvegi 40, sími 42644
Læknavakt í Hafnarfirði og Garða
breppi. Upplýsingar í lögreglu-
varðstofunni sími 50131 og slökkvi
stöðinni, sími 51100.
Ráðleggingastöð Þjóðkirkjunnar.
(Mæðradeíld) við Barónsstíg. Við
talstimi prests er á þriðjudögum
og föstudögum eftir kl. 5. Viðtals-
tími lseknis er á miðvikudögum eft
ir kl. 5. Svarað er 1 slma 22406.
Geðvemdarfélag íslands. Ráð-
gjafa- og upplýsingaþjónusta að
Veltusundi 3 uppi, alla þriðjudaga
kl. 4—6 síðdegis, — sími 12139.
Þjónustan er ókeypís og öllum
heimil.
TENGLAR
Skrifstofan opin á miðvikudög-
um 2-5, mánudögum 8.30-10, sími
23285.
Orð Msfins svara í síma 10000.
Tanmlæknavaktin
er í Heilusverndarstöðinni, laug-
ardaga og sunnudaga frá 5-6.
VÍSUKORN
Forlög eru ofan að,
örltög krirtiguim sveima,
álögin úr ýmsium stað,
en ólög fæðast heima.
Páll Vídalín.
I rorönnum, ekki verkfalU.
Undir fót-um fótkið traðkar
fuirðudýr og mikið þörf,
útsmognir þar ánamaðtkar
alþjóð vinna nytjastörf.
Leifur Auðunsson.
„Sunnanvindur farðu á fætur”

% 77)47? efatfcrí l/Ó
\ ykkur
skáld
frá Sa.ndi. TJndanTarið hef ég
leitazt við að velja «káld 19.
aldarinnax í þessa þætti, og það
kemur í ljós, að þau etru ekk
alltof mörg, skáld virðast alltaf
vera of fá, og þess vegna kýs
ég þann kostlnn, að kynna ykk-
ur skáld, sem fædd eru fyrir
aldamótin síðustu, en lifðu
fram á 20. öldina, og þauskáld
eru nokkru fleiri, og sízt lak-
ari.
Guðmundur á Sandi var fædd
ur 24. október 1869 á Sílalæk i
Aðaldal og ólst upp með for-
eldrum sínum, Friðjöni Jóns-
syni bónda i Garði og Sigur-
björgu Guðmundsdóttur frá Sila
læk.
Þegar Guðmumdur ólst upp
voru harðindaár í landi, og vafa
laust hafa þessir erfiðu timar
sett á mannúnn mark og að von-
nm. Þetta voru ár Amerílku-
ferða, og 1906 sikrifaði Guð-
mundur um þetta, eftiirfarandi
orð:
„Vesturfarir hafa. verið mikl-
ar hér úr sýsLurmi og margt
nrvalsfólk glatazt á þann hátt
sýslunni. Ég veit ekki hve
margt. En mér blæðir saú bem í
augum."
í Möðnuvallaskóla fór hann
1891 og nam þar í tvo vetur. En
ekki voru efnin slíik i hans
hieimaranni, að til freikara nátns
yrðli stofnað, en viið barna-
kennríu fékkst hanm í noikkur
ár. Löngu síðar siagði Guðmund
ur um burtför sína úr Möðru-
vallaskóla, ems og Vilhjál'miur
Þ. Gíslason tilfærir i æviágripi
hans, sem fylgdi Ijóðaúrvali
Guðmundar og Menninigarsjóður
gaf út árið 1947:
blöð og tírmarit. Út komu 20
bætkur eftir hann og á 70 ára
afmæti hans var gefið út úrvals-
rit af verkum hans.
Mér, sem þessar líniur riita, er
Guðmtundiur á Sandi sérsta-klega
mininiisstæður og kær því að mér
tókst, snemrna æv'i, að eignast
hér um bill ÖU hans prentuðu
veríc, las þau mér til mtkillar
ániaegju árum saman, og þóheld
ég, að Oestir mun-i hann fyrir
söguna um gamla heyið, sem
margir hafa lesið, þeir, sem
hafa á dkóTabeikk setið, þvi að
það var þeim vaiið lesefni, og
að lokum vil ég rifja upp síð-
ustu límur þeiirrar sögu, rifja
upp „hnöUiungin,n“
„En miimmgin helzt og geym
ist eins og steinn í götuskorn-
ingi, — mose.vaximi, grasigró-
inn hnöllungur."
Af mörgu er að taka tii kynn,
inigar Skáldimu Guðmundí á
Sandi, bæðii í bundrnu og
óbundniu máli, en við veljum
kvæðið Vorharðimdi, og vonum
jafnfraimt að barðindum sé lok-
ið aUs staðar um landið, þegar
þessi skrif sjá dagsins ljós.
Fr. S.
y q "TVO)
„Mér ramn tU rifja á þcssa-ri
heimleið aS sjá kotbæina, álúta
og með moldarsvip, og verða
nú að láta mér l.vnda aðbúð
þe||-ra í staðinn fyrir húsakost
Möðruvalla."
1899 hefur Guðmiundur bú-
skap að Sandi í Aðaldal, og
við þann stað hefiur hann jafn-
an verið kenndur.
Og Guðmundur var bóndi með
sfcáldskapraum, skáldbóndi og
það er sannarlega ekki slæm
reynsla, sem við íalendinigar höf
um af skáldum í bændastétt, og
ketmir mér að þessu simni í hug,
Guðtnundur Böðvarsson á
Kinkjubóli í Hvítársíðu, og
marga aðra mætti vafailaust til
telja.
Snemma vakti Guðmiundur á
sér athygli það fór ekki ámilli
miála, að þar fór akáld, þar sem
hann fór. Skáldastyrk frá Al-
þingi fókk hann snemma, en
ndfckur styr stóð um þá styrk
veitingiu á þeim tíma, og eikki
veit óg, hver orti þennan vís,u-
part, sem óg man frá æskudög-
um:
„Gvend á Sandi sveiið í lófa,
Þá synjað var um skáldastyrik-
inin“,
Mér þykir hann ekki einu
sinnii vel kveðinn, en læt hann
samt flafcka. Það verða aðrir
vafalaust til að ieiðrétta mis-
minni mitt.
Og nú fór Guðmumdur á Sandi
svo sannarlega að taka til
hendi við ritsitörfin. Segja má,
að hann ha.fi um rnörg ár verið
sískrífandi, samhliða búskapn-
um á Sandi. Hann fór á seiinni
árum fyrirlestrarferðir vítt og
breitt um alilt land, m.a. t.il
Reykjiavíkur, skrifaði greinar í
Vorharðimli
Hvar er vorsins miida móðir?
Margir stara daprir, hljóðir
yfir mjal'lar ægislóðir,
augum mæna fram á höf,
Röðul kringja rosaglóðir,
Rán er bakka falin
afiar götur inn í hvíta dalinn.
Allt frá turnum hamra hallar
huldar eru Iendur allar
þéttu lagi þykkrar mjallar
þar er hvergi mum að sjá;
allt er snjóhvítt, gnípa og gjá.
Þar sem nið‘r af hæðium haliar
hengjuskaflar liggja.
Svangar rjúpur svala rekkju bygigja.
Snjótittlingar hoppa á hlöðum,
hnipra sig á ve.ggjaröðum;
hismi og sáld úr horfnum töðum
hirða þeir og maitast skjótt,
hvería, þegar nálgast nótt.
Þegar ársól geislum glöðum
greiðir för á soæino,
eru þeir komnir afttur heim á bæinn.
Lóur, steilkar, gæsir ganga
gaddinn beran daga langa,
liggja niðri, híma, hanga,
hópa sig við lind o,g dý,
teygja sig í slor ag slý.
Hljóð er sveitin hvít á vanga,
hljóðar lindiir allar.
Áin þegir undir lásd mjalliar.
Allar hlöðiur eru tómar,
aUtaf sama fregnin hljómar.
Hlákuvona dauðadómar
daga og mætur láta hátt.
Nú er á Heljar hjalla kátt.
Sunma snæinn litverp Ijómar
lieidd í úlfakreppu.
Himinminm ber á herðum éljaskreppu.
Erfiðlega allar niætur
eru háðar draumaþrætur.
Á því ráðast eogar bæt,ur.
Enn er btikan rauð og grá,
illúðBieg og undraþrá.
Sunnaravindur, farðu á fætur,
fram tiil leiks og þarfa;
hér er miikið, hér er nóg að starfa.
Sumnanþíða, fljót-t á fætur!
Færðu okkur raunabætur,
hlákudaga, hlýjar nætur,
hjúfunskúr og sólarljós,
hvita Ifflju og nauða rós.
Fljúgðu um stngóvgar fjallarætur;
fiinndu rinda kalinn.
Leiktu þér, og látitu roðna dalintn.
Sjáðu, drottinm, sauði þína!
Senn mun hjörðin Hfi týnia.
Mætti nú el‘ miisikunn sýna?
Mér fimnst þessi refsing ströng,
ef hún harðnar: alveg röntg.
Láttu blessað ljós þifct akí.na.
Ljúktu upp sólar skála,
salnum blóa, er sunnanvindar mála.
í