Morgunblaðið - 04.07.1971, Blaðsíða 22

MóköiýN&Abt&KMfflfáföÁfeitáiéf'Jtíkíl 'íðW'M
|Kve5ja:
Þorsteinn
Gíslason,
SEM í sjórjhendmg sviptir til-
veran förunautúm okkar af
braut og færir aðra í stað. Sá
hverfulleiki er fallvalt líf okkar
er byggt á kann að vera eitt af
því fáa, er jarðlíf okkar tryggir
okkur á göngunni um þetta til-
verustig. Sumir eru þeir, er
ávallt geta mætt þessum hverful-
leika lífsina án þess að á sjái,
jafnvel þótt óvæntustu atburði
beri að. Aðrir éru þeir, er aldrei
ná að sjá til svo ókominna tíða
að fallið héðan verði eigi ávallt
fyrír hugskotssjónum okkar ó-
fyllt skarð í hópi þeirra Hfsföru-
nauta, er við höfum átt þvi láni
að fagna, að hafa átt samskipti
við, kynnast og sjá í reynd bæði
mannkosti og manrtgöfgi í lífi og
starfi, leik og þraut á leiðinini
um hin ræðu og óræðu stig þessa
lífs.
Mér er þanai veg farið, er ég
hugsa til vinar mins, Þorsteins
Gíslasonar, að ég harma hve
atutt kynni okkar voru, þótt leið-
ir okkar færu oft saman. Þær
stundir, er við áttum saman og
þær flestar á erlendri grund, eru
t
Útför mannsins míns, föður
og tengdaföður,
Eggerts Theódórssonar,
fer fram frá Dómkirkjunni
mánudaginn 5. júK kl. 3 e.h.
Signrtang Sigvaldadóttir,
Margrét Llija Eggertsdóttir,
Sveinn Sveinsson.
Kristinn
skipstjóri
tendraðar Ijóma góðvildar, heið-
arleika og mannkosta, sem voru
svo einkennandi fyrir þerrnan vin
minn. Þeir geislar, er frá honum
stafaði til min og samferða-
fólkknB, munu að vísu aldrei
hverf a okkur, sem kynntust hon-
um, en við söknum áframhalds
þess viðmóts, er harm ávallt
sýndi og við hömmum skilnings-
leysi okkar á þeirri skipan, sem
bæði gefur og tekur og öllu ræð-
ur, hvers vegna var borið niður
hér, en ekki þar? Við stöndum
ráðþrota við eigin spurningu.
Staðreyndin ein talar sínu bitra
máli, en þó yljar bjartur geisli
góðra minninga góðs vinar, líkt
og viti í óræðishjúp tilverumnar.
Nú er sem öldugjálfrið sé hljóðn-
að við klettastein, á kiranungnum
ei framar brýtur og báran hjúfr-
ar sig við urmarstein,
25. maí kvaddi Þorsteinn Krist-
irm Gíslason. ÞarsteLran var fædd
ur 5. maí 1902 á Eskifirði. For-(
eldrar haras voru hjónin Guðiný
Eiríksdóttir og Gísli Kaprasíus-
son. Var Þorsteinn elztur fimm
systkina.
Haran fluttist til Vestmanna-
eyja 1919, þá 17 ára gamtall, en
hafði þá þegar róið nokkur áir
fyrir austan og hóf þar for-
menraskuferil sinm, en í Vest-
mannaeyjum tók hairn við skip-
stjórn árið 1928 og var ávallt
skipstjóri til ársiins 1968.
Sérstakt lán fylgdi fleyi Þor-
steinis frá upphafi til enda. Mér
er ofarlega í huga sú stimd, er
ég stóð við hlið Þorsteiras þar
sem hann stóð við stjómnvöl sjó-
skíðaskipsins, er gengur frá
Kaupmannahöfn til Málmeyjar í
Svíþjóð, en Þorsteini hafði verið
boðið að stjóma því skipi stund-
t
Faðir okkar,
ÚLFAR BERGSSON,
beykir,
verður jarðsunginn frá Laugarneskirkju þriðjudaginn 6. þessa
mánaðar klukkan 1:30 eftir hádegi.
Bergþór G. ÚKarsson, Kolbrún Úlfarsdóttir,
Ásgeir B. Úlfarsson, Öm ömar Úlfarsson.
t
Þökkum auðsýnda samúð við andlát og jarðarför
EINFRlÐAR GUÐJÓNSDÓTTUR,
bókbindara, Seljavegi 5.
Sérstakar þakkir eru færðar Bókbindarafélagi Islands og
Isafoldarprentsmiðju hf., sem ávallt sýndu hinni látnu virðingu
og vinsemd.
Fyrir hönd vandamanna,
Ragnhildur Þórarinsdóttir.
t
Þökkum innilega auðsýndan vinarhug og samúð við andlát
og útför eiginkonu minnar og móður okkar,
SIGURBJARGAR SIGURJÓNSDÓTTUR,
Miðtúni 34.
Bogi Ólafsson,
J6n örn,
Guðrún Kristín,
Sigurbjörg Auður
og aðrir aðstandendur.
t
Sendum innilegar þakkir til allra, sem auðsýndu okkur
samúð og vinarhug við andlát og útför
BERGÞÓRU JÓNSDÓTTUR,
Nönnugötu 4.
Jafnframt þökkum við læknum og hjúkrunarliði lyflæknis-
deildar A í Landspítalanum fyrir einstaka alúð og umhyggju í
erfiðri sjúkdómslegu hennar.
Einara Þ. Einarsdóttir, Ragnar Eínarsson,
Lárus Eggertsson, Steinunn Guöbjörnsdóttir
og bamabðm.
aitkorn þar sem það feykti farvn-
ir með 40 mílraa braða. Þau hauk
— Ur verinu
Framhald af bls. 3
urani með 63Vi lest af fiski.
Hafði hún verið við Græniand
og haít vikuútivist. Það var eft-
irtektarvert, hve fiskurinn var
stór, böltaþörsikur, eins og
srtærsti netafiskur.
Allar triilumar eru nú byrjað-
ar með Ilirau, og hafa þær aflað
sasmilega, allt upp í tvær liestir
i róðri. Yfírleitt er einn maður á.
Þaranig hefur ein sffiík trilla haft
dag eftir dag 25.000 króma dags-
aifla á þessum veiðum.
SANDGERÐI
Afli var sæmilegur síðustu
viku, þó dró verulega úr honum
hjá handfærabátunum síðustu
dagana. Bezt var hjá Vorainrai,
9'A lest, og hjá Báru 5 lesitir
einn daginn.
1 troMið var heldiur lélegt, þó
fékk Guðbjörg eiran daginin 13
lestir og Steiiniuinra gamla 10
lestir.
Rækjuafflinn hefur litið breytzt,
haran er ágætur. Eirana beztan
affla féfck Baldur eiran daginn,
2Vá lest.
GRINDAVfK
Enraiþá er ágætur humarafli.
Algengast er, að bátamir fái
1—lVá iest i róðri og komist upp
i 1700 kg af slitraum humar.
Handfærafiskur hefur verið
tregur upp á síðkastið og eins
hjá trollbátuiraum. Ársæll Sig-
urðsson laradaði þó i siðusitu viku
50 lestum af fiski eftir 5 sölar-
hriiraga ótivisf. Fékk hann afl-
ann við ESdey. Þeir, sem voru
austur í buigtum, feragu heldur
Htiiran aifla, þó kcwn Annfirðing-
ur II. með 23 lestir.
VE.STMA NNAE Y.TAR
Afli í troiH var saeanilegur síð-
ustu viku, algenigastur 8—10
lestir eftir tveggja, þriggja sólar-
hriniga útivisf.
Humarveiðin var svipuð og
verið hefur, 500—600 kg af sHtn-
um humar og 8 lestir af fiski
í róðri.
Þrír hæstu bátamir í júniímán-
uði voru: Þórunra Sveinsdóttir
roeð 171 lest, Frár með 167 lestir
og EHiðaey með 155 lestir. Heiid-
arsumaraflinn frá vertíðarlok-
um, 15. maí, er orðinn 7.606 lest-
ir af fiski og 90 lestir af slitnum
humar.
Nokkrir róa með handfæri en
afli hefur verið tregur.
BYETING I GEYMSEU SÍEDAR
1 fyrri viku seldu íslemzk fiski-
skip 60 sinnum sild, aðailega í
Danmörku og nokkur í Þýzka-
landi. Afliaverðrraætið var sam-
tais 36 milljónir króna og meðal-
verðið 13,31 kr. kg, sem að visu
er ekki hátt, en alveg sæmilegt.
Það er eftirtektarvert við þess-
ar sölur, að Súlain er með lang-
hæsta söliu, við 2 milljórair króna
200 lestir. Þertta er að vísu
anraað særsta skipið i islenzka
sí 1 dveiði flotaraum, Eldborgin er
stærst. Hún tók í vetur 580 iestir
af loðraum. Súlan lestar um 100
lestum miinraa. En það, sem var
sérstakt við Súluna og þennan
stóra farm, var það, að áður en
skipið fór á síldveiðar i vor, var
lestin eiraangruð með 10 sentí-
metra plasti milli bandanna og
síðan soðnar jámplötur við bönd-
in á milli þeirra, svo að þama
fránu augu, er þá horfðu á spegil
fagran hafflötin höfðu þá gegn-
um áratugina ávaHt leitt skip
heilt til hafnar og svo varð emn
í þesisari ferð. Lengst af var Þor-
steinra skipstjóri á eigin skipi,;
„Sjöfnirani“, og reyndi þar á hæfi
leika hans og hæfni, sem stjóm-
arada, yfirmanras og eiganda. En
alHr þessir margþættu þræðir
urðu órofa samfléttaðir skaphöfn
hanis og því fórst horaum f hví-
vetna sem gæfumanni á góðri
leið.
Stærsta gæfuspor Þorsteins
var stigið í Eyjum, þegar á vegi
hanis varð lífsförunautur hans,
Guðrún Lilja ólafsdóttir, en þau
voru gefin saman í hjóraaband
22. febrúar 1931. Þessi elskulegu
hjón eignuðust sex böm. Annar
af drengjum þeirra var frá þeim
tekirun áður en hanra náði árs
aldri, en hin fimim hafa öll kom-
izt til þroska og gæfu. Eigin-
koraa og böm Þorsteinis vita nú
að liðnu ævikvöldi hans, að við
viniir haras og samferðafélagar
lítum með þeim til baka yfir
fama slóð. Sú slóð, er Þorsteimn
skilur eftir, er vegur varðaður
einlægni, góðvild og djörfung
þess manns, er litið gat til allra
átta með einurð og festu án
fölskva eða flærðar til alls þess
er liðið var og því lítum við
bjartari augum til þess óræða og
ókorarma í birtu þeirra miraramga,
er Þorsteinn lét okkur eftir til
komandi ára.
Ég kveð þig vinur.
Sigfús J. Johnsen.
varð, auk þess að lestin varð vel
einaragruð, vatnsþétt kjæðraing í
lestirani.
Sarns konar útbúnaður var
settur I Eldborgiina, era húra er
nýfarin á veiðar og er þó búira
að fá farm fyrir 2 miiljónii
króna. Það muraar geysimiklu á
burðarmagni skiparana, hvort
sHdin er flutt í kössum eða
geymum. Það er þó kannski ekki
beiraHrais hægt að kaila þetta
geyma eiras og þeir eru i skipum,
sem eiru byggð með þeim í upp-
hafi. Þanraig rúmasit ekki í lest-
uiraum á Eldbofrginmi nieima 4000
kaisisar af síld, eða 160 leistir, en
í geymana komast 360 lestir af
laiusri sild.
Þegar sffldin er fflutt í geyroum,
er stiHt upp í lestiraa, eins og
kailað er, á venjulegan hátit, til
þess að síldin hreyfist sem
minrast. Síðan er ís settiur í botn-
iran ag siílidirani dælit beint úr nót-
irarai i lestarnar, og er húra þá
þar I ísblönduðum sjó. Það er
mörgum sinmum fljótllegra að
ferma rraeð þessu móti en þegar
kassa þarf síldina jafnóðum og
hún kerraur um borð. Losun
geragur ekki ffljótar era hjá bát-
um, sem eru með kassa, þvi
kassa þarf sildiraa um leið.
Sá galii er þó á gjöf Njarðar,
að ekki er hægt að raota þennan
útbúraað að sumariagi, nema
þegar sibutft er í höfn, eiras og
þegar síldin veiðist í Skagerak,
því að húra þolir ekki fflutnimg frá
Hjaltlandsey j um í geymiunum.
Þá verður að kasisa síldiraa á mið-
urauirr} eins og í öðrum bátum.
Hinis vegar er hægt að flytja
haraa í geymum, hvað iangt sem
er, þegar haustar og kólnar i
veðri.
Vélbáturinn Héðinra frá Húsa-
vík var brautryðjaradi á þesisu
sviði, þó að það mistækist. Að
mirarasta kosti tveir bátar eru
með sams konar útbúnað á lest-
itm og Súlan og Etdborgin. Það
eru Magnús frá Norðfirði, þó að
haran hafi ekki raotað hann
við síldveiðar og Guðbjartur
Kristján frá Isafflrði, sem er á
trolli. Þesisi útbúnaður hefur
mikla yfirburði við sildveiðaur, en
aiuik þess er lestira miidu betur
einangruð, við hvaða veiðar
sem er.
Það er trúlegt, að byltirag verði
hjá sáldveiðifflotantMn á næstumni
í þessum efnum.
BLOKKIN H/EKKAR
I BANDARfKIT NEM
Verðið á þorskblokk hefur
verið stöðuigt, það sem af er
þessu ári, eftir hinar geysimiklu
hækkanir, sem urðu síðast á ár-
imiu 1970, þar til nú, að tetözt
hefur að hækka hana úr‘40 serat-
um enskt pund I 43’/2 sent pumd-
ið. Þetta er nærri 10% hækkun
og mjög mikiHvæg fyrir Mend-
inga, sem framleiða jafnan mik-
ið af blokk, sem flutt er út til
Bandaríkjanna.
MINNKANDI FISKFRAMBOÐ
1 BANDARÍKfJUNTJM
Mikill skortur heifur verið á
þorskblokk upp á síðkastið i
Baradarikjuraum, sierai stafar af
littu frarauboði, sem var um ein-
um fjórða miraraa fyrsta ársfjórð-
uragiran í ár én vár á saraia tima
í fyrra.
Framleiðslla á „fish stácks" og
skörrarratum var nofckuð minni en
fyrsta ársf jórðumgintn í fyrra og
neyzlara eiranig, sem var þó furðu
liitið, þótt verðlagið yrði að laga
sig eftir hinu háa blokkaverði.
Birgðir af þorsikfflökum héldu
áifram að vera Httar í Banéta-
rikjuraum, þó að verðdð héldi
áfram að hækka. Hafði hinm nýi
markaður, sem opmazt hefur með
„fisíh amd chips“ búðuraum, mvkið
að segja i þá átt að styrkja
verðið.
Ýsu gætti efcki mfkið á mark-
aðraum frekar era áður. Nokkuð
hefur verið reyrat að bæta upp
fiskskortirara með auknum inin-
flutiniragi á ufsafliökum.
Allt bendir nú til, að framboð
og birgðir af fiski al þorsk-
stofniraum verði kraappt á Banda-
rikjamarkaðraum þetta ár. Or-
sakimar eru helztar mirani veiði
og vaxaradi samlkepptnii frá Evr-
ópumarisaðmium. Það eru því
li'ttar ldkur á að verðið falU í
raádrani framtíð.
MINNKANDI RÍKISSTYRKIR
f BRETLANDI
RíkLsstyrtour til nýsmíði og
eradurbóta á fiskiskipum hefur
verið lækfcaður i Bretlamdi niður
í það, sem hamn var upphaftega
ákveðiran 1966. StyTkuriran verð-
ur nú 30% til skipa, sem eru
umdir 80 fetum (um 150 lestir)
og 25% til stærri skipa. Um
skeið var þessi styrkur 40% og
35%.
NÝ SNYRFITAÐFEBB
Það hefuir leragj viðgengizt á
Kyrrahafsiströnd Bandaríkjanina
að vinda nótima upp á tromlu,
sem er komið fyrir aftur á skip-
iinu. Og nú hefur þessi aðferð
verið fflutt yfir á austurströnd-
iraa af Kanadamarani til síldveiða
þaðan í Atlantshaifirau. Fylgir
það söguinni, að hiaran hafi fengið
mörg 250 til 300 lesita köst. Telur
haran, að útbúnaðuriran svari fuil-
komtega til þess, sem hann haíði
gert sér voriir um.
Það er margt að sjá og skoðá
í herrni versu, sem meran geta
haift óaraetanlegt gagn af, etf þeir
gefa sér tima til þess.
SOVÉTRfKIN ÁFORMA ENN
AÐ STÓRAUKA FISKVEIÐAR
SfNAR
Sovétrikin áforma nú að auka
fisfcveiðar sfnar um 33%, sem
eiga að ná 10 miiljóraum lestfa
árið 1975. Yrðu þeir þar með
semnilega stærsta fiskveiðiþjóð í
heimi. (Veiðar Isleradiraga eru
rúmlega Vi mMjón letsita). Rúss-
ar gera þá ráð fyrir að veiða
sem svarar 22 kg á íbúa. Neyzl-
an er nú 18 kg.
Þessu marki er ekki hægt að
raá raema með þvl að gera fiski-
fflotamm nýfizfculegri. Það verður
haldið áfram að smíða frystitog-
ara, sem eru uppistaðara í fflotan-
um, og nú verður farið að smíða
eirunig svoraeifnda súper-togara,
sem geta rúmað alttt að
2000 lestir af fiski og þá sjáif-
sagt edms vel fflök, sem svarar
þá tii í eirani veiðiferð að vera
6000 lestir atf hedium fiski eða
sem svarar ársafia tveggja ís-
lenzkra meðairtogara.
Áættanimar gera einnig ráð
fyrir áframhaidaradi smíði fljót-
aradi verfcsmiðja atf slVokai!Iaðr,.
Vostok-gerð, sem afkastar 300
lesfcum af fiski daigiega. Það er
sem svarar tveimur meðaltog-
araförmum hér.-