Morgunblaðið - 25.08.1972, Síða 4

Morgunblaðið - 25.08.1972, Síða 4
MORG0NBL4ÐIÐ. FÖSTUDAGUR 25. ÁG.ÚST 1972 RAUDARÁRSTÍG 31 14444 *£? 25555 BÍLALEIGA *CAR RENTAL 21190 21188 SKODA EYÐIR MINNA. Shodh LEIGAN AUÐBREKKU 44-46. SÍMI 42600. BILALEIGAN AKBBAUT r 8-23-47 sendum GULLSMIÐUR. Johannes LeLfsson La«gavegi30 TRÖIÆSFTJNARHIUNGAR •viðsmíðum þérvdjið HÖRÐUR ÓLAFSSON haestaréttariögmaður skjatoþýSandi — «nsku Austurstrestí 14 sfcnar 10332 09 35673 Op/ð frá k!. 9—22 a!la virka daga nema laugardaga frá kl. 9—19. Bílasalinn við Vitatorg Sími 12500 w? 12600. STAKSTEINAR Ársgamlar sameiningar- hugmyndir Fyrst eftir kosningfarnar í fyrrasumar og mcðan á st,fórnarmyndunartilraunum Ólafs Jóhannessonar stóð, fóru fram miklar umræður um sameining-arhugmyndir vinstri aflanna, sem svo hafa verið nefnd. Stjómmálaflokk- ar og flokksbrot vildu nota kosningaúrslitin tll þess að stuðla að sameiningu jafnað- armanna og samvinnumanna i einum stjórnmálaflokki eins og það var kallað. Hannibal Valdimarsson lýsti yfir því fyrst eftir kosning- arnar, að þetta væri brýnasta verkefnið, sem framumlan væri á stjórnmáiasviðinu. Samband ungra framsóknar- manna, sem áðtir hafði gert sérstakan ntálefnasamning við Samtök frjálslyndra og vinstri manna, tók eindregið undir þessar hugmyndtr Hannibals. Hannibal gekk svo Iangt, að hann krafðist þess að Alþýðu- flokknum yrði boðin þátt- taka í stjórnarmyndunarvið- ræðunum. Þegar Alþýðuflokk- urinn hafnaði þvi, Iðgðu Sam- tök frjálslyndra og vinstri manna til, að stofnað yrði sér- stakt santeiningarráð með þátttöku Samtakanna, AI- þýðuflokksins og Framsókn- arflokksins. Alþýðuflokkurinn hafnaði þessari hugmynd með öllit; alþýðnflokksntenn höfðu engan hug á að tengjast Framsóknarflokknum. Alþýðttflokkurinn lagði á hinn bóginn til, að vinstri- viðraeðunitm svonefndu unt sameiningtt jafnaðarmanna yrði haldið áfram með þátt- töku fulltrúa Alþýðuflokksins, Samtaka frjálslyndra og vinstri ntanna og Alþýðu- bandalagsins. Fyrir kosningarnar og með- an á stjórnarmyndunarviðræð unum stóð virtust vinstri flokkarnir svonefndu að Framsóknarflokknum með- töldum allir hafa ntikinn hug á sameiningu. Erfitt samstarf Eftir kosningar kom þó fljótlega nýtt hljóð úr srokkn- um. Gylfi Þ. Gtslason, formað- ur Alþýðuflokksins, sagði í viðtali við Morgunblaðið: „Það ér rétt, að ekkt er vtð Jtví að búast, að nokkuð verði úr slikri sameiningu eins og stjórn og stjórnarandstöðu er nú háttað,“ Þá hefur einnig komið í Ijós, að Framsóknarflokkur- inn hefur engan áhuga á sant- einingu. Meginjtorri flokks- manna virðist telja það ærið nóg að vera i rikisstjórn nteð vinstri flokkunum. Nokkur hópur ungra framsóknar- ntanna heldur þi enn fast við sameiningarhugmyndina, og í raun réttri virðast þeir vera einir um að halda þessari skoðun á lofti uni þessar nttmdir. Málgagn Hannibals Valdi- ntarssonar, sem fyrir ári var helati málsvari sameiningar jafnaðarmanna, sagði í sum- ar, að einhliða sameining væri varhttgaverð; hún væri líkfcg til Jtess að tefja eða eyða hugsjóninni um víðtæka stefnu. Ennfremur var bent á, að stefnusambræðslan yrði ekki nógu róttæk og fersk. Þá hélt málgagn Hanntbals því fram, að forystumennirn- ir myndu ekki vinna að heil- indum að þessu ntáli, heldur ntyndu þeir fyrst og frentst vinna að því að tryggja að- stöðu fámennra skoðana- og valdahópa. Engu er líkara en vinstri stjórnar ævintýrið, scm nú hefur staðið t eitt ár, hafi dregið allan ntóð úr hinum fyrrtim kokhraustu málsvör- um vinstri sameiningar. Reynslan virðist enn einu sinni ætla að sýna frant á, að þessi stjórnmálaöfl eiga sér- lega óhægt með að vinna sant- an. OPIÐ BREF * til Einars Sigurðssonar (I verinu) Ég vill byrja á því að þakka Einari fyrjr J>áttinn I veriniu, sem mér finnst oft einstaklega fróðlegur og stoemmtiliegur, og ég er oft hissa hvað maðtir eins og Einar, sem hlýtur að hafa i mörg horn að Iíta með jafn um svifamikinn rekstur og hann er með, skuli hafa tíma til fróð- leiksöflunar á flestum sviðum sjávarútvegs á hverjuim tíma. Ég er viss uim að Einar axm þessum máliuim og gengur þar óskiptur titt verks, bæði fyrir sjómenn og útvegsmenn og er það vel. Tilefni þessara tilskrifa mirma voru h'ns vegar þau, að mi'g lahgaði til að víta, hvort nokkuð værí huigsað um ann að en tonnafjölda í samhandi við fiskjanda.nir báta og togara. Lesa má, að þessi togari eða bátur landaði þetta og þetta miktluim físki, hvaff af afianurn fór í fyrsta flokik, annan flokk eða gúanó. Dæmi: Togari landar 250 tonn um, tökum karfa, það er orðin uppistaða toguraaiflans, eins og nú stamda saikir, af þessum afla eru karæiská 50 tonn eða meíra undirmálofiskur eða gúanó, svo kemur annar togari á sanoa róli og landar 200 tonnum og af ham afla fara aðerns 10 tonn í gúianó. Spurningin er þvi þessi: Gefa aflahæsitu sikiplin mesra afferverðmætið. Hvor þróunin er betri, minmi aflii betri fiskur, meiri afHi verri frskur, kóða- dráp og ffleiri tonn? Ég vil meina að tonnafjoldi gefr alls ekiki rétta hugmyitd um aflarverðmæfci skipa, og mætti gjaman hreyfca út af þeirri Iieið- inlegu venju að hrópa hæst um þá sem með fflest tonn.n eru, hins vegar er atEtt í lagi ef sam- an fer mikbtl afli og góður. En því m.iðu r held ég að atlt of miikið lof sé borið á gúainóftski ri, sem gefur afremga htngmynd um hvað verið er að afla. Ég skil mæta vel afstöðu fiski skipaskipsitjóra í sí mmr.kand: fiskivon, en hvar enda þessi ósköp, ef við reynuim ekki að opna auigun fyrir því, að við verðum að þynma ungvlðrnu, hætta þessu gúanófrskirii. heiðra þá sem með góða fisk- inn koma, og leggja metnað sinn í að skapa sem mest verð- mæti, það er nú svo komíð núnia, að menn þakka fyrrr að hanga í pokanum, togtLiu 2 til 3 tímar, geta því allír séð, að spyrna verður við fótum ef um gereyðingu á ekki að vera, eins og með siMiina sælia minninga, Hverju eiga niðjar okkar að taka við, mér er spurn? Ef held ur sem horfir. Fiskur við Istendsstrendiur hefir hvergi griðastað, þar sem ekki má toga, sem er nú viðast hvar á stórum svæðum upp i landsteina fyrir minni skip, þar eru til dæmis bátair, sem ryðja sér mikið til rúms rnúna, og kall aðír eru 105 tonna bátar, en eru raunverulega miklu stærri, mér er saigt af fróðuim mörmurn, að stærð þeirra séu raunverulega 140 til 160 tanm, miismmmandi en niðurmældir, svo hægit sé að koimast nær káigörðunuim. Svo er mamni sagt, að allt sé undir vísindalegu eftiriiti og kappkost að sé að halda jafnvægi í fisk stofnunuim yf irleitt. Ég, sem þessar linur skrifa, var á vertíð í Óúatfsvík árið 1963 og veiddum við i þorska- net, fóru þá í tonnið 120—130 fiskar. 1 vetur var ég á bát frá sama stað, og fóru núna 200 og yfir það i tonnið og segir það sjátft sína sögu. Fyrtr dyruim er nú stætakun fiskveiðilandhelg- innar, sem þýðir liif eða dauði fyrir oktour að vel takist t:d með, svo mikið eru bæði út- lendi'ngar og við sjálfir búnir að herja þessi fiskimið um- hverfis landið otokair, að það er aðeins svipur hjá sjón frá því sem áðu r var. Ég vona að vel takist til með útfærsluna hjá okkuir og werð ur það >á stærsti swgur sem okik ur hefir nokkru sinni hlofcnazt og er þá áríðandi að okkur heri gæfa til að nýta það á skynsam- legan og hagnýban hátt, ráða- menn i lamdi og á sjó taki hand- um saman, að fimma íarsæla lausn á þessu fiskþurrðarvanda. máii. Mér skilst að búið sé að gera íslienztoar laxveiðiár að jieni beztu í heimi, en þar hefir líka verið fleira gert en hara að veiða, þar hafa einstaklángar og hið opinbera lagzt á sömu svetf, og árangurirm er augljós. Hvers eigta þorstaurinn, ýsan og karfinn að gjalda? Eigum við að ganga af þessu dauðu. Það stefnir að þvi óðffluiga, vegna hreinnar rán yrkju, t.d. á vetrarvertíðum eru alliar hrygningarstöðvar þorstosíns helsetnar af neta trossudræsum, og þessu bunkað svo í sjóinn að efckert má út af bera að í þet'ba fláist 2ja og jafn vel 3ja nátta fistour, enda oft öm urlegt að sjá þessari ýidu landað. I>ar væru mörg tonnin betur geymd í sjónuim, en þvi mi’ður virðist virðingin gagnvatrt þessu gulii okkar, vera iéfctvseg ftintl- in, því miður. Þessi mie'nsemd verður ekkii lætonuð nema með róttæíkuim friðunarráðstöfunuim og þvi fyrr þvi betra, það kem- ur margfalt til batoa á ótrúiega stuittum trmia. Ég get ektoi stail- ið svo við þetita að minnast »tU- Lega á uppáhai.ids gúanóveiði- skapinn okkar, loðnuna. Hvað skýldi vera hægt að drepa af henni svo ekki sé rastoað e'n- hverjum Mútfðlliuim í tnáttúr- unni. Ég I einfielidni minni held, að hún hljóti að hafa einhverju hlutvertai að gegna. Þætti mér vænt uim ef einihver fræddi mig á þvi, þar hljóta Iíka að vera einhver tatomörta en einkenni legt að andfætlingar ototoar skúF: leggja alla þessa Seið und ir til að toaupa þennan fisk. Gíeti ekki komið ti'l máTa að spyrna við fiátum áður en hún er bú- in, etns og blessað sílfrið okk- ar, slldiin? Nef, kannski sé ekki hægt að klára hana, maginið er svo mik ð, það hefir að minnsta kosti verið viðkvæðið þegar tiail að hefur verið nm aðra fisk- stofna, þótt sárasfa dæmið sé síldarþurrðim. Míg minn r þe.g- ar verið var að ausa upp hrygn ingarsiklÍTmi fyrir Su'ðu fcand'nu, þá haifi einuim af meiri hábtar síldarskipstjórunum hiöskrað rám yrkjan og haft á orði að þetta væri ekki hægt, þetta þyrfti að stoppa, en sagðist hins vegar veiða með, því annars hirtu það bara aðrir? Hvenær eru orð í tíma töluð. Hvenær var hætt, þeg ar allt var bútð, þ > komu tak- markanár örunmurinn byrgðúir þegar barntS var dottið eíianí. Islend'ngar hafa í áratugi og eiga enn mestu afflamemn í heimi, harðsnúna sjómenn og duglegta, og liái ég þeiim ekkert þótt þeir veiði það sem þeir geta losnað við, en hms vegar fin«nst mér að við verðum að ígTrmda hvað landi og þjóð er fyrir beztu í þessu höfuðmáli otokar íslend- inga, fiskveiðum. Stemgrimur Nikiilássou. Beínn sími í farskrárdeild 25100 Einmg farpantantr og upptýsingar hjá ferðaskrifstofuoum Landsýn simt 22890- Ferðaskrifstofa rikisiris simi 11540 - Sunna swn 25060 - Ferftaskritstofa lllfarsJacotiser. sáni 13499-Úrvaf ami 25900-Útsýnsimi 20100 -Zoéga smv 25544 Feröaskrilstofa Akureyrar simi tí475 Auk þess hjá umboðemönnum umalft land L0FTIIIDIR

x

Morgunblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.