Morgunblaðið - 23.01.1973, Qupperneq 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 23. JANÚAR 1973
— Já, ég skii. Já, ég spurði
Pétur, hvar hann hefði verið í
gærkvöldi. Og hann sagði:
hérna auðvitað. Rétt til þess að
vera viss. Ég talaði líka við
Victor. Hann og Rósa, konan
hans, eiga heima hérna í kofan-
um. Ég spurði Victor, hvort bíll-
inn hefði nokkuð verið hreyfð-
ur í gærkvöldi og hann kvað
svo ekki hafa verið. Æ, farðu
nú ekki að rífa mig í þig. Þetta
var rétt til þess að verf alveg
viss. . .
— Ég var þegar viss um það,
sagði Jenny.
— Já, vitanlega. Við skulum
koma okkur héðan út.
Farangurinn var horfinn úr
forstofunni, en frú Brown var
síður en svo farin. Raddiir
heyrðust og rödd frú Brown
var hveil og einbeitt en rödd
Ueizlumntur
Smurt bruuð
og
Snittur
SlLD 8 FISKUR
m
fTSEVS
Péturs lág og tautandi. Dymar
að bókastofunni opnuðust um
leið og Cal og Jenny voru kom-
in neðst í stigann, og svo kom
frú Brown fram og Pétur hafði
greinilega ýtt á eftir henni. En
þegar hún var komin fram í for-
stofuna, stakk hún við fótum -og
horfði fast á Pétur. — Ég full-
vissa yður um, að Fiora gerði
erfðaskrá. Hún skrifaði mér og
sagði mér það.
— Frú Brown sagði Pétur i
vandræðum sínum. — Þér verð-
ið að trúa mér. Fiora iét ekkert
eftir sig, og hún gerði enga
erfðaskrá.
— Hvað eru þessir lögfræð-
ingar þá hér að gera?
— Lögfræðingar? Pétur leit
yfir öxlina á frú Brown og sá
Cal og Jenny. Hann sendi þeim
biðjandi augnatillit og sagði við
frú Brown: — Hvaða lögfræð-
ingar?
— Þessir tveir menn. Þeir
vom hérna. . . Hún leít við og
sá Cal. — Þarna er annar
þeirra. Og svo var annar. . .
með gráieitt hár, sem sagði ekki
orð, en stóð bara og horfði á
mig. Ég veit að hann var lög-
fræðingur. Til hvers eru þeir
héma, ef engin erfðaskrá er til?
Pétur átti bágt með að stilla
sig, en svaraði samt kurteislega:
— Þetta er vinur minn og fé-
lagi, John Calendar. Hinn var
Arthur Furby. Hann er ráðu-
nautur jámbrautarfélagsins.
— Þá er hann lögfræð ngur!
— Ekki þannig lögfræðingur,
frú Brown.
— Hvaða lögfræðingur sem
er, getur samið erfðaskrá.
— Jæja, hann gerði það iú
samt ekki. Hvorki fyrir mig né
velvakandi
Hfingl cflii midncelli
M.G.EBERHART
Fioru. Fiora átti ekkert til að
arfleiða neinn að.
Frú Brown deplaði augum og
benti síðan ofsareið á Jenny.
— Hvað er konan yðar fyrrver-
andi hér að gera? Viljið þér
ekki segja mér það? Ég er
frænka Fioru og . . .
— Frú Brown, sagði Pétur
með kurteisi, sem hann hafði þó
mikið fyrir: — Víst eruð þér
frænka Fioru og mér þykir leitt,
að ég skyldi ekki geta tilkynnt
yður andlát hennar.
— Kallið þér það heldur morð
sagði frú Brown.
— Þér verðið að afsaka það.
Hér var allt á slíkri ringulreið. .
Ég hafði beinlínis hvorki tíma
til né hugsun á að leita uppi
heimilisfang yðar og láta yður
vita þetta. En nú þegar þér er-
uð komnar, vona ég að þér verðið
hérna þangað til . . .
— Það hafði ég lika hugsað
mér að gera, sagði frú Brown.
Pétur andvarpaði. — Ég er
búinn að senda farangurinn yð-
ar upp. Hann leit enn vesældar
lega á Cal og Jenny. — Jenny,
vilt þú vísa frú Brown á gesta-
herbergið. . . ég veit bara ekki
hvar Rósa hefur sett töskurnar
hennar, en þú sérð það.
Cal sagði, og álíka kurteis-
lega og Pétur. — Frú Brown
finnur töskurnar sínar, Pétur.
Við Jenny verðum að flýta okk-
ur til borgarinnar, og ég þyrfti
að tala við þig áður en við för-
um.
— Frú Brown, sagði Pétur
Og það má heldur ekki seinna
vera, að þessi uppgjafakona yð-
ar hypji sig. Hún hefur hér ekk
ert að gera. Þetta er hreinasta
hneyksli!
Cal greip i handlegg hennar
og Jenny sýndist takið vera all-
fast. — Komið þér héma, frú
Brown, ég skal visa yður. .
Frú Brown ætlaði eitthvað eð
þybbast við, en Cal lét ekki
undan og dró hana upp stigann.
— Þetta er nú meiri kvenmað
urinn! sagði Pétur. — Fiora lét
ekki eftir sig neina erfðaskrá,
hún átti ekkert til að arfleiða
neinn að. Geturðu ekki losað
mig við þennan kvenmann,
Jenny? Ég held ég geti ekki þol
að hana neins staðar nærri mér,
og hún er með heilt tonn af far
angri.
— En hún er nú frænka Fi-
oru.
— Ég hef aldrei áður séð
þennan kvenmann. Jú, ég veit,
að hún var hvað eftir annað að
biðja Fioru um peninga. 1 fyrst-
unni lét ég Fioru senda henni
eitthvað, en svo hætti ég þvi
fljótlega. Fiora hélt ekki, að
hún þyrfti raunverulega á þeim
að halda. Hún er ekkja, en hún
hefur samt einhverjar tekjur.
Ég vissi ekki einu sinni, að
hún væri í New York.
— Hún sagðist iiafa ætlað að
koma Fioru á óvart.
— Jú, það vantar ekki, að
það sé á óvart, stundi Pétur.
Hvenær komuð þið Cal hingað?
Þið verðið auðvitað kyrr. Ég
verð að hafa ykkur hérna,
Jenny, ég treysti mér ekki við
þennan kvenmann. . .
— Ekki ég heldur. En geng-
ur þetta nokkuð hjá þeim?
— Hjá lögreglunni? Pétur var
þreytulegur og tekinn. — fcg
veit svei mér ekki. Þeir e-'u
búnir að leita i hverjum krók
og kima í húsinu, til þess að
í þýðingu
Páis Skúlasonar.
leita að annarri byssu. En
fundu enga. Jú, þeir rann-
sökuðu fortíð Victors og Rósu.
Victor er nýsloppinn úr hern-
um, hafði góðan vitnisburð.
varð liðþjálfi og gifti sig. Hvor-
ugt þeirra Rósu hefur mikla æf-
ingu í hússtörfum, en hún getur
búið til mat og hann er liðlegur
piltur. Það er ekkert við þau að
athuga. Ég sagði Parenti þetta
allt, en hann rannsakaði það
samt. En svo varð eitthvert uppi
stand út af einhverjum fingra-
förum, sem einhver gleymdi að
taka í gærkvöldi.
Hús&
tiíbýli
Vandað og ódýrt blað um hús
og híbýli, bifreiðar og ótalmargt
fleira. Sendið eða komið með
áskriftarpantanir ásamt 250 kr.
gjaldi fyrir 5 blöð til ársloka
1973 — þér fáið 1 blað strax,
og annað í kaupbæti!
NESTOR
Tryggvagötu 8, III. hæð
Reykjavík - Sími 10678.
Velvakandi svarar i síma
10100 frá mánudegi til
föstudags kl. 14—15.
• Fólkvangur í Bláfjöllum
Þórður Þorbjarnarson, borg
arverkfræðingur skrifar:
„Hr. Mats Wibe Lund skrif-
aði Velvakanda nú nýverið um
aðstöðu í Bláfjöllum og
hverju væri ábótavant í því
efnl. Að þessu tilefni vil ég
upplýsa eftirfarandi:
1. Sveitarfélögin, sem land-
réttindi eiga á Bláfjallasvæð-
inu hafa komið sér saman um
áð óska þess við Náttúruvernd
arráð, að svæðið verði lýst fólk
vangur. I þessu felst m.a., að
svæðið verði skipulagt til iðk-
unar skíðaíþróttarinnar. Það
verk er verið að vinna.
2. Reykjavikurborg hefur
reist sæluhús á staðnum. Þar er
hreimlætisaðstaða, salur með
borðum og bekkjum fyrir aiit
að 70 manns, til afnota fynr
almenning, aðsetur eftirlits-
manns staðarins, þar sem verð-
ur talstöð og búnaður til neyð-
arhjálpar. Sæluhúsið verður
fullbúið 1. febrúar n.k.
3. Vegur í Bláfjöll er nú
ruddur á kostnað Reykjavíkur
borgar. Vegagerð ríkisins sér
um það verk í samráði við eftír
litsmann staðarins. 1 aðalatrið-
um er snjómokstri hagað þann-
ig, að Bláfjallavegur er ruddur
um leið og Suðurlandsvegur.
Virðingarfyllst,
f.h. samvinnunefndar um fólk-
vang i Bláfjöllum.
Þórður Þ. Þorbjarnarson.,‘
• Um mótmæli á
á mótmælafundi
Ólafur Lárusson skrifar:
Kæri Velvakandi.
Blað yðar, Morgunblaðið,
birtir þaran 3. janúar, yfirlýs-
ingu frá Sverri Runólfssyni,
þess efnis, að hanin mótmæli
fundarsköpum ákveðims fund-
ar, er var haldinm hér í bæ,
og að hann mótimæli þeim
blekkingum, sem þjóðin sé
beitt. Þessu vil ég svara, á
þennan hiatt: Það er ekki furða
þótt Sverrir mótmœli, haniri á
öðru betra að venjast, og þess
vegna hlýtur þessi fundur, að
hafa komið homum nokkuð
spáraðkt fyrir sjónir. En þetta
er háttur, sem við Mörlandar
höfum, við mótmælum, og hef-
ur hann dugað fyllilega. Hann
talar um blekkiragu, líkt og
kelling um veðrið, en vill hann
ekki vera svo væmn að út-
skýra öllu nánar, við hvað
hann eigi, er hann hampar
gífuryrðum framan í þjóðina.
Það má vera, að hann búi yfir
mikilli vizku, en sé svo, hefur
hann leynt því dyggilega
hingað -til. Eða kannski er
hann bara að vekja athygli á
því, að hann var eini maður-
iran í salnum, er mótmælti! Eða
voru þeir tveir? Hvemig stend-
ur. annars á því, að hann skuli
ætíð þurfa að vera á móti öllu
og öiilum?
Ólafur Lárusson,
Vogatungu 26, Kópavogi.
Já, Óiafur, þessi nýupptekni
mótmælasiður, sem hefur ver-
ið innleiddur hér, er vægast
sagt mjög undarlegur, sérstak-
lega þegar farið er að mót-
mæla mótmælum á mótmæla-
fundi. Annars lætur Velvak-
andi Sverri Runóifssyni eftir
að svara fyrir sig. Hann mun
vera fullfær um það.
• Sjónvarpsefni við hæfi
barna og unglinga
Edda Ólafsdóttir skrifar:
„Velvakandi góður.
Hvemig stendur á þvi, að
efni við hæfi barna í Sjón-
varpirau er svo lí-tið, sem raun
ber vitni? Einnig er það litla,
sem er mjög misjafnt að
gæðutm, en auðvitað er það svo
með allt efni, að það er mis-
jafn sauður í mörgu fé.
Samt finmist mér, að meiri
kröfur verði að gera til dag-
sikrárefnis, sem sérstaklega er
ætlað bömum. Það eru nefni-
lega eúdki bara heimilin og
skólinn, sem eru uppalendur
barna, heldur allt þeirra um
hverfi og þá ekki sízt svo
áhrifamiklir fjöltmiðlar, sem
útvarp og sjónvarp ómeitan-
lega eru.
Ný er nýlokið sýniragum á
einu allra vinsælasta sjón-
varpsefni fyrir böm, sem hef-
ur verið hérlendis frá því að
sjóravarpið hóf göngu sína, en
það eru mymdimar um Línu
Langsokk. Ég á heima í húsi,
þar sem eru mörg böim, auk
mimna eigin barna, svo að ég
þykist vera nókkurn veginn
dómbær á það. En hvað af
öðru sjónvarpsefni, sem flutt
hefur verið í vetur, er börnun-
um minnisstætt?
• Eitthvað annað en
poppið
Það er alltaf verið að tala
um, að mikið sé gert fyrir æsk-
un. a og hún sé orðin ofalin á
alls kyras gæðum, en hvað
snertir gerð sjónvarpsefnis, og
reyndar útvarpisefnis líka, þá
virðist ekki vera úr miklu að
moða. Unglingana virðist ekiki
þurfa að fóðra á öðru en poppi
og þar með á þörf þeirra fyrir
andlegt fóður að vera full-
nægt.
Hér þarf áreiðanJega að
gera meiriháttar átak og það
vill svo til, að fullt er af böm-
urn og ungliingum, sem hafa
hin margvíslegustu áhugamál,
fyrir utan „skrípamyndir“ og
popp.
4T
Oskum oð kaupa
eftirfarandi tæki:
Bandsög 18 tommu, afréttara, 16 tommu hjólsög
með plötulandi 10—12 tommu og bútsög 10—12
tommu.
Tilboð merkt: ,,9425" sendist Morgunblaðinu fyrir
fimmtudag.
KAUPUM
hreinar, stórar og góöar
léreftstuskur
prentsmiöjan.
Með fyrírfram þökk fyrir
birtinguna.
Edda Ólafsdóttir.“
Sinfóníuhljómsveit íslnnds
Síðustu tónleikar á fyrra misseri verða í Háskóla-
bíói fimmtudaginn 25. janúar kl. 20:30.
Stjórnandi: Eduard Fischer.
Einleikaxi: Einar Sveinbjörnsson.
Flutt verða Sinfónísk tilbrigði eftir Jirko, Fiðlu-
konsert eftir Mendelssohn og Sinfónía nr. 9 (frá
nýja heiminum) eftir Dvorak.
Aðgöngumiðar seldir , bókabúð Lárusar Blöndal og
í bókaverzlun Sigfúsar Eymundssonar.
Ath.: Endumýjun áskriftarskírteina óskast tilkynnt
í síma 22260.