Morgunblaðið - 18.02.1973, Side 4

Tvö líf
1 einum
líkama
TAKIÐ Iþetita lí burtu, þetta
er rielfskng gruðs, sagði ör-
vingluð móðirin, þegar Iþess
ir SíamstVíburar fœddust í
smáþorpi í Brasiffi.u. Þær
eru samivaxnar um mit'tið
og mjynlda eins ikonair Y og
er aðeins vitað oim eitt ann-
að sMkt dsemi S heiminum; í
Sovétríkjrunum.
Jluraci og .Nadi.r eru Síams
itváiburar. Á vlíisinid'amálli heit
ir það 'Diseþhales tieitrabrach
xus di.pus, og er ’þar átit við:
twö höifuð, fjórar hlendur,
tveir ffiætur. f>ær hafa sín
hvort hjarta, tivö lungu og
fjórar hendur. En þar með
eru ekki (ffleiri lífifæri aðslkil
in og hvor heifur aðeins einn

\J

Stúikurnar tvær búa á fæðingarsjúkrahúslmi i Salvador og
hafa gert frá fyrstu tið. Með þeim á myndinni er hjúkrunar-
kona og ,,faðir“ þeirra dr. Jose Deodato.
I Ijós kom að Junacl hefur ágæta greind, dn Nadir (tll hægri) á mun erfiðara með allt nám.
Ifót. Juraci hefur stjórn á
hægra feeti, Nadir á (þeim
vinstri. Þær Ifædldusit lí örtlittu
a'fskekktu brasilísiku þorpi
flyrir fiíu árum. Móðir þeirra
var b’ásnauð, um Iflöður vlei't
enginn. Þegar móðir þeirra
ól þær í heiminn — iein óg
ytfirgefin og sá hvers kyns
var, sendi hún e'fitir þorps-
iækninum og 'grátbað hann
að „taka þetta 4 burtu . . .
Þetta er refsing Guðs“.
Lækndrinn fór snarlliega með
bömin á ’flæðingarsjúkrahús
í Sailvador Þar krafðist Jose
Deodafio, prólílessor, þess að
ifá að sjá um ifivfiburana.
Hann lét slkira telpunnar,
Tét iþær fá eiftimöifnin Cliim-
>erio de Oliveira og varð
Æóstri þsirra. iHann befur
gneitt 'fyrir skólagöngu
þeirra, hann ’kaupir tfatnað á
þær, Deikfiöng og bækur.
Hann heflur kenmt þeim að
ganga, hlaupa, dan'sa og
sfiökkva. En það sem allra
miest er um vert haÆur hann
fcennt þeiimi að hugsa og
sæfita sig án nokkurrar
blygðunar eða kvíða við að
vera eins og þær eru.
Margt athyglisviert hetfur
komið ifram. Mieðai annars
að Juraci er aðallmiannieslkj-
an í þes'su ifurðuC'ega Y-i.
Likami h'ennar er sæimiiega
beinn. Nadir 'er 'eins konar
botnlanigi og frá læknis-
tftræðffliegu sjónarmiði er Nad
ir þlóðsugan, ®em ii'fir á iík
ama siyisfiur sininar. Nadir
'borðar etokert og hiafur
aldrei geirlt. >Það leina, sem
hún lætur inn 'fyrir sínar
varir er Yöfcvi, einstöku sinn
'iim sötrar hún mjólikuirhrist-
inig. Afitur á imóti htetfur Jur-
aci óslökkvandi matarlyst,
enda er hún kjaminn lí þess-
um ‘fiveimur liíkömum.
Annar munur ier einnig á
þeim. Juraci hetfiur venju-
-lega .ataenna greind og er
bæði filuglæs og s'kriíandi.
N-adir á atfitur á máti I veru-
legum enfiðlleikum með
sl'iikt og ar talin að minnsta
kasti fiveiimur árum á eftir.
Juraci sotfnar a'lltiatf löngu
á letftir sysfiur sinni og hún
er tmjög kvtefsækin. Na'dir
kvefasit aldriei, en einstöiku
sinnuim tfter hún ofsaháan
hita, án nolkkurrar ski'i'j'an-
legrar ástæðu. Þegar það
gerist, breytist ffikamshiti
systur hennar atffiur á móti
efckert. Að svo sitöddu getur
enginn sikilið þetta tfyrir-
brigði. Margir hafa Leitað
skýringa á iþvli, ten engin tfull
nægjamdi fengizt. Og þetta
er réyndar aðeins eim af
imörguim igáitum, sem ve'fjast
fiyrir læ'knum og sértfræðing
um í sambandi við tieiipum-
ar fivær.
Það einia, sem Nadir lætur inn fyrir varir sínar er vökvi stöku sinnum.
hefur Juraci óseðjandi matariyst.
Aftur á móti Juraci (stendur nokkum veginn upprétt) og hefur stjómi á
hægra fæti. Nadir (til vinstri) stýrir Iþelm rvinstri.
sett meginlöndin atf stað. Aðrir
segja, að aiuikniiinig heimsikautaís-
hettanna halfi ruglað jatfnvæg-
ið í snúniimgii jarðar. Möindull
jarðar gefii tekilð sveiflu eða
jarðislkarpan runnið á nýj'an
sfiað, eins c»g þurr börkur á
lauik. Alfred Wegener velti þvd
fyrir sér, hvort brot af Pangþ
aea rsdki ekki nær miðbaug
vegna stöðuigs „Poltflucfihs", eðia
ílótta frá pólunum, sem orsaik-
aðiist aif sniúniMgi jiarðar. Arith-
ur Hoiimes ag Harry Hess og
fleiri töltíu að það hlyti að vera
stöðugir straumar á hreyfinigU
í hálifstonknuðu heita bergl'ag-
inu undir dkorpuinni. Tuzo Wil-
son fflkti þessu við pott með sjöð
andi súpu á eltíi, þar sem fióðu
blefiti rekur 'fram og affiur um
yfiirborðið. Og fileira haifa menn
látið sór defita í hug. Núna vek
o
lur 'hugrnynd MOrgains Irá Prince
ton-h'áiskóla mesta afihyigli, en
hún er sú ialð flekamtr séu rekn-
ir áifram af heitum bletítum, eins
og þeim sam hvað eftir annað
hefur brotizit upp í gegnum
Hawaii-eyjamar.
Hver sem þessi reginötffl eru,
þá ræður maðurinn ekfci við
þau. Þau eru svo hægfara, að
þeirra verður varla varit á einni
mannisævi eða jaifnvél á ævi
maninsinis á jörðiinm. Mimiiizt
þess, að á okfcar m'sdliilkvarða,
sem settur var fram hér á und-
an, hefiur mannfcynið aðeins lif
að í eina mínúfiu.
Varla vart, sagði ég. Stórir
jarðskjálftar eru þó einhverjar
þær skelfifegustu og hræðiteg-
ustu náttúruha'mfarir sem ylfir
manninn Ikoma. Og þetta hæga
storið undir 'fiótum ofckar veldur
jafnvel mæffanlegum breyting-
um. Atlanitshafið mun vifclka um
hadð okfcar á ofcfcar æviskeiði.
Kyrrahafið mun e.tjv. mdnnfca
'Um breidldina á húsinu ofclkar. Á
síðasta klukkufiima jarðardags-
sins hefur Indland fiærst 5000
mllur 5 niorður, oig Bandarifc'i'n
svipaða vagaílengd í vesifiur.
'Robert Detz og John C. Holld
en hafa setit fram og korfilagt
það, sem gerast mun á næsfiu
17 mímlútum — 50 milljón árum
— ef núverandi landarek held-
ur áfram: Los Angeles, sem þá
verður langt _Jyrir norðam San
Francitsoo, hdfiur þá náð Afeuta
eyjum. 10 mill'jón árum síðar
mun hún annað hvort halfa runn
ið ofiain' í Aléufiaigján'a eða eyði-
l’agzt, eða orðið hluti af nýju
landi. Mið-iAmerilka verður horf

in. AtLantshafið og Kyrrahatfið
mætast í Karabiska halfimu. Aust
ur-iAlfrílka hefiur brotniað frá
Afriku. Rauða hafið hefiuir þá
stælkkað og Miðfjarðarhafið
minmkað. Astraffia hefur fiærzt
norður fiyrir Singapore ög lagzt
yfir mestan hluta InidónesSsku
eyjanna. Sffikar breytingar
verða í óskynjan'legri framtíð.
En með þvli að rannsafca og
setja aftur upp hvemig megin-
'lömdin voru einu sinni, haifa
jarðfræðingar nú þegar getað
genigiið að olíulindUm öðrum meg
in hafanna, af þvi að þeir vissu
hvar þær vönu hinum megim.
Vísiind'amemin halldia áfram
Leiitinni að elzta bergi jarðtekorp
unnar, og að merkjum um hvað
gerzt hefur fiyrir miH’jórxum eða
miLljörðum ára. 1 nýrri rann-
sióiknaráætliuini, sem köiiluð er
Geodýnaimios á vegum Dant-
mothls hláJskóla, miunu þeir at-
h'uga h'æigt rek lamdlsikjaJldanna,
áhritf þeirra á fjaliamyndanir,
jarðsikjállifita ag eldgos. Og þeir
rnunu l'eita að driffciratftinum, vél
inni sem rekur átfram öffii megin
llöndin ag myndar hötfin. sú léit
hefiur verið fcöHuð stærsta
púsluspiffið, ‘sem niakkurn' tíma
hefiur Verið reynt að setja sam-
an eða mý sfcák tefild á hnatt-
borðinu. Hún fel'lur vissulega
vel að gamla kínvenska spak-
mælinu, úr I Ohing, að það eina
öruigga í heiminium sé að hamn
breytiist.
(Þýdd, erxdursögð og stytt
grein úr Natibnal Geopraphic,
með inmsfcotum fiil skýriingar.
— E. Pá).