Morgunblaðið - 14.05.1972, Blaðsíða 15

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 14. MAÍ 1972
15
Sigurbjörgu. Hún 'hefur reynzt
foreldrum sínum góð dóttir og
þeim til sóma. Hún skipar sinn
sess með prýði, sem húsmóðir á
myndarlegu heimili, en hún gift-
ist ung ágætum manni, Sigfinni
Gimnarssyni, frá Vopnafirði.
Þau eiga hús og heimili skammt
frá Akri. Hjá þessu venzlaifólki
hefur jafnan ríkf samheldni og
gagnkvæm umhyggja. Barna-
börn þeirra Ragnars og Guðrún
ar eru fjöigur: Gunnar Hans,
Ragna Sigrún, Björn og Guð-
rún. Öll eru þau myndarleg og
elskuleg börn. Barnabömum sín
um reyndist Ragnar ástríkur og
góður afi til hinztu stundar.
Mörg síðari ár bjó Ragnar við
mikla vanheilsu. Oft þurfti hann
að leita sér lækndniga lengra til,
liggja á sjúkrahúsum og gangast
unddr erfiðar aðgerðir. Þá kom
það bezt í ljós hvílikur lánsmað
ur Ragnar var í hjónabandi
sinu. Á þessum ferðum fylgdi
Guðrún jafnan manni sinum og
vair styrkur hans og stoð. Sjálf-
ur átti hann sterka og örugga
trú á guðlega forsjón og bar
veikindi sín með frábærri hetju
lund.
Þegar ég hugsa um líf Ragn-
ars Albertssonar, koma mér
í hug orð sálmaskáldsins: „Ef
einhver óttast Drottin, mun
hann kenna honum veg þann er
hann á að velja. Sjálfur mun
hann búa við hamingju og niðj-
ar hans mumu eignast landið.“
Sannarlega gekk Ragnar á vegi
réttlætisins og bjó við mikla
hamingju. Hann átti því láni að
fagna að hafa sér við hlið lífs-
förunaut sem reyndist hon-
um alla tíð vel, en þó bezt þeg-
ar mest á reyndi. Hann átti þá
trú og sálarþrek sem entist hon
um til að ganga í gegnum
margra ára heilsuleysi, og oft
þjáningar, en vaxa við hverja
raun. Ég veit að sjálfur hefur
Ragnar ótal sinnum beðið niðj-
um sínum og ástvinum blessun-
ar, svo ríkur var hann af trú og
góðvild. Það mun verða
þeim leiðarljós á vegum framtíð
arinnar.
Nú fer i hönd vor og sumar.
Þá fagnar lífið um voga og nes
Hornaf jarðar og himinninn b!án-
ar yfir fjöllum og jöklum. Þessu
byggðarlagi unni Ragnar og
helgaði krafta sína. En hann
vissi að „heiðloftið sjálft er hul-
iðstjald, sem hæðanna dýrð oss
felur.“ Því huliðstjaldi hefur nú
verið svipt frá sjónum hans.
Samferðamenn og vinir Ragn-
ars, kveðja hann með virðingu
og þökk við þessi vegamót.
Blessuð veri minning hans.
Valgerður Sigurðardóttir,
Hvalnesi, Lóni,
Austur-Skaftafellssýslu.
Vilborg Ólafsdóttir
Skarðshlíð
Evrópumeistarin
Chalmers no. 9
KR - Morton
leika á LAUGARDALSVELLINUM í kvöld
kl. 20.00.
ÞETTA ER SÍÐASTI LEIKUR SKOZKU
ATVINNUMANN ANN A.
Verður það g'arnla K.R., sem sigrar?
Verð: Fullorðnir kr. 150.—
Böm — 50.—
K.K. — F.H.
ÞAÐ ER
EKKI NÓG
AÐ KAUPA BÍL-
Laugardaginn 8. apríd fór fram
jarðarför Vilborgar Ólafsdótt-
ur, dóttur óðalsbóndans frá Þor-
valdseyri og Sigrfðar, komu
hans, sem farin eru héðan úr
heimi fyrir nokkrum árum. Vil-
bong var yngst í sinum systkina
hópi. Því man ég hana bezt sem
unga heimasætu á Eyri sem við
köiluðum oftast óðalssetrið,
börnin sem vorum þar oft tíðir
gestir þar sem var aðalrétt okk-
ar bygigðaclags í Eyjafjallasveit
inni. Svo við hlöikkuðum alltaf
til réttardaganna haust og vor.
Þá var gott að koma að Eyri,
þar sem móðir Vilbongar tók vel
á móti börnunum, og alltaf
fannst okkur við setjast að
veizluborði er við kiomium að
Eyri.
Sigríður var fróð kona og
hafði gott lag á að vekja upp
áíhuga okkar barnanna fyrir
öllu sem eftirtektarvert var í
láfd og starfi, enda tel ég mig
hafa mótazt mikið í æsku af hátt
um og heimilisbrag móður þinn-
ar og þínum, Vilborg mdn, bæði
í foreldrahúsum og sem starf-
andi unglingur á þínu uniga og
igöða beimili að Hrúitafelli, Aust-
ur-Eyjafjöllum, þar sem ég starf
aði, eftir að ég varð að fara úr
iföðurhúsum ráðþrota ungl-
ingur, er faðir minn brá
búi eftir missi móður minn-
ar. En þegar hennar naut ekki
við lengur brá hann búi og fluttist
úr okkar kæru sveit. Sá fliutm-
ingur var okkur eldri systkin-
unum þun.gur í skauti. Það var
erfitt að rífa upp rætur frá jafn-
öldrum og góðu fólki og flytjast
'burt á ókunnan stað. Flest
vorum við vlnnandi hjá fölki
undir Fjö’iunum fyrstu sumrin
eftir að pabb; brá bú', 'o? það
var ég sem var v'sirVTn hjá
þér. Það var gott að vara hjá
þér, Vilborg min, sjá allíaf bros
ið þitt hlýja, því þann'g man ég
þig, og gott var og gaman að
tala við þiig, þegar tirni var til
frá dagsins önn. Þá voru ekki
þessar stórvirku vélar, sem
vinna svo hratt. Þá var hestur-
inn okkar fallegi og góði, okk
ar vinnuhjú. Nú er það vélin
miikla sem ræður í starfi þótt
manmshöndin verði að íiylgja
henni að nokkru leyti, ennþá.
Borga mín, ég gat og ég get
varia orða bundizt yfir þvi að
þú sért ekki lengur sjáanleg
mannlegum augum á þínu fagra
heimili og Tómasar, eftirlifand;
manns þíns að Skarðshldð, Aust-
ur-Eyjafjöllum. Þar var allt
frítt og fallegt er við sem þekkt
um þig, stóðum þar simá sbund
og horfðum á hvað he'mili þitt
bar þér fagurt vitni urn starfs-
sa.mar hendur og listrænar gáif-
ur í öllu. Al'lt minnir þar á þig
og þitt gamla bernskuheimili.
Þú varst þar sjálí því þú lifir
þar í ölíu, andi þinn sveif þar
ytfir, þannLg varstu og hiýtur að
verða. Göð kona er Guðs gjöf.
Þau orð verða ekki vefemgd.
Það eru sannindi sem englnn
getur aftur tekið. He’mili þitt
og Tómasar var það myndar-
heLmili, sem öl-Tum verður minn-
isstætt sem augum hafa iitið, og
glögigt er ætið gests auga. Menn
vilja ætíð telja konuna hið
veika kyn. En flestir munu samt
fá að reyna að þegar andstreymi
bsr að dyrum, og fllestir fá eitt-
hvað af því að reyna á ldfsleið-
innd, þá er það oftast .konan sem
er sá sterki.
Það er skjól í góðum viwum,
og við erum flest þær fé’ags-
verur að þurfa sldkt skjól í mis-
jöfnum veðrum lífisins, og ekki
sízt á viðikvæmum bernskuárum.
Eins og mín berns'kuár, Borga
mín, er ég kom til vin.nu á þitt
heimili, óreyndur unglingur.
Það var skjól sem lilkija má við
hús sem gefur öryggi, frið og
yl. Þú varst hið glæsilegasta og
góða stórmen.nd í a'Ugum un.gl-
ingsins. Stórbrotin eins og ís-
lenzku fjö'lin okkar glæstu og
háu. Skap þitt var sterkt, stór-
brotið og prúðimannlegt, en ætíð
giaðlegt og glettið, þar sem við
átti. Ákveðni í s'koðun, heill og
sómaleiki í orðum var þitt vega-
nesti. Að ganga út um haga,
horfa á vorbiómin andandi öil
þesisi islenzku hugljúíu blóm,
vekur upp hjá sveitabarninu
huig'ljúfar minningar bernskuár-
anna. Þessi ósnortna ís-
ienzka niáttúra sem bæjar-
líf borgaranna á ekki tii, nema
í görðum. Eínmitt þess vegna
skulum v:ð ganga hdjóð um is-
ienzka m-old, um íslenzka jörð
með lotningu, þvi þetta er okk-
ar jörð og í okkar landi anga
lítil vorblóm.
Eins og gull ber af eiri, ang-
ar lítil sóley í hlaðvarpa, skín
björt sem sólin meðan lýð-
ir land vort bygigja. Eins varst
þú, björt oig hlý kæra æskuvin-
kona og húsmóðir.
ÞAÐ ÞARF LÍKA
AÐ KAUPA Á HANN
BENZÍN -
Þess vegna er hagkvæmara að kaupa bíl,
sem fer vel með þann dýra vökva, benzínið
og þarf sáralítið viðhald .
Ef svo bíllinn á að vera sérsfaklega hannaður
fyrir aksfursöryggi, viðbragðsflýti og skerpu,
þægindi og innrými.
— Ja, þá höldum við því ákveðið fram að
SAAB SÉ BÍLLINN
„ÖRYGGI FRAMAR ÖLLU"
gg meö fjaðrandi
„öryggi framar öllu" höggvara
'^“"^BJÖRNSSONAcp.
SKEIFAN 11 SÍMI 81530
G.S.S.