Morgunblaðið - 04.07.1971, Blaðsíða 6

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 4. JÚLl 1971
GEAR-MÓTORAR
1, 1% og 2 hestafla ný-
komnir.
HÉÐINN, VÉLAVERZLUN.
SUÐUBEYGJUR
Ýmsar stærðir, mikið úrval.
HÉÐINN, VÉLAVERZLUN.
FRiMERKJASAFNARAR
— frímerkjasafnarar
Nú er tækifærið. íslenzk frí-
merki til sýnis og sölu í dag.
Tækifærisverð.
Grettisgata 45.
TÖKUM AÐ OKKUR
standsetningar á bílastæðum
og heimkeyTskjm. Upplýsing-
ar í síma 42387 og 37155.
VANTAR
tveggja hertjergja íbúð, fyrir-
framgreiðsla. Upplýsingar í
síma 26973 og 24666.
RAFMÓTORAR
Ýmsar stærðir nýkomnar.
HÉÐINN, VÉLAVERZLUN..
TIL SÖLU
Tvær jarðir í Dalasýslu til
sölu nú þegar. Uppiýsingar
veittar í símstöðinni Neðri-
Brunná.
Ttt. SÖLU SIMCA 1000
árgerð '62. Þarfnast viðgerð-
ar, góð vél. Verð 15 þ.
Upplýsingar í síma 52619.
HÚSMÆÐRAFÉLAG RViKUR
fér sína árlegu skemmtiferð
þriðjudaginn 6. jú*í. Uppl. í
»ma 17399 og 35979.
GULLHRINGUR (litlafingur)
tapaðist í Miðbænum á
fimmtudaginn. Finnandi vin-
samlegast hringi í síma 22280
eða 85929. Fundarlaun.
KEFLAViK
Ta sölu er nýtt 5 manna tjald.
Upplýsingar í síma 1X27,
Kefflavík.
----------------------—
LfTIÐ EINBÝLISHGS TIL SÖLU
í útjaðri bograrinnar, í góðu
standi. Tilboð sendist Mbl.
fyrir miðvikudagskvðtd 7. júh'
merkt „Eignarland 7858".
HAFNARFJÖRÐUR
Óska að taka á leigu 2ja til
3ja herbergja íbúð í eitt ár,
regfusemi heitið. Einhver fyr-
irframgreiðsla kemur tH gr.
Uppl. í síma 52198 eftir ki. 5.
PILTUR
14—15 ára óskast til aðstoð-
ar í bakarl. Uppl. í síma 33435.
Heimasími 37435.
ZEPHYR '66,
mjög fallegur og góður, til
sýnis og sölu. Má borgast á
3—5 árum eða eftir sa.n-
komulagi. Sími 16289.
„Dauðþyrst mold í djúpum teygum
drekkur svala regnsins veig“
Þurrkurínn var orðinn
óbærilegur. Sól skein í heiðl
mestallan daginn, og ekki
þurfti svo sem að vanþakka
hana, — en af öllu má þó of
mikið hafa og gera, -— og við
höfðum nýverið plantað
trjám ogr fellt torfur. í mold-
arsár, og allt í kring í sveit
inni voru bændumir ugrgandi
um sinn hagr — sprettan á
túmmtim var' ekld nægr, af
þvi að vantaði vætuna. Það
var rétt eins pgr aHt ætlaði
að skræina.
★
Kvöldið fiyrir Jðnsmessu-
nótt var undrafagfurt, O'g við
vöktúm lemgi firam ófltár, sól-
in rúlftiaði faiguartegar' í öíliu
símu veídi niðuir norðuirhaJIl- •
an á Akraf jaM, þar tii húin
steypitlst ofasi í iaiuitina við
Hafmaii'f jaMð. Húrt areunn raiuin
air eiins og fcrinigte. rniðoiír fjailll
áð, og þetta kvöld .er hið eina
á öfc. árámi, sieon húin. remniur
þaamiig hefl eiftár fjaiillsegig-
inmíL Það er hemmar „kúrfia".
★
En svo kom þá regm eáma
mióttimia. Það þyrjaði ofuirfflnit,
rétt eims og verdð vaeri að
spila létt • á álpilötuírm-
ar á þaikinu á sumarbúsitaðm
uim ofekar, eáitt vtiðikivæimt ad-
agáo, en svo jókst það smám
samam, og endaði með alL
legTo, — og þá varð miargiur
bóndiirun gilaður, möcng piamt-
am sem réttl úr sér, eiins og
hemaii hefiðd verið gefiim vlta,-
miinispiratiita, birfeið iltmaði, og
igremd og fura fiemigiU: sjaddigæf
am gOgáa. Það var hægt að
tafea undlLr með Richard Beck
í kvæðöniu Sumarnegín, en það
er á þesisa ieið.
„Dauðþyrst mold í djúpum
teyjjum
drekkur svaia regnsins veig,
Iíkt og sálin sjúka fagnar
sól, er upp af djúpi steig.
Skrælnuð foidin föl á vanga
finnur hýrna bleika kinn.
Brosa, lauguð björtnm
straumum,
blóm, er hræddust dauða
sinn.
Grænka lundir, glitra engi,
gleðjast smæstu strá á jörð.
Skógareikur hendur hefja
hinmi mót í þakkargjörð.“
★
En daginn eftir var aftiur
komdm sól, og iheð aðlfaiB. ixpp
úr hádegi bruigðum við ofefe-
ur niiður í f joru til að feamma
Mfið. Við gemgum imm mel-
börðim norðan Kattargjót u
og sfeeimmitum okkur við að
rcyna að þefekja öU blómiim,
sem á vegi okfear uirðu, og
það var rnú efekert simáræði.
Gemgium við síðam miiður
Gamila sitefefeimn, þar sem rúst
:'rnar éinu enmiþá sýniilieiga,
firá því fært var firá á Kiða-
fleÉi. 1 Gamla sitefek er ævin-
legá iógm, emda sækja hrosis-
im mjög þamgað í haga.
Yfír áma fórum við á Heldu
vaðd ofamivert við Kierið og
þaðam áfram ndður i Ós. Sól-
im fteeddl yfir hiauður og haf
og Við mimmitumsit orða Tómas
air:
„Já, gott áttu, veröld, að
vera svo ung og fögur,
og von er, að sólinni þyki
nú ganuvn að sldna!“
Ut omeð fjðmummi. gfemgum
vdð rösfeliega og blár fjörður
imin breiddi úr sér svo iamgt,
seim aiuigað eygfB, og hamdam
sjónarmamdar edmihvers staðar
lamigt í burtu, úti i butskan-
■uon, var Græmfliamd, og #uð má
viita hvað fteira. Hvateteámm
maraði í háilfu kaifí, í ferimg-
um hamm synibu dHiasfltarfar,

Við hvildiun okkur
efst í brekkunni
hrökkbrauð.
mauluðnm

héldum áfram
í Ós.
svo djúpsymdir, að nærri
vait naði yfár bafei ð á þeim..
★
Skyndiiliega karmum við aiuiga
á griðairstóran sel'. Hamm fflat
miagaði í sólimmi úti á llitl'u
sfeeri rétt utan við Lamga-
sfeer. SemmiiJiega hefur hamm
æitÆað aðfiaJltimi að Hjóta umd
ir sig ag koma sér með þægi
tegheifium og hagræðimgiu á
fDot. Ekki var hamm styggur,
þótt við máligiuðumst hamn.
Griðarstór svartibakiur deidili
mieð homium skerimu smáa. Við
fiaiuibuðum á Kobba, en hamm
lyflti aðeims haius og sipomði,
hnusaði tii ofefear, em sýmdi
efekemt farairsiniið á sér. Það
var ekiki fyrr em viið smietrum
við haniusn bakimiu, að homium
þókmiaðilsit með skveibtum og
iátucm að steypa sér í grærn-
golamdi haflið, — og er hamm
úr sögiummi. Gamam var að
viiirða fyrír sér lygn lómiim við
skerám, sem vomu þamgi og
þaira vaxim. Lóm þesisi og vífe
ur emu mioiramidii af láfá, oÆtaisit
simágerðu, em staemmtiJlegiu,
þeigar aithiúgað er námar.
Krabbar og feuðumigar, mar-
flær og margJyttur, aiiílit sam
am spreMiifamdi og sum kvik-
imdiim í sóflbaði á heituan
svörtum samdimiuffn. Ofar i
sandhrygginum iiiggja svo þús
umdlír srteimgerðra skeJja, fjöl
margra tegumda.
★
En mitt í
þessairi sum
ardýrð, irétt við ölfl þessi sel-
staer, í autgsýn sóiar og ai-
mættils, gerðiist allt í eimiu og
sikymidiflleiga miilkiil harmitefafeur.
Við gemgium fyrir meflíhrygg,
og þegar við bLrtuimst í fjör
imni hamdam við, laigði aif
stað úr fjörummd og syniti frá
iamdi, heiill flioibi a£ seðarkoM-
um, æðarbllilkum og umgum,
heflur Jlilktega hdæðsit okkur
mammtröilim.
Vlið eii'tt skeríð hrafeiti eímm
æðarumigamm niokkuð uradae
strauimi flrá hópraum, svoma
eíitthvað um 3 metra, — og
]>að skipti enigium togium,
varla raema sefeúmdiuibroti, —
að varguriimm í véumium, svarrt
bakiumiinm, remradi sór úr háa-
loíti niiiður að vesaJlimgs bjarg
artauisa umigamium og hiremmdi
hamm. Hóf sig á loifit, em miiseti
hamm srtuttu síðar, og iiirtia
greyið reyndi að kaifia í skjól,
en efekert dugðá, veiðibjaMam
var yfír horauim atftur, og í
þetta sinm varð horaum efek-
ert til bjargar. Við reyndum
að hmefeja vamgiinm burt mieð
grjótkasti em aflíit feom fyrir
ekfcL Veiðilbjailílan hækikaði
flugið. Þá kom önffnur aðvíf-
amdi og vildi simm sfeerf aif
rámisfieiragmium, og váð sáuan, að
þœr skiiptu umigamium á miilDi
sim. Það var eimium æðariuiniga
flærra I verölidimmi. Sama sag
am aiilis staðar: „Eins dauói er
annars brauð.“
Efltir grasá grárau giM í
Torfaxmialln.um héiidum við aifit-
uv upp úr fjörummá eftir
ámægjiuteiga fferð úti i máttúr-
■ummfl, mamiliuðutn Vasn-hi'ök.k-
hrauð, meðam við hvíildiuffn okfe
ur efslt í hreikikiuinni, og horflð
um yör Jamdið firíða, — og síð
am heim oÆamveirt við Bug-
ama, og sól skeim svo sammar
tega suranam aJtem þamm daig
tsill kvaids. — Ir-S.
Lón og vikur eru morandi af lífl og skerin þangi og þara vaxin. (Ljósm. Mbl. Fr. S.)