Morgunblaðið - 17.10.1971, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 17. OKTÓBER 1971
>
?>4aa
wim
BILALEIGA
IIVERFISGÖTU103
YW UnmÍMim-’m 5 mOTW.YWnragn
VW JnwKM-LmYrow 7m«w
T
H* 22-0-22-
RAUPARÁRSTÍG 31
BÍLALEIGA
CAR RENTAL
n 21190 21188
BÍLALEIGA
Keflavík, sírni 92-2210
Reykjavík — Lúkasþjónustan
S'-^'jrlandsbraut 10. s. 83330.
LEIGUFLUG
FLUGKENNSLA
i
FLUGSTÖÐIN HF
Simar 11422. 26422
0 „Mig vantar kærustu**
Fólk hefur greinilega mjög
gaman af því að rifja upp bragi,
sem það aöng á yngri árum. Vel
vakanda hefur borizt aragrúi af
bréfum með hálfum og heilum
aöngvísnaflokkum frá fyrri ár-
um og mun birta þá eftir hent
ugleikum. Ekki er þetta nú allt
mikill kveðskapur, en þó yfir
leitt fyndnara og alla vega bet
ur ort en samsvarandi vísur nú
á dögum. Dægurlagakvaðskap-
ur nú er allt of oft þrúgandi
leiðinlegur og illa ortur (oft
rangt, þótt reynt sé af veikum
mætti að hafa hrynjandi og
stuðlasetningu i lagi).
Bragurimn, sem hér fer á eft
ir, heitir „Mig vantar kærustu",
(en ekki „Hvernig eiginkonan á
að vera“)- Margir hafa sent
hann mestallan og brot úr hon-
um, en ekki ber fólki saman um
það, hvernig hann er, og hver
«é höfundur hans. Nafnbirting
arfeimni veldur því, að ekki er
hægt að birta nöfn allra þeirra,
sem hafa sent Velvakanda vis-
urnar, en eftirtaldir hafa verið
hjáiplegir við að koma bragin
um saman:
Sumarlína Dagbjört Jónsdótt
ir, Njálsgötu 30B, Rvík, Anna
Kristín Guðmundsdóttir, Hverf
isgötu 32, Rvik, Guðni Magnús-
son, Suðurgötu 35, Keflavik,
Páll Scheving, Hjalla í Vest-
mannaeyjum, S. B. í Bolungar
vík, Gislína Sæmundsdóttir,
Gunnarssundi 8, Hafnarfirði og
M. M. á Akureyri. Kann Velvak
andi þeim öllum heztu þakkir
fyrir, svo og öðrum, sem bann
að hafa birtingu nafns síns og
jafnvel upphafsstafa.
1.
Hún má vera skapstór og skrafla tölnvert,
skarpsýn á galla og lýsa þeim bert.
Ég mun ekki stökkva upp á mitt stutta nef við það,
standa bara og hlusta <)R brosa svo að.
2.
Hún má gjarna hafa fætt í heiminn öðrum son.
Að hreina fál eg jómfrú, — nei, það er ekki von,
því ég er svoddan slarkari, svallari og svín,
þær sveia mér allar og kalla greppitrýn.
3.
Hún má vera gefin fyrir götuspark og rall,
góð að vaka á kvöldin og fara oft á ball,
og hún má fá sér kaffibolla og koníiak? Ó, já,
og kökur nið'r á Skjaldbreið með rjóma ofan á.
4.
Hún ætti að vera hagmælt og skelfing skemmtileg,
en skynsamari má hún ekki vera samt en eg,
því ég mun reyna að krítisera og koma henni á gat
í kappræðtim um fatasnið, borðbúnað og mat.
5.
Hún þarf ekki að hafa mikið hár, en nokkuð þétt,
heldur svona í göngulagi — jæja, fremur nett,
ég get raunar lagað það og látið hana fá
limaburði mína og þá má hana sjá.
6.
Um háralitinn ákveðið ég ekkert segja vil,
eitthvað bara slumpa á því, svona hér um bil.
Það má vera kolsvart, gult og brúnt og blátt,
bara ekki ljósrautt og heldur ekki grátt.
7.
Hún ætti að vera rjóðleit eins og ráðskona í sveit,
ráðvandlega magastór og nokkuð svona feit,
þrátt fyrir það viidi ég hana, þótt hún væri grönn,
þó hún væri um mitti bara ein og treikvart spönn.
ORÐAMUNUR:
1. Skrapla; skrafa; varla stökkva; en standa.
2. gjaman; ungfrú; jónfrúna; jungfrúna; jómfrúna, það;
varla von; starkari og svallari; sveia bara allar; kalla nvg;
greppatrýn; gerpitrýn; geppitrýn.
3. götuslark; balt, fá sér kaffibolla; koníjak; konijakk; og rjóma.
4. Hún á vera í viðtaii skýr og skemmttleg; fatasnið og.
6. aðeins bara slumpa á það; eitthvað bara slumpað, ja svona;
og brúnt og gult og blátt; brúnt og grænt og blátt; eu bara;
ekki heldur; en bara ekki hárautt og helzt ekki grátt.
7. Hún má vera; ráðskonur; en þrátt; og þótt hún væri um mittið;
þó um mittið væri hún bara.
8. Þó falskan; flygi ei að síður; síður, gegnum.
9. En hvort hún gengur útskeif, innskeif; því pilsin. — Einn
bréfritarinn hefur fyrri hlutann svona: Hún ætti að vera úr
kaupstað, en ekki onúr sveit, / ekki mikið horuð, heldur
sæmilega feit.
10. og skrámótt; Hér birti; ef byrgi ég mína skoðun; segði.
0 Guðmundur Jónsson
frá Miðjanesi er
höfundur
Hér fara á eftir glefsur úr
bréfum, sem fylgja vísunum. í
einu þeirra segir:
„Reykjavík, 4. 10. 1971.
Heiðraði Velvakandi, Morgun
blaðinu.
Ég sá i dálki yðar í Morgun
blaðinu, að beðið var um gam
alt kvæði. Rétt yfirskrift kvæð
isins er: Mig vantar kærustu.
Kvæðið kom út sérprentað 1914
og er eftir Guðmund Jónsson,
fæddan og uppalinn að Miðja-
nesi í Reykhólasveit. Guðmund
ur lærði húsasmíði og varð húsa
smíðameistari hér i Reykjavík
urborg. Guðmundur var vel
greindur, lét lítið á sér bera, en
stundum leiftraði fyndnin af
vörum hans í góðra vina hópi
Guðmundur andaðist fyrir fá
um árum.
Ég kunni kvæðið að mesrtu,
en það sem á vantaði mína kunn
áttu, lét Steinunn, dóttir Guð
mundar, mig fá“.
0 Sýnir tíöarandann
Annar skrifar:
„Velvakandi góður!
Það virðist vera vinsælt um
þessar mundir að rifja upp
gamlar gamanvisur og annan
kveð9kap, eftir dálkum þinum
að dæma. Ekki er þetta þó allt
af merkilegur skáldskapur, og
má segja, að farið hafi fé betra,
þó að þetta félli í gleymsku, Þó
gefur þetta nokkra innsýn í
tíðaranda og viðhorf á þessu
tímabili. T.d. sýnir Síldarbrag
urinn í spéspegli það viðhorf
ungra stúlkna, sem ekki hefir
haft svo lítil áhrif á fólksflutn
inga úr sveitunum.
í dálkum þínum hafa m.a.
birzt brot úr brag, sem nefndur
var: „Hvernig á eiginkonan að
vera“. Mig minnir, að hann
heiti: „Mig vantar kærustu", en
kannski er það misminni“.
• Vegna rúmleysis verða
fleiri bréf um þetta mái a3
bíða birtingar.
Hjartans þakkir til allra þeirra sem glöddu mig á áttræðisaf-
mæli mínu, 29. september síðastliðinn.
Sérstaklega þakka ég starfsfólki Heklu hf. fyrir hlýhug þess.
Guð blessi ykkur öll.
Margrét Sigfúsdóttir,
Hrefnugötu 8.
Ttorðurhraut U1
Wafnarfirði
SfMl 52001
EFTIR LOKUN 50046
Lausir bílar í dag
8.
Þót-t falskan hafi hún bakhluta og fölsuð konubrjóst
og falsaðar tennur, ef engum er það ljóst,
mér finnst það ekki saka og fyrirgef það allt
ofT fylgi henni eigi að síðtir í gegnum heitt og kalt.
9.
Kóketta til augnanna eg kýs mér hana helzt,
komin nálægt þrítugu — það má hún vera elzt.
Hvort hún gengur útskeif eða innskeif eða hvað,
eg ekkert hirði um slíkt, því að piisin hylja það.
10.
Hún má láta skotthúfuna skýla sinum koil,
skrámótt sjal frá Sturlungum varna kiildahroil.
Ef birti ég mína skoðun og segi alveg satt,
þá sýnast mér þær faliegri með Parisar hatt.
11.
En eitt eg geri að skyldu þeirri skötubarða-lín,
sem skyldi verða unnustan og jafnvel konan mín:
Að spök hún sé í rúminu og kunni að kela vel,
því kosti ég engan þekki, sem betri ég tel.
TIL ALLRA ATTA
NEWYORK
Alladaoa
*
REYKJAVÍK
OSLÓ
Mánudaga
Miðvikudaga
Laugardaga
KAUPMANNAHÖFN
Mánudaga
Miðvikudaga
Laugardaga
LOFTLEIDIfí