Morgunblaðið - 30.06.1972, Síða 7

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 30. JÚNÍ 1972
7
Sminútna
hrossgáta
■ 'J'
5 ■
8 9 11
12
14 W 1 ■
17 ■
18
L&rétt: 1 Heiimtinig — 6 skel —
8 áburður — 10 missir — 12
eCkki taldir mieð — 14 guð —- 15
tiónn — 16 Ijötra — 18 verk-
ifærið.
Lóðrétt: 2 sfkipuleggja — 3
sarntenging — 4 á kflæði (þf) —
5 Ðolaíiljót — 7 meðferð — 9
beina að — 11 forfeður — 13
rand — 16 æpa — 17 fangamarfk.
Lausn siðustu krossgátu:
Lárétt: 1 óhætt — 6 óra — 8
err — 10 frú — 12 rósrauð —
14 P.S. — 15 tó — 16 ætfa — 18
retfatfót.
Lóðrétt: 2 hrós 3 ær — 4
tatfa — 5 Gerpir — 7 rúðótt —
9 rós — 11 Rut — 13 ráfa — 16
eof —17 atf.
BRIDGE
Eftirfarandi spffl er frá leikn-
um millli írlands og Venezueda í
Olympíumótinu 1972 og sýnir, að
þeir sem eru djarfir í sögnum
verða að vera snjallir í úrspffli.
Hér er það írski spilarinn Dick
Barry, sem ieikur listir sínar.
NORÐUR:
S: D-10-9-7-6 4
H: 10-6-5-2
T: 6
L: D-10
VESTUR: AUSTUR:
S: K-8-2 S: —
H: K-7-3 H: D-9
T: ÁiD-8 T: K-G-10-7-5-3-2
L: K-8-7-6 L: 9-5-3-2
SUÐUR:
S: Á-G-5-3
H: Á-G-8-4
T: 9-4
L: Á-G-4
IriSku spilararnir sátu A,—V.
og sagnir gengu þannig:
A: S: V: N:
P. 1 gr. P. 2 hj
P. 3 ®p. P- 4 sp.
5 t. Dohl. Ailir p.
Suður lét spaða ás og þegar
vestur iagði spfflin á borðið, var
augijóst, eftir sögnunum, að
®uður hefði átt í erfiðlleikum með
4 spaða. Var því mjög þýðingar-
tmikið að vinna 5 t.igla, þótt sögn
ön Iheifði upphaflega verið ætiuð
isem varnarsögn.
Saigníhafi trompaði spaða ás-
inin, tók tvisvar tromp og lét síð
an út hjarta 9. Suður er nú í
mikJum vanda og við nánari at-
íhiugiun er sama hvað hann gerir.
Drepi hann með áisi, þá getur
isagnihatfi lotsnað við 2 lautf heima
í isipaða kóng og hjarta kómg í
borði. Siðan lætur hann út lautf
að heiman og gefur aðeins einn
elag á lautf. Gefi suður hjarta 9,
Iþá dnepur sagnhafi í borði með
kóngi, iætur út spaða kóng og
fcaistar hjarta drottningu. Síðar
lætwr hann út lautf að heiman og
Igietftur þannig 2 sðagi á lautf.
Sagnhatfi vann þannig spfflið og
Irland vann leikinn 58:24
eða 20—0.
UPPLYSINGAR
UM HÖFUND
mwM
DAGBÓK
BARYVWA
Adane og Æjale
í Eþíópíu
Eftir t»óri S. Guðbergsson
RANNSÓKNAFERÐ
Landið er umkringt há-
um og víða mjög hrikaleg-
um fjöllum. Utan í hlíðum
fjallanna eru sums staðar
vegir. Á rigningartímum
verða þeir hálir og hættu-
legir. Menn geta átt það
á hættu að hrapa niður
snarbrött gilin. En þessi
háu fjöll hafa líka valdið
þvi, að innfæddir menn
hafa getað varizt óvinun-
um, sem hafa ætlað að ráð-
ast inn í landið.
! Land þetta er víða skógi
vaxið, þéttum og miklum
skógi. Ár og fljót hlykkj-
ast eftir dalsbotnunum hér
og hvar eins og eiturslöng-
ur á hraðri ferð eftir bráð.
í sumum þeirra eru krókó-
dílar.
Apakettir hendast til og
frá í skóginum með skríkj-
um og látum, krummar
og krákur krunka öðru
hverju, skjaldbökur mjak-
ast áfram í grasinu hægt
og rólega. Stórir og smáir,
alla vega litir fuglar flögra
hér um og strútar sjást
víða hlaupa yfir sléttur og
vegi. Allt úir og grúir af
stórkostlegu dýralífi og
einhvers staðar inni í
/ skógi læðist léttfættur kon
ungurinn sjálfur, ljónið,
■ sem allir hræðast.
Landið er stórt og mikið,
tólf sinnum stærra en ís-
land. Það heitir Eþíópía og
skiptist í mörg héruð eða
fylki.
Þegar saga þessi hefst
fyrir um það bil 17 árum,
læddust tvö börn um í
rjóðri nokkru fyrir utan
tvo lágreista kofa. Þau
áttu heima í Konsó-héraði
í Eþíópíu.
„Komdu nær,“ sagði
Adane, „þau sjá okkur
ekki.“ Og Æjale og Adane
læddust nær kofunum.
Þau voru í rannsóknaleið-
angri. Nokkuð var orðið
áliðið dags. Innan skamms
gengi sólin til viðar og kol-
svart myrkrið skylli á. Ad-
ane og Æjale höfðu verið
að heiman mest allan dag-
inn. Margt skemmtilegt
hafði gerzt og þau voru
orðin hálf dösuð og þreytt.
Þau máttu samt til með að
gægjast inn í kofana, áður
en þau héldu heim.
FRflMttflbÐS
Sfl&fl
BflRNflNNfl
ÞÓRIR S. Guðbergsson er
ineðal yngstu fröfimda,
sem sindanlarin ár hafa
ritað sögur fyrir börn og
unglinga. Hann er fæddur
í Reykjavík .7. maí 1938,
sonur hjónanna Guðbergs
J. Konráðssonar, fyrrv.
verkamanns, og Herdísar
Þ. Sigurðardóttur.
Pórir S. Guðbergsson
I>órir er kvæntur Rúnu
Gísladóttur, kennara og
rithöfundi, en þau hjónin
hafa ritað samtals um 14
bækur á undanförnum sex
árum. Eina bók hafa þau
ritað sameiginlega og þýtt
m.a. Ævintýri barnanna og
Ævintýri æskunnar. Þórir
hefur m.a. skrifað eftirfar-
andi:
Knattspyrnudrengurinn,
Skíðakeppnin, Ævintýri á
ísjaka, Ingi og Kdda leysa
vandann, Markús og mikil-
væg skilaboð og Kubbur
og Stubbur, sem byggð er
á samnefndu barnaleikriti,
sem sýnt var í Iðnó íyrir
fáeinum árum.
Þórir hefur ennfremur
samið fáein leikrit, sem
leikin hafa verið i útvarpi
og eitt þeirra hefur verið
gefið út í bókarformi og
nefnist Páskamorgunn.
I>órir lauk stúdentspróf’i
frá Menntaskólanum í
Reykjavík 1958 og kenn-
araprófi árið eftir. Undan-
farin ár hefur hann mest
lagt stund á kennslu og
skólastjórn. Hann hefur
skrifað mjög niikið fyrir
barnablaðið Æskuna.
Saga sú, sem Morgun-
blaðið hefur nú fengið til
frumbirtingar, nefnist Ad-
ane og Æjale í Eþiópiu.
Hún er byggð á samtölum
við íslenzku kristniboðana,
sem þar hafa dvalizt, og
heimildaritum innlendnm
og erlendum, sem greina
frá þjóðháttum, náttúru
og kristniboði í Eþíópiu.
Sagan f jallar um stúlku
og pilt, sem bæði eiga
heima í Konsó-héraði, þar
sein íslenzkir kristniboðar
hafa lengst af dvalizt. Seg-
ir frá I i f n aðarháttum
þeirra, hjátrú og hindur-
vitnum, skemmtilegum
markaðsdögum og spenn-
andi Ijónaveiðum. I>ar
greinir einnig frá komu
og veru hins grunsamlega
hvíta manns, sem vildi
m.a. ná sálum þeirra inn í
tækið sitt! En hvernig þau
viðskipti urðu svo, geta nú
íslenzk börn og aðrir les-
endur Morgunblaðsins
fengið að fylgjast með á
næstu dögum.
Morgunblaðið væntir
þess, að margir hafi gagn
og gaman af þessari frá-
sögu Þóris, sem segir frá
upphafi fyrsta dóttursafn-
aðar íslenzkrar kristni.
SMAFOLK
VÖU éPOILSP TH/CrlTHEN I
TH0U6HT MM3E IT UX59LP BB
KlNP 0F NiCÉ 10 HAVE A éi^TERJ
£0 I0HAT HAPP£N5?I 6ET ,
AN0THEK BR0THQ5..A RERl/NÍ
THAT'5 IT!
ffí ))
— Fyrst vildi ég verða — ÞÚ eyðilagðir það. Þá fór
' einkabarn .... ég að hugsa um að kannski
væri gaman að eiga systur en
hvað gerist. — Ég fæ annan
bróður, endurtekningn —
< aðra gamla liimmii!
— ÞARNA KOM ÞAÐ! — Við köiium hana
„LUMMÓ"! — „LUMMÓ"
Sigursteindórsson — almátt-
iigur!
FERDINAND