Morgunblaðið - 26.09.1972, Blaðsíða 7

MORGUNHLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 26. SEPTEMBER 1972
7
Bridge
Plér fer á eftir spil frá leikn-
urn onilli Italíu eg Frakklands i
undanúrslitum í Olyimpíukeppn-
inni 1972.
Norður
S: Á-7
H: —
T: Á-D-G-9-5-2
L: K-D-G-5-3
Vestur Austur
S: 9-8 S: G-10-2
H: Á-K-D-9 6-5-2 H: 10-4-3
T: 8 T: 7-6-43
In Á-9-7 U: Á-9-7
Suður
S: K-D-6-5-4-3
H: G-8-7
T: K-10
L: 10-8
ítöls'k'u spilaramnir Beiia-
donna og Avarelli sátu N.-S. og
sögðu þannig:
V N. A. S.
4 hj. 4 gr. P. 6 t.
P 6 t. A. P. 5 4.
Vestur lét út hjarta ás og
sagnhafi gaf aðeins einn slag
þ.e. laufa ás og vann spilið.
Við hitt borðið sátu frönsku
spilararnir Leclery og Chamla
og sögðu þannig:
V. N. A. S.
2 hj. 2 gr. P. 3 sp.
P. 4 t. P. 4 sp.
P. 5 1. P. 5 t.
P. P. P.
Suður var svo ánægður með
spaðann, að hann taldi sig þurfa
að segja tvisvar frá litnum og
þegar norður segir 5 lauf, þá
biður hann félaga sinn að velja
milli láglitanna.
Austur iét út hjarta 4 og spil
ið vannst auðveldlega.
Nýir borgarar
Á Fæðingarheimilinu við Eiríks
gotu fæddist:
Klöru Magnúsdóttur Stephen-
sen og Ólafi Stephensen Tómas-
arhaga 45 sonur þann 29.9. kl.
5. Hann vó 4370 gr og mæld-
ist 53 cm.
Guðrúnu Austmar Sigurgeirs-
dóttur og Franklín Friðleifssyni
Vesturbergi 74 dóttir þann 25.9.
kl. 8.50. Hún vó 3640 gr og
mældist 51 cm.
Önnu Huldu Óskarsdóttur og
Sigurði Lúðvikssyni Fálkagötu
28 dóttir þann 24.9. k'i. 1.05.
Hún vó 2720 gr og mældist 49
om.
Ingibjörgu Jóhannesdóttur og
Jóni Böðvarssyni Grettisgötu 57
dóttir þann 22.9. kl. 12.10. Hún
vó 3920 gr og mældiisit 53 cm.
Amþrúði Stefánsdóttur og
Kóstjáini Birgiissyni Nýbýlavegi
42 Kópav. dóttir þann 24.9. kl.
12.10. Hún vó 2950 gr og mæld-
ist 49 cm.
Guðrúnu Skúladóttur og
Karli Bergmann Skriðustekk 6,
dóttir þann 25.9. kl. 5.35. Hún
vó 2950 gT og mældist 49 on.
Á fæðingardeild Sóivangs
fæddist:
Sigríði Jónsdóttur og Krist-
jáni Jónssyni Austurgötu 10
Hafnarfirði dóttir þann 23.9. kl.
23.23. Hún vó 3280 gr og mæld-
ist 49 cm.
Bílaskoðun í dag
R 21201 ttl R 2I400.
GANGIÐ
ÚTI

DAGBÓK
BARÁAWA
Hamingiusami
prinsinn
hún að fátæklega húsinu
og leit inn. Drengurinn
bylti sér í rúminu af van-
líðan og móðirin hafði sofn
að af ofþreytu. Svalan
hoppaði inn og lagði stóra
roðasteininn við hhðina á
fingurbjörg konunnar. Svo
flaug hún hljóðlega í kring
um rúmið og blakaði
vængjunum við enni
drengsins. „En hvað hér er
orðið svalt,“ sagði drengur-
inn. „Mér hlýtur að vera að
batna,“ og hann féll í vær-
an svefn.
Svalan flaug aftur til
hamingjusama prinsins og
sagði honum, hvað hún
hafði gert. „Það er skrítið,“
sagði hún, „en mér er heitt
Eftir úskar Wslde
núna, þótt svona kalt sé í
veðri.“
„Það er vegna þess, að
þú hefur gert góðverk,“
sagði prinsinn. Og litla sval
an fór að hugsa og sofnaði
svo. Hún varð alltaf syfj-
uð, ef hún fór að hugsa.
Þegar dagur rann flaug
hún niður að ánni og bað-
aði sig.
„Stórmerkilegt fyrir-
brigði,“ sagði prófessorinn
í fuglafræði, þar sem hann
var að ganga yfir brúna.
„Þarna er svala og komið
fram á vetur.“ Og hann
skrifaði langa ritgerð um
þetta og birti hana í dag-
blaðinu. Allir vitnuðu í
greinina, í henni voru svo
mörg orð sem enginn
skildi.
„í kvöld fer ég til Egypta
lands,“ sagði svalan og
hún hlakkaði til fararinn-
ar. Hún flaug á milli allra
opinberra minnisvarða í
borginni og sat lengi á
spírunni ofan á kirkjuturn-
inum. Hvar sem hún fór
tístu spörfuglarnir og
sögðu hver við annan: „En
hvað þarna er fyrirmann-
legur gestur,“ svo hún
skemmti sér alveg prýði-
lega.
Þegar tunghð kom upp,
flaug hún aftur til ham-
ingjusama prinsins. „Á ég
að taka nokkur skilaboð
til Egyptalands,“ sagði
hún. „Nú ætla ég að leggja
af stað.“
„Svala, svala, litla svala,“
sagði prinsinn, „viltu ekki
vera hjá mér eina nótt
enn.“
„Það er beðið eftir mér
í Egyptalandi," sagði sval-
an. „Á morgun fljúga vin-
ir mínir upp að stóra foss-
inum. Flóðhesturinn liggur
þar í sefinu og í miklu há-
sæti úr granítsteini situr
guðinn Memnon. Alla nótt-
ina horfir hann á stjörn-
urnar og þegar morgun-
stjarnan skín, rekur hann
upp fagnaðaróp og svo
þagnar hann aftur. Um
hádegið koma gulu ljónin
niður að árbakkanum til
að drekka. Augun í þeim
eru eins og grænir gim-
steinar og öskrin í þeim
yfirgnæfa dyninn í foss-
inum.“
„Svala, svala, litla
svala,“ sagði prinsinn.
„Hinum megin í borginni
sé ég mann í þakherbergi.
Hann hallar sér yfir borð
þakið blöðum og við hlið-
ina á honum stendur skál
full af fölnuðum fjólum.
FRRMWILÐS
SflGfl !
BflRNflNNfl
DRATTHAGI BLYANTUR
1
B 37-70 \
SMAFOLK
PEANUTS
• 19/2 ty UniM Ftahin Syndkttt, hm.
— SkoIIinn! Sa.ma h-vernig
ég leila — aldrei finn ég foæj-
aretæði Ingóifs.
FERDINAND