Morgunblaðið - 11.03.1972, Blaðsíða 15

MOR'GON’BLAÐö), LAOGARDAGUR 11. MARZ Wt2
15
Borgarstjórn Reykjavíkur:
Ritstjóri í*jóðviljans
baðst afsökunar
— á fréttaflutningi blaðs síns
TH. annarrar nmræðu kom á
fiundi Borgarstjórnar Reykjavík-
tir fimmtiidaginn 2. þ. m. tillaga,
sem Svavar Gestsoon (Ab) hafði
flutt á naesta fimdi á undan, um
stofnun þj6nii.stnskrifstofu vegna
eigendaskipta á íbúðum, og til
umræðu hafði verið þá. Var til-
lögunni þá vísað til meðferðar
borgarráðs, sem felldi tillöguna
með 3 atkvæðum gegn 1. Einnig
var i borgarráði felld tillaga frá
Hristjáni Benediktssyni (F) um
að visa málinu til umsagnar
Neytendasamtakanna með 3 at-
kvæðum gegn 2. Við þessa sið-
ari nmræðu vakti það athygli, að
Svavar Gestsson, varaborgarfull-
trúi Alþýðubandalagsins og rit-
stjóri Þjóðviljans, baðst. afsökun-
ar á fréttaflutningi Þjóðviljans af
íyrri nmræðu um mál þetta.
Fynstiurr kvaddi sér hljóðs
Svavar Gestsson og lagði til, að
borganstjóm tæki a'fgreiðsllu
borgarraðs á tiifflögu simni til
enduinsflíDðunar. Kvaðst hann
viffja taka sérstakiega fram, að
ekki væri ætlunin, að fólk yrði
íflryldað til að leita til sikrifstof-
«nnar, eir það skipti una i'búðdr,
hefldur gæti hver iseitað þangað,
®ena óskaði þests.
Glafiir B. Thors (S) sagði til-
lögvma byggja á misslkillningi á
þeórri þjómustustarfseimi, sem
fjvwm færi á fasteignasikirifstofum
í borginni. Stærsti Miutinn af
þeirri starfsemi væri ekki bem
sala á íbúðum, heldur væri þarna
að meginhhita tiil um upplýsinga-
og sýningarstarfsemi að ræða;
þama væri kynntur fasteigna-
imarkaðuirinn á hverjum tima.
Ræðuimaður taldi óeðlilegt, að
sveitarfélög hefðu bein afskipti
aif þessari starfsemi. Þar sem
meiri'hliuti borgarsrtjómar væri á
þessari skoðun, taldi hann ekki
vera ásitæðu fyrir borgina að
ósfka eftir sérstöíku áiliti Neyt-
end as anrta'kanna á máli þessn.
Sjáltfisaigt væri fyrir Neytenda-
samtökin að gefa þessari tillögu
igaum, og fjaflla unri nauðsyn á
þjéwusrtiu þeirri sem tillagan
gerði náð fyrir. En þá væri alfls
ekki verið að ræða una að ko.ua
upp opinöenri skrifstofiu, setn
sinnti þessu verkefni.
Alfreð Þorsteinsson (F) sagð-
ist ekki geta að svo kammu má'li
lagt dómri á tiliögn Svavars Gests-
sonar efnislega. Haran kvað þó
sj'állfsagt vera að leita álits
Neytiendasaimtakanna á málinu
og bar fram tillögu þar að lút-
amdi.
Svavar Gestsson sagði umræð-
■umar bena því viitnd, hverja af-
stöðu meiri(híliu>ti borgarstjómar
bæri tM umtojóðemda sinna. Hann
viidi ekki ta.ka á sig félagslegar
efltyldur, og ennfrem'ur vildi hann
eflski skerða hagsmuni fasteigna-
saia. Þá taldi ræðumaður furðu-
flegt etf ekiki mætti leita umsagnar
amnarra aðifla um það, sem borg-
airstjömin hefði ákveðmar skoð-
anflr á.
ÍHafur B. Thors sagði það vera
tvimæiialausa skoðun sj&lfstæðis-
rnanna að tillaga þessi vœri
óeðflifleg. 1 henni væri gert ráð
fyrir, að borgaryfirvöld hefðu af-
ítkipti á sviði, þar sem frjáilsir
viðskiptaihættir ætibu að rikja.
Hér væri um það ræft, að leita
állits Neyfcendasamta.kanna um,
hvorf borgin ætti að hafa af-
skipfci á þessu sviði. Engin ástæða
væri fcifl þess, enda myndiu sikoð-
anir manna á málinu ekki breyt-
ast þófct frjáfls féflagasamtök í
borgimni segðu álit sifct á þvi.
Alflir gæfcu kynnt sér málið jafnt
Meyfcendasamfcökin sem aðrir,
enda væri um það fjaflflað á opn-
tnm fundi borgarstjómar. AMs
eikflö vœri um að ræða vantranst
á Neytendasamtökin, þótt því
vtæri hafnað að leita sénstaikilega
áaits þediura.
Alfreð Þorsteinsson sagðist
sjál'fur miundu skrifa Neytenda-
samtökunum bréf um málið ef
tiflflaga sín yrði felfld.
Sigiirlaug Bjamadóttir (S)
kvaðsrt vilja gera að umrtaflsefni
fréfctafl'Utnimg Þjóðvifljans af máli
þesisti. fl>aginn eftir að tilflagan
hefði veæið til fyrri umtræða í
borgarstjórninni hefði frétrt um
það birzt í Þjóðviljanum undir
fyrinsögnrtnni: „Þjónustusrtofnun
keppi við fa.sfe i gnasa 1 ana. “ Þama
kæmi tvimælalausrt í ljós annar-
iegur tilgangur með tiflflögunui.
1 ftrásögn sama blaðs aif umnæð-
um d borgarstjóminni hefði enn-
fremur srtaðið m. a., að Guðmund-
ur G. Þórarinsision hefði lýsrt sig
aflgeriega sa.mþyikkan þessari til-
lögu. Þessu hefði Guðmundur
eikki flýst yfir, og bað ræðumað-
ur Guðmund ufn að fleiðrétta sig
ef ramgt væri með farið.
Giiðmundur G. Þórarinsson
(F) ikvaðsrt ekki hafa lesið um-
rædda frétt Þjóðvifljans. Hann
sagði það vera rétt hjá siðasta
ræðumamni, að hann hefði ekki
lýst sig sammáfla tiflllögunnd, en
hefði hins vegar taflið hana at-
hyglisverða. Hefði hann látið þá
sfltoðun sina í Ijós á síðasta fundi,
að hann teldi varhuigaverrt að
auka skrifstofubáikn bongarinnar.
Björgvin Gnðmiindsson (A)
kvaðst vi'lja taka það fram í til-
efni af umræðuim af frértfafflutn-
ingi Þjóðvifljans aí máli þessu,
að í þeirri frétt hefðd eininig
srtaðið, að hann hefði flýst fufllum
srtuðnimgi sámum við tiflflöguna.
Þetta væri eikki rétt. Hann hefði
fcalið tdfllöguna arthygflisverða og
lýst stuðningi sírauan við ráð-
gjatfarhlutverk slökiar fasfceigna-
skriftstotfu. Hins vegar væri hann
á mórti þvlí, að borgin annaðist
fasteignasölu en í tíflllögunni væri
gerrt ráð fyrir þvi að svo ga»ti
orðið.
ÓlaJfur Ragnarsson (SFV)
fkvaðöt efldci fceflja óeðflSegt, að
Reyikjaviikun'lbarg sinnrti ráðgjatf-
arölntvenki þvi, sem tiflflagan
gerði réð fyirir. Hiws vegar væri
hann á móti þvi, að borgin tæki
■upp samkeppni við fasteiignasafla.
Hann saigðisrt þó mundu greiða
tfflflögunni atkvæðL
Sigurjón Pétnrsson (Ab) kvað
það ekki vera neina goðgá, þótrt
Reyikjavi'kurborg ræki fastedgna-
sikrifsrtofu, sem ikeppti við fast-
eignasaflana. Grundvafl'larmarii-
mið þessarar stofnunar ærtti engu
að sdður að vera aðsitoð við fólk-
ið. Hann kvað sjáltfstæðismenn
berjast -fyrir hagsmunuim fast-
eitgnasala.
Svavar Gestsson sagðisrt ekki
muna náikvæmflega, hvað staðiö
hefði í Þjóðviljanum um máfl
þertrta. Væri það rétt, að ei'tthvað
hetfði verið haflflað réttu máfli í
frérttum blaðsins aí málá þessu,
kvaðsrt hann biðjast afsökunar á
þvi. Kvaðst hann vilja benda á,
að ekflti hefðu frétrtir Tyiongun-
blaðsins ávalflt verið hluitflausar
af frétfcum atf borigarstjómar-
fundum.
Tillagan urn að leita áflits Neyt-
endasamtakanna var feifld að við-
höfðu nafnakallii með 8 artikvæð-
um gegn 7. Tilflagan var síðan
sjáflif feflfld með 8 at'kvæðum
gegn 3.
Þetta líkan er af nýrri þinghúsbyggingu fyrir brezka þingið sem reisa skal gegnt gamla þing-
húsinu í Bridge Street. Efnt var til samkeppni, og Robin Spencer og Robin Webster, fengu
fyrstu verðlaun fyrir þe«sa hngmynd. í húsinu verða m.a. skrifstofur fyrir 450 þingmenn,
einkaritara þeirra og ansiað tilheyrandi.
Loðnulöndun
í Reykjavík
Blaðinn hefur borizt eftirfar-
andi frá stjórn Síldar- og fiski-
mjölsverksmiðjnnnar h.f. í
Reykjavík:
Þegar loðnuvertið hófst að
þessu sinni, höfðu einstakar
verksmiðjur samkvæmt venju
fyrri ára gert ráð fyrir að taka
ákveðin skip í viðskipti á loðnu-
vertíðinni. Voru það yfirleitt
skip, sem voru í föstum viðskipt-
um við fiskvinnslustöðvarnar á
hverjum stað.
Fyrri hluta vertíðar brást
(loðnuveiðin íyrir Austfjörðum
og Suðausturlandi að mestu
leyti og varð það til þess að all-
ur loðnuflotinn leitaði á svæðið
frá Ingólfshöfða tii Snæfeils-
ness. Við þessar breyttu aðstæð-
ur urðu þau skip, sem gert höfðu
ráð fyrir löndun eystra, verr sett
en heimaskipin á hverjum stað.
1 þvi skyni að jafma aðstöðu
skipanna til löndunar, hvaðan
sem þau væru og hvar sem þau
höfðu samið um löndun, beindi
sjávarútvegsráðherra þeim til-
mælum til forráðamanna verk-
smiðjanna að skipin yrðu tekin
aflls staðar til löndunar i réttri
röð sem samningsskip væru,
enda gilti sama regla alls stað-
ar.
Á fundi stjórnar Sífldar- & fiski
mjölsverksmiðjunnar h.f. hinn
8. febrúar sl. var gerð svohljóð-
andi samþykkt:
„Samþykkt var að taka loðnu
af öfllum bátum, á meðan þróar-
rými er fyrir hendi, hvort sem
þeir eru skráðir i Reykjavik eða
utan Reykjavíkur, i þeirri röð,
sem bátamir koma að landi.“
Nú fór hvort tveggja saman,
að afli ioðnuveiðiskipa var mjög
góður og flestar aðrar verksmiðj
ur en verksmiðjurnar í Reykja-
vík létu heimaskip eða skip, sem
þeir höfðu samið við fyrirfram
um loðnulöndun, ganga fyrir um
móttöku. Leiddi þertta til þess,
að ioðnuveiðiskipin hvaðanæva
að flykktust til Reykjavíkur og
yfirfylltu þrær verksmiðjanna
þar, þótt þær tækju samtals um
17 þúsund tonn og fleiddi þetta
til þess, að sumir Reykjavíkur-
bátanna urðu mjög illa úti með
löndun, því að ef ekki var um
löndun í Reykjavík að ræða fyr-
ir þá, urðu þeir að halda til
fjarlægustu hafna svo sem Bol-
ungarvíkur og Seyðisfjarðar, á
meðan önnur skip, sem nutu
sama réttar og þeir i Reykjavík,
fengu löndun hjá hinum ýmsu
verksmiðjum á Suðvesturlandi.
Hinn 24. febrúar var gerð svo-
felld bókun á stjórnarfundi
verksmiðjanna i Reykjavík:
I.OÐNULÖNDUN
Framkvæmdastjóri skýrði frá
þvi, hvemig ástandið væri með
loðnumóttökuna. Kvað fram-
kvæmdastjórinn ekki unnt að
taka á móti loðnu að neinu ráði
í lengri tíma og nefndi 2—3 vik-
ur. Formaður flagði til, að það
yrði lagt á vald framkvæmda-
stjóra að ákveða, hvenær eða
hve mikið yrði tekið.
Löndunarreglur þær, sem sam
þykktar voru á stjómarfundi
hinn 8. febrúar voru framkvæmd
ar þannig:
Þegar þróarrými var fyrir
hendi hjá verksmiðjunum að
Kletti eða í örfirisey, var til-
kynnt til skipanna gegnum
Grandaradíó, að tiltekið þróar-
rými væri til staðar. Tók þá
Grandaradíó á móti beiðnum um
löndun frá þeim skipum, sem
voru með afla og voru þær sam-
þykktar meðan þróarrými ent-
ist, en þeim beiðnum, sem síðar
komu var hafnað. Þau skip, sem
þannig höfðu hverju sinni femgið
ieyfi fyrir löndun, voru síðan
afgreidd i þeirri röð, sem þau
komu til hafnar.
Það er augljóst mál, að ekki
er hægt að hafa þá reglu, að all-
ir bátar geti komið til hafnar í
því skyni að fá löndun og þar
með öðlazt rétt til löndunar. Af
því myndi leiða það, að fjöldi
báta myndi safnast fyrir i höfn-
inni og bíða löndunar og þar
með myndi aflinn eldast og
skemmast í bátunum og verk-
smiðjumar femgju þá eingöngu
skemmdan afla, sem ekki er
hægt að rortverja, þvi að skemmd
ur afli tekur ekki við rotvöm.
Hinn 6. marz sl. gerðu mörg
skip fyrirspurn um löndun gegn
um Grandaradió. Grandaradíó
svaraði, að samkvæmt upplýs-
/ngura frá verksmiðjunum væru
þrær fufllar og því ekki hægt að
taka á móti. Engu að síður
komu skipin til hafnar.
Þau vandræði sem sköpuðust
við þetta voru leyst þannig að
kvöldi hins 7. marz, að stjórn
verksmiðjanna ákvað, að taka af
bátunum í þróarrými, sem þá
var að losna, en sem vitað var
að ekki nægði fyrir farma allra
skipanna. Voru þessi skip öll í
viðskiptum við fiskvinnslustöðv
amar í Reykjavik að einu und
anskildu, sem hafði fastan samn
ing frá byrjun vertiðar.
Tveimur af skipunum, sem
biðu í höfninni, m.s. Súlunni og
m.s. Helgu Guðmundsdóttur, var
hins vegar gefinn kostur á for
gamgslöndun þ.e., að vera tekin
fram yfir öll hin skipin í lönd-
unarröðinni til að flosa 100 tonn
hvort skip, svo að þau væru
ferðafær til fjariægra hafna, og
skyidi löndun hefjast kfl. 24
þriðjudaginn 7. marz. Þessu höfn
uðu skipstjórarnir í fyrstu, en
óskuðu löndunar á umræddu
magni um sólarhring siðar. Þeg
ar landað hafði verið um 100
tonnum af hvoru skipi kröfðust
skipstjórarnir löndunar á öllum
farmi skipanna og neituðu að
fara frá löndunartækjum, nema
það yrði gert. Aukatöf skipanna
við það, að þiggja ekki strax
forgangslöndunina, sem þeim
var boðin nam um það bil sól-
arhring á hvort skip.
Verksmiðjustjómin telur það
ekki neina sök, þótt hún um-
fram skyldu tæki fulifermi af
flestum þeim bátum, sem kom-
ið höfðu til hafnar, þrátt fyrir
það að þeim væri tilkynnt fyrir-
fram, að þrær verksmiðjanna
væru fullar og því ekki um mót-
töku að ræða, og himim tveim-
ur bátunum m.s. Súlunni og m.s.
Helgu Guðmundsdóttur boðin
forgangslöndun, svo að þeir
væru ferðafærir með eftirstöðv-
amar vegna ofhleðslu, hvert
sem þeir óskuðu að fara.
Svo sem fyrr er skýrt frá um
framkvæmd á löndunarreglum,
þá öðluðust þessi skip engan
rétt til löndunar, þar sem þau
höfðu komið til hafnar í forboði
verksmiðjanna, vegna þess að
þróarrými var ekki fyrir hendL
Vandræði þessara skipa voru
þó leyst, eftir því sem umnt var,
strax og þróarrými myndaðist.
Stjóm Síldar- & fiskimjöls-
verksmiðjunnar h.f.,
Reykjavik.