Morgunblaðið - 03.07.1971, Blaðsíða 24

Morgunblaðið - 03.07.1971, Blaðsíða 24
24 MORGUNBLAÐIÐi LAUGARDAGUH; 3. JÚLl ÍSWI m Geioge Harmon. Coxe: Græna Venus- myndin 2 í sjón? Hvemáig gátu þeir vitað, að hann væri með þessari lest ? Honum reið svo á að fá svar við þessu, að hann gat ekki um anm- að huigsað. En allt í eimiu datt homum það í hug. >að var skeyt- íið, sem var afhemt í sætið hans, meöam stanzað var í Providence — skeytið, sem var umdiirritað „Robert" og var gjörsam- lega þýðimgarlaust. >á hélt hanm, að þetta væri misskilmimg- ur og sagði það við semdiiiimm. Nú vissd hanm, að þetta hafði ekki verið misskilmiimiguii' heldur smiðuigt kæns'kubragð. — >að var skeytið, sagði hamm. - >;ð gátuð ekki vitað, nema ég færi úr lestimni í Baek Bay eða á suðurstöðinni, svo að þið urðuð að koma í lestina í Providemce. Anmar ykkar elti símasendiiimm meðam hann kallaði miig upp í vagnimum. •— >að er naumast hanm er máiihi'ess, saigði ungldmgurimm. Murdock hætti að hugsa um þetta þegar hamm heyrðd skröitið í ioftbrautimmd uppi yf- ir sér, og ákvað að Játa hima spurmimguma bíða — hvem- iig þedr hefðu vitað, hvaða lest þeir áttu að leita hams í. Hamn þóttist fimma það út, eftir smúmiingumuim, sem þeir höfðu ekið, að þessi loftbraiut væri við Roxbury-gatmamót- im og nú reyndi hamm að reikna út vegalemgdima eftir hraðamum. BíMlimm staðnæmdist þrisvar á næstu f jórum eða fimm minútum og það sem heyrðist að utam, gaf til kynma, að það væri vegma umferðarijósa. En svo þeg- ar þeir alilt í eimu staðnæmdust svo sem eimmd húsasam- stæðu liengra burtu, fammst hom- um hanm hafa nokkurm vegimm hugmynd um, hvar þeir væru staddir. - Jæja þá, sagði Erlofí, er dyrnar opniuðust. — Hérna meg in. Murdock staulaðist út á gamigstéttima og með því að draga fæturna, famn hanm, að hamm gekk á einmd þess- ara fomiiegu, múrsteimsiögðu ganigstétta. Hamn gekk svo upp tröppur, imm í forskála, síðam upp tvær tröppur emm og síðam eina og var þá komimm imm i for- stofu. Svo heyrðist bjöiluhrimg- ing í fjarska og nokkirum sek- úmdum síðar opnuðust dyr. Hanm heyrði karlmammsrödd með miklum útlendum hreim segja: >ið hafið þá máð í hamm. Með því að píra augumum nið- ur úr húfnmmá gat Murdoch séð á armbandsúrið sitt. Lestdm hafði verið stumdvís og klukkam var 7.55 þegar hamm gefck gegn um stöðima. Nú var hún 8.05 Með öðrum orðuim hafði ökuferðim tekið um tiu mínútur. — Upp! sagði Erloff. Murdock tók að staudast upp EQSTfl ÐEL SQL ^SUMARbEYFiSPARAQÍS EVR0PU VorS frá kr. TA500. Þotufíug — aðeins t. flókks gisting. , 1. 2. 3 eða 4 vikur — vikulega í ág., sept. öruggt, ódýrt. 1. ftokks. * Hollenzku korselettin komin aftur, í hvítu og húðlit. með og án renniláss. Verð frá 9(55 kr. lympiii Laugavegi 26 — Sími 15186 stiiga með þuinnu teppi á. Átjám ! tröppur og svo smúið tid vimstri. I Sex skref eftir gamigi með hamd- j rið á hægri hönd, aftu.r snúið ti.l | vimstri og svo átján tröppur. Fyrir framam hann opnaði eim- hver dyr og smellur heyrðist i sliökkvara. >að var ýtt af.tam á harnm og hanm sikaut upp húfummii. >a.rna stóð hamm í litliu i herbergi þar sem var hátt umdir loft og hár glnggi með tveimur jámstöngum fyrir. >arna var legubekkur með slitimmd á- breiðu á, en ammað ekki. — Ágætt, sagði Erloff. Leo lagði aftur hurðima og stóð síðam við hana, emm með byssuua í hendimmd. — Farið þér úr frakkanum, höfuðsmaður og látið fara vel um yður sagði Erloff. Murdock losaði beltið af ryk- frakkanum og sneri siig úr hon um með því að strjúka höndum við mjaðmirnar. Hamm leit krimig um siig, án þess að segja orð og horfði á Erloff fara úr sánum frakka og flieygja hornum frá sér, og nú tók hanm eftir því, að maðurimm var í eimfcemm- isbúniingi höfuðsmammis með flug hersmierki á ermimmá. Hamm velti þvi fyrir sér, hvar Erloff hefði stoldð þessum búnim.gi. — Ég hedd ekki, að treyjan yðar mum.di vera mér mátuleg, sagði Erloff. — Svo að ef þér, vilduð bara láta mig hafa þessi bönd og svo sbilríkim yðar. Murdoek ledt á hamrn og reið- iin siauð niðri í hanum og auigma- ráðið var ólundarltagt. — Buld og vitleysa! saigði hanm. Erlofif lyfti brúmum og hikaði andartak. Loksims tók hanm upp byssuma sina og leit á Leo, og kinikiaði ofurldtið koldi um teið. Leo virtist hrifimn af þessu. Glottið á honum sýndi ldtlar, ó- jafnar temmur, og hamm gekk fram og laigaði byssuna í hendi sér, þammiig að nota mætti hama sem bareflti. Murdock smerd sér við og bakimu að veggmium og hoirfði á menmdma tvo nálgast, simm úr hvorri áttimmd . . . >egar þeir voru svo sem fjögu.r fet frá homum, sagðl Erlioff: — Bíddu, Leo. Leo stanzaði. Erloff athugaði Murdock betur og það, sem hainm sá var rólegur maður, dökkhærður og með sterkieg am mummsvdip, og hamm athugaði eimmig sterklegt vaxtarlagið umddr græmu fötumium, sem félliu að honum, og komst að þeirri niið urstöðu, að liklega mumdi þessd maður vera viðbragðsfljótur. Aldt í lagi, sagði hamm. — Svo að þér eruð þá ekkert hraxidur. >að er allt í laigi, en bara ekki klókimdatagt. Ég þarf þessa borða og skilrítoi í svo sem kJiukkutíma. Hamm þagnaði snöggvast en svo varð röddin smögg oig mjó. — Við höfum liagt hart að okkur tid þess að kom- ast þetta lamgt. Og svoldtið meiri fyrirhöfm, og þó að hún toummd að verða talsverð, mumair emgu tid eða frá. Við náum í það, sem við sækjumst eftir, á eimm eða ammian hátt. Murdoek hugleiddi þetta og sá, að Erloff hafði rétt að mæla. >að, hverndig þessdr tveir náumigar höfðu farið að himigað til, samniaði honum, að þeir væru kummáttumenm í ofbeldd og vissi, að áður en Jyki mumdu þe.ir siigrast á homum. Hamm hafði komizt í eitthvað svipað eimu simmi eða tvisvar áður, og vissi því vel, hve erfitt það er að fást við tvo miemm, þegar svona stendur á. Hamm bjóst nú ekki við, að þeiir færu að skjóta, en þó gat það komið tid mála, ef hanm sýndi mótþróa. En þó var þetta ekki aðalatriðið. Aðalatriðið var einfaidiega það, að hamn gat ekki haft auga rmeð þeim báðum í senm. Em femgi ham-n ofurldtimm frest enm, ætlaði hamn samt að leggja i það, þó ekki vær.i nema til þess að svala reiði simmd yfir að Jláta fara svona m.eð siig. En í þessu tilvitei hafði timimm ekkert að segja og verkið, sem hamm hafði komdð a-lla teið frá Itatíu t-il að framkvæma, varð ekki framkvæmt úr rúmd í sjúkra húsi. — S.jáið hve þessi röndóttii föt hækka yður. Hanrn stildtl gremju sina og hataði sjáJifan siig fyrir þessa uppgjöf, enda þótt hanm vissd, að bezt væri að haga sér elmis og almenm skynsemi bauð. Han,n tók af sér borðama og rauða h jartað og dró upp vesk- ið sitt og fteygði öldiu saman á rúmið. Erloff hopaði á hæl og hom- um virtiist Iiétta. Hanm sagði, að þarna hefði Murdock hagað sér slcynsiamlega. Hann saigðist verða komimrn aftur eftir kilukkutíima og á meðam skyldi Murdock bara hvila si-g. Kent Muirdock stóð þarna á miðju gólifi, þamgað tdl smald i hurðarlásmum, en síðam geldk hamrn að gluggamum og athuigaði hanm. Með því að teygja sig gat hamn náð í stenigurnar og svo dró hamm sig upp og hékk á animarri hendimmd meðan hanm snerti rúðunia með himrnii. En þeg- ar hanm famm, að rúðam var föst lét hamn sig detta ndður á gólifið aftur og settist á beddamm og hugsaði með gremju um þessa ósvöruðu spurmiimtgu. Hann hafði sen.t Andrada pró- fessor skeyti um morguin- imm: ,,Kem klnkkam 7.50 í kvöld. Kern heim tid yðar um klukkam ndu.“ Eimhvern vegimm hafði Erl- off frétt um þetta skeyti oig verið viðbúimm komu hans. Og hanm hafði lagt á- ætiun sdma vamdlega — hawn eða edmhver ammar — og fram- kvæmd hetnnar hafði tekizt vel, og nú var hanin um það bid að heimsækja prófes-soriinm. Og tid hvers? Til þess að fá aðgang að hús- imu og ná eimhvern vegimn í sieindimignna a-f gömium málverk- um, sem voru nýliega komim frá Andradabúimiu i Vematra. >essi málverk höfðu verið semd með sérstöku samedigimdegu Leyfi her- stjómarimnar og starfandi rikis stjórmar ítatí-u, og sldkur við- burður hiefði áreiðandega komdzt í blöðim. Erlofif — eða hver siem hafði teiigt hanm - gat vel vdtað um þetta. Em að losna við svoma ránisfeng gæti orðið erfiðara en að ná í hawn, nema ef . . . Stýrimonn og beitingamnnn vantar á 200 tonna útilegubát, sem stundar grálúðuveiðar. Upplýsingar i síma 35120. Hrútiirinn, 21. nmrz — 19. apríl. Iluglclddu hugmyndir gærdagsins og linbeittu þér siðan að nð- tíð og framtíð. Vikulokin verða flókin. Nautið, 20. apríl — 20. mai. Stundum er t>i'/t að halda sig að vinnunni. Litil gjiif kemtir þér á óvart, Tvíburarnir, 21. maí — 20. júní. Ef þó vilt enn halda áfram eftir að hafa hugleitt málið tvisvar, skaltu vera viðbúinn að taka afleiðingunum. Krabbinn, 21. júní — 22. júlí. Meira riður á viðhorfum þínum en því sem þú segir. IJónið, 23. júlí — 22. ágúst. Notaðu varaorku þína til að halda hlutunum gangandi. Meyjar, 23. ágúst 22. september. hað sem skráð er á milli línanna er mikilvægara en það sem liggur Ijóst fyrir. Vogin, 23. september — 22. október. Þú hefur margt að bjóða, en ef þú finnur ekki viðfeldna aðferð til að veita það, getur svo farið að fjölskyldusamstarf takist ekki. Sporðdrekinn, 23. október — 21. nóvember. Gerðu þig ánægðan með það sem er til staðar nú. Bogmaðurinn, 22. nóvember — 21. desember. Þegar þú getur ekki ráðið við vandann, hugleiddu hann þá bet ur og reyndu að skilja af hverju hann kom upp, reyndu siðan aftur að leysa hann. Steingeitin, 22. desember — 19. janúar. Vertu eklti hissa, þó að enginn lýsi ánægju sinni með verk þín. Vatnsberinn, 20. janúar — 18. febrúar. Segðu það sem þig langar til í eitt skipti fyrir öll. Fiskarnir, 19. febrúar — 20. marz. Gefðu þér t.íma til að vinna verkin af vamlvirkni.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.