Morgunblaðið - 07.10.1972, Blaðsíða 5

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 7. OKTÓBER 1972
Aðalatriðið er reglu-
leg dagleg hreyfing
Er innbú yðar nægilega
hátt vátryggt?
i
Þegar innbú yðar eykst eða verðlag hækkar, er nauðsynlegt að
endurskoða vátryggingarupphæð innbús- eða heimilistryggingar.
SJÓVÁ hvetur viðskiptamenn sína til að framkvæma þessa endur-
skoðun sem fyrst og tilkynna oss hverrar hækkunar er þörf.
Athugið að ef tjón verður, fást fullar bætur því aðeins, að vátryggt
sé fyrir fullu verðmæti.
SJÓVÁTRYGGINGARFÉLAG
ÍSLANDS V
INGÓLFSSTRÆTI 5 REYKJAVÍK SÍMI 11700
UMBOÐSMENN UM LAND ALLT
SÖLUMANNADEILI) V. R.
HádegisverÖarfundur
Fyrsti fundur vetrarins verður haldinn að Hótel
Esju 7. okt. nk. kl. 12.15 á II. hæð.
Gestir okkar verða:
Rannveig Jónsdóttir, kennari,
Björg Einarsdóttir, verzlunarmaður.
Ræðuefni þeirra verður:
Hvað er rauðsokkuhreyfing?
STJÓRNIN.
Munið Hótel Esju kl. 12.15 á laugardag.
Samtal vi5 Björn Björnsson
kaupmann í London
Myndin var tekin á dögunum af Birni í gairtla Bæjarfóg-eta-
garðiniun við Aðalstraeti.
— ÞAÐ er mitt lijartans mái, að
stiiðla að því, að allur almenn-
ingur hugsi meira um likams-
rækt en Iiann gerir nú. Dagleg-
ar æfingar í þessu skyni, örfá-
ar mínútur í senn, er uægilegt.
Slíkar æfingar stuðla frekar að
bættri heilsu og aukinni lifs-
ánægju en nokkurn grunar.
Þannig fórust Birni Björns-
syni kaupmanni í London orð
er við hittum iiann á heimili
•lóns Þorsteinssonar íþrótta-
kennara fyrir nokkru. Björn
var hér í stuttri heimsókn á-
samt konu sinni, en þau hjón
áttu gullbrúðkaup á liðnu
sumri.
Bjöm er nú 74 ára en engan
sem sér hann á götu grunar að
þann aldur eigi þessi spengi-
liegi maður að baki. En hann
hefur aldrei glieymt iíkamsrækt
inni og staðhæfir að æfing'um-
um eigi hann það að þakka,
hve hraustur hamm er og hve
vci hanm heldur sér, aldrei bak-
verkur, aldrei eymsili í fótuim,
öxlum eða liðamótum.
— Manmisilíkamirm er tæki,
sem þarfnast umhirðu og end-
urnýjuimar, segir Björn, ekki síð
ur en öll þau tæki <>g áiíöld
sem við notum í daglega lifinu.
— Engum dettur i huig
að aka á oMulausuim bíl
eða nota tæki sem þamfnast
smumingar, án þess að hafa
slíka hiuti í lagi. Og hví skyldi
fólk þá ekki að sama skapi
hugsa vel um simm eigin líkama.
Margiir láta reka á reiðanum
með það og verða svo gamlir
fyrir timanm, hrjáðiir af ails
kyns eymslum og krankteika,
vansælir og ófærir til gamgs og
hvers kyns hreyfinga jafnvel á
bezta aldri.
— Og þá kem ég að mínu
hjairtans miáli nú, helduir Björn
áfram. Ég vil að memn komi
þvi á og hafi fyrir fasta reglu
að gera vissar líkamsæfin/gar
á hverjum degi. Á skrifstofum
ætti skrifstofustjórinn eða eim-
hver yfirmaðuir að stjóma sMku.
Hamn ætti að fyrirsikipa vimnu-
lega rétt í þamn mund sem
vinna er hafin. Þessar ætfingar
ættu að vera fólgnar í arm-
teygimgum upp á við og út á
við, armsveifluim til að liðika og
þjálfa axlajrliði, höfuðhreyfiing-
um til æfimga fyrir hálsliði,
bakfettum til að þjálfa hryggja-
liðá og hnébeygjum til að þjálía
fótleggi, fótiiði og mjaðtmir.
Þetta er afar auðvelit í frarn-
kVEemd og „steiur" engum tima
frá vinniu. Þvert á móti gefa
slíkar æfimgar. aukið vinmuiþrek,
fólk er upplagðara á eftiir til
hvers sem er. Og þegar slíkar
æfingar eru orðnar að reglu
skapa þær fóllki ánægju og
auka á velliiðam þess. Þettia -er
eins og að leggja fé á spari-
bauk og geyma til elliáranina.
Heilsan og iíkamsþrek er ekki
minma virði þegar aldurinn fær
ist yfir en i>eninigar. Og í raun
er ekki hægt að kaupa heilsuna
fyrir fé, og það er forkastan-
legt að menn SkuM endilega
þurfa að reka sig á það, að
heilsan er farin, í sfcað þess að
byrja í tima að gefa henni
gaum og viðhalda henni.
— Við þessar æfingar þarf
engin áhöld, saigði Bjöm. Það
þarf emgan annan stað en skriif-
stofuna sjálfa eða annan vinniu-
stað. Það þarf emgin faifcasikipti
og það þanf ekkert bað. Þeitta
er ekkert fyrártæki, en gefur þó
góðan arð.
Sjálfur kvaðst Björn „þjálfa“
mikiu meira en þefcta, en hann
tæki sér eina til hálfa aðra
klukkustund á dag til æfiniga
og baða. Slíkt kvað hann ekki
ölium ætlandi en aðalatriðið
væri regluleg hreyfing daglega,
hreyfing seim rniðaði að því að
koma „oliunni" á hreyfingu,
viðhalda ölilum liðum liikamans.
— Ég bjTjaði unguir á dag-
legum Múlteræfmguim, sem
voru nokkuð almeinnit iðkaðar
hér á landi fyrir stríðið. Ég
bæfctá svo Jespersensæfiingum
inn í mitt prógramm, en þær
eru framkvæmdar með priki
eða kústsikatfti fyrir aftan bak.
Þær stuðla mjög að eflingu og
viðhaldi bakvöðva og hryggja-
liða, en þeir likamsihlutar vilja
bila snemma hjá núfcimafóllki
sem litla og einihliða hreyfimgu
hefur við vinmu.
— Telur þú að Islend'.ngar
séu ver á vegi staddir í þessum
efnium en aðrar þjóðir?
|— Nei, það held ég ekki, en
slífct skiptir ekki máli. Auðvitað
ætfcu allir að stunda þessar æf-
ingar, og allir þurfa þess, og
ég skora því á ísitemdimga að
ríða á vaðið og gera daglegar
æfingar á vinnustöðum, undir
stjórn sins yfirmanns, og verða
þannáig fruamkvöðlar að al-
menniri líkamsrækt og viðhaldi
likamans.
Eins og' fyrr segir var Björn
hér í stufctri heimsókn og þégiar
við höfðum rætt við hann um
þetta „hans hjartams mál“, þá
beindum við talimu að lamdihelg-
ismálimu, þvi Bjöim heifur lemgi
búið í Englamdi þó að ræfcur
hans séu alWaf í ístenzkum
jarðvegi.
— Þefcta er erfifct m'ál. Tvær
vinaþjóðiir orðnax öðru sinni
deiluaðiliar á minna en tveimur
áratugum. Ég skil vel sjónar-
mið beggja. Bretar haifa lemgi
fiskað hér og það er erfifct að
taka liífsbjaxigarlindina frá
hundruðum eða þúsundum
fóiks í fiskibæjum Eniglands.
Það fóik kýs síma þingfuMitrúa
og ætlast til þess af þeim að
þeir verndi hagsmuni siraa. —
Landheiigisimálið var gert að
kosmiragarmáli hór á landi við
síðustu kosningar. Fólkið hér
krefst þess af „simiuim" þing-
möninum að þeir standi við sín
orð. Stjórnmálameran tala og
deil'a og allir viija hafa sitt
fram. Um þetta verður að sjálf-
sögðu að ræða og komast að
saiMkomuIagi. Það eru um.þett>a
tvö orð i enslku mállii. Anraað er
„Iradiependence“ og hitt er „Int-
erdependenoe". Hið fynra þýðir
hvor öðrum háður. Hið síðara
á við. ísilemdingar og Bretar er,u
hvor öðrum háð'r. Þeir skilja
aldrei að skiptuim. Þeir munu
leysa sín mál. Um alit þarf
samninga og aðlögunartíma og
kannsiki hafa íslemdinigar fairið
heldtnr geyst i sakirvar, þó að
þeir auðvitað að lokum muni
fara af hólmi með síraar 50 mil-
ur.
stöðvun t. d. i 5 mínútur dag-
Lítið i Mólaragluggann
Glæ.silegiar jóla- og tækifærisgjaíir.
BELLA
Laugavegi 99.
sjál'fsteeð, en hið síðara að vera