Morgunblaðið - 06.05.1973, Síða 7

MORGUNELAÐIÐ SU'NNUÐAGUR 6. MAÍ 1973
7
Bridge
Hér fer á eftir spil frá ieik
milli sveita frá Itaiíu og BeigíU’
í lceppni spiiana undir 27 ára
aldri, en i þessu spili vinnur
sagnhafi lokasögnina á stoeimTnti
legan hátt. Norðmr S: 9-6-43-2 H: K 8 7-4-3 T: Á L: K-8
Vestur Austur
S: 7 S: D G 10
H: G-9 M: Á-D-10 6
T: 10-8-5-2 T: 7 64-3
L: Á-9-7-6 4 2 L: 10-5
Suiður S: Á-K-8-5 H: 5-2 T: K-D-G-9 L: D G 3
Sagnir gen.gu þancnig:
S. N.
1 ep. 2 gr.
3 3. 3 t.
3 gr. 4 sp.
Vesitur iét út spaða 7, sagn-
hafi (A. Ferro frá Itaiíu) drap
heima með kóngi, lét út tígnl,
dsrap í borði með ási, lét út
tromp og drap heima með ási.
Næst tók sagnhafi slagi á kómg,
drotfningu og gosa í tigli og
kastaði 2 laufum og einu hjarta
úr borðj. t»á lét sagnhafi út
trwmp og austur fékk siaginn,
en nú var sarna hvað hann lét
næst út, sagnhafi fær ailtaf tí-
unda slaginn. Láti austur út
hjarta fær sagnhafi siag á
kónginn í borði og láti áustur
út Jauf, þá drepur sagnhafi með
gosa heima og drepi vestur með
ási, þá trompar sagnhafi i borði
og fær síðan slag á iaufa drottn
inguna.
PENNAVINIR
Frú C. H. D. den Brinker
Oeintuurbaan 247
Amsterdam
Holiand,
viii gjarnan komast í bréfasam-
batnd við ungt fólk á ísiandi,
sem hefði ábuga á að fá ftrí-
merki frá HoHandi.
Dagbókinni barst nýiega bréf
frá ungum manni i Frakklandi,
og biður hann hana vinsamlega
að birta nafn sitt og heimiiis-
f.'ing, þar sem hann hefur mik-
jnn áhuga á að skrifast á við
íslenzkan pilt um tvítugt. Um-
slag utan um bréf franska pilits-
ins var dálítið sérkenniiegt, þar
sem á það var prentað — Póiy-
nesia, týnd paradis, — síðan
mynd af hauskúpu, og fyrir neð
an hana áletrunin. — Nei, gegn
kjamorkutilraunum í Póly-
nesíu. En umslag með þessum
áietrunum er nýbyrjað að gefa
út í Frakkiandi. Nafn og heimil
isfang fnanska piltsins er:
Jean Mansuy
155 Brue A. Durafour
St. Etienne 42100 Fraktóand.
POLYNÉSIE
PARADES PERDU
NON
DAGBÓK
BARNANNA. •
FRflMWlLÐSSfl&flN
Biðillinn hennar
Betu Soffíu
Eftir Elsu Reskov
„Ég er búin að segja Karli Hinrik frá því,“ sagði ég.
„Ekki skal ég kjafta frá,“ sagði Karl Hinrik, „en
reyndar finnst mér að þú getir eins gifzt óCakbóhdán-
um á Espihóli og hverjtim öðrum, Beta Soffía, 'og
það borgar sig aldrei að vera mótfailinn því, sem
pabbi vill.“
„Ég ætla aldrei að.giftast," sagði Beta Soffía, og
stappaði niður litla fsetinum. „Aldrei! Heyrirðu það.
Og ef ég geri það einhvern tíma, þá giftist ég Friðrik og
engum öðrum,“ bætti hún við.
Friðrik var liðsforingl og Karl Hinrik var einlægur
aðdáandi hans. Valið féll honum því vel í geð.
„Einmitt," sagði hann. „Vertu þá nógu ákveðin. Beta
Soffía, og við skulum reyna að hjálpa þér.“
Við Karl Hinrik fórum að brugga ráð okkar. Við
ákváðum að koma því þannig fyrir, að Beta Soffía skyldi
birtast yoribiðli sínuíri í svo slæmu Ijósi, áð hann missti
allan áhuga fyrir bónorðinu. En hvemig áttum við að
fara að því?
Næsta dag fékk presturinn orð um það, að faðir hans
gamli lægi fyrir dauðanum og vildi fá að sjá son sinn
og konu hans enn einu sinni. Þau hjónin bjuggu sig
því af stað í skyndi.
Áður en þau óku burt, kallaði frænka mín Betu Soffíu
til sín. „Ég á það við þig, Beta Soffía, að taka vel á móti
óðalsbóndanum frá Espihóli, ef hann skyldi koma í
heimsókn á meðan við erum fjarverandi. Þú verður að
bjóða honum al.lt það bezta, sem til er í húsinu. Sjáðu
líka um að vera vel til fara sjálf og silfrið vérður að
vera ný fægt.“
Ég stóð hjá, þegar hún sagði þetia, og sá skelfingar-
svipinn á Betu Soffíu, þegar hún svaraði: „Já, mamma.“
og að baki hennar sá ég framan í Karl Hinrik.
Þá. tók ég eftir því hvað Beta Soffía og Karl Hinrik
voru lík hvort öðru og þá datt mér gott ráð í hug.
Um leið og vagninn rann úr hlaði, flýtti ég mér að
segja Karli Hinrik frá hugmyndinni. Hann átti að
klæðast fötum Betu Sofííu og taka á móti óðalsbóndan-
um, þegar hann kæmi, og hann átti að haga sér svo
kjánalega, að biðillinn missti allan áhuga á að kvænast
Betu Soffíu.
Karli Hinrik leizt strax vel á þessa húgmynd, en
hann vildi ekki að við segðum Betu Soffíu frá ráða-
bruggi okkar. „Hún þorir áreiðenlega ekki að taka þátt
í þessu,“ sagði hann. „Það er líka betra ag hún sé ekki
viðriðin þetta, ef allt kemst upp. Ég vil heldur bera
einn ábyrgðina." Það var honum líkt að segja það.
HVER ER UNDANTEKMNGJN?
Öil fiessi dýr eiga eitt sameiginlegt með einni undan-
tekningu þó. Kvað eiga þau samejginlegí og hver er
undantekningin?
SMÁFÓLK
— I»aó er bara eitt sem ég
skil ekki . . .
— Lnmmi veðjaðl ti-kall að
liSið okkar rnMndli vlnna.
— En við hvern veðjaði — Hver veðjaði á rnóti hon
ha.nirt ? «m?
•jó jSmjrani'?| raas ‘njfejjsv J juuiíjjurtaq n mas ‘uean guaij bujou uqjjjv j juujíqraiaq ugja uijýp jjo :NSíl¥l
FERDTNAND
AUXESSAIS NUCLÉAIRES
EN POLYNÉSiE