Morgunblaðið - 30.06.1972, Blaðsíða 28

Morgunblaðið - 30.06.1972, Blaðsíða 28
28 MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 30. JÚNÍ 1972 SAGAN Saint-Michel hikuðu þau við en fóru svo inn á krána á horn- inu. Þar var margt manna við barborðið, enda tími til að fá sér drykk fyrir matinn. Ég sá þau inn um gluggann. Þau stóðu við borðið nálægt pen- ingakassanum. Barþjónninn út- bjó heitan drykk og setti hann fyrir framan ungu konuna, sem virtist mótmæla. En Marton var ákveðin. Loks drakk hún úr glasinu en hann fékk sér kaffi- bolla.“ „Já, vel á minnzt,“ sagði Maigret við Lapointe, „hvað drakk hann á veitingahúsinu um hádegið?" „Vatn.“ Það var skritið, en Maigret fannst hann vera alveg viss um að járnbrautarsérfræðingur- inn smakkaði hvorki létt vín né sterka drykki. TANNVERNDAR- SÝNING iÁrnagarði 28/6-2/7 opin daglcga M.14-22 „Þegar þau komu út,“ sagði Lucas, „fóru þau beint á stræt- isvagnabiðstöðina og biðu þar. Ég sá þau siðan fara upp í strætisvagn sem ók í áttina til Porte Orléans og fannst rétt- ast að koma og gefa skýrslu. Var það ekki rétt?“ Maigret kinkaði kolli. Snjó- komin voru bráðnuð á öxlum Lucasar. Á meðan hann sagði frá, hafði hann haldið höndun- um yfir miðstöðvarofninum til að verma þær. „Ertu upptekinn í kvöld,“ spurði Maigret. „Neii.“ „Ég veit ekki hvom ykkar ég á að biðja að vera utanhúss i kvöld og nótt. Það verður ann- að en gaman í þessu veðri . . . “ „Mig,“ sagði ungi lög- reglumaðurinn og rétti upp aðra höndina eins og skóladrengur. Og Lucas sagði: „Getum við ekki verið tveir um það. Ég skal hringja í kon- una mína og segja að ég komi ekki heim í kvöldmatinn. Ég fæ mér brauðsneið á kránni gegnt Montrouge-kirkjunni. Lapointe getur svo komið seinna og leyst mig af ... “ „Ég kem þá um tiuleytið," sagði Lapointe. „Þú mátt koma seinna. Hvern ig væri að skipta timanum þann- ig að þú komir um miðnættið?" „Ég kem fyrr. Or þvi ég íer ekki að hátta, þá finnst mér betra að gera eitthvað." „Nokkfar fyrirskipanir?" „Nei,“ sagði Maigret. „Ég mun eiga nógu bágt með það á morgun að útskýra þessa ráð- stöfun fyrir þeim á æðri stöð- um, ef ég verð spurður. Bæði eiginmaðurinn og eiginkonan eru búin að koma og hafa far- ið fram á að segja mér allt um vandamál sín. Eiginlega ætti r maísret feer samvízkubit eftirgeorsessimenon ekkert að gerast. En einmitt þess vegna..." Hann lauk ekki við setning- una, því hugsunin var ekki nógu Ijós, þegar átti að fara að koma henni í orð. „Ef til vill var það rangt af mér að láta hann vita, að eig- inkonan hafði komið hingað. Ég hikaði við það. Svo sagði ég við sjálfan mig..." Hann yppti öxlum. Hann var orðinn þreyttur á öllu málinu gekk að skápnum og tók hatt- inn sinn og frakka. „En við sjáum hvað setur . . . góða nótt, piltar." „Góða nótt.“ Og Lucas bætti við: „Ég verð kominn á vaktina eft ir klukkutima." Úti hafði kólnað. Litil, hörð snjókornin voru varla sýnileg í glampanum frá ljósastaurunum en það sveið undan þeim þegar þau snertu hörundið. Maigret var ekki í skapi til að biða eftir strætisvagni, svo hann tók sér leiigubil. Hann lét fara vel um sig í aftursætinu og vafði þykka frakkanum vell að sér. Honum fítnnst öll önnur mál, sem hann hafði fengizt við, hreinn barnaleikur hjá þessu, og það graindist honum. Aldrei hafði hann verið svona óviss. Svo óviss að hann hafði jafnvel leitað ráða hjá Pardon lækni, gengið á fund lögreglustjórans og farið til saksó'knarans og rétt áðan hafði hann leitað eftir við- urkennin.gu hjá Lapointe. Honum fannst hann vera eins og úti á rúmsjó. En á meðan billinn ók í kring um République tongið, datt honum nokkuð í hug, sem var honum smá- huggun. Ástæðan fyrir því að þetta mál virtist svo flókið og erfitt viðureignar var sjálfsaigt sú, að í þetta sinn var ekki um að ræða afbrot, sem þegar hafði verið framið, heldur afbrot sem yrði ef til vill framið bráðlega. Sá möguleiki var að vísu líka fyrir hendi, að það yrði alls ekki framið. En voru ekki oft möguleg afbrot, fullmótuð í huga afbrotamannsins, áldrei framin? Eru þeir ekki margir sem ætla að ráða einhvem af dögum, athuga alla möguleika á að hrinda verknaðinum í fram- kvæmd, en missa móðinn, þegar til kastanna kemur? Hann minntist margra mála, sem hann hafði haft afskipti af. Sum þeirra hefðu aldrei orðið, ef ekki hefði boðizt sérstakt tækifæri eða þau höfðu orðið af slysni. Bf fórnardýrinu hefði t.d. ekki ratazt einhver tiltek- in setning á munn, hefði ekkert gerzt. 1 þessu málli þurfti hann ekki að rekja gerðir og hegðun ákveðins ma. ns, heldur geta sér til urn atferli hans í framtíðinni og það var miklu erfiðara. Honum var ekkert gagn að því, sem hann hafði lesið um sálarfræði, sállsekninigar eða sál könnun. Hann hafði áður komizt í í þýðingu Huldu Valtýsdóttur. kynni við hjón, sem vildu hvort annað feigt. En fordæmin voru honum einskis nýt. Fordæmin giltu að- eins, þegar um þaulvana afbrota menn var að ræða. Og þá að- eins, þegar morðinginn hetfur áður verið að verki. Þá er hægt að þekkja handbrögð hans aftur. Hann veitti því ekki athygli að billinn hafði staðnæmzt við gangstéttina. „Þá erum við komnir," sagði bílstjórinn. Dyrnar að ibúðinni opnuðust gcorpiotteallabwcur ... fyrir þig POPhúsið Grettisgötu 46 • Reykjavík • *S? 25580 velvakandi 0 Hver orti vísuna? 1 norðlenzka tímaritinu - Súlur - fyrsta hefti 1972, gefið út á Akureyri, er birt vísa, sem sagt er, að Sigurður Jóns- son frá Grund á Þorvaldsdal hafi ort um Jóhönnu Einars- dóttur. (Hrauns-Jóku). Þar hljóðar vísan svo: „Mun þá krókinn mata sinn myrkrahrókur blakki, en hrökkur Jóka, hraunsmogin, hels við mók af klakki." 1 ljóðmælum Hjálmars Jóns- sonar í Bólu, er gefin eru út 1919 af Jóni Þorkelssyni, er vísan þannig: Mun þá krókinn maka sinn myrkra hrókur blakki, hels við mók, er Hraun-smogin, hrökkur Jóka af klakki. Mér finnst, að glögg merki Bólu-Hjálmars séu á visu þess- ari í útgáfu Jóns Þorkelssonar, á ljóðmælum Hjálmars, bæði í orðum og formi. Og undarlegt má það heita, ef visur eða ljóð eru prentuð í Ijóðabækur stór- skálda, sem hafa ekki ort þau, þótt slíkt hafi hins vegar komið fyrir. Það væri bæði gagn og gaman, ef ritstjórar eða blaðamenn reyndu að kom- ast, að því, hver er hinn rétti höfundur vísunnar -. Jóh. Ásgeirsson. 0 Drykkjuskapur unglinga Jóhann Þórólfsson skrifar: „Kæri Velvakandi, Ég vil byrja á því að þakka gott samstarf á síðastliðnum S* á - ydarþjónusta nltii úhpíix Opid alía laugardagai árum um leið og ég óska eftir því, að þú birtir nokkrar lin- ur fyrir mig, sem fjalla um drykkjuskap unglinga, sem ég sé að er mest áberandi í blöð- unum að undanfömu og það ekki að ástæðulausu. Að draga úr drykkjuskap og forða unglingunum frá því að verða Bakkusi að bráð, verður sjálfsagt ekki létt verk. Þessi mál eru áreiðanlega orðin mestu vandamál þessarar þjóð- ar. Þegar ég leit í blaðið Vísi 23. júní sá ég, að borgarstjóri óskaði eftir samvinnu við dómsmálaráðuneytið um þessi mál. Mér finnst það eftirtekt- arvert og þakkarvert, að þessi hugvekja skuli koma fram frá borgarstjóra og borgarráði. Nú er það tvennt, sem ég vil benda á, til þess að draga úr drykkjuskap. Vísir talar um leynivínsala og á viðtal við lögregluna í því sambandi og þar kemur i ljós að sumir leigubílstjórar stunda leynivín sölu. Til þess að fyrirbyggja leynivínsölu hjá leigubílstjór- um, eiga dómstólarnir, að mínu viti, að svipta þá ökuleyfi ævi- langt, strax við fyrsta brot. Með öðrum orðum; mér finnst, að þeir, sem fara með dóms- valdið, séu allt otf linir að retfsa þeim sem brotlegir gerast, bæði á þessu sviði og öðrum. Er ekki full ástæða til þess að loka öllum vínsölum á laugardög- um? Það er áreiðanlega það eina, sem myndi hafa þau áhrif að stórminnka drykkjuskap um helgar. Ráðamenn þjóðarinnar ræða mikið um þessi mál, en þeim dettur ekki í hug að spyrna við fótum með því að loka öllum áfengissölum á laugardögum, sem yrði þó tví- mælalaust til þess að draga úr drykkjuskap. Þegar aðrar verzlanir loka á laugardögum, hvers vegna geta þá ekki áfengisverzlanir verið lokaðar á laugardögum? Mér finnst, að ráðherrarnir ættu að vera svo þroskaðir og skilningsríkir, að loka öllum vínsölum á laugar- þeir sjái sóma sinn í þvi að dögum. Það er eina leiðin til þess að draga úr drykkjuskap. Ég vil segja við ykkur ráð- herrar: „Gangið á undan með góðu fordæmi og látið einskis ófreistað til að draga úr drykkjuskap unglinga, sem nú erú efst á baugi. Þá er vel.“ Jóhann Þórólfsson. Týsgötu 8.“ Velvakandi leyfir sér að ef- ast um, að sú ráðstöfun að loka vinbúðunum á laugardögum gæti orðið einhver allsherjar- alusn á þessu mikla vandamáli okkar. Þeir, sem ætla að ná sér í áfengi fyrir helgi eru fyrirhyggjusamari en svo, að þeir láti slíkt aftra sér. Það væri þá frekar að hafa lokað á föstudögum, en eins og allir vita byrjar helgin nú orðið á föstudagskvöldum. Margir fá líka vikulaun sín greidd á föstudögum, þannig að hægt er um vik. Annars hefur Vel- vakandi ekki trú á því að lok- un þessara verzlana einhverja vissa daga gæti neitt meirihátt- ar strik í reikninginn.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.